7 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Op zoek naar een baan die bij je past? Marian Slob bedrijft topsport bij Capelle De keuken bij VV Capelle is al jaren het domein van Marian Slob-Blom. De 59-jarige Capelse viert dit jaar haar 25-jarig jubileum als vrijwilliger. “Hoeveel frikandellen ik uit het frituur heb gehaald? Ik wil het niet weten.” Het is een uur voor de thuiswedstrijd van Capelle 1 tegen HBS en er melden zich regelmatig klanten bij de keuken in de kantine. Blom werkt de bestellingen één voor één af: na een tosti, volgt een patatje pinda, daarna een broodje worst en een broodje bal met mayonaise. “Het is vandaag van alles wat”, zegt Slob, die de bestellingen snel afhandelt. “We proberen altijd te voorkomen dat er rijen ontstaan. Dat is nu nog goed te doen, maar straks in de rust van de wedstrijd niet meer. Dan is het in één keer heel druk. Daar proberen we ook op voor te sorteren.” Haar vaste collega op zaterdag is vandaag niet van de partij. “Hij werkt doordeweeks bij een horecacateraar, maar er is een personeelstekort. Dus werd hij ook voor vandaag opgeroepen. Normaal gesproken zijn we een ingespeeld team.” Gelukkig heeft Slob versterking gekregen van Sandra Köhler. “In je eentje is het niet te doen”, zegt Slob. “Sandra doet ook altijd de inkoop. Die weet ook van de hoed en de rand.” Dat ze al 25 jaar Capelle’s keukenprinses is, is volgens Slob ‘een gevalletje’ dna. “Het zit bij onze familie in de genen.” Haar vader en moeder runden jarenlang de bar en keuken op donderdagavond. “Ik heb ze daarvoor ook jarenlang voor gek verklaard dat ze dat deden”, verklapt Slob. “Dat zou ik dus nooit gaan doen. Mooi wel. Je begrijpt dat ik regelmatig voor die uitspraken van vroeger wordt uitgelachen.” Dat ze al jaren broodjes smeert, frituur vervangt en kroketten uit de vriezer haalt, heeft alles te maken met de liefde die ze voor Capellle voelt. “Ik ben nagenoeg geboren op het veld van Capelle. We woonden vroeger aan de PC Hooftstraat, hier dichtbij. Ik ging altijd met mijn vader mee naar de wedstrijden van het eerste elftal.” Toevallig of juist niet, trouwde ze met een Capelle-voetballer. “Mijn man heeft jarenlang de bar en keuken gedaan. Ik hielp uiteraard mee. Op een gegeven moment werd het, met de combinatie van een gezin, te veel en zijn we daar mee gestopt. Ik sta nu elke zaterdag nog in de keuken. Dat is best pittig. Ik ben hier vaak al om een uur of acht, meestal ga ik om acht uur ’s avonds weg.” “Het is hard werken, maar dat heb ik nooit erg gevonden. Het begint meestal ’s morgens met tosti’s en vaak als de eerste jeugdwedstrijden zijn afgelopen gaat hier de frituur aan. We hebben ook allemaal broodjes gezond in ons assortiment. Die hebben gretig aftrek, maar dat geldt ook voor kroketten, frikandellen en patat. De ene week zijn de tosti’s niet aan te slepen, de week erop verkoop je er maar een paar. Er is geen peil op te trekken.” “Twaalf uur achter elkaar in de keuken staan is best topsport”, zegt Slob. “Daarom hou ik me altijd rustig op vrijdagavond. Feestjes en partijen sla ik liever over. Ik wil fris en fit zijn.” De jeugdafdeling van VV Capelle staat in volle bloei. Illustratief is de groei van dit seizoen, met weer vijf extra teams. “Het geeft iedereen een boost”, aldus jeugdvoorzitter Hester Lugten. Jeugdtak Capelle werkt op volle kracht De groei van de jeugdtak heeft zeker ook te maken met de activiteiten die de club voor de voetballende jeugd organiseren. Waar in de week van de herfstvakantie het voetballen bij veel clubs op een laag pitje staat, bruist het op zaterdag op sportpark ’t Slot van de bedrijvigheid. Het lichtjestoernooi van Capelle zorgt voor veel sfeer en voetbalplezier bij de jeugd tot 13 jaar. Dat het regent mag de pret niet drukken. “Dit zijn de leuke extraatjes”, zegt Hester Lugten. “We hebben eten, drinken en iedereen heeft het naar zijn zin.” De jeugdafdeling van Capelle werkt al een tijdje op volle kracht. De Capelse jeugd kan sinds een paar nog makkelijker de weg naar sportpark ’t Slot als daarvoor. “Vorig seizoen zijn we al gegroeid met vijf teams en ook dit seizoen hebben we weer vijf teams meer ingeschreven voor de competitie”, zegt Lugten. “En voor de volgende fase komt er ook weer een team bij. Er komen elke week weer nieuwe kinderen bij.” Lugten nam een tijdje geleden de rol van jeugdvoorzitter over van Jan-Willem Kisjes, die voorzitter is geworden van het hoofdbestuur. “Ik zat al in de jeugdcommissie”, vertelt ze. “Ik was secretaris. Mijn kinderen voetballen op de club en ik vind het dan heel normaal dat je je inzet voor de vereniging.” “De groei is natuurlijk heel leuk en daar zijn we ook heel trots op”’, vervolgt Lugten. “Maar het betekent gelijkertijd ook dat er meer trainers en leiders nodig zijn. Ook het kader moet meegroeien. Vrijwilligers liggen niet op straat, dus moet je actief werven. Niet iedere ouder heeft een voetbalachtergrond en is op de hoogte van hoe een vereniging functioneert. En ook niet elke ouder heeft zeeën van tijd. Dus om het voor die groep makkelijker te maken proberen we de vrijwilligerstaken op te delen. Als je mensen vraagt of ze in een jeugdbestuur willen zitten, houden ze de boot vaak af, uit angst voor grote verplichtingen. Maar voor andere, kleinere taken zijn ouders vaak wel te porren. Zoals bij het lichtjestoernooi in de organisatie of achter de barbecue. We hebben daarom ook wat nieuwe commissies opgericht, zoals een activiteitencommissie en toernooicommissie.” Op voetbalgebied zorgen de twee hjo’s (hoofd jeugd opleiding) voor de nodige steun en feedback van de trainers. “Zoals bij elke vereniging hebben wij een groep vrijwilligers die veel tijd steken in de club en dat vol liefde doen. Ze zijn onze ruggengraat en dat beseffen we heel goed.” Het sportpark is inmiddels aardig volgelopen. De drie kunstgrasvelden worden nagenoeg iedere dag gebruikt voor de trainingen. “Keerzijde van die groei is dat langzaam maar zeker tegen een ruimteprobleem gaan oplopen. Ja, het eerste veld zou nog kunstgras kunnen worden, maar dat is een discussie die ze vooral in het bestuur moeten voeren. Voorlopig kunnen we iedereen nog kwijt.” Opvallend is ook de groei van het aantal meisjesteams. “We hebben er nu zes, in de onder 10, onder 15 en onder 17. Je wilt als club graag stabiliteit en altijd meer”, zegt Lugten. “Het zou natuurlijk leuk zijn als dat op den duur uitmondt in een vrouwenelftal.” 0234194.pdf 1 29-5-2020 13:52:0 Foto: Annemiek van Dillen
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=