21 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Op zoek naar een baan die bij je past? Bergambacht staat bestuurlijk in de steigers Na twee jaar heeft het bestuur van Bergambacht de bezetting weer op orde. Onder leiding van een voorzittersduo moet de club weer in de steigers worden gezet. De grootste opdracht is het zoeken naar ‘handjes’. Begin van dit jaar trad het vrijwel volledig nieuwe bestuur aan. De zittende bestuursleden Tineke Kaptein en Rianne Vermeulen kregen gezelschap van voorzitters Cor van Bergen Bravenboer en Maarten Veerman, Kelvin Potuyt (technische commissie), sponsorman Cor Stout, secretaresse Petra Neet en penningmeester Ton den Ouden. Nadat voorzitter René ter Braak ruim twee jaar geleden afscheid nam, kwam de club in een bestuurlijke onbalans terecht. Het probleem was bovendien groter dan alleen de bezetting van het bestuur, want ook andere vrijwilligersfuncties werden niet ingevuld. “De mensen die nu toegetreden zijn zien allemaal in dat dit moest gebeuren”, zegt Maarten Veerman (51), die officieel de rol van vice-voorzitter bekleedt. “Een club kan niet zonder een goed functionerend bestuur. Ja, de wedstrijden en trainingen gingen door, maar beleid werd er niet meer gemaakt. Dat zag je terug in alle geledingen. De club stond stil.” Veerman vormt een tijdelijk duo-voorzitterschap met Cor van Bergen Bravenboer, die volgens eigen zeggen vooral een ‘ceremoniële’ functie bekleedt. “Ik ben er bij de thuiswedstrijden van het eerste elftal en onderhou daarnaast ook de contacten met de gemeente en de onderhoudscommissie.” Van Bergen Bravenboer brengt echter ook belangrijke bestuurservaring in, want van 2004 tot 2006 was hij al eens voorzitter van Bergambacht. “Vanwege tijdsgesprek moest ik toen stoppen, maar ik ben nooit weggeweest bij de club.” De nieuwe oude voorzitter omschrijft de situatie waarin Bergambacht zat als ‘een schip zonder kapteins’. Van Bergen Bravenboer en Veerman vonden elkaar ruim een jaar geleden toen zij het project ‘bar- en kantinebezetting’ aanpakten. Het tekort aan vrijwilligers deed zich zwaar voelen en daarom was actie nodig. “We draaien nu een soort proef”, legt Van Bergen Bravenboer uit. “Daarbij hebben we de taken per team verdeeld.” Als het aan het nieuwe bestuur ligt is dat de opmaat naar nieuw vrijwilligersbeleid met vaste taken. “We zijn op zoek naar handjes en voor de bar- en kantinebezetting is dit de oplossing.” Het nieuwe bestuur telt met Ton den Ouden nog een herintreder. Den Ouden was tot acht jaar geleden penningmeester en die rol neemt hij nu ook voor zijn rekening. Dat doet hij in een periode waarin de financiën de club onder druk staan. “Deels komt dat door de hoge energieprijzen, dat is een tijdelijks iets, maar waar we structureel mee te maken hebben is de verhoging van de huur van de velden. Dat is een aanzienlijk bedrag. De harmonisatie van het huurbeleid in de gemeente Krimpenerwaard heeft voor ons nadelig uitgepakt.” Tegenover die hogere uitgaven staat ook de terugloop van het ledental. “Dat merken we vooral bij de jongste jeugd”, zegt Van Bergen Bravenboer (66). Geografisch is het volgens de preses goed te verklaren omdat er in Bergambacht geen nieuwbouwprojecten zijn. Er is geen doorstroming en jonge mensen verhuizen naar andere plaatsen. De club die dit jaar het 90-jarig jubileum viert, wil echter niet bij de pakken neerzitten. “We zijn plannen aan het maken om onder meer de aanwas weer te vergroten.” Van Bergen Bravenboer en Veerman hebben aangegeven tijdelijk het voorzitterschap te bekleden. Daar zit volgens Veerman echter geen tijd aan vast geplakt. “We willen toe naar een bestuursstructuur waarbij er om de twee jaar twee, drie nieuwe bestuursleden zijn. Dat zorgt voor verjonging en vernieuwing.” Voetbalvereniging Bergambacht viert deze maand het 90-jarig jubileum. Dieks Potuyt zit, als vanzelfsprekend, in de jubileumcommissie. Het erelid, sinds november 2019, heeft Bergambacht in het lijf. “Iets half doen is niks voor mij.” Bergambacht klaar voor 90-jarig jubileum Potuyt heeft voor de foto zijn beide voetbalzoons opget rommeld. Oudste zoon Patrick onderbreekt er zelfs een trainingsloop van 32 kilometer voor – hij bereidt zich voor op de marathon van Rotterdam – tweede zoon Jordi is er met de jongste kleindochter van een paar weken. Potuyt is een familieman en samen met zijn twee zoons poseert hij voor zijn lijstenmakerij en atelier Lijst in Beeld K5 op de Haven in Schoonhoven. Potuyt (63) heeft ook nog een dochter, Chantal. “Haar zoon, onze oudste kleinzoon, speelt bij de JO8 van Ammerstol. Ik sta regelmatig om half