21 SHOP NOW BERKDIJK – Sinds dit seizoen staat Patrick Marcelis (53) aan het roer bij het eerste elftal van Berkdijk. Met een mix van ervaring, jeugd en spelers van buitenaf is hij vastbesloten om het team naar nieuwe hoogten te leiden. ‘’Het proces is belangrijker dan directe resultaten, maar ik zie eenheid ontstaan. Dat is iets om trots op te zijn.’’ Marcelis begon zijn voetbalcarrière in de jeugd van Willem II, maar een enkelblessure gooide roet in het eten. Hij vervolgde zijn spelersloopbaan bij diverse clubs in Tilburg, Oosterhout en België, waaronder Weelde, White Star en Turnhout. ‘’Ik speelde zes jaar in België en heb veel geleerd. Maar toen mijn kinderen geboren werden, ben ik het wat rustiger aan gaan doen. Bij ZIGO ben ik begonnen met het trainen van het team van mijn zoon, die inmiddels 20 is. Zo rolde ik het trainersvak in.’’ Wat begon als een spontane invulling bij het team van zijn zoon, groeide uit tot een passie. ‘’Als voetballer wilde ik nooit trainer worden, maar als je het eenmaal doet, ontdek je hoeveel voldoening het geeft. Je ziet spelers en teams groeien. Dat motiveert me elke week.’’ Inmiddels heeft Marcelis vijftien jaar ervaring als trainer, met clubs als GSBW op zijn cv. De overstap naar Berkdijk kwam via een bekende: Marco, hoofd voetbalzaken bij de club. ‘’Hij belde me met de vraag of ik interesse had. Pieter Elias, de vorige trainer, gaf aan te stoppen maar wilde wel mijn assistent worden. Dat gaf mij het vertrouwen om het avontuur aan te gaan. Pieter kent de club door en door, en samen hebben we een goede dynamiek.’’ Marcelis omschrijft Berkdijk als een warme club met veel betrokkenheid. ‘’Het is prachtig om te zien hoeveel vrijwilligers er klaarstaan, van de terreinknecht tot de mensen achter de bar. Die sfeer voel je overal.’’ Bij Berkdijk staat Marcelis voor een uitdaging: een eenheid smeden uit spelers met verschillende achtergronden. ‘’We hebben een selectie van 26 man, zonder tweede elftal. Dat betekent dat iedereen op een kans moet kunnen rekenen. Ik overleg veel met Pieter over de opstellingen en speelwijze, maar uiteindelijk bepaal ik de richting. Wat ik mooi vind aan dit team is hoe gemotiveerd ze zijn. Teleurstellingen zijn er, maar als ze mogen invallen, gaan ze er volledig voor. Dat gevoel van één team is uniek.’’ Marcelis beschrijft zichzelf als een trainer die zowel boven de groep als in de groep kan staan. ‘’Ik probeer een proces te creëren waarin iedereen meegaat. Als de spelers zien dat de visie werkt, komt het resultaat vanzelf.’’ Zijn speelstijl is ambitieus: hoog druk zetten en spelen met drie spitsen. ‘’Dat heeft tijd nodig, en soms verlies je onderweg wat, maar ik blijf vasthouden aan mijn principes.’’ Na zeven wedstrijden staat Berkdijk op een vierde plaats met 11 punten. ‘’Ik ben tevreden met deze plek,’’ zegt Marcelis. ‘’We hebben een paar ongelukkige wedstrijden gehad, met rode kaarten en momenten die net niet onze kant opvielen. Maar de progressie en stabiliteit zijn zichtbaar. Dat maakt het een goed begin.’’ De doelstelling van het team is duidelijk: bovenin meedraaien en meedoen om een periodetitel. ‘’Promotie zou geweldig zijn, maar we focussen ons eerst op het proces. Als je plezier hebt en een eenheid vormt, komt de rest vanzelf.’’ Nieuwe trainer Marcelis smeedde van 26 man een hecht team: ‘Ze gunnen elkaar’ ELSHOUT - Thomas Dankers (25) is een bekend gezicht bij SC Elshout. Niet alleen speelt hij al jaren in het eerste elftal, sinds kort draagt hij ook een scheidsrechtersfluit om zijn club te helpen met het nijpende scheidsrechterstekort. “Ik wil graag iets terugdoen voor de club en betrokken blijven bij het voetbal,” vertelt hij. Dankers groeide op in Elshout en heeft een sterke band met de club. “Bijna iedereen uit mijn klas op de basisschool ging voetballen bij SC Elshout. De jongens voetbalden en de meiden gingen handballen, zo ging dat hier. Sindsdien ben ik blijven hangen,” vertelt hij. Vanaf de F’jes doorliep hij alle jeugdteams en maakte hij uiteindelijk de stap naar de senioren. “Tijdens mijn tijd in de A-jeugd mocht ik een paar keer meedoen met het eerste elftal,” zegt hij trots. “De eerste jaren zat ik er een beetje tussenin, het eerste en het tweede. Maar na mijn stageperiode en de coronapauze ben ik definitief bij het eerste elftal gebleven.” Nu, enkele seizoenen later, heeft Dankers een vaste plek veroverd in het team. NIEUWE TRAINER Als middenvelder speelt hij een belangrijke rol in het combinatiespel. “Ik hou ervan om te voetballen en te combineren,” legt hij uit. “Met onze huidige trainer, die sinds twee jaar aan het roer staat, hebben we tactisch grote stappen gezet. Hij introduceerde analyses met camerabeelden en we spelen een meer aanvallend systeem. Voor mij als middenvelder is dat perfect; het ligt me veel beter.” Toch is er altijd ruimte voor verbetering: “Aanvallend wil ik vaak te veel en verlies ik soms het overzicht, zeker als een aanvallende actie niet lukt. Dat verdedigende bewustzijn is iets waar ik aan moet werken.” SCHEIDSRECHTER Naast zijn rol als speler, fluit Dankers sinds vorig jaar ook jeugdwedstrijden bij SC Elshout. “Er is een tekort aan scheidsrechters, dat speelt al langer. Het leek me een goede manier om iets terug te doen voor de club en ik blijf zo dicht bij het voetbal betrokken,” zegt hij. “Ik fluit ongeveer eens tot tweemaal per maand, meestal de JO19 of JO15.” Maar scheidsrechter zijn is niet eenvoudig, zo ontdekte hij al snel. “Het wordt vaak onderschat hoe moeilijk het is. Elke beslissing valt bij de helft van de spelers en toeschouwers verkeerd. Dat kan afschrikken. Zelf probeer ik consistent te zijn, maar in een duel zit je vaak in een grijs gebied. Het blijft lastig om direct een beslissing te nemen en daar dan ook achter te blijven staan.” DREMPEL VERLAGEN Dankers merkt dat de nieuwe regel, die spelers verbiedt commentaar te geven, al effect heeft. “Scheidsrechters blijven rustiger en hoeven minder in de emotie mee te gaan. Dat helpt enorm.” Toch denkt hij dat er meer nodig is om het tekort structureel aan te pakken. “De drempel om scheidsrechter te worden is nu te hoog. Je kunt wel een cursus volgen, maar dat voelt voor veel mensen als een grote stap. Misschien moeten we starten met een eenvoudige kennismakingscursus om die barrière weg te nemen.” Bij SC Elshout wordt al nagedacht over creatieve oplossingen om het scheidsrechterstekort aan te pakken. Een van die initiatieven is samenwerking met omliggende clubs. “Er zijn gesprekken geweest om scheidsrechters uit te wisselen tussen verenigingen,” vertelt Dankers. “Dat kan helpen om de druk wat te verlichten. Maar uiteindelijk moeten we blijven werken aan manieren om meer mensen enthousiast te maken voor deze rol.” Selectiespeler schiet club te hulp vanwege scheidstekort: ‘Drempel moet lager’
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=