VoetbalJournaal Gorinchem, voorjaar 2024

9 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M GJS groeit en barst van de ambitie Voorzitter Jan van Veen ziet GJS groeien. De voetbalvereniging uit Gorinchem acteert in de tweede klasse en telt zo’n 1100 leden. De groei van GJS is positief, maar kent ook nadelen. In dit interview spreken we met Jan van Veen over de groei en ambities van GJS. Het grootste voordeel van de groei van de vereniging is dat het zorgt voor een goede doorstroom naar het eerste elftal. Van Veen vertelt dat GJS niet betaalt, en het daardoor veelal moet hebben van de eigen jeugd. ,,Natuurlijk komen er ook spelers van buitenaf, maar we blijven een echte amateurvereniging’’. Volgens de clubvoorzitter is het belangrijk dat GJS wel de juiste faciliteiten heeft, zodat de voetballers wel graag voor de vereniging spelen. ,,Dan hebben we het over een mooi clubgebouw, goede velden en kleedkamers’’, zegt Van Veen. GJS groeit, en telt ondertussen 1100 leden. De vereniging telt wel zeventig teams en heeft op een zaterdag gemiddeld dertig thuiswedstrijden. ,,Dat is natuurlijk geweldig, maar het zorgt ook voor nadelen’’, aldus Van Veen. ,,Parkeren op zaterdag is echt hopeloos’’, begint de voorzitter, die ook andere nadelen ziet binnen de vereniging. ,,Het lijkt alsof de mensen op en rond het veld aan het verharden zijn. Een incidentje hier en een incidentje daar, het lijkt steeds vaker te gebeuren en de mensen hebben in mijn ogen een steeds korter lontje’’, meent Van Veen. ,,Hoe groter je bent als vereniging, hoe minder zicht je hebt op deze incidenten.’’ Een ander punt van aandacht is de trainingscapaciteit in de winter. GJS telt twee kunstgrasvelden en vier grasvelden. In de zomer is er geen vuiltje aan de lucht, maar in de winter is het soms lastig om te blijven trainen. ,,Je wilt een amateurvereniging zijn, en dan moet je het ook kunnen zijn. Als iedereen twee keer wilt trainen, moet je dat ook kunnen voorzien’’, is Van Veen eerlijk. STEENTJE BIJDRAGEN Uiteraard wegen de voordelen zwaarder dan de nadelen. Op zaterdag is het volgens de GJS-voorzitter echt gezellig. De kantine is iedere week vol en er wordt volle bak gevoetbald. Onder de leden zijn er enthousiastelingen die de barcommissie invullen. Het zijn stuk voor stuk jonge mensen tussen de 25 en 30 die zich inzetten voor de vereniging. ,,Ze willen een steentje bijdragen, en dat is top’’, vindt ook Van Veen. Ook heeft GJS een goed en gespreid sponsorbeleid van meer dan vijftig á zestig sponsoren. ,,Ik hoef niet mijn handje op te houden’’, grapt de voorzitter. ,,We hebben ook mensen die een loterij houden, dat loopt prima’’. Tenslotte heeft GJS ook vier á vijf feestavonden in het jaar, die drukker dan ooit zijn. Vorig jaar is de kantine van GJS verbouwd. ,,De kantine is gebaseerd op gezelligheid’’, vertelt Van Veen. ,,Ook is het leuk om te zien dat onze eigen mensen daar een handje bij hebben geholpen’’. STABIELE TWEEDE KLASSER, EERSTE KLASSE? Met de juiste faciliteiten en spelers, heeft Van Veen één droom: ,,We willen heel graag een stabiele tweede klasser zijn en blijven, maar we kijken stiekem ook weleens naar de eerste klasse. We weten dat het eigenlijk niet kan zonder centjes. Toch zien we het als een prachtige uitdaging om zonder centjes in de tweede klasse te stabiliseren en stiekem een keer naar de eerste klasse te gaan’’. Andere doelen van de vereniging zijn om iedereen de aandacht te geven die ze verdienen. ,,De jongens van het eerste team zijn uiteraard heel belangrijk. Niettemin zijn de jongens van de JO19-3 ook belangrijk, aangezien ze zorgen voor veel gezelligheid in de kantine’’, beschrijf Van Veen, die ook een andere ambitie voor de jeugd heeft. ,,We willen dat alle hoogste jeugdteams op hoofdklasse niveau kunnen acteren. Het allerbelangrijkste is het recreatieve