VoetbalJournaal Lek & IJssel, voorjaar 2024

25 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Jonge middenvelder Nick Teeuwen laat zijn kwaliteiten zien bij VV Stolwijk De 23-jarige Nick Teeuwen is ambitieus om zichzelf te ontwikkelen en dat uit te betalen in mooi rendement voor zijn club. Maak in dit interview kennis met de leergierige spelverdeler van Stolwijk. ,,Ik wil bepalender worden voor de club’’. Hoe zou je jezelf als speler omschrijven? Ik ben een technische, aanvallende middenvelder die zich richt op het creëren van kansen en graag het spel wil maken. Ik probeer met mijn inzicht en passing teamgenoten in scoringsposities te brengen. Daarnaast probeer ik waar het kan zelf aan te sluiten en diepte in mijn spel te houden om in een scoringspositie te komen. Ik hou er ook soms van om van afstand te schieten, al krijg ik nog altijd te horen dat ik dit vaker moet doen, aangezien ik soms te lang door blijf combineren, haha. Ik denk dat één van mijn sterke punten is om snel de diepte te zoeken en aanspeelpunten voorin te bereiken. Daar probeer ik creatief en dynamisch in te zijn. Naast het aanvallen probeer ik verdedigend ook mijn steentje bij te dragen in de omschakeling of tijdens het druk zetten. Waarom ben je ooit begonnen met voetballen en doe je het nog altijd? Ik ben op mijn vijfde begonnen met voetballen bij vv Stolwijk, maar daarvoor was ik eigenlijk altijd al met een bal bezig. Vroeger stonden bij mijn ouders thuis op het erf van het bedrijf grote schuren, daar tekende ik met stoepkrijt een doel op, en dan stond ik daar uren te voetballen. Van verschillende afstanden, altijd proberen te scoren. Ik heb de passie voor voetbal overgenomen van mijn vader, die jaren in Stolwijk 1 heeft gespeeld en mooie successen heeft gehaald. Ik voetbal nu nog steeds, omdat ik nog steeds dezelfde passie als vroeger heb en het spelletje gewoon erg leuk vindt. Daarnaast probeer ik nog steeds te leren en te groeien als speler, dat blijft voortdurend doorgaan. Ook blijft de spanning voor een belangrijke wedstrijd en de euforie van een overwinning of een goal erg speciaal. Waar kan je echt van genieten tijdens het voetballen? Veel spelers zouden denk ik eerst het scoren van een doelpunt zeggen, en daar kan ik zeker ook van genieten, alleen als middenvelder kan ik ook erg genieten als ik een perfecte pass aflever die afgemaakt wordt. Daarnaast kan ik ook genieten als je in het veld merkt dat iedereen alles aan het geven is en je met zijn alle aan het vechten ben voor de overwinning. Uiteindelijk is voetbalplezier het allerbelangrijkste, dus naast het presteren probeer je ook zeker te genieten van acties, goals of zelfs tackles. Waar liggen jouw ambities op het gebied van voetballen? Ik vind dat ik afgelopen jaren nog niet mijn echte niveau heb laten zien. Sinds ik bij de senioren ben gaan voetballen zijn er twee coronajaren geweest, daarna ben ik een half jaar gaan studeren in Finland. Dit zijn belangrijke jaren geweest waar ik amper wedstrijden gevoetbald heb. Daarna hebben we een moeilijk jaar gehad waarin we gedegradeerd zijn naar de vijfde klasse. Nu wil ik gewoon zo fit mogelijk worden en technisch en tactisch beter worden, waardoor ik bepalender kan worden voor Stolwijk. Hiermee willen we in de toekomst promoties en kampioenschappen meemaken. Een geweldig afscheid voor trainersduo Van Oudshoorn en Catalan. Dat was dit voetbalseizoen van VV Stolwijk JO19-1. Een seizoen waarin de jonge talenten de dubbel pakten en veel van hen doorstomen naar de Stolwijk-selectie. Net als de twee oefenmeesters, die assistent-trainer en teamleider bij de hoofdmacht worden. Prijzenpakkers van Stolwijk JO19 winnen beker en het kampioenschap ,,Een onbeschrijfelijk seizoen’’ trapt Van Oudshoorn af. De coach pakte de dubbel. Hij werd kampioen op de laatste speeldag en wist de beker te pakken door als tweedeklasser meerdere eerste klassers en zelfs een hoofdklasser te verslaan. ,,Ik geloof dat dit nog nooit is voorgekomen. En ik geloof ook dat we dit echt hebben verdiend. We hebben er namelijk keihard voor gewerkt’’, aldus de jeugdtrainer, die ongelofelijk trots is op zijn jonge talenten. ,,We hebben een hele goede groep en vormen een echt team. We stonden er op de juiste momenten’’, beschrijft hij. ONVERWACHTS FEESTJE Het kampioenschap werd geheel onverwachts binnengesleept. Voor de laatste speelronde stond de Stolwijkse formatie op een gelijk aantal punten met de mede-titelkandidaat VV Moordrecht. Echter was het doelsaldo van de concurrent veel beter dan dat van Stolwijk. Er moest met minimaal vijf doelpunten verschil gewonnen worden in de laatste wedstrijd van de competitie om de concurrentie te verschalken. Nadat Moordrecht hun laatste wedstrijd wist te winnen met 3-1, was Stolwijk genoodzaakt om nog twee doelpunten meer te maken. Gelukkig voor de Stolwijkse talenten lukte het om met 8-0 te winnen. ,,het was een bizar einde van de wedstrijd’’, blikt de hoofdtrainer terug. ,,We zouden al met zijn allen naar de Chinees gaan om het seizoen af te sluiten. Dit maakte het natuurlijk extra gezellig. We zijn boven onszelf uitgestegen en hebben onze individuele klasse laten zien’’, vertelt Van Oudshoorn. GOEDE BAND Als trainer vindt Van Oudshoorn het belangrijk om alle spelers binnen zijn selectie bij de groep te houden. ,,Ik moet zorgen dat de concentratie iedere training en wedstrijd goed is. We trainen hard, met veel plezier. Daarnaast probeer ik natuurlijk zo transparant mogelijk te zijn, al is het soms wel lastig aangezien ik met iedereen een goede band heb en ik keuzes moet maken. Maar ja, als winnende coach heb je uiteindelijk altijd gelijk’’, is hij trots. VLAGGENSCHIP De hoofdtrainer van het hoogste jeugdelftal van de vereniging schuift volgend seizoen aan bij het eerste elftal. Hij stoomt door naar het vlaggenschip van de club. ,,Ik zou eigenlijk stoppen met trainen. Als ik door wilde gaan als trainer, zou dat als assistent van het eerste zijn. Gelukkig vroeg de club aan mij of ik dat wilde doen. Ik kan op deze manier meekijken en sparren met de hoofdtrainer, want als fanatieke trainer heb ik natuurlijk wel mijn eigen mening. Ik hoop wat bij te dragen’’. PATO ,,Ik heb heel veel zin in deze mooie uitdaging. Mijn zoon gaat ook over naar de selectie, dus dat is mooi. Ik ben eigenlijk altijd meegegaan met hem, al dertien jaar’’, vertelt de coach, die zijn goede samenwerking met zijn assistent, Pato, door kan zetten bij het eerste. ,,We vullen elkaar goed aan. Ik ben wat serieuzer, al kan hij dat op de juiste momenten ook wel zijn. Hij wordt teamleider van het eerste.

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=