30 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Nico de Borst brengt CKC in beweging Immer positief, immer goedlachs. Met Nico de Borst kreeg CKC onlangs een nieuwe voorzitter met een veelvoud aan ideeën om de club verder vooruit te helpen. “Ik ben geen type dat de voorzittersstoel warm houdt.” Een uur voor de thuiswedstrijd tegen LMO maakt De Borst zijn rondje op het complex van Voetbalvereniging Capelsche Kralingscheveer Combinatie. Hij wordt al snel staande gehouden op het plein voor het clubgebouw. Hij heeft voor iedereen tijd. “Het bruist vandaag”, zegt hij even later, terwijl hij wijst naar de parkeerplaats, waar de JO16 auto’s wast om het eigen trainingskamp te bekostigen. De Borst zelf dolt met Amanda van Ballegooijen, de kleindochter van de geëerde Klaas van Ballegooijen, die vanuit het raam van de commissiekamer toekijkt. “Amanda is de voorzitter van de prcommisie en als zodanig betrokken bij het Oktoberfest dat we vandaag voor de eerste keer organiseren”, vertelt De Borst. Meer activiteiten op de club, dat is wat de 62-jarige De Borst zich had voorgenomen toen hij voorzitter van CKC werd. “Ik vind wel dat je met een doel moet beginnen”, reageert hij. “Mijn stip op de horizon is 2028. Dan bestaan we honderd jaar. Dan hoop ik dat CKC nog altijd even gezellig is – dat is bij deze club nooit een probleem geweest – maar ook dat we in sportief opzicht stappen hebben gemaakt.” De Borst werd eerder dit jaar door toenmalig voorzitter Johan van der Stel gevraagd of hij interesse had hem op te volgen. Met een eigen administratiekantoor en zijn werkzaamheden voor de Stichting Breath, die hij 28 jaar geleden opzette, was een ja niet het meest voor de hand liggende antwoord. “Ik heb Johan in eerste instantie gezegd dat hij eerst moest kijken of er nog andere kandidaten waren. Toen de club er niet uitkwam met die kandidaten, te zijn, heb ik met mijn gezin goed nagedacht. CKC is altijd mijn cluppie geweest, van jongs af aan. Mijn zoon Mark speelt er nog in het eerste. Maar mijn levenswerk is Stichting Breath. Met de oorlog in de Oekraïne is ons werk geïntensiveerd. Voor mij was het een voorwaarde dat dat werk niet onder CKC mag lijden. Die kindertjes zijn belangrijker dan voetbal, wat de belangrijkste bijzaak in het leven is.” Met twee vice-voorzitters, Ron Solter en John van den Berge, heeft hij extra ondersteuning. “Het vorige bestuur, waarvan overigens nog twee leden in het huidige bestuur zitten, heeft de club in een uitstekende staat achtergelaten. Ze hebben enorm veel en goed werk verzet.” Dat maakt dat CKC zich kan focussen, zegt De Borst. En wat hem betreft is de weg die zijn club moet bewandelen ook duidelijk. “Ik wil dat we de voetbaltak gaan versterken. Betere trainers, betere opleidingsmogelijkheden, meer scheidsrechters. We moeten voor spelers aantrekkelijker worden. Onze ambities mogen best reiken tot de tweede klasse. We spelen nu voor het tweede seizoen in de derde klasse. Vorig seizoen hebben we ons moeiteloos gehandhaafd.” Om die voetbaltak te voorzien van nieuwe impulsen is geld nodig. “Extra financiën krijg je door meer activiteiten te organiseren. Een Oktoberfest is gezellig en goed voor de verbinding, maar brengt ook geld in het laatje dat we kunnen inzetten om de voetbaltak te versterken.” Met 560 leden is CKC een stabiele vereniging. De club explodeerde na de bouw van ’s-Gravenland, kende daarna een krimp, maar groeit nu weer elk jaar een beetje. “CKC hoort natuurlijk op deze plek thuis”, zegt De Borst. “Toen mijn jongste zoon Nick ging voetballen begon hij in de F7. Dat is verleden tijd, maar we hebben een gezonde basis.” Na een sportief zeer teleurstellend jaar waarin de club degradeerde naar de vierde klasse, wil Dilettant dit seizoen het fundament leggen voor een nieuwe succesperiode. Dat doet de club uit Krimpen aan de Lek met Umut Takac aan het roer. Umut Takac gelooft in toekomst Dilettant Dilettant koos daarmee voor een jonge trainer (34) met relatief weinig ervaring. De docent economie op een vo-school maakte pas afgelopen seizoen zijn debuut als hoofdtrainer, maar dat deed hij wel in de tweede klasse, bij Alblasserdam. “Ik ben die club enorm dankbaar voor de kans die ik heb gekregen”, zegt Takac. “Niet elke club durft het aan om iemand voor de groep te zetten die tot dat moment nergens hoofdtrainer is geweest.” Takac trainde daarvoor de jeugd van Alblasserdam en was bovendien jarenlang zelf speler van de hoofdmacht. “Ik heb als speler afscheid genomen op mijn hoogtepunt”, zegt hij daarover. “Van de ene op de andere dag was ik hoofdtrainer. Dat was ook wel een bewuste keuze van de club. Na onze promotie uit de derde klasse zijn tien spelers vertrokken. Door mijn netwerk is er een groep nieuwe spelers gekomen.” Takac bleek van dat mengelmoesje snel een eenheid te kunnen maken. “Na de eerste competitiehelft stonden we verrassend derde. De selectie was echter erg krap en toen we te maken kregen met blessures en schorsingen was het een hele opgave om elf spelers op te stellen. We zijn uiteindelijk net gedegradeerd.” Takac had op dat moment al besloten zijn contract niet te verlengen vanwege beleidsveranderingen bij Alblasserdam. Toen Dilettant zich meldde had hij wel oren naar de plannen van de Krimpense club. “Dilettant is ambitieus en wil oude tijden laten herleven. Er zijn veel jonge talentvolle spelers, maar in het vorig seizoen was het evenwicht wat zoek. Vandaar dat we gericht hebben gekeken naar spelers die een versterking en mooie aanvulling konden zijn voor de ploeg. Daarbij wilden we vooral een goede as met ervaren spelers. Collin den Otter is teruggekeerd van DCV, ook andere oud-spelers zijn weer aangesloten. Daarnaast hebben we kunnen putten uit mijn eigen netwerk. Om het team nog beter te laten ontwikkelen was die versterking van buitenaf noodzakelijk. Ik verwacht echter dat dat in de toekomst minder hoeft. Uiteindelijk is het van de club ook het doel om met negentig procent eigen jongens te spelen.” Takac weet zich op het sportpark aan de Tiendweg geruggesteund door zijn broer Onur. “Ik had mijn assistent bij Albasserdam gevraagd om mee te gaan naar Dilettant. Hij maakte echter een andere keuze. Toen is Onur in beeld gekomen. Hij heeft zelf weinig ervaring als trainer, maar heeft altijd wel op een redelijk niveau gespeeld. We kunnen goed sparren met elkaar. In het begin was het voor hem wennen in zijn rol, maar je ziet hem met de week groeien.” Het doel van Takac en Dilettant is de derde klasse. “Uiteraard willen we zo hoog mogelijk eindigen, maar het doel is vooral om een goede voetbalbasis neer te leggen waarmee de club jaren vooruit kan.” Daarom heeft Takac gebroken met het twee spitsen-systeem, “De huisstijl van Dilettant moet drie aanvallers zijn. De club moet daar de komende jaren aan vasthouden.” Op zoek naar een baan die bij je past?
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=