VoetbalJournaal Lek en IJssel, najaar 2024

5 SHOP NOW Op zoek naar een baan die bij je past? Op zoek naar een baan die bij je past? Voetbal moet passie en emotie zijn De 34-jarige doelman van DCV uit Krimpen aan den IJssel is al jaren een betrouwbare sluitpost in de regio. We blikken terug en kijken vooruit met Bart de Keijzer. Bart speelde bij meerdere clubs in de regio zoals VV Nieuwerkerk, VV Capelle, FC Binnenmaas, SVS en DCV. Doelman Bart de Keijzer van DCV hoopt op handhaving in zijn laatste seizoen DE BEGINJAREN Bart zijn eerste stappen op het voetbalveld waren bij VV Nieuwerkerk. Daar was hij nog veldspeler en toen hij naar VV Capelle ging, bleef hij speler. Toen in de D2 de leider opstapte, wiens zoon ook de keeper was, ging Bart onder de lat staan. “Het was niet zo vreemd dat ik wilde keepen, mijn vader heeft altijd gekeept bij VV Capelle, ook in het eerste elftal”, zegt de doelman met enige trots. Na drie wedstrijden in de D2 “promoveerde” hij naar de D1. Tot de A-junioren bleef hij Capelle trouw en toen verkaste hij voor een jaar naar SC Feyenoord. Ze hadden daar twee keepers die moesten wisselen. Hij keepte dan twee wedstrijden, om daarna weer twee wedstrijden op de bank plaats te nemen. Dit beviel hem niet en zodoende kwam hij weer terug bij VV Capelle. Maar liefst acht seizoenen verbleef de Keijzer bij de groen-zwarte club. Veel wedstrijden in het eerste speelde hij niet. De club speelde op het hoogste amateurniveau en de concurrentie was moordend met keepers als Lennart Hegie, Rick van der Burg, Jesper Leerdam, Nick van der Ploeg en Roland Graafland. De laatste trainer Rene Vermunt had wel vertrouwen in Bart, maar hij vertrok op een gegeven moment. Helaas kreeg Bart toen een schouderblessure waar hij lang van heeft moeten revalideren. FC BINNENMAAS EN SVS Na Capelle werd FC Binnenmaas de nieuwe club van Bart. “FC Binnenmaas is een mooie en warme club, alleen mijn oudste kind werd toen geboren en ik wilde toch wat meer in de buurt spelen. Dus na een seizoen, waarin FC Binnenmaas naar de derde klasse degradeerde, koos ik voor SVS”, legt Bart uit. Uiteindelijk heeft Bart vier seizoenen met SVS in de tweede klasse gekeept en was daar een stabiele factor. NAAR HET WAALPLANTSOEN Toen Wout Ooms had getekend voor DCV vroeg hij mij direct of ik met hem mee wilde gaan naar Krimpen aan den IJssel. “Eigenlijk heb ik daar niet zo lang over na hoeven denken. Sterker nog, ik heb het thuis niet eens overlegd. Hun ambitie sprak mij enorm aan”, kijkt de Keijzer terug. KAMPIOEN MET DCV Het eerste seizoen was het beruchte coronaseizoen en stond DCV op de zesde plek. Het seizoen erop stopte het na 4 wedstrijden. Het seizoen 21/22 was eigenlijk het hoogtepunt in de carrière van de Keijzer. Na een geweldige strijd met Sparta(av) en Hellevoetsluis werd DCV uiteindelijk kampioen. Uiteindelijk werden we in de laatste speelronde kampioen door een 0-0 tegen Hellevoetsluis. Met dank aan de grote concurrent Spirit, dat in de voorlaatste wedstrijd verrassend bij de gedoodverfde favoriet Sparta(av) won. EERSTE KLASSE De eerste twee jaar in de eerste klasse gingen buitengewoon goed voor DCV. Een achtste en zesde plaats in de eindstand, met als toetje een periodetitel en nacompetitie voor een plek in de vierde divisie. Na het afgelopen seizoen vertrok trainer Wout Ooms naar streekgenoot Spirit en kwam er een nieuwe trainer. De ervaren Richard den Ouden werd aangetrokken. Al na een paar (verloren)wedstrijden werd de trainer ontslagen door DCV en zijn taken overgenomen door assistent-trainer Marphe Redjosetiko. Bart wil er eigenlijk niet zoveel over zeggen, omdat “elk woord daarover er eentje te veel is”. HOE GAAT DCV HET TIJ KEREN “Na het ontslag van de trainer zie je wel meer strijd en passie in het team komen. Als wij dat volhouden dan gaan we echt wel punten pakken en het ploegen heel lastig maken. Het zal heel zwaar worden, daar ben ik mij heel goed van bewust”, kijkt de doelman vooruit. DE TOEKOMST Na dit seizoen gaat Bart de Keijzer stoppen met keepen. “Mijn oudste zit nu op voetballen en ik ben nu al vier avonden per week op het voetbalveld. Eigenlijk ben ik die verplichting spuugzat. Als DCV zou handhaven, dan ga ik met een goed gevoel met keeperspensioen”, besluit Bart zijn verhaal. BLESSURES MAKEN