VoetbalJournaal Gorinchem, voorjaar 2024

13 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Jules & Jesse de Gans samen in het centrum van VV Ameide De voetbalbroers van VV Ameide spelen sinds de winterstop samen in het eerste elftal van het gelijknamige dorp. De ploeg van Pieter van Zessen is na de winterstop bezig aan een ijzersterke reeks, mede dankzij het kersverse centrale duo De Gans. In een duo-interview maken we kennis met de voetballers. De zaterdagvierdeklasser wist zelfs een periode te pakken. Maar al te uitbundig werd het nog niet gevierd, want aan de andere kant is Ameide nog niet veilig gespeeld. Dat kwam door de dramatische start van dit voetbalseizoen. Een wissel in het centrum zorgde voor een opmars en Ameide zette een sterke serie naar na de winterstop. GOEDE KLIK Jules vindt het mooi om te zien hoe zijn broertje ontwikkelt in het centrum. ,,Hij wordt iedere wedstrijd beter’’, aldus Jules. De broers hadden nooit de kans om samen te voetballen, gezien het leeftijdsverschil. ,,Het is wel bijzonder, want het is voor het eerst dat het zo uitpakt’’. De voetballers zijn naast teamgenoten en broers, ook gewoon vrienden. De klik is er binnen én buiten het veld. ,,We kunnen lezen en schrijven met elkaar’’, benadrukt de ervaren verdediger. De twee vullen elkaar dan ook goed aan. ,,Eigenlijk lijken we best wel veel op elkaar’’, zegt Jules. ,,Ik ben een voetballende verdediger en probeer altijd op te bouwen. Vroeger was ik altijd spits en doelpuntenmaker en later ben ik pas naar achteren geschoven. Ik schuw het duel ook niet en als het hard gewerkt moet worden, ga ik voorop in de strijd’’, zegt Jules over zijn eigen kwaliteiten. Zijn broer Jesse lijkt zoals gezegd best wel op zijn broer. Jesse is gewend om op het middenveld te spelen, dus ook hij is handig met de bal en heeft een goede passing. Het echte verdedigen leert hij van zijn oudere broer. Jules weet dat hij zijn broertje kan helpen in het veld. ,,Ik probeer hem in het veld te coachen. Dat neemt hij gelukkig aan’’, vertelt hij. Naast het veld is Jesse volgens Jules de slimmere van de twee, dus Jules is blij dat hij zijn broertje ook nog ergens in kan helpen. GEWELDIGE DOELPUNTEN Jules zag zijn broertje doorbreken in het eerste elftal. Jules speelt al vanaf zijn zestiende in het eerste en heeft bakken vol ervaring. Het is ook ervaring waar Jesse op dit moment veel van leert. ,,Ik leerde buiten het veld al veel van hem, omdat hij mijn oudere broer is, maar in het veld leer ik helemaal veel. Ik probeer gewoon hetzelfde te doen wat hij doet, want dat gaat meestal goed. Hij is een fantastische voetballer’’, vertelt Jesse. ,,Jules heeft dit seizoen ook een aantal geweldige doelpunten gemaakt, dus dat moet ik ook proberen na te doen’’, grapt hij. Jesse speelde lange tijd in het tweede. Door zijn drukke studentenleven was hij niet altijd bereid om twee keer in de week te trainen en dat zorgde er eigenlijk voor dat hij geen kans kreeg in het eerste. Onder Pieter van Zessen, huidig trainer van Ameide 1, maar voorheen Ameide 2, speelde hij vaak als ‘6’ in het tweede elfta. Sinds dit seizoen lukt het Jesse meestal wel om iedere training aanwezig te zijn. Er kwam in december een plekje vrij in het centrum van het eerste. Pieter had altijd al het vertrouwen in Jesse en gaf hem, vlak na zijn aanstelling als hooftrainer, ook de kans in het eerste elftal. Het pakte goed uit, want de ploeg wist een periode te pakken. Voor de ouders van de voetbalbroers is het natuurlijk ook geweldig om te zien hoe hun kinderen schitteren