23 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Op zoek naar een baan die bij je past? Jan van Maurik is meer dan normale fan De ene week staat hij langs de lijn bij SPV’81, de andere week volgt hij de verrichtingen van de hoofdmacht van derdeklasser Schoonhoven. Jan van Maurik verliest zijn voetballende zoons Walter en Lex geen moment uit het oog. “Ik geniet er volop van.” Van Maurik is echter meer dan een normale voetbalvader en -supporter. Zijn mobiele telefoon blijft niet ongebruikt in zijn zak, hij stuurt er berichten en filmpjes van wedstrijden mee de wereld in. “Ik wil nog wel eens wat op mijn eigen Youtube-kanaal zetten. Korte momenten, doelpunten. Dat vinden die jongens van Schoonhoven en SPV leuk.” Hij begon ooit bewapend met een klein cameraatje wat beelden te maken van de wedstrijden van zijn zoons Walter en Lex, die gewaardeerde krachten zijn in de eerste elftallen van Schoonhoven en SPV’81. Die camera is een tijd geleden al ingeruild voor een handige mobiele telefoon. “Ik zet ook wel eens wat op Twitter”, zegt Van Maurik. “Het scoreverloop bijvoorbeeld. Maar bij Schoonhoven doet René Zuurmond, de assistent-trainer, dat al vaak. Ik ben niet de officiële clubman ervoor.” “Ik ben meestal met een vaste maat en dan gaan we altijd bij het vijandelijke doel staan. Niet achter de goal, maar in de buurt van de zijlijn. Kunnen we én de grensrechter van de tegenpartij in de gaten houden en hebben we mooi zicht op het doel.” Zijn filmpje van een niet geteld doelpunt een paar jaar geleden van Schoonhoven tegen Alblasserdam deed stof opwaaien. “Die bal was duidelijk over de lijn”, zegt de 55-jarige Polsbroeker. “De grensrechter, van Albasserdam dus, zei van niet en de scheidsrechter nam dat advies over. Nou, ik had de actie volledig in beeld en als ik de beelden stilzette, kon je duidelijk zien dat de bal de doellijn was gepasseerd. In de rust heb ik dat de scheidsrechter laten zien. Die kon er natuurlijk niks mis meer mee, maar ik heb de beelden later wel op Youtube gezet met de tekst dat er een zuivere goal van Schoonhoven tegen Alblasserdam was afgekeurd.” Dat hij én SPV én Schoonhoven support, komt door zijn zoons. “Walter heeft als eerste de overstap van SPV naar Schoonhoven gemaakt. Hij was eerstejaars C. Bij SPV had je maar één team per leeftijdscategorie en het verschil tussen de beste en slechtste speler was daardoor erg groot. Bij Schoonhoven is hij meteen in een selectieteam gekomen. Lex heeft een paar jaar later de overstap gemaakt.” Waar Walter nog steeds het blauw-witte shirt om de schouders draagt, speelt Lex inmiddels weer in het groen en wit van SPV. “Hij werkt op onregelmatige basis en dat is lastig als je in de selectie bij Schoonhoven speelt. Bij SPV is dat wat makkelijker.” “Walter is technisch sterk, Lex is echt een karakterspeler”, probeert hij het spel van zijn zoons te typeren. “Bij Schoonhoven speelt Walter of rechts- of linksbuiten. Hij is links. Ik zie hem zelf het liefst op tien.” “Lex speelde bij SPV altijd voorin, maar hij is een linie gezakt. Daar krijgt hij wat meer ballen. Hij kan daar goed uit de voeten. Hij heeft een prima pass in de benen en kan zijn momenten uitkiezen om ook voor de goal te komen.” “De ene week ben ik bij Schoonhoven, de andere week bij SPV. Ik kijk echt naar de wedstrijden. Ik kom zelf uit de Albasserdam, uit Hoogblokland. Ik vind het extra leuk als Schoonhoven tegen een club uit de Alblasserwaard speelt. In Zuid is de sfeer en entourage sowieso beter. In Rotterdam is de beleving minder.” Zijn vurige wens is dat zijn twee zoons ooit nog met elkaar in