19 SHOP NOW Mathijs Knapen bezig aan laatste seizoen als trainer: ‘Ik mis het voetballen’ LOON OP ZAND - Gedurende een periode van 21 jaar, met een korte pauze ertussen, combineerde Mathijs Knapen (37) de rollen van trainer en speler bij Uno Animo. Dit seizoen zette hij een van de twee ‘petten’ af, namelijk die van speler. Het bloed kruipt namelijk waar het niet gaan kan, zegt de trainer van Uno Animo 2: ‘’Ik mis het voetballen zelf, dus stop ik na dit jaar als trainer.’’ Knapen groeide op in Loon op Zand en zette zijn eerste voetbalstapjes op zesjarige leeftijd bij Uno Animo. ‘’De dorpssfeer en de gemoedelijkheid van de club spraken me direct aan. Het voelde meteen als thuis,’’ vertelt hij. Hij doorliep alle geledingen van de club en begon op zijn vijftiende ook met het geven van training: ‘’Ik ben toen samen met Rick van Loon begonnen met de E4. Het is wel mooi om te zien dat hij nu de hoofdtrainer is en ik trainer van het tweede.’’ Op zijn zestiende debuteerde Knapen in het eerste elftal, waar hij uiteindelijk vijftien jaar onafgebroken speelde. ‘’Ik kwam hier altijd met plezier. Het voetbalveld was niet alleen een plek om te sporten, maar ook een sociale ontmoetingsplek.’’ Na vijftien jaar voelde Knapen dat het tijd was voor een stapje terug. Hij ging met een paar teamgenoten naar het tweede elftal, waar hij de combinatie van speler en trainer oppakte na de coronajaren. ‘’Het was even wennen om een dubbelrol te vervullen. In de kleedkamer kon ik gewoon een van de jongens zijn, maar op het veld moest ik ook als trainer beslissingen nemen. Gelukkig kon de groep daar goed mee omgaan.’’ De overstap naar het tweede elftal betekende niet dat Knapen afscheid nam van het voetbal op niveau. Met Uno Animo 2 speelt hij in de reserve eerste klasse, een competitie die volgens Knapen stevig aanvoelt. ‘’Het is een prima niveau, maar afgelopen zomer moesten we veel spelers vervangen. Tien oudere jongens stopten, en we hebben hun plekken opgevuld met talenten uit de JO19. Voor hen is het een flinke stap. Ze spelen nu tegen volwassen tegenstanders en moeten wennen aan het hogere tempo en het tactische spel. Dat zien we nu terug in de resultaten.’’ Hoewel het trainer zijn Knapen altijd veel voldoening gaf, merkte hij dat het spelersleven bleef trekken. ‘’Ik heb het trainersvak met veel plezier uitgevoerd, maar ik mis het om zelf te spelen. Dat geeft me zoveel energie. Bovendien heb ik drie jonge kinderen, en ik wil meer tijd voor hen vrijmaken.’’ Knapen blijft na dit seizoen op een andere manier betrokken bij Uno Animo. De club, die over anderhalf jaar haar 100-jarig jubileum viert, kan nog altijd op zijn inzet rekenen. ‘’Ik zit in de jubileumcommissie en kijk ernaar uit om aan dat bijzondere moment mee te werken. Uno Animo is een belangrijk deel van mijn leven, en dat zal altijd zo blijven.’’ Toch zal hij komend seizoen weer te vinden zijn op het veld. ‘’Ik kijk ernaar uit om opnieuw het spelersshirt aan te trekken. Het sociale aspect en het plezier van samen voetballen, dat is waar ik het voor doe.’’ VLIJMEN - Het wonder van Vlijmen. Zo noemde hoofdtrainer Bas van Engelen (55) de laatste wedstrijddag van de eerste periode van de competitie. Zijn ploeg versloeg BES met 10-0 en hun directe concurrenten deden precies wat nodig was om de ploeg uit Vlijmen in het zadel te helpen: ‘’Ik heb zelden zo’n wedstrijd meegemaakt’’, geniet de hoofdtrainer nog na. Voor van Engelen (55) is voetbal is zijn uitlaatklep, zijn passie. Als trainer van Vlijmense Boys 1 beleeft hij dit seizoen een waar succesverhaal, met een periodetitel die de club niet snel zal vergeten. Zijn trainerscarrière bij de mannen begon, na een aantal jeugd- en damesteams, bij Heeswijk: ‘’Ik werd benaderd om de tweede selectie te trainen, wat ik met beide handen aangreep. Het eerste jaar werden we kampioen in de derde klasse, en het jaar erna promoveerden we naar de eerste klasse.” Van Engelen maakte de stap naar vv Ollandia, waar hij drie jaar actief was. “Daar wonnen we het tweede jaar een periode, maar mijn laatste seizoen werd persoonlijk zwaar. Mijn vriendin en mijn beste maatje kwamen te overlijden in de coronatijd, vlak nadat ik had getekend bij WHV. Het was een pittige periode en ik heb toen een half jaar niks gedaan.” Na een moeilijke tijd keerde Van Engelen terug naar het voetbal. Toen een collega op werk hem vroeg of Vlijmense Boys niets voor hem was, was hij aanvankelijk niet geïnteresseerd, want hij was “klaar met de zondag.” Maar na een gesprek over de overstap naar de zaterdagcompetitie, stond hij toch weer op het trainingsveld. “Vlijmen had ik altijd al hoog in het vaandel staan en het sprak me aan dat de club zo gezelligheid en strijd hoog in het vaandel heeft staan. Het voelde meteen goed,” zegt Van Engelen over zijn keuze. Bij zijn aantreden als trainer van Vlijmense Boys stond de club er niet goed voor. “We kwamen van de derde klasse, maar het was een chaotisch seizoen. Twaalf spelers waren vertrokken, het plezier was weg en door de overstap naar de zaterdag stopten er een aantal vanwege werk. De sfeer was weg”, legt hij uit. “Maar ik wilde niet van buitenaf nieuwe spelers halen. Ik heb de focus gelegd op de jongens die er waren en ben stap voor stap weer gaan bouwen. Het belangrijkste is plezier, ongeacht niveau.” Na een prima eerste seizoen begon het in het tweede seizoen echt te draaien, maar het was tot de laatste wedstrijddag van de periode zenuwslopend. “Vijf ploegen maakten nog kans op de periodetitel,” vertelt Van Engelen. “We moesten met minimaal zeven doelpunten winnen van BES. Niemand geloofde dat het kon, maar alles lukte. Bij rust stonden we al 4-0 voor, en uiteindelijk wonnen we met 10-0.” Maar de spanning was nog niet voorbij. “Ondanks de overwinning moesten we wachten op de uitslag bij Sparta’30. Zij moesten zorgen dat ze niet verloren bij De Braak, die een-na-laatste stonden, en ze hadden de titel in handen. Het stond op een gegeven moment 1-1 en ik ben toen naar huis gegaan. Ik geloofde er niet meer in. Maar De Braak zorgde voor een mirakel en won met 5-3. Toen ben ik toch maar snel terug gekomen om met de mannen het feestje te vieren’’, lacht Van Engelen. Trainer Bas van Engelen: ‘Ik heb zelden zo’n wedstrijd meegemaakt’
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=