VoetbalJournaal Lek & IJssel, voorjaar 2023

25 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Op zoek naar een baan die bij je past? Harvey van der Stelt voorkomt geen goals meer, maar maakt ze Harvey van der Stelt stond jarenlang te boek als een zeer talentvol keeper, maar de Stolwijker besloot twee seizoenen geleden zijn plaats tussen de palen in te ruilen voor die van spits. Dat levert hem dit seizoen de titel pinchitter bij de hoofdmacht van zijn club op. Een spits van twee meter en drie centimeter. Die moet levensgevaarl i jk in de lucht zijn. “Dat valt reuze mee, hoor”, zegt Van der Stelt, die niet het type is om zijn prestaties binnen de lijnen op te hemelen. “Ik doe mijn best. Soms lukt het om belangrijke goals te maken, soms ook niet.” De voetballoopbaan van de 23-jarige Stolwijker kan gerust wonderlijk worden genoemd. Op zijn zestiende debuteerde hij als keeper in het eerste van de dorpsclub. Dat hij het nodige in zijn mars had als sluitpost viel ook het Goudse Olympia op. “Ik was natuurlijk vereerd door die interesse en was ook nieuwsgierig waar mijn plafond lag als keeper”, vertelt hij over de reden van zijn overgang. In Gouda speelde hij voornamelijk in het tweede elftal, met uitzicht in de toekomst op meer. Na één seizoen Olympia vond Van der Stelt het echter al genoeg. “Het is hemelsbreed misschien tien kilometer naar Gouda, maar in mentaliteit een wereld van verschil. Ik merkte dat het bij Olympia anders was, minder gemoedelijk. Ik speelde in Gouda, maar was elke zaterdag nog wel bij mijn vrienden bij Stolwijk. Dat ene jaar heeft me geleerd dat ik maar bij één club wilde spelen, Stolwijk dus.” Bij zijn terugkeer gooide Van der Stelt, die in Rotterdam de hbo-opleiding sportmarketing en -management volgt, het over een andere boeg. Hij ruilde zijn keeperskloffie in voor het spelerstenue. “In de selectie hadden we al twee prima keepers. Ik zag het niet zo zitten om met drie keepers te gaan voor twee teams. Ik was bovendien toe aan iets nieuws.” Van der Stelt werd als speler opgenomen in de selectie en in die rol ging er voor hem een nieuwe wereld open. “Ik had altijd gekeept en nooit gevoetbald. Ik weet nog dat ik in het begin barstte van de spierpijn. Ik maakte hele andere bewegingen als speler toen ik keeper was. Ik moest ook erg wennen dat ik mijn krachten moest verdelen.” Van der Stelt ging van het ene naar het andere uiterste: hij werd van keeper spits. “Waarschijnlijk dachten ze dat ik daar de minste schade kon aanrichten, haha. Na verloop van tijd ging het steeds beter. Ik pakte mijn goaltjes mee bij het tweede, ik leerde een aanspeelpunt te zijn.” Ook het oog van de nieuwe trainer Marco Lange viel op de lange spits. Hij gebruikte Van der Stelt tegen Gouda als pinchhitter en prompt scoorde hij. Kort daarop herhaalde hij dat kunstje in de thuiswedstrijd tegen Be Fair waarin de gelijkmaker voor zijn rekening nam. Tegen Siveo’60 stond hij als invaller aan de basis van een belangrijke Stolwijkse goal. “Ik vind het fijn dat ik het team heb kunnen helpen in die wedstrijden”, reageert hij nuchter. “Elk punt in de strijd tegen degradatie kan belangrijk zijn.” Doelpunten of assist, een basisplek in Stolwijk 1 claimen, daar is hij niet van. “Nee joh, er lopen jongens voorin die veel beter zijn dan ik. Ik ben al blij als ik een rolletje kan spelen. Ik ben niet zo carrièreplanner. Ik sluit ook niet uit dat ik straks gewoon weer tussen de palen sta. Ik wil het naar mijn zin hebben, dat staat op één.” In het seizoen dat Stolwijk haar 90ste verjaardag viert is er een wisseling van de wacht in de bestuurskamer. Jan Anker (52) is Edo Burger opgevolgd als voorzitter van de roodzwarte club aan de Sportlaan. Hij wil de waarden waar Stolwijk voor staat beschermen. Jan Anker koestert waarden Stolwijk De supporter in de voorzitter is vaak niet ver te zoeken en dat geldt ook voor Anker. Met het in zicht komen van