21 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M David Bakker is bij NTVV ‘fan met een pen’ Wie schrijft, die blijft. Dat gezegde neemt David Bakker bij vijfdeklasser NTVV héél letterlijk. Want als communicatieman en huisjournalist van de club uit Nieuwe-Tonge, klimt hij wekelijks in de pen. En tot veler genoegen. “Ik probeer er toch altijd weer een positieve draai aan te geven.” Als talent van de club, wordt er al jaren veel van hem verwacht. Maar gezien de gemiddelde leeftijd van de selectie, is hij dat stadium eigenlijk al wel voorbij. Toch hoopt Joost van Wezel dit seizoen bij Flakkee weer mooie dingen te kunnen laten zien. “Mijn ambitie is vooral om hier te promoveren, kijken hoe ver we het kunnen schoppen.” Van Wezel is ‘het talent’ van Flakkee Het geeft meteen maar even zijn liefde voor de club aan. Want het woord vertrekken, staat bij de twintigjarige Van Wezel niet in zijn woordenboek. “Ik zie mezelf echt niet ergens anders voetballen.” En dat doet hij, eigenlijk al vanaf zijn vierde. “Begonnen bij de kabouters. Het is hier heel hecht, iedereen kent elkaar, ook van naam. Ik houd niet zo van dat grote, dit is veel leuker. Echt dat familiegevoel.” BERGAFWAARTS Ook binnen de selectie. Waar hij al sinds zijn zestiende onderdeel van uitmaakt. “In de jeugd speelde je bij ons nooit heel hoog, dus die stap was behoorlijk. Dat was een gigantisch verschil tijdens mijn debuut. Vooral fysiek en het is veel fanatieker.” Wat hij daar precies mee bedoelt? “Het ging er behoorlijk hard aan toe, ze geven je veel makkelijker op je donder. Vooral ‘het oudere deel’ toen nog van Flakkee.” In het begin van afgelopen seizoen, wierp die instelling nog zijn vruchten af, vertelt Van Wezel. “We begonnen heel goed, na het eerste kwart stonden we bovenaan. Richting de winterstop ging het bergafwaarts.” Vooral ingegeven door blessures én vakanties. Ook van hemzelf. “Ik heb toen drie wedstrijden gemist...” Een flinke dip volgde. “Uiteindelijk konden we dat ook niet meer rechttrekken.” Met een achtste plaats, van de elf, in de vijfde klasse tot gevolg. “Er zat echt wel meer in. We deden niet onder voor de bovenste ploegen, als je dan ziet wie er uiteindelijk zijn gepromoveerd...” En dus moet het dit jaar anders, vooral qua discipline. “Dat kun je wel zeggen. Vooral ook bepaalde afspraken.” Maar ook de trainingen, zijn wezenlijk anders, vertelt Van Wezel. “Een stuk zwaarder, zodat we conditioneel sterker worden. Dat is Kees (Breen) nu echt aan het doen. En daar ben ik het wel mee eens!” SPITSENTRAINING Want die doelstelling, behaal je natuurlijk niet zomaar. “Minimaal een periode, dat is ons gezamenlijke doel. We weten dat we veel te laag zijn geëindigd, voor wat we kunnen. Dat was niet nodig geweest.” Want stiekem, denkt de jongeling alweer aan de vierde klasse. Helemaal als ze in Zeeland worden ingedeeld. “Van die ploegen, hoeven we echt niet te verliezen.” Zeker niet, als Van Wezel op zijn favoriete positie mag spelen. “Ik speel het liefste op zes, maar we hebben te veel ‘zessen’ in ons team, dus dan sta ik in de aanval.” Ook dat, vindt hij gelukkig niet erg. “Dat heb ik de afgelopen seizoenen al vaker gedaan. In de spits of als tien.” En met negen treffers, gaat hem dat vrij aardig af. Al vond hij dat aantal zelf nog wat tegenvallen. “Ik zou wel een spitsentraining kunnen gebruiken!” Toch beschikt Van Wezel natuurlijk weldegelijk over de nodige kwaliteiten. “Een harde werker én technische voetballer. Zo zou je mij kunnen omschrijven.” Of zoals ze hem bij de club noemen, een talent. “Haha! Dat zeiden ze toen ik zestien was, daarna is het eigenlijk een beetje blijven hangen. Normaal zou je dat op mijn leeftijd kunnen zeggen, maar met twintig, ben je in ons team niet eens zo jong meer.” En in de toekomst, blijft dat voor hem ook zo. Want vertrekken, doet Van Wezel absoluut niet. Al is het maar, omdat het sportpark lekker dichtbij is. “Altijd op het fietsje, dan kun je nog een biertje doen!” Toch valt dat ook voor hem, niet altijd