in hetzelfde voetbalshirt. Merkt ook Jesse: ,,Het is mooi om je trotse vader langs de kant te zien. Hij is ook helemaal voetbalgek, dus het is ook leuk voor hem’’, sluit Jesse af. Pas 19 jaar, mentaal sterk en agressief tussen de palen. Max Borowski koos er na een periode bij vierde divisionist LRC Leerdam voor om eerste doelman van VV Heukelum te worden. In dit interview maken we via een vraag-antwoord kennis met de jeugdige, talentvolle sluitpost, die naast het voetballer ook student Geneeskunde aan de Universiteit van Utrecht is. Max Borowski: talentvolle doelman van VV Heukelum Hoe ben je ooit begonnen met keepen? Mijn vader was vroeger altijd al keeper, dus ik denk dat hij me met het keepersvak heeft aangestoken. Ik was pas acht á negen jaar toen ik op voetbal ging. Het eerste wat ik deed was keepen, en dat heb ik altijd volgehouden. Ik begon bij Heukelum en vertrok naar LRC Leerdam. Ik trainde daar mee met het eerste elftal en zat in de O19. Ik kon doorschuiven naar de selectie, maar wist niet of ik eerste doelman zou worden, dus koos ik er vorig seizoen voor om hier bij Heukelum te spelen. Wat ben je voor een doelman? Ik denk dat ik redelijk compleet ben. Tussen de palen ben ik agressief en fel. Heel de wedstrijd lang ben ik aan het coachen. ‘Links! Rechts! Oplopen! Meters maken! In je rug! Gaan! Mijn teamgenoten en trainers worden en wel eens gek van. Ik sla er eigenlijk weleens in door. Zeker als ik zelfs mijn aanvallers probeer aan te coachen. Ik probeer er soms wel op te letten, maar kan er gewoon niet mee stoppen. Het houdt me scherp in de wedstrijd. Kun je een goede keeper worden door veel te trainen of komt daar meer bij kijken? En hoe zit dat bij jou? Trainen is sowieso belangrijk. Ik trainde bij LRC twee keer met de keeperstrainer en werd daar echt beter van. Je leert de basistechnieken, vangen, duiken, trappen. Je voetbalt toch wat lekkerder mee als je doordeweeks ook veel ballen trapt. Nu trainen we één keer in de week, wat ook prima is. Ik denk dat het voor een keeper vooral belangrijk is hoe sterk je mentaal bent. Het is belangrijk om na een foutje direct weer op te staan en er niet mee te zitten in je hoofd. Je moet zo snel mogelijk de knop omzetten. Vroeger had ik daar nog weleens moeite mee, maar nu heb ik er schijt aan. Iets heel anders: Is het voor jou belangrijk hoe een keeper er uitziet? Ja, enigszins wel. Je uitstraling is heel erg belangrijk. Als keeper ben je een bron van rust voor het team. Het is belangrijk om niet onzeker over te komen, maar zelfvertrouwen uit te stralen aan je teamgenoten. Ook is het belangrijk om er goed uit te zien. Ik heb altijd zwarte of witte handschoenen, die passen overal bij. Het pakje van de club is oranje en groen, dus dat past prima. Ze zeggen weleens dat keepers gek zijn, klopt dat? Haha, ja dat klopt wel. Je krijgt toch heel de wedstrijd lang ballen op je afgeschoten. Het bijzondere is dat ik buiten het veld juist rustig en kalm ben. In de wedstrijd gaat er een bepaalde knop om en verander ik in een agressieve, felle keeper. Ik denk toch dat je wel gek moet zijn, anders ga je niet onder die lat staan. Wat vind je dan het leukste aan het zijn van een doelman? Je hebt bijna iedere wedstrijd wel een hoofdrol. Je staat altijd in de spotlights, of het nu positief of negatief is. Als keeper ben je heel bepalend. Als je er lekker in zit, ben je de held van de dag. Aan de andere kant ben je ook weleens de schlemiel, zodra je een blunder maakt. Foto: Marco van Honk

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=