EINDE AAN DROMEN VAN DE KUIP Fredinho (40) is geboren op de Kaapverdische Eilanden en kwam op zijn dertiende in Nederland wonen. Hij begon met voetballen in de jeugd van Zestienhoven, daarna is hij naar Spartaan’20 gegaan. Helaas maakte diverse blessures een einde aan zijn voetbaldroom. “Toen besloot ik een opleiding in de IT te gaan doen. Uiteindelijk ben ik in de cybersecurity terechtgekomen en ben ik al dertien jaar werkzaam bij KPN. Van voetbalheld naar cybernerd”, zegt hij met een knipoog. STIEFZUS SANDRA SPEELDE IN ORANJE “Voetbal is voor Kaapverdianen een soort tweede natuur en wordt met de paplepel ingegoten” zegt Fredinho trots. Ik vind de passie in het voetbal ook heel belangrijk”, gaat hij verder. Fredinho is een voorvechter van het vrouwenvoetbal. Misschien komt dat omdat zijn stiefzus Sandra van Tol op hoog niveau heeft gespeeld en zelfs 83 interlands achter haar naam heeft staan. Momenteel is zij werkzaam als assistent-trainer bij ADO Den Haag. Daarbij speelt zijn dochter sinds anderhalf jaar voor DCV. HET MEIDENVOETBAL Meidenvoetbal is de snelst groeiende tak van sport momenteel. “Meiden zijn anders dan jongens. Jongens zijn over het algemeen competitiever ingesteld dan meiden. Eigenlijk zou je dit moeten doorbreken en bij meiden ook meer door selecteren. Allen willen meisjes vaak bij hun vriendinnetjes spelen en zien ze de training ook vaak om nog extra tijd te hebben om te kletsen. Toch denk ik dat er meer moet worden doorgeselecteerd met de meiden. Vaak spelen meiden te veel boven of onder hun niveau en dat is voor de ontwikkeling van de meiden niet goed”, betoogt de trainer. Behalve presteren vindt Fredinho uiteraard ook het plezier en sportiviteit heel belangrijk. “Ook al heb je ruzie gehad met een meisje van het andere team, na afloop geef je altijd een handje’, zegt de coach hierover. DCV EN HET VROUWENVOETBAL “Momenteel zijn er ongeveer 100 meisjes/vrouwen lid van DCV en proberen we de afdeling vrouwenvoetbal goed van de grond te krijgen. Ik probeer daar graag bij te helpen en wil daar zeker een grotere rol in gaan spelen binnen de club. Als je in de regio kijkt, dan is Spirit veel verder met de ontwikkeling van de vrouwentak. Ook Dilettant uit mijn woonplaats Krimpen aan de Lek zet daarin stappen vooruit.”, gaat Fredinho verder. DCV MO-13 “In het huidige team zijn de speelsters eigenlijk allemaal net 11 jaar. Mijn eigen dochter is zelfs net 10 jaar oud. We spelen nu onder de 13, dus daar zit best wel veel verschil in met onze tegenstanders” zegt Fredinho over zijn team. Momenteel bestaat het team uit 16 meiden en dat gaat hem goed af. Hij is nog wel op zoek naar een teammanager om wat zaken zoals de wedstrijdformulieren, pauzedrankjes en communicatie te verzorgen. SPORT IS OOK ONDERDEEL VAN HET VOOR JEZELF OPKOMEN “Sport is een goed middel om kinderen voor zichzelf te laten opkomen. In de huidige tijd moeten kinderen vooral niet teleurgesteld zijn, anders moeten we de kinderpsycholoog erbij halen. Uiteraard moet je kinderen ten alle tijden beschermen, maar het is goed voor kinderen om zich te blijven ontwikkelen en zelf initiatief nemen om dingen te doen”, zegt de trainer over de huidige tijd. WAT ZIJN JOUW AMBITIES “Eigenlijk ben ik voetbalcoach geworden voor mijn dochter. Ik heb zelf nooit ambities gehad als trainer gehad. Toen mijn dochter 1,5 geleden begon met voetballen dacht ik eerst dat het na zes weken wel klaar zou zijn, maar ze vond het geweldig. Uiteindelijk werd ik vorig seizoen gevraagd om het MO10 te gaan trainen. Toen kreeg ik via DCV de cursus juniorentrainer aangeboden en dit seizoen ben ik dan trainer van de MO13-1. Ik wil alles leren wat er te leren valt als trainer, waardoor ik beter kan worden en het team van mijn dochter beter kan maken. Daarnaast wil ik ook het vrouwenvoetbal in het algemeen op een hoger niveau proberen te krijgen. Dus mijn ambitie is om het vrouwenvoetbal op een beter podium zetten, vooral voor mijn dochter, maar ook voor DCV. Bij DCV is men behoorlijk onder de indruk van trainer Fredinho Silva Duarte. Hij is sinds 1,5 half trainer bij de club. Fredinho traint nu het MO13-1 team, het team van zijn dochter en wil plezier en prestaties graag laten samengaan. Foto: Johan Sepers

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=