een eerste elftal spelen. “Ik heb geen idee of dat ooit gaat gebeuren. Misschien bij SPV, geen idee.” De vrouwentak van Bergambacht komen dit seizoen voor het eerst niet uit in de reguliere elf-tegen-elf competitie. Een alternatief is gevonden in 7 tegen 7, maar dat is wel tijdelijk. “Het is een tussenjaar”, benadrukt trainer Kelvin Potuijt. Tussenjaar voor vrouwen Bergambacht Na jaren actief te zijn geweest in de reguliere competitie moest Bergambacht afgelopen zomer een impopulair besluit nemen: met nog twaalf speelsters over van het team van vorig seizoen was het ondoenlijk om een heel seizoen af te werken. “Het was even slikken voor iedereen”, zegt Potuijt. Waar voorheen terugtrekken van een elftal het einde van het vrouwenvoetbal betekende, was er voor Bergambacht echter een alternatief: de 7 tegen 7-competitie. “De KNVB zet zich de afgelopen jaren erg in competities op te zetten om iedereen te laten voetballen. Daar verdient de bond een compliment voor. In ons geval betekende het dat we konden aanschuiven bij de 7 tegen 7-competitie 18-plus, dat gespeeld wordt volgens een echte competitievorm met negen teams met een uit- en thuiswedstrijd. We hebben bewust voor deze vorm gekozen omdat deze een stuk serieuzer is dan de 7 tegen 7-competitie in toernooivorm.” Belangrijk voor Bergambacht is dat de club zijn speelsters aan het voetballen houdt. “Als dit alternatief er niet was geweest, hadden we alle vrouwen zeker kwijt geraakt. Dat zou voor de vereniging een enorme aderlating zijn, omdat de vrouwen inmiddels een belangrijk onderdeel uitmaken. Ze zorgen voor gezelligheid en zijn actief als vrijwilliger”, vervolgt Potuijt. Inmiddels zegt de trainer dat hij en zijn speelsters van een nood een deugd hebben gemaakt. “Het was zeker in het begin even wennen. We trainen op dinsdag en op vrijdag spelen we om de week een wedstrijd. Het voetbal is met 7 tegen 7 heel anders dan 11 tegen 11. Ook als trainer moet je creatief zijn. We begonnen het seizoen met een kerstboomtactiek, met drie verdedigers, twee middenvelders en een aanvaller. Inmiddels hebben we het juiste systeem gevonden: 3-1-2.” “Het veld is kleiner en daardoor is het spel ook anders”, weet Potuijt. “Maar dat is zeker geen nadeel. Met elf tegen elf zag je nog wel eens dat er een lange peer naar voren werd gegeven, bij zeven tegen zeven word je verplicht om te voetballen.” Een ander voordeel is dat Potuijt op vrijdagavond fitte speelsters heeft. “Die meiden gingen vrijdag nog wel eens stappen, maar dat maakt nu niet meer uit, haha.” Hoewel Bergambacht het experiment inmiddels omarmd heeft, is het volgens Potuijt niet de bedoeling dat de vrouwen voor langere tijd in de zeven-tegen-zeven competitie gaan uitkomen. “We willen graag op zaterdag voetballen, tussen de andere teams. We hebben nu wel een groepje supporters die speciaal voor de meiden op vrijdag komen, maar dat is toch anders. We zien het echt als een tussenjaar.” Dat kan Bergambacht doen omdat er versterking op komst is van het MO20-team. “We hebben bewust voor dat team gekozen. Drie speelsters van vrouwen 1 konden qua leeftijd nog meespelen en maken ook deel uit van dat team. Het is ook een team met potentie. We hadden ze in eerste instantie ingeschreven voor de tweede klasse, maar ze hebben in de eerste fase alle wedstrijden gewonnen. Daardoor spelen ze nu in de eerste klasse. Dat team moet volgend seizoen met de speelsters van zeven tegen zeven het nieuwe vrouwenteam gaan vormen.” 0291981.pdf 1 18-10-2023 10:57:49 Naamloos-1 1 26-10-2023 14:02:29
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=