11 SHOP NOW Renckens is de nummer zes van RWB 1: ‘Mij moet je twee keer voorbij’ WAALWIJK - Zeventien jaar en al basisspeler in het eerste bij de vereniging waar je opgroeide. Voor weinig voetballers is dat weggelegd. Cas Renckens (17) uit Waalwijk lukte het wél. Dit seizoen hoopt hij veel meters te maken: ‘’Mijn debuut liep niet helemaal zoals verwacht’’, vertelt de jonge middenvelder. Na een paar veelbelovende trainingen met het eerste mocht Renckens vorig jaar al zijn opwachting maken bij RWB 1. In een thuiswedstrijd tegen The Gunners uit Breda mocht de toen 16-jarige speler beginnen van trainer Van der Pluijm. Helaas stond Renckens aan het eind van de wedstrijd niet meer binnen de lijnen: ‘’Na een half uur gleed mijn directe tegenstander met een sliding richting de bal. De bal raakte hij niet. Mijn scheenbeen wel. Later bleek die zwaar gekneusd te zijn en kon ik drie maanden niet spelen. Dat was een enorme domper.’’ Want voetballen, dat doet Renckens het liefst. Hij groeide op, op een steenworp van sportpark De Gaard, waar hij woont met zijn familie. ‘’Op mijn vijfde ben ik bij RWB begonnen. In de F6. Daarna ben ik via de F3 in de F1 gekomen. Na een half jaar in de E3 heb ik altijd in de eerste lijn gespeeld. De B’tjes heb ik overgeslagen, omdat ik anders op een lager niveau moest spelen. Ik zocht uitdaging en dus ben ik direct naar de A1 (JO19) gegaan.’’ Maar zelfs die grote stap kwam voor de jonge middenvelder niet te vroeg. Na een seizoen had hij zich ontwikkeld tot een van de sterkhouders van het team. En dat was niet onopgemerkt gebleven bij de hoofdtrainer. ‘’Hij vroeg eerst aan mijn trainer of ik één keer in de week bij het eerste mee kon trainen. Die eerste training was erg zwaar. Ik kan me herinneren dat ik helemaal kapot was. Maar al snel trainde ik alleen nog maar met het eerste mee.’’ Renckens had niet lang nodig om de trainer te overtuigen en hij viel in, in de wedstrijd tegen The Gunners eind oktober vorig jaar. De zware blessure die hij die wedstrijd opliep, zorgde voor de eerste echte tegenslag in zijn nog prille voetbalcarrière. Nadat Renckens weer volledig hersteld was, draaide hij een paar wedstrijden warm bij de JO19, alvorens zijn rentree te maken bij het eerste. Uitgerekend tegen The Gunners, waar hij volgens zijn trainer een magnifieke pot op de mat legde. Sindsdien staat de verdedigende middenvelder steevast in de basis bij de Waalwijkse formatie: ‘’Ik ben natuurlijk niet de grootste, maar daardoor kan ik snel met de bal wegdraaien. Ook moet je me vaak twee keer passeren, om echt van me af te zijn’’, duidt Renckens zijn kwaliteiten. ‘’Waar ik beter in kan worden is het coachen, maar gelukkig staat onze aanvoerder naast me op het veld. Daar kan ik op dat gebied veel van leren.’’ Als Renckens zijn favoriete middenvelder mag omschrijven, wijst hij al snel naar Frenkie de Jong: ‘’Ook hij is een speler waar ik veel van kan leren. De manier waarop hij de opbouw verzorgt en het tempo van de wedstrijd kan bepalen, dat wil ik graag aan mijn spel toevoegen.’’ SPRANG-CAPELLE - Bij S.V. Capelle zijn ze onmisbaar, maar vaak werken ze buiten het zicht: de schoonmaakploeg. Deze bestaat uit drie dames – Marjo, Lies en Els – die samen zorgen voor een blinkend schoon sportcomplex. “We doen dingen die niemand ziet, maar als we ze niet zouden doen, dan zou iedereen het merken,” laat Els weten. De schoonmaakdames van S.V. Capelle: Stille krachten achter de schermen De huidige schoonmaakploeg werd in 2018 opgericht door Lies, Thea en Els. Daarvoor werd het schoonmaakwerk jarenlang door verschillende vrijwilligers gedaan. Toen er echter geen nieuwe aanmeldingen meer kwamen, nam een extern bedrijf het over. “Daar ging het mis,” legt Els uit. “Het waren mannen die geen verstand van schoonmaken hadden. We hebben met z’n drieën, na overleg met het bestuur, besloten om het weer zelf te gaan doen. Het was een hele klus om het complex schoon te krijgen na hun vertrek.” Twee jaar geleden moest Thea helaas stoppen vanwege gezondheidsproblemen. Haar plek werd ingenomen door Marjo, die in eerste instantie inviel tijdens de vakantie van Els. “Marjo is daarna gewoon gebleven en vormt nu een vaste waarde in ons team,” vertelt Els. WIE ZIJN DE DAMES? Lies is al vanaf haar dertiende betrokken bij de club. Eerst bij HNC, later bij S.V. Capelle. Ze begon met koffie schenken achter de bar en was leidster van het damesteam. Tegenwoordig staat ze in de friettent op wedstrijddagen. Marjo heeft zelf bij NEO gevoetbald, maar leerde S.V. Capelle kennen via haar schoonzus Els. “Het voelt vertrouwd om hier een actieve rol te hebben,” zegt Marjo. Els is al jarenlang nauw betrokken bij de club. “Ons hele gezin sportte en deed vrijwilligerswerk bij HNC en later bij S.V. Capelle. Toen onze kinderen hier gingen voetballen, raakten we opnieuw actief betrokken.” Naast de schoonmaak verzorgt Els de entreeverloting, kantineverloting, de was van het tweede elftal en is ze gastvrouw als het eerste elftal thuis speelt. De schoonmaakploeg houdt het hele gebouw spic en span: wc’s, douches, kleedkamers, kantine en bestuurskamer worden grondig gereinigd. Ook de ramen worden regelmatig gewassen, soms door professionals. “Het is elke maandag en vrijdag weer een verrassing hoe alles eruit ziet”, vertelt Els. “Soms lijkt een kleedkamer wel een varkensstal. Wat mensen achterlaten is ongelooflijk: kleding, sokken, ondergoed – als we alles zouden verzamelen, hadden we een hele winkelvoorraad!” Het werk brengt ook hilarische momenten met zich mee. “We hebben altijd een schoonmaakdoekje in onze kontzak, dat vinden we handig,” vertelt Els. “Maar we hebben allemaal weleens in een winkel gestaan of de hond uitgelaten met zo’n doekje nog in onze zak. Bétje gênant, maar ook wel weer grappig!” Het werk wordt met veel plezier gedaan. “We hebben het gezellig met elkaar,” zegt Lies. “De muziekbox van het eerste elftal zorgt voor een goede sfeer. En op vrijdagochtend drinken we koffie met de mannen van de buitenploeg, vaak met een warme appelflap erbij.” EXTRA HANDJES Hoewel de drie dames het werk aankunnen, zou extra hulp welkom zijn, vooral als een van hen op vakantie is. “Helaas nemen mensen zelf niet snel initiatief,” merkt Els op. “Maar vrijwilligerswerk is zó belangrijk en geeft echt voldoening. Dus trek de stoute schoenen aan en meld je aan bij iemand van de club!”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=