21 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Met een laatste plaats, gaat het bij vijfdeklasser Flakkee qua resultaten voorlopig nog niet heel lekker. En dus is het soms moeilijk om de motivatie op te blijven brengen. Helemaal als je keeper bent. “Dat is wel eens frustrerend om te horen”, treurt Dennis Breen. ‘Als dat steeds niet lukt, zakt de motivatie wel’ Een heel jong elftal met weinig ervaring, tegen ploegen die dat allemaal iets meer hebben. “En dan steeds net niet winnen.” Het seizoen van hekkensluiter Flakkee kent tot nu toe weinig hoogtepunten. “We scoren te weinig. Tegenstanders doen dat beter. Zo simpel is het eigenlijk. Daar zit ons probleem.” Ook gelegenheidsspits Marvin Born, kan het tij voorlopig nog niet keren. “Die was een paar jaar geleden nog keeper...” Het schetst een klein beetje de situatie, meent de 23-jarige Breen. “Wat dat betreft valt het hartstikke tegen. We proberen er met z’n allen voor te knokken, alleen worden we nog niet beloond.” ONDERBUIKGEVOEL Sterker nog. “Regelmatig zeggen tegenstanders: ‘Het is echt zonde dat jullie op die plek staan, jullie verdienen meer’. Maarja, zie je maar eens van die laatste plek af te vechten.” Toch is dat, precies wat ze bij Flakkee nu proberen te doen. “Tuurlijk denk je iedere keer weer: we gaan er wat van maken, we gaan lekker een keer winnen. Als dat dan steeds niet lukt, zakt de motivatie wel een beetje. Heel stiekem, krijg je toch dat onderbuikgevoel.” Al blijft Breen, inwoner van Melissant, positief. “Ik verwacht echt dat we nog wel een paar wedstrijden zullen willen. Maar dat dachten we vooraf ook...” Want natuurlijk hadden ze bij de club uit Middelharnis wel iets hoger ingezet, dan lantaarndrager van de vijfde klasse. “We hoopten op de middenmoot. Wat we beter moeten doen? Doelpunten maken!” En in zijn geval, doelpunten voorkomen. “Ik krijg best vaak te horen: ‘Aan jou ligt het niet, keeper.’ Dat is natuurlijk wel frustrerend.” Bij de club waar Breen sinds zijn vijftiende komt. “Daarvoor zat ik altijd bij Melissant. Een maatje op school voetbalde bij Flakkee en de keeper ging weg. Toen ben ik daar gaan keepen. Ze speelden toen ook hoger.” Al vond de doelman het in eerste instantie eigenlijk niet zoveel. “Ik ben toch mee gaan trainen en heb het gerekt tot aan de winterstop, uiteindelijk ben ik blijven hangen.” NIEUWE LIEFDE Inmiddels tot volle tevredenheid. “Het is een gezellige vereniging, iedereen kent elkaar en het is echt een vriendenteam. Na de wedstrijd is het altijd gezellig, zelfs als je iedere keer verliest.” Dat gedeelte zit dus wel goed. “Nu nog op het veld”, lacht Breen. Die zelf als voetballer ook een bijzondere geschiedenis kent. “Ik ben vroeger bij Melissant begonnen als spits. Daarna werd ik verdediger en vervolgens ben ik op de goal beland.” Hoe dat ging? “We hadden toen een keeper die iets minder goed was en ik stond vaak bij het afwerken op doel. Voor en na een training. Dat vond ik gewoon leuk! Tijdens een wedstrijd werd ik een keer voor hem gewisseld, daarna ben ik nooit meer van de goal afgegaan.” Nieuwe liefde gevonden. “Het is mooi om reddingen te maken, daar haal ik energie uit. Op die manier kun je echt belangrijk zijn.” Wat voor doelman is hij? “Ze zeggen dat ik rust uitstraal, alleen voel ik dat zelf niet helemaal zo. In mijn hoofd ben ik echt met die wedstrijd bezig. Toch is het wel een vertrouwelijk gezicht, denk ik. Een typische lijnkeeper, maar ook steeds meer meevoetballend.” En dat allemaal, aan de spreekwoordelijke hand van vader Kees. “Ik weet eigenlijk niet beter, dan dat hij mijn trainer is. In de jeugd van Melissant was hij dat al. Inmiddels ben ik dat wel gewend.” Ook thuis. “Tuurlijk wordt er daar wel over voetbal gepraat, maar niet vervelend. Daar wordt het anders ook niet leuker van.” En dus blijft Breen, voorlopig lekker zitten waar hij zit. “Om Flakkee op de kaart te zetten. Dat is mijn doel!” Met een periode