VoetbalJournaal Altena, voorjaar 2021

R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 0228381.indd 1 2-5-2019 13:57:11 0228381.indd 1 2-5-2019 13 25 Hoofd jeugdopleiding, trainer van de Onder 14 en keeper bij het eerste elftal. Aljan Dekker heeft een aardige lijst met taken bij vv Woudrichem. Zelf onder de lat staan vindt hij op dit moment nog het mooiste van die drie rollen die hij heeft bij de plaatselijke voetbalvereniging, de andere twee rollen zijn de aanloop naar hoe zijn toekomst eruit ziet als hij zijn keepershandschoenen aan de spreekwoordelijke wilgen hangt. W O U D R I C H E M – De dertigjari- ge doelman is nu sinds twee jaar hoofd jeugdopleiding bij Woud- richem, terwijl hij dus keeper van het eerste elftal is. “Nu vind ik keepen nog wel het mooiste. Het feit dat je drie keer in de week lekker bezig mag zijn met een groep. Dat is wel hetgeen waarvoor je het doet. Op ter- mijn, als dat er echt niet meer in zit, wil ik me vol gaan richten op deze rol en het trainer zijn.” Voor bekenden van Dekker komt dat niet als verrassing. Al vanaf zijn vijftiende traint hij teams. Eerst bij SteDoCo, later bij VVAC waar hij ook een soor- gelijke rol in de jeugdafdeling had. “Die club was iets groter, dus deden we het daar met zijn tweeën.” De goalie heeft altijd naar de toekomst gekeken, hij is inmiddels al in het bezit van Trainer/Coach UEFA C én B. “De ambitie als trainer is er zeker. Nu traint hij de jeugd. “Uiteinde- lijk is het mijn ambitie om trainer van een eerste elftal te wor- den. Maar voorlopig bevalt dit gewoon heel goed. Ik hoop zelf nog een paar jaar te voetballen. En dan is het niveau dat we hier hebben prima.” “Ik was altijd op het veld te vinden en dat is nooit gestopt” Op het balkon van de bestuurskamer kijkt Edwin van der Poel begin junimet een tevredengezicht uit over SportparkDeRoef. Daarworden voor het eerst dit kalenderjaar weer wedstrijden gespeeld. “Heerlijk omweer eens een andere kleur shirtjes te zien.” “De sociale rol en functie van de voetbalclub in Sleeuwijk is heel groot” SLEEUWIJK – De voorzitter van de plaatselijke voet- balvereniging is te spreken over hoe het gaat bij zijn club, ondanks alle problemen waar ook Sleeuwijk mee te maken heeft gehad. Met aanstekelijk enthousi- asme praat hij over de club, op een positieve manier. En zo draait de club ook, niet bij de pakken neerzit- ten maar doen wat mogelijk is. “We hebben gezegd: we gaan niks doen wat niet mag. Maar als het wel mag, gaan we het gewoon organiseren. En dat hebben we gedaan. Zo zijn we in een nieuw ritme gekomen, de nieuwe werkelijkheid.” “Zonder voetbalwedstrijden blijft dat wel heel vreemd natuurlijk”, zegt Van der Poel, inmiddels al ne- gen jaar voorzitter bij Sleeuwijk. “Maar ik denk dat we het goed doorgekomen zijn als club. Aan het ledenaantal merken we niks. In onze hoek van vaste sponsors hebben we wel een paar horeca- bedrijven. Die hebben het moeilijk gehad, nog steeds zelfs. Die heb- ben gezegd: het is even lastig nu. Dat is te begrijpen, dat komt wel weer. Maar we zijn niet veel spon- sors kwijtgeraakt.” Binnen de club is men scherp geweest op het uit- gavepatroon, de hand is wat meer op de knip gehouden. Tegelijkertijd is er gekeken omvia hulp, subsidies en toelages geld ‘binnen te harken’. “Dan blijft het in balans en ik denk dat dat wel gelukt is”, zegt Van der Poel, die met zijn club lopende pro- jecten niet stopgezet heeft. “We wilden de kleedkamers aanpakken, dat stond al op de planning. Dat hebben we ook gedaan. Dat ging nu zelfs soepeler, omdat alles niet iedere zaterdag weer open moest.” TOEKOMST De blik is in Sleeuwijk nu weer op de toekomst gericht, op sportief en maatschappelijk vlak. “De spor- tieve ambities blijven