mee. “Tuurlijk hoop je dat NTVV wint, anders geef je de eer gewoon aan de tegenstander. Maar in de regen, ook nog verliezen, is toch minder leuk. En een scheidsrechter, maakt in de vijfde klasse wel eens een dwaling...” Gelukkig vallen zijn geschreven stukjes, vrijwel altijd in goede aarde. Ook bij bezoekende clubs, vertelt de 64-jarige Bakker. “Goh, wat leuk geschreven. Zeggen ze dan. Of: Je kunt helemaal niet merken dat je voor NTVV bent. Dat vind ik toch altijd wel mooi.” LAGERE SCHOOL Want dat zijn liefde ligt bij de vereniging uit Nieuwe-Tonge, dat mag duidelijk zijn. “Ik heb vanaf mijn zevende, tot mijn 23ste, bij NTVV gevoetbald. Daarna ben ik getrouwd, verhuisd naar Middelharnis en marathons gaan lopen.” Van voetballen kwam een tijdje niks, tot hij via-via weer terechtkwam, bij zijn oude ‘clubje’. “Mijn dochter kreeg verkering met Jeroen Roijers, speler van het eerste. Die zei: Kom weer eens een keertje kijken. Zo is het een jaar of zes eigenlijk begonnen.” En van het één, kwam zoals zo vaak, het ander. “Eerst alleen thuis, daarna ook uit. Tot ik besloot voor de grap eens een stukje over de wedstrijd te schrijven. Dat deed ik bij het schaatsen immers al 40 jaar...” Als je er toch praktisch altijd bij bent, waarom ook niet? “Ik vind het hartstikke leuk om te doen! En ik denk, dat ik het ook wel redelijk kan.” Heel gek, is dat laatste na een korte anekdote ook niet. “Het begon eigenlijk al op de lagere school. Toen ik een jaar of zeven was. Door schoolmeester Cees van der Jagt. Iedere maandag mocht je iets leuks vertellen óf een opstel schrijven. Ik koos voor dat laatste. Vaak over schaatsen. Daar heb ik de grondbeginselen van het praten en schrijven toch wel geleerd.” Het bleek de basis, voor zijn ‘wollige manier van schrijven’, zoals Bakker het zelf noemt. “Tijdens de wedstrijd maak ik globaal aantekeningen, zodat ik er daarna een leuk verhaal van kan maken. Ook over zaken buiten het veld.” Op zaterdagavond kruipt de taalliefhebber vervolgens achter zijn computer, om inclusief rode draad, een lopend wedstrijdverslag te maken. “De volgende dag, staat het al op de site!” OP DE KAART Het moeilijkste? “Voor de lokale dagbladen, maak ik van ongeveer 1500 worden, een artikel van 450 woorden. Daar heb ik de meeste moeite mee. Schrappen blijft lastig...” Gelukkig kan Bakker voor het schrijven van de presentatiegids van NTVV, zijn lol op. “Dat doen we voor het eerst in jaren. Gewoon om de club een beetje in de picture te zetten.” Want dat is best hard nodig, weet hij als teamleider van de communicatiecommissie. “Het doel is om nieuwe leden te werven. Dus hopelijk helpt het.” In die functie zet de controleur bij de belastingdienst, over vier maanden gaat hij met pensioen, zich vol ziel en zaligheid in voor de club. “Om de club intern en extern te promoten. Dat valt niet mee bij NTVV, er zijn nog wel wat harde nootjes te kraken. Met elf verschillende commissies, lopen er heel wat lijntjes.” En dus moeten er vooral duidelijke taakomschrijvingen worden gemaakt. “Er is nog wel wat werk aan de winkel.” Vooral om overal ruchtbaarheid aan te kunnen geven. Ook aan de dames, de jeugd en de site. “We hebben de nieuwsbrief nieuw leven ingeblazen, die komt hopelijk iedere maand uit. Met een prijsvraag, een quote van de hoofdtrainer en verslagen van diverse evenementen. Afhankelijk van de input van alle commissies, maar dat gaat nog een beetje moeizaam.” Toch zet hij door. “We willen NTVV gewoon goed op de kaart zetten, dat is het belangrijkste. Mensen moeten enthousiast worden van onze activiteiten. Dat ze zich bij onze club willen aanmelden.” Een goede naam creëren, een betrokken vereniging presenteren, nieuwe leden binnenhalen én mooie wedstrijdverslagen schrijven. Bakker heeft het er voorlopig nog maar druk mee. “Ze waren even bang dat ik zou stoppen, omdat mijn schoonzoon niet meer bij het eerste voetbalt, maar ik ga gewoon nog een paar jaar door hoor!” Foto: Bert Spits
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=