30 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Van der Stel stapt uit rijdende CKC-trein Na een dienstverband van ruim tien jaar zwaait Johan van der Stel later dit jaar af als voorzitter van CKC. “Deze club heeft een mooie toekomst voor zich.” Van der Stel (64) is zo’n voorzitter die alle gaatjes vult. Als aan het begin van zaterdagmiddag een lager elftal voor haar wedstrijd een scheidsrechter mist, werpt de inwoner van ’s-Graveland zich op als redder in nood. In zijn vrije tijdskloffie leidt hij vervolgens keurig het duel. “Ze hoeven bij CKC niet bang te zijn dat ik hier nooit meer kom als ik voorzitter af ben”, zegt Van der Stel. “Ik zal altijd dingen blijven doen, maar met minder verplichting.” Die verplichting voelde hij altijd wel als voorzitter van de club uit Kralingse Veer. “Als ik hier het sportpark op loop, sta ik ‘aan’. Ik word dan van alle kanten aangeschoten door mensen die vragen hebben. Dat is volkomen logisch en hoort ook als je voorzitter ben. Tien jaar is een mooie periode om afscheid te nemen en plaats te maken voor een nieuwe man.” Inmiddels lopen er volgens Van der Stel gesprekken met een kandidaat. “Het gaat de goede kant op”, meldt hij. Zijn vertrek loopt min of meer parallel met het feit dat hij sinds enige tijd met vervroegd pensioen is gegaan. Van der Stel had ‘een lifetime’ lang een leidinggevende functie bij IBM. “Ik was net vers voorzitter van CKC toen ik op de opdracht kreeg een vestiging in Groningen op te zetten. Ik zat drie dagen in een hotel in Groningen. Gelukkig was ik al goed op de hoogte van het wel en wee bij CKC, maar ik heb in die periode regelmatig bestuursvergaderingen geleid via beeldcall. We waren onze tijd bij CKC dus ver vooruit, haha.” In 2013 stapte Van der Stel naar eigen zeggen op een rijdende trein. “2013 was ook het eerste jaar dat we gingen merken dat de aanwas vanuit ’s-Graveland aan het opdrogen was. Tot die tijd groeiden we, erna krompen we. We zijn middels gestabiliseerd in ledental, maar de aanwas van onderaf is nog wel een serieus probleem. ’s-Graveland is van leeftijdssamenstelling veranderd. Toen mijn kinderen er op de basisschool zaten, was die school de grootste van Nederland. Dat er weinig doorstroming is zien we terug in onze jeugdteams. We hebben de afgelopen jaren met moeite één JO8 en een JO9. Gezond is het als we er van beide drie zouden hebben.” De rem op de toestroom heeft er wel voor gezorgd dat een ander probleem werd geneutraliseerd. Ingekapseld door woningen en bedrijven waren er voor CKC geen uitbreidingsmogelijkheden. De club moet het doen met twee kunstgrasvelden. “We hebben wel eens gedacht over verhuizing, maar daar is ook snel weer een streep door gezet”, zegt Van der Stel. “We hebben een unieke ligging. Sterker, ik denk dat de identiteit van CKC bepaalt wordt door het complex. Het heeft sfeer en uitstraling.” ‘Niks meer aan doen’ vonden Van der Stel en de zijn medebestuursleden, niet verstandig. Ten tijde van Van der Stels regeerperiode werden de nodige verbouwingen gepleegd. “Het complex heeft onze aandacht nodig. We hebben een kleedkamergedeelte bijgebouwd en enige tijd geleden de bar verbouwd. We zijn ook met duurzaamheid aan de slag gegaan. We hebben geïsoleerd en LED-verlichting aangebracht.” En dan was er nog de grote transformatie van het selectievoetbal van de zondag naar de zaterdag. Voor een zondagclub als CKC was dat, zegt Van der Stel, een ingrijpende periode. “Wij hoefden niet zo nodig naar de zaterdag, maar de spelers vroegen er om en we konden ook niet anders omdat alle clubs gingen. Die exercitie was