het einde van de competitie loopt de spanning op bij Stolwijk en zijn alle punten meer dan welkom om de hoofdmacht voor de vierde klasse te behouden. “Het heeft de laatste tijd niet meegezeten”, zegt de preses. “Tegen FC Perkouw wordt een glaszuivere goal afgekeurd vanwege buitenspel. In plaats van 2-2 verliezen we met 1-2. Tegen GSV verdwijnt de bal na onze aanval zeker een meter achter de doellijn, maar de scheidsrechter zag het niet en de grensrechter wilde het niet zien. Dus gelijk en geen drie punten.” Stolwijk zal de komende weken, meent Anker, alle zeilen moeten bijzetten om degradatie te ontlopen. “Als het even kan willen we ook die nacompetitie niet spelen”, zegt Anker. “Dat is een lang, ingewikkeld traject met valkuilen. Mijn advies: gewoon rechtstreeks handhaven.” En verder vooruitkijkend: “Het is moeilijker om uit de vijfde klasse te komen dan in de vierde klasse te blijven.” Anker komt uit een tijd dat het voetbal nog intens beleefd werd in Stolwijk. Hij was net ná de gouden generatie met Remko Anker, Jan Molendijk en andere bekende coryfeeën. “Ik was tweede keeper en heb voornamelijk in het tweede elftal gespeeld. In mijn tijd speelde Berry Teeuwen onder andere in het eerste. Ik had Hans Scheer voor me als eerste keeper.” Anker stopte al op zijn 25ste met selectievoetbal. Het bedrijfsleven riep hem. Anno 2023 is hij directeur van een aannemingsbedrijf in Rotterdam. “Werk zat”, zegt Anker. Dat was de reden ook dat de vader van twee voetballende kinderen voorwaarden stelde aan zijn nieuwe bestuursfunctie. “Ik ga het samen doen met Dennis Klos, die vicevoorzitter is geworden. Om het goed te doen moet je als voorzitter veel tijd in de club steken. Zoveel tijd heb ik niet en daarom hebben we nu gekozen voor een model waarbij Dennis en ik de taken verdelen. Samen kunnen we die uren wél maken.” Anker komt in een ‘organisatie’ terecht waar het verenigingsleven traditioneel bloeit. Maar ook als dorpsclub wordt Stolwijk bloot gesteld aan de ‘uitdagingen’ van deze tijd. “Het Stolwijk van 1990 is een ander Stolwijk dan nu”., stelt hij. “De samenleving is anders geworden. Individueler en mensen hebben minder tijd. Waar vrijwilligers voorheen uren staken in de club, moet je nu bedelen om hulp van je leden. Je hebt meer vrijwilligers nodig omdat er per vrijwilliger minder uur in de club wordt gestoken.” “Wij kunnen gelukkig een beroep doen op een vaste en trouwe groep vrijwilligers. Maar ook wij hebben wij die uitdaging. Zoals het ook een uitdaging is om de club in te richten voor de toekomst. Vroeger miste je als selectiespeler geen training of wedstrijd, tegenwoordig is het normaal dat een speler er niet is door een festival of dat hij naar Feyenoord gaat. Daar kun je heel moeilijk over doen, maar het is de tijd en je moet het accepteren”, is hij ook vooral een realistische voorzitter. Het is volgens Anker een voordeel dat Stolwijk al een goede organisatie heeft staan. Met een bestuur en daaronder tal van commissies. “Of het nu over het jaarlijkse tentenkamp gaat of over nieuwbouw, over het algemeen is de bereidheid groot om de club te helpen. Zoals we ook andere waarden – we zijn een nette club – moeten koesteren.” De energiecrisis gaat ook Stolwijk niet voorbij. “Het energievraagstuk is ook zo’n uitdaging waarover we ons als club buigen.” Anker en consorten kijken ook uit naar de viering van het 90-jarig jubileum, die in juni zijn ‘finale’ kent met een reünie en grote feestavond. “Het zou mooi zijn als we dat als vierdeklasser vieren.” 40e editie Tentenkamp Niet alleen Stolwijk zelf heeft wat te vieren. Ook het Tentenkamp viert een jubileum. Op vrijdag 16, zaterdag 17 en zondag 18 juni vindt de 40e editie plaats. Meer informatie zal op termijn volgen via de Tentenkampcommissie. Hou de website maar ook de social media kanalen van de voetbal hiervoor in de gaten!

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=