VoetbalJournaal Altena, najaar 2020

7 Erwin Verheij (44) kan zich geen mooiere trainersklus inbeelden dan die bij het eerste elftal van NOAD’32. Hij speelde zelf jarenlang voor de club uit Wijk en Aalburg, zijn zoontjes voetballen in de jeugd en hij woont zelf in het dorp. Lang hoefde hij dan ook niet na te denken, toen de rood-witte trein voorbijkwam. Na Well, ONI en de laatste jaren Noor- deloos staat Erwin Verheij dit seizoen voor de groep bij NOAD’32. De hoofdtrainer droomde vanaf de start van zijn trainerscarrière al van deze klus. “Zo’n trein komt maar één keer langs. En als dat gebeurt, moet je instappen. Ik heb zelf vanaf mijn 25ste tot 32ste in het eerste elftal van NOAD’32 gespeeld, maar moest daarna stoppen vanwege een blessure. Ik ben toen begonnen aan mijn trainersloopbaan, met NOAD’32 altijd in mijn achterhoofd.” Ster- ker nog, Verheij bleef actief bij de club. “Mijn zoontjes Stan (12) en Levi (14) voetballen er in de jeugd. Ik heb Levi jarenlang getraind, nu doe ik dat bij het team van mijn jongste. Ik leid die trainingen voor die van het eerste.” NOAD’32 voelt als thuis. “Ze kennen me als Erwin, niet als trainer. Dat is misschien wel even wennen. Mijn voordeel is dat ik de club door en door ken.” JUISTE MAN Hij weet echter ook dat een hoofd- trainer uiteindelijk afgerekend wordt op de resultaten. “Zeker in een dorp, waar de aanhang trouw is. Als je twee of drie keer verliest, gaan ze zich al afvragen of jij de ‘Deze trein komt maar één keer langs’ juiste man bent. Maar ik vind het vooral een heel mooie uitdaging.” De eerste indrukken waren prima. “Na mijn kennismaking in juli heb ik aan de groep gevraagd of ze zin hadden om alvast wat te trai- nen. Dat was zo, waarna we twee weken hebben getraind. Vervol- gens zijn ze op vakantie gegaan en per 1 augustus zijn we met de voorbereiding begonnen. Het ziet er allemaal positief uit.” Daarmee bedoelt Verheij de kwaliteiten van de selectie. “We zijn in de breedte sterker geworden, met de toe- voeging van wat jonge jongens uit de jeugd en nieuwe gasten die van andere clubs zijn gekomen. Lawrence Bouman (38) is dit seizoen terug bij de Vrouwen 1 van Wilhelmina’26. Na een uitstapje van twee jaar bij de dames van GRC 14, waar hij voor het eerst op eigen benen stond, keerde hij afgelopen zomer als coach terug bij Wilhelmina’26. Lawrence Bouman is terug op het oude nest bij Wilhelmina’26 Een echte clubman mogen we Lawrence Bouman wel noe- men. Als F-pupil be- gon hij al te voetballen bij Wilhelmi- na’26. Het is dat een knieblessure roet in het eten gooide en Bouman op jonge leeftijd moest stoppen, anders had hij nu waarschijnlijk nog steeds op het voetbalveld rondge- lopen. Weg is hij echter nooit écht geweest. Bouman rook aan het trainersvak, toen hij leider werd van het vierde elftal. Hij had inmid- dels ook al warme banden met de Dames 1, waarin onder meer zijn zusje, nicht én vrouw voetbalden. Erik van de Nieuwegiessen was daar trainer en vroeg Bouman om wat hulp. Uiteindelijk heeft hij de overstap gemaakt. “Ik wilde iets an- ders. Bij het vierde was ik leider en trainer in één, ik moest zo’n beetje alles regelen. Bij de dames werd ik echt de trainer, samen met Erik.” Dat is nu pakweg zes jaar geleden. Hij beleefde vier mooie seizoenen. “Van vrouwen krijg je heel veel waardering terug. Ik vond het echt leuk om te doen. Het enige lastige was af en toe het wisselbeleid, aan- gezien ik dus nogal wat bekenden in het team had spelen. Dat liet ik dan aan Erik over.” GRC 14 Toch wilde Bouman ook graag eens volledig op eigen benen staan. Daarom verkaste hij twee seizoe- nen geleden naar GRC 14, waar hij in zijn eentje de vrouwen ging trai- nen. “Dat was toch even vreemd, Wilhelmina’26 is van jongs af aan mijn club. Maar ik had het wel naar mijn zin bij GRC 14.” Dat hij na twee seizoenen weer terugkeerde naar Wijk en Aalburg, was dan ook niet uitonvrede.