VoetbalJournaal Altena, voorjaar 2021

13 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 0228381.indd 1 2-5-2019 13:57:11 0228381.indd 1 2-5-2019 13 Daan van Dinter begon een jaar geleden als jeugdcoördinator bij Achilles Veen. Hij kijkt nu terug op een leerzaameerste jaar. Het ging door corona anders dan vooraf gedacht, toch beleefde hij veel plezier aan zijn start van een nieuw voetbalhoofdstuk in zijn leven. Als je het sportpark van Achilles Veen op komt lopen ziet alles er spic en span uit. Het is inmiddels zeven jaar geleden dat de voetbalvereniging Sportpark De Hanen Weide in gebruik nam. Teus Prinse is één van de vrijwilligers die daar een rol in speelde en daarnaast met een groepje van zo’n acht vrijwilligers nog altijd zorgt dat het er zo mooi uit ziet. En dat het sportpark in ontwikkeling blijft. Daan van Dinter jeugdcoördinator Achilles Veen: Terras nieuwe parel op sportpark van Achilles Veen: “Het is straks perfect” “Ik heb ontzettend veel geleerd en ook heel veel plezier gehad” VEEN - Het voetbal lag door corona stil en dat was voor Van Dinter het moment omna te denken over zijn eigen toe- komst. “Ik ben me af gaan vragen of ik nog wel zo graag wilde voetballen of dat ik me op een andere manier wilde ontwikkelen. Dat laatste kreeg steeds meer de overhand.” Zo kwam hij uiteindelijk terug bij Achil- les Veen, waar hij eerder 3,5 seizoen actief was als speler. Nu heeft hij daar zijn eerste seizoen als jeugd- coördinator achter de rug. “Dit was wel echt specifiek waar ik naar op zoek was.” Van Dinter weet dat het met zijn voetbalachtergrond – hij speelde op echt alle niveaus die er in Nederland zijn – voor de hand lag dat hij trai- ner zou worden. “Maar ik vond het veel interessanter om het breder te trekken dan alleen voetbal. Met een team ben je heel specifiek bezig. Nu ben je hoofd van een complete jeugdafdeling en krijg je ook met hele andere dingen dan voetbal- zaken te maken. Organisatorisch komen er dingen op je af, naar die uitdaging was ik wel op zoek.” Uiteindelijk was het afgelopen sei- zoen wel heel weinig voetbal waar Van Dinter mee te maken kreeg. “Ik heb ontzettend veel geleerd en ook heel veel plezier gehad. Maar ik kijk er nu ook naar uit om lekker een coronavrij jaar te hebben. De afgelo- pen periode was het heel veel orga- nisatorisch en heel weinig voetbal. Mijn handen jeuken een beetje om volgend seizoen nog meer met trai- ners aan de slag te gaan en te kijken waar we de winst kunnen halen in het voetbalgedeelte.” In een periode dat hij wilde wennen en leren in zijn nieuwe rol, moest Van Dinter als oud-speler van Wil- lem II en FC Den Bosch meteen aan de bak. Competities werden stilgelegd. En dan? “Ik doe het ge- lukkig niet alleen. Het klinkt cliché, maar we doen het echt met heel veel mensen. En we wilden iedere week een programma hebben voor de kids, dat ze ook zoveel mogelijk naar de club zouden komen. Daarbij hebben we voetbalactiviteiten als mixtoernooitjes en onderlinge wed- strijden afgewisseld met niet-voet- balactiviteiten. Zo hebben we een alternatieve judo-training georga- niseerd, zijn we naar de duinen ge- weest en hebben we bewegen op muziek gedaan. Maar ook een boot- camp en bubblevoetbal. We hebben eigenlijk van alles geprobeerd om de jeugd bezig te houden en dat is vrij aardig gelukt.” Achilles Veen heeft tussen de 130 en 150 jeugdleden. “Zij vormen de vereniging voor het grootste ge- deelte. Wij moeten zorgen voor doorstroming naar de senioren. Het eerste elftal is bij Achilles Veen een verhaal apart, maar voor met name het tweede elftal en de andere seniorenteams