hetzelfde. We hadden gehoopt een stabiele tweedeklasser te zijn. Dat is – zon- der te voetballen – nu een paar jaar gelukt. Dat is in onze geschiedenis nog nooit gebeurd. We hopen aan te haken in de tweede klasse, een ontzettend mooie competitie met veel derby’s. Daar willen we in blij- ven voetballen. De dames, een be- langrijk onderdeel binnen onze ver- eniging, spelen al jaren in de tweede klasse. De groep is heel erg aan het verjongen, het is afwachten wat dat gaat doen qua niveau. En bij de jeugd willen op een zo hoog moge- lijk niveau meedraaien. Daarin ben je afhankelijk van het aantal en de kwaliteit.” Tegelijkertijd kijkt Sleeuwijk verder dan alleen de voetbalwedstrijden en de gevolgen van een balletje net wel of net niet over de lijn. Juist buiten de lijnen speelt de club een belang- rijke rol in Sleeuwijk. “In dorpen is zo’n grote voetbalvereniging altijd belangrijk. De afgelopen tijd heb je vooral het sociale contact gemist. Mensen zitten thuis, zeker de oude- re generatie. Ze waren blij dat ze nu weer een keer het terrein op moch- ten. Normaal leven ze van zaterdag naar zaterdag. De sociale rol en functie is heel groot. Voetbal is mooi en je bent een voetbalvereniging. Maar uiteindelijk is dat twee keer drie kwartier en wat trainingen. De rest van de week draait het om het sociale, het elkaar kennen.” AMBITIE Dekker wil als hij eenmaal gestopt is stappen maken, nu wil hij dat vooral doen met Woudrichem. Op twee manieren. Eén daarvan is de jeugdafdeling. “Mijn doel is vooral om er meer structuur in te krijgen. We leven van heel veel vrijwilligers, die zetten allemaal hun beste been- tje voor. Maar soms weten ze niet hoe. En soms hebben ze het druk met werk en dan komen ze hier en denken: wat gaan we vanavond doen? Dat willen we veranderen door trainingsstof aan te bieden en een duidelijke manier van spelen te introduceren. Dat doen we niet bij de jongste jeugd, die moeten lek- ker hun ding doen. Maar vanaf zes tegen zes en zeker vanaf acht te- gen acht moet er een duidelijke lijn in komen. Ik ondersteun de trainer daarin.” Zijn achtergrond als gymleraar helpt. En dat iedereen er een soort van aan toe was hielp ook mee met het zetten van de eerste stappen. “Ik ben niet iemand die van een af- standje toekijkt en dan het veld in- stormt om te roepen dat ik het zus of zo zou doen. Maar ik kan wel na een training naar een trainer toe- stappen om te zeggen dat het ook op een bepaalde manier had ge- kund.” Alles met als doel het niveau te laten groeien. Het ambitieuze zit in hem, ook als keeper. Een nieuw avontuur ziet hij niet meer zitten, maar met Woudrichem wil hij nog wel iets moois neerzetten. “We hebben twee jaar voor een periode kunnen spelen. Die hebben we vorig jaar ook gehaald, maar de nacompeti- tie hebben we helaas niet kunnen spelen. Voor mij is dat wel weer de doelstelling om in ieder geval een periode te pakken. Onze kracht is vooral de teamspirit. Als het niet loopt, knokken voor elkaar, tege- lijkertijd moet je ook een beetje geluk hebben. Maar als wij een fit- te selectie hebben, kunnen we top vijf/top zes spelen. Als je dan een beetje mazzel hebt met hoe de wedstrijden lopen, kan het.” PASSIE Dekker voetbalt in zijn hart liever dan dat hij keept. “Maar als keeper kan ik meer”, zegt hij vol zelfken- nis. Daarnaast spreekt er passie uit zijn stem als het over voetbal gaat. En dan maakt het niet uit of het over de jeugd, het eerste elftal of het moment dat hij tussen het eerste en tweede elftal pendelde als spits en nummer tien. “Ik ben begonnen toen ik vijf was en heb er altijd zoveel passie en plezier ingestopt. Ik was altijd op het veld te vinden en dat is nooit gestopt. Voetbal is wel mijn leven.” 0244346.pdf 1 25-1-2021 15:49:27