gedeelte, want iedereen moet zichzelf belangrijk voelen, het naar zijn of haar zin hebben en blij zijn om te voetballen bij GJS’’, sluit de ambitieuze voorzitter af. Zelfs op 36-jarige leeftijd is de Nederlands-Marokkaanse voetballer nog altijd even fanatiek. Na een periode van vier jaar, leek hij SVW te verlaten, maar heeft toch besloten om te verlengen in Gorinchem. De aanvaller is fit, hongerig en ambitieus om zijn kwaliteiten nog een jaar te laten zien in de tweede klasse. ,,Het is een soort verslaving’’. Aanvaller Munir El Ouazizi: 36 jaar, maar nog altijd fit en gemotiveerd Dan heeft hij het natuurlijk over het voetballen, scoren en winnen van wedstrijden. Dat is ook de grootste reden waarom hij nog altijd fit is. ,,Ik wil nog helemaal niet stoppen, want ik vind het veel te leuk om te doen. Het is een soort verslaving’’, vertelt hij. Hij denkt niet aan stoppen. ,,Ik stop pas als ik merk dat het echt niet meer gaat’’, zegt de docent economie aan de Hogeschool in Rotterdam. GROTE SWITCH Een aantal jaren geleden maakte hij een grote switch van de vierde divisie naar de derde klasse. Van GVV Unitas vertrok hij naar SVW uit Gorinchem. Een behoorlijke stap terug, merkte ook de creatieve aanvaller. Al had hij het geweldig naar zijn zin in zijn eerste twee jaren bij SVW, want hij promoveerde twee keer op rij. ,,Het was een zooitje ongeregeld en stonden soms met zes man op de training’’, blikt hij terug. ,,Maar tijdens de wedstrijden leverden we allemaal en wonnen we wedstrijd na wedstrijd, de kwaliteit was aanwezig’’, vertelt El Ouazizi over zijn periode bij SVW. Het eerste seizoen in de eerste klasse was ook gelijk het laatste seizoen. Meerdere spelers vertrokken of raakten geblesseerd en het SVW van de jaren daarvoor was niet meer hetzelfde. ,,We degradeerden en konden het niet aan’’, zegt El Ouazizi. NIEUW AVONTUUR Nu speelt hij samen met zijn teamgenoten alweer twee jaar in de tweede klasse. Hij heeft besloten om daar nog een jaar aan vast te knopen. Hij kan zich nog altijd opladen voor de beleving rondom wedstrijden met vele supporters, derby’s en belangrijke wedstrijden. Wedstrijden waar hij zich nog steeds fit voor voelt, want ondanks zijn leeftijd, is hij nog altijd jong in zijn hoofd. ,,Ik was ooit de jongste van het elftal, maar de tijd vliegt. Ik ben nog steeds fit, want ik heb mijn eigen gym. Hier geef ik trainingen en maak ik uren vrij om voor of na deze trainingen zelf ook wat te doen’’, beschrijft de voetballer. Soms twijfelde hij weleens om ermee te stoppen, maar dan beseft hij zich dat het voetballen hem ook veel energie geeft. ,,Het gevoel om op het veld te staan is echt heerlijk. Soms heb je veel aan je hoofd, maar als je dan het veld opstapt lijkt alles opeens te verdwijnen. Het is een soort medicijn dat altijd werkt’’, vertelt de liefhebber van het spelletje. De liefde voor het spelletje heeft hij inmiddels ook al doorgegeven aan zijn kleine zoontje van twee. ,,Hij is helemaal gek van voetballen’’. Zijn zoontje is ook een grote reden waarom hij soms twijfelde om te stoppen: ,,Hij is altijd zo blij om mij te zien, dan denk ik bij mezelf dat ik er misschien wat vaker moet zijn’’. Hij kent namelijk een druk leven. Met zijn jonge zoontje, het voetballen bij SVW, eigen sportschool en drukke baan als economie-docent op de Hogeschool van Rotterdam heeft hij een turbulent en druk leven. FUTSAL ROTTERDAM Iets waar hij naast dit alles ook tijd voor weet te maken, is het zaalvoetballen bij Futsal Rotterdam. Hij speelt sporadisch nog een thuiswedstrijd voor de Rotterdamse zaalvoetbalvereniging. De ploeg speelt op het één na hoogste niveau van Nederland. Daar speelt hij als aanvaller, maar ook regelmatig als verdediger om het spel te maken en zijn mouwen op te stropen. Foto: Den Uijl Fotografie

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=