negen op zaterdag langs de lijn. Ik vind dat prachtig.” Prachtig vindt hij het ook dat Bergambacht in aanloop naar het nieuwe seizoen zijn jubileumwedstrijd speelt tegen Sparta. De Kasteelclub komt op vrijdag 7 juli naar sportpark Hofkamp. “We hebben hier in mei 2005 AZ gehad. Toen stonden de mensen rijen dik langs de kant. AZ verloor kort daarvoor in de halve finale van de UEFA Cup op de valreep van Sporting Lissabon. Was dat niet gebeurd dan hadden we hier een Europese finalist gehad. Sparta leeft, we hebben er hoge verwachtingen van.” Potuyt, die net als bij het 60-jarig jubileum lid is van de jubileumcommissie, is trots op het mooie programma, maar ook op de samenstelling van de commissie, die bestaat uit namen die in de afgelopen decennia veel voor Bergambacht hebben betekend. “Piet Bezemer is voorzitter, Aart Zanen en oud-voorzitter René ter Braak maken er ook deel van uit.” Zelf heeft hij zich, met zoon Jordi, bezig gehouden met de speciale jubileumloterij. “We hebben mooie prijzen. De hoofdprijs is een e-bike, maar er kan ook een televisie worden gewonnen. We hebben ook sponsors geworven, maar op dat gebied is Piet Bezemer enorm actief geweest.” Potuyt is al 52 jaar verbonden aan Bergambacht. Naast speler was hij er jeugdleider, scheidsrechter en 25 jaar bestuurslid algemene zaken waarvan vijf jaar vice-voorzitter. Altijd bulkend van energie en enthousiasme. Waar andere vrijwilligers jammer genoeg na verloop van tijd afhaakten, bleef het blauwzwarte hart van de inwoner van Bergambacht altijd kloppen, naast zijn drukke ondernemerschap van alweer 35 jaar. “Dat grote verantwoordelijksgevoel zit gewoon in me. Ik wil dat het goed gaat met de club.” “Wij woonden vroeger in Rotterdam, waar ik speelde voor Progress”, vertelt Potuyt, met een plakboek aan herinneringen in zijn hand. “Progress was de bedrijfsvoetbalclub van Unilever, waar mijn vader werkte. Het complex was op Varkenoord, op de plek waar zijn de sterren van zijn favoriete club Feyenoord nu dagelijks trainen. Op mijn tiende de zijn we verhuisd naar Bergambacht. Mijn ouders konden hier een huis kopen. Zo ben ik bij VV Bergambacht terecht gekomen.” Potuyt maakte naam als spits en haalde in zijn jeugdjaren het Goudse jeugdelftal. Hij speelde voor het eerste zondagelftal en scoorde, ondanks zijn geringe gestalte, regelmatig. “Ik was best handig, technisch en snel”, zegt hij terwijl hij op een krantenknipsel wijst van derby tussen het nu ook 90-jarige Stolwijk en Bergambacht. “Ik scoorde in die wedstrijd drie keer. We stonden 3-0 achter en ik maakte in het laatste kwartier tijd drie treffers. Erna raakte ik ook nog de paal.” Een zware knieblessure maakte een vroegtijdig einde aan zijn loopbaan in de hoofdmacht. “Ik heb nog tot mijn 27ste gespeeld in het eerste, maar de laatste twee jaar was het tobben. Ik heb wel tot mijn 35ste gezaalvoetbald bij SPV’81.” Hij voetbalde tot zijn veertigste in een lager elftal. Hij laat een foto zien van het vierde elftal. “Dat was ook een mooie tijd, al vergeet ik nooit meer dat we thuis een vriendschappelijke wedstrijd speelden tegen Nieuwerkerk. Net na de wedstrijd kreeg Adri Kol, ook een oud-eerste elftalspeler en een echte teammaat van mij een hartstilstand. Wij, de mensen van Nieuwerkerk hebben er alles aan gedaan om hem te reanimeren, maar het mocht niet baten. Hij was niet meer te redden. Dat is een wond die nooit dichtgaat. Als ik er aan terugdenk krijg ik weer tranen in mijn ogen.” Het typeert ook de persoon die Potuyt is: betrokken, bevlogen en altijd het beste willen doen voor zijn club. “Toen Jordi net was geboren heb ik, dat was kort na het zestigjarig jubileum heb ik een pas op de plaats gemaakt, maar ik ben al snel weer actief geworden voor de club. Toen die jongens gingen voetballen, ging ik mee. En omdat er acht jaar tussen hen zit, waren dat twee generaties. Een trainer zat niet in mij, ik was en ben meer van het organiseren, dingen regelen, maar ook van het vooruit kijken. Ik heb opk een perioode in de technische commisie gezeten.” Hij vertelt trots dat zowel Patrick als Jordi net als hij in het eerste elftal speelden. “Ik ben net voor corona gestopt als bestuurslid. Er is ook een tijd om plaats te maken. Ik heb me altijd veel beziggehouden met sponsoring, communicatie en pr. De jeugd moet het in de toekomst overnemen. Jordi is één van mijn opvolgers. We zijn nu druk met het jubileum, zo zal er altijd wel iets zijn waar ik voor nodig ben. Ik hoop dat ik in goede gezondheid het eeuwfeest van de club haal.” 0282759.pdf 1 9-3-2023 10:10:13
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=