pittig, maar uiteindelijk hebben we een zachte landing gemaakt. We moesten in de vierde klasse beginnen. We hebben er een paar jaar aan mogen ruiken, vorig seizoen zijn we eindelijk kampioen geworden en gepromoveerd. In de derde klasse draaien we prima mee.” In een inktzwart seizoen van Dilettant was zaterdag 4 maart een lichtpuntje. De wedstrijd tegen HSSC’61 (uitslag 2-2) betekende voor routinier Marnix van den Adel zijn 350ste in het shirt van zijn club. “Ik zou liegen als ik zeg dat het me niets doet.” Mijlpaal Marnix van den Adel bij Dilettant Voor de wedstrijd tegen de bezoekers uit Hoei- en Boeicop kreeg Van den Adel op het veld een ingelijst Dilettant-shirt met het nummer 350 van de club cadeau. “Ik had het niet verwacht. Ik wist wel dat ik over de driehonderd wedstrijden zat, maar dat het mijn 350ste zou zijn was een verrassing. We hebben bij de club een archivaris, Arie van Krimpen, die alles nauwkeurig bijhoudt. Dus het zal ongetwijfeld kloppen.” Van den Adel maakte al op zijn zestiende zijn debuut in het eerste elftal van de Krimpenaren. “Tegen wie het was, kan ik me niet herinneren, wel dat het het eerste seizoen was op ons nieuwe complex.” Na vier seizoenen als basisspeler van Dilettant (107 duels) maakte hij een uitstapje naar de andere kant van de Lek. Twee seizoenen kwam hij uit voor De Zwerver Kinderdijk. “De reden was dat Dilettant destijds nog op zondag speelde.” Na zijn terugkeer in Krimpen aan de Lek beleefde hij de vette jaren. Onder leiding van trainer Richard Mank maakte Dilettant een succesperiode door en Van den Adel vertolkte daarin één van de hoofdrollen in de hoofdmacht. “Het hoogtepunt was het kampioenschap van de vierde klasse en meteen het seizoen daarop het winnen van de eerste periodetitel in de derde klasse.” Wat opvalt is dat Van den Adel (33) 344 keer in de basis stond van de 350 wedstrijden die hij voor Dilettant speelde. “Ik heb geluk gehad dat ik niet geblesseerd ben geweest. Grote blessures heb ik nooit gehad.” Ook opvallend is zijn hoge doelpuntenproductie van 138 treffers. Dat verdient volgens Van den Adel uitleg. “Ik speelde vroeger vaak in de spits. Zeker toen we in de vierde klasse speelden, heb ik aardig aan mijn doelpuntengemiddelde kunnen werken. We wonnen sommige wedstrijden met 8-0 of 9-0. Ik maakte er dan altijd wel een paar. Ik geloof dat ik dat seizoen er 35 heb gemaakt. Dat tikt wel aan.” Met het vorderen van zijn leeftijd veranderde ook zijn positie in het veld. Hij werd van aanvaller middenvelder en toen hij de ruimte naar eigen zeggen wat minder kon belopen verdediger. Des te opvallender is het dat Van den Adel dit seizoen met acht treffers topscorer is van zijn team, dat een weinig succesvol seizoen kent in de vierde klasse en afstevent op degradatie. “Aan het begin van de competitie heb ik, omdat onze vaste spits er niet was, voorin gespeeld. Ik pikte, hoewel we veel verloren, mijn doelpuntjes mee.” Clublegende Peter de Vries speelde ruim vierhonderd wedstrijden in Dilettant 1. Het is een score die Van den Adel niet gaat halen, weet hij nu al. Na dit seizoen stopt hij als speler van de hoofdmacht. “Het is mooi geweest. Ik ben nooit een trainingsbeest geweest. Mijn generatie is al bijna helemaal gestopt.” Dat hij zo goed als zeker afscheid gaat nemen met degradatie vindt hij jammer. “We wisten op voorhand dat het een lastig seizoen zou worden. Er zijn veel jonge jongens bijgekomen. Ik denk dat het niet slecht is om in de vijfde klasse te bouwen aan een nieuwe ploeg.” Op zoek naar een baan die bij je past?
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=