op zak, kan De Jonge Spartaan zich vol vertrouwen opmaken voor het restant van het seizoen. Toch is er voor verdediger Juul Peeman en zijn teamgenoten, geen enkele reden om gas terug te nemen. Want de lat, die ligt hoog. “Onze ambitie is om naar die tweede klasse te gaan.” Verdediger Juul Peeman: ‘Het zou een teleurstelling zijn als het niet lukt’ En dus kun je dan maar beter goed aan het seizoen beginnen. Precies wat ze bij De Jonge Spartaan de afgelopen maanden hebben gedaan. Het leverde de formatie van Wim Nieuwland de eerste periode op. “Vorig jaar hebben we die nacompetitie ook gehaald, toen is promoveren jammer genoeg net niet gelukt.” Zaak om daar iets aan te doen. “We hebben voor de winterstop wel wat wisselvallige wedstrijden gespeeld, vooral door blessures. Gelukkig kunnen we dat met een brede selectie redelijk opvangen, dus hopelijk gaan we écht meedoen voor de top. Daar hebben we voldoende kwaliteit voor.” WAARHEID Toch kan het, met een vierde plaats, nog wel wat beter. “We krijgen veel kansen, nu moeten we ook meer gaan scoren. Wedstrijden leren killen. Ook om het onszelf makkelijker te maken.” Met de club waar Peeman inmiddels niet meer weg te denken is. “Ik zit al heel mijn leven bij De Jonge Spartaan. Was vrij jong toen ik begon bij de Kabouters. Daarna heb ik alle jeugdteams doorlopen en ben ik doorgestroomd naar de senioren.” En niet alleen, vertelt hij. “Heel de jeugd heb ik met jongens gevoetbald, waar ik nu ook mee speel. Het is echt een vriendenteam. Met jongens waar je naast de voetbal ook mee omgaat.” Via het tweede elftal, groeide Peeman uiteindelijk uit tot een vaste waarde bij het eerste. “Alles is bij ons top geregeld! Tegenstanders die hier komen voetballen, zeggen ook altijd dat we een geweldig complex hebben. Onze velden liggen er altijd top bij.” Aan de randvoorwaarden zal het dus niet liggen, weet de verdediger. “De voorgaande jaren durfden we minder tegen elkaar te zeggen, juist omdat we ‘maten’ zijn. Nu durven we steeds vaker de waarheid te vertellen. Dat proberen we er wel in te krijgen. We willen presteren, dan moet dat ook.” Met hem centraal achterin. “Mijn taak is om de spits uit te schakelen. Een harde werker en sterk in de duels. Meevoetballend kan ik nog wel stappen maken.” BELANGRIJK WAPEN Toch draagt Peeman aan de bal, wel degelijk zijn steentje bij. Maar dan op een andere manier. “Ik heb dit seizoen al vier keer gescoord in de competitie! Met voorzetten uit corners en vrije trappen, ben ik behoorlijk gevaarlijk.” Een belangrijk wapen, vertelt hij. “In de jeugd scoorde ik ook altijd al wel veel, vooral door in te schuiven. Het is toch altijd lekker om je goaltje mee te pikken én het team te kunnen helpen. Naast je verdedigende taken natuurlijk.” Een beetje zoals zijn voorbeelden. “Chiellini, Bonucci en Ramos waren altijd mooie verdedigers om naar te kijken. En nu natuurlijk ook Frenkie.” Toch zit Peeman niet dagelijks voor de tv. “Ik ben één van die voetballers, die eigenlijk niet veel naar voetbal kijkt. Barcelona volg ik wel, maar de Eredivisie bijvoorbeeld niet echt.” Tijd genoeg dus, om zich volledig te focussen op De Jonge Spartaan. “Meedoen met de top en promoveren naar de tweede klasse, dat willen we! We werken samen allemaal naar dat doel, het zou een teleurstelling zijn als het niet lukt.” Al weet Peeman inmiddels hoe lastig dat is. “Die wedstrijden in de nacompetitie zijn top om te spelen, maar het is echt niet makkelijk om zo te promoveren.” Al zit het met het vertrouwen wel goed, bij de inwoner van Middelharnis. “We hebben een goede groep met spelers, dus ik denk echt dat het gaat lukken.” Want Peeman, ziet het al helemaal zitten. “Heel mijn leven voetballen met vrienden. Dat is toch het mooiste? Samen naar die tweede klasse en De Jonge Spartaan zo hoog mogelijk krijgen. Ik zie mezelf niet snel weggaan.” Foto: Peter Prins
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=