zijn wij de levensader. Daarom is wat we nu zien bij de kabouters on- gelofelijk. We zijn met drie of vier begonnen aan het seizoen en zijn boven de twintig geëindigd. Als je op die manier steeds nieuwe aanwas krijgt, kun je het complete plaatje makkelijker invullen.” Om dat te bewerkstelligen is le- denwerving belangrijk. “Maar net zo belangrijk is het behoud van alle spelers”, zegt Van Dinter, die sowieso nog een jaar in deze rol bij de club actief blijft. “Het is fijn als er een beetje continuïteit is voor de club. Plannen is altijd las- tig, maar de intentie is er wel om die continuïteit nog even te hou- den.” Om nog even af te sluiten met een blik op de korte termijn. “Je hebt nu geen idee of spelers wel vooruit zijn gegaan. Daarom nu eerst een gewoon jaar draaien, waar spelers zo’n dertig wedstrij- den spelen. Dat is het beste voor iedereen.” VEEN - Prinse stopt zo’n vijftien à zestien uur per week in ‘zijn’ club. Hij is een drij- vende kracht voor de vereniging. En dat terwijl hij niet uit Veen maar uit Genderen komt. “Ik ben altijd voet- balliefhebber geweest, ik hield alles ook wel bij. Maar niet meer dan dat. Ik heb twintig jaar wedstrijden ge- vist, vier keer in de week. Uiteindelijk ging hij een keer kijken, zo’n twintig jaar geleden.” Vanaf dat moment is het snel gegaan. Nu doet hij veel, van heel veel kluswerk tot een bestuurs- functie in de stichting van de club. JONGE AANWAS Bijna dagelijks gaat hij vol plezier naar de club om daar als vutter bezig te zijn. En hij is niet de enige. Toch hoopt hij snel op nieuwe en vooral jongere aanwas. “Dat is wel een probleem. Wij zijn allemaal vutters, de jeugd krijg je niet meer te pakken. Op de website heb ik gevraagd om ‘handige handjes’. Om te timmeren of te schilde- ren: nul aanmeldingen. We zijn op zoek naar iemand die de lijnen wil trekken, want de man die dat twintig jaar gedaan heeft kan het niet meer. Mensen kunnen zich aanmelden, geen reacties.” “Ik begrijp dat de jeugd doorde- weeks moet werken en ze hoeven ook niet de uren erin te stoppen die wij erin stoppen”, vervolgt Prin- se. “De heg moet elk jaar geknipt worden. Het zou fijn zijn als iemand dat doet. Nu doet een bestuurslid dat, maar dat zou eigenlijk niet hoeven. Het bestuur heeft andere taken. Bijvoorbeeld zorgen dat er geld binnenkomt, dat is belangrijk. Maar het is niet alleen bij ons zo, alle clubs hebben dit probleem.” TROTS Prinse is duidelijk, maar verder ei- genlijk alleen maar positief over de vereniging. Trots ook, als hij op het sportpark loopt. Nu is hij met de vas- te groep vrijwilligers druk geweest met het creëren van een nieuw ter- ras. “Het is een leuk stukje werk. En dat doen we echt met z’n allen. Ik zeg altijd: het is net als met voetbal. Als er eentje tussen loopt bij die elf op het veld die verzaakt, dan is het foute boel. Zo is het met ons ook natuurlijk. Met onze groep hebben we dat gebouwtje gezet, van zelf uitgraven tot het storten van de fun- dering. Allemaal in eigen beheer, al- les met wat hulp zelf geregeld. Zelfs de afwerking: tafels gekocht, paar parasols erbij. Het is straks perfect.” Zoals het hele complex perfect is. “Natuurlijk ben ik daar trots op. Afgelopen seizoen kwam DHSC hier, de vereniging van Wesley Sneijder. Trainer Gert Kruys was hier nog nooit geweest en zei dat het ‘heel luxe was voor zo’n dorp’. Die man heeft veel ervaring, is overal geweest. Dan streelt dat je wel. Het is ook zo, we horen het van veel besturen. Veen is een plaatsje van 2700 inwoners, maar er hangt wel anderhalf à twee kilo- meter aan reclameborden. Dat zie je bijna nergens.”