“Maarmijnoudstezoon voetbalt nu bij Wilhelmina’26 en dat is zaterdagochtend om 10.00 uur. GRC 14 speelt om 11.00 uur, dus dat viel niet te combineren.” Vanaf dit seizoen is hij op zaterdag de coach van de Dames 1 bij Wilhel- mina’26. “De trainingen doe ik niet. Ik heb twee kleine kinderen, dus mijn gezin vraagt wat tijd en ener- gie. Het is fijn omdoordeweeks wei- nig verplichtingen te hebben, dat geeft rust.” Menno van Wijk is de trainer van het team. PLEZIER Inmiddels zijn de vrouw en het nichtje van Bouman gestopt, al- leen zijn zusje voetbalt nog in het team. Het wisselbeleid is er ech- ter niet makkelijker op geworden, met 25 dames voor één elftal. “Ik merk wel dat ik veel aan die twee jaar op eigen benen heb gehad, ik kan nu beter keuzesmaken. Het is af en toe een beetje puzzelen, wie wanneer speelt. Het belangrijkste is dat we het plezier erin houden.” Want daar gaat het vooral om bij de Dames 1 van Wilhelmina’26: plezier. “Maar ook om 100 pro- cent alles geven en prestaties. We spelen in de vijfde klasse, ho- pelijk kunnen we bovenin mee- draaien.” De vrouwentak van de club is niet zo groot. “We hebben één damesteam en een MO11-1. We hadden een MO15-1, maar die meisjes stromen nu door naar de dames.” Ondanks de ietwat ma- gere kwantiteit van de tak, merkt Bouman dat het vrouwenvoetbal leeft in Wijk en Aalburg. “Dat was in het begin wel anders, maar nu is iedereen enthousiast.” AARDAPPELVERKOOP AAN DE CONSUMENT Veensesteeg 15 4264 KG Veen Tel.: 0416-691241 info@altena-bv.nl www.altena-bv.nl 0236900.pdf 1 16-3-2020 16:16:13 Dé rijschool voor de regio Genderen, Wijk en Aalburg en Veen ERKADE V l Wi jij binnenkor j rijbewij hale? www.verkeersschoolverkade.nl 0416-661641 0235808.pdf 1 24-10-2019 11:35:41 Foto: Digitaalburg Je merkt alleen wel dat iedereen ritme mist, na een half jaar stil te hebben gelegen.” Verheij heeft veel aan Mark Bou- man, zijn aanvoerder. “Hij debu- teerde in het eerste in mijn laat- ste seizoen. Hij heeft mijn positie eigenlijk overgenomen. Ik vind het heel fijn om met hem te werken, kan veel met hem bespreken en hij is echt een verlengstuk voor mij. Zowel binnen als buiten de lijnen vind ik hem een goede aanvoer- der.” Zoals hij te spreken is over de instelling van het hele team. “De trainingsopkomst is prima, ze doen hun stinkende best en de sfeer is goed.” PROMOTIE NOAD’32 wil de komende seizoe- nen stappen zetten. Het ene jaar in de tweede klasse (2018-2019) smaakt naar meer, maar Verheij wil dat wel op een verantwoorde manier aanpakken. “Je moet eerst een top derdeklasser worden, dan de stap naar de tweede klasse zet- ten om daar te blijven. Het is niet de bedoeling te promoveren en er dan direct weer uit te vliegen. Aan mij de taak om NOAD’32 verder te ontwikkelen. Als ik de kwaliteiten van de groep op de trainingen zie, dan heb ik er veel vertrouwen in. Zeker als je ziet wat voor sterke lichting uit de JO19-1 eraan zit te komen.”