GOEREE-OVERFLAKKEE SINDS 2006 VOORJAAR 2023 WWW.VOETBALJOURNAAL.COM 5 17 19 Foto: Peter Prins
scoren doe je met een goede basis! Al meer dan 95 jaar supporter van vakschilders Dordrecht Goes Vlissingen Terneuzen Barendrecht Molendijk 138 | 3244 AN Nieuwe-Tonge 0187 - 745 910 Gorinchem Capelle a/d IJssel Officieel dealer voor bedrijven op Goeree-Overflakkee van: B 0275357.pdf 1 24-8-2022 14:11:37 Middelharnis 0610869418 www.lmkievit.nl PVC VLOEREN • VERF ZONWERINGEN • BEHANG MAATWERKKASTEN & MEER! KLUSSENBEDRIJF 0281104.pdf 1 10-2-2023 09:47:49
R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 3 De aftrap 5 DJS •Van der Groef: ‘Het voelt als een dagje weg’ DJS • Julian Nieuwland: scout van de derde klasse 7 DVV’09 • Bij Van Dam ging net op tijd de knop om DVV’09 • ‘De gezelligheid blijft het leukste’ 9 Melissant • ‘Bang dat je nooit meer kunt bewegen’ Herkingen • ‘Het kruipt dan toch onder je huid’ 21 Flakkee • ‘Clubliefde is met de paplepel ingegoten’ NTVV • ‘Hier voetbalde één vriend...’ OFB • Nu kijkt de jeugd van OFB tegen hém op SNS • ‘De rek is er na drie jaar wel een beetje uit’ 13 FIOS • Het is vooral even overleven voor FIOS Den Bommel • ‘Ik merk dat ik ze nog steeds kan raken’ 15 Flakkee • ‘Als we samen voetbalden, was ik beter!’ Stellendam • ‘Ik heb het in jaren niet zo naar mijn zin gehad’ 19 11 WFB • ‘Mijn vrouw heeft stiekem wel gelijk’ WFB • Wegereef voelt zich thuis tussen de ‘boeren’ Stellendam • Breedveld is serieus met de jeugd bezig DBGC • Jacco de Gast: Van Virgil van Dijk naar DBGC 17 De opstelling 22 COLOFON: Uitgever ZPRESS Sport, Postbus 1015, 3300 BA Dordrecht, Tel: 078 6397070, web: www.zpress.nl Eindredactie Daniel Wissel Fotografie Daniel Wissel Acquisitie Fabian Korporaal Vormgeving ZPRESS Studio, Niels Versteege Druk Nieuwsdruk Nederland Oplage 10.000 VoetbalJournaal voetbaljournaal_com vjournaal VoetbalJournaal e Schoof 180 (078) 711 10 00 De Hypotheker Hellevoetsluis | T: 0181 391 291 De Hypotheker Oud-Beijerland | T: 0186 629 355 0208075.pdf 1 20-4-2018 13:21 7 We zijn inmiddels halverwege het seizoen én dus kan de balans langzaam worden opgemaakt. Welke clubs vallen tegen, wie doet het juist beter dan verwacht en wat gaat er in het restant van de competitie nog allemaal gebeuren? Wie het weet, mag het zeggen! 11 17 21 Vooruitblikken, voorspellen en lekker speculeren. Dat doen we samen met deze nieuwe editie van VoetbalJournaal Goeree-Overflakkee. Want gaat Stellendam kampioen worden in de vierde klasse? Blijft derdeklasser DVV’09 na de promotie van vorig jaar zweven op hun roze wolk? En wat kan De Jonge Spartaan? Zit promotie er dan nu toch echt in... Maar natuurlijk is er meer dan alleen het eerste elftal. René Smit werd winterkampioen met de dames van DVV’09, Vincent Breedveld stort zich vol enthousiasme én een serieuze aanpak op de jeugd van Stellendam en René van der Groef kijkt ieder weekend uit naar het dagje weg met de G-voetballers van De Jonge Spartaan. En wat te denken van Cebes Horseling, clubman in hart en nieren bij Flakkee. Vrijwilligers, teammanagers en trainers. Waar zouden we zonder ze zijn? Eelko van der Linde vindt het na drie seizoenen bij SNS mooi geweest, terwijl Dennis van Gils bij Den Bommel maar van geen ophouden weet. Net als overigens Daan Heintjes, George Pape en Adriaan Almekinders. Actief bij respectievelijk NTVV, WFB en Herkingen’55. Eerstgenoemde kwam op een wel heel bijzondere manier terecht, bij zijn nieuwe club. In deze editie is er, zoals altijd, ook weer ruimte voor de nodige persoonlijke verhalen. Max Wegereef, zoon van oud-topscheidsrechter Jan Wegereef, voelt zich thuis tussen de ‘boeren’ van WFB, Julian Nieuwland is scout in de derde klasse, twee voetbalbroers van Flakkee en Jacco de Gast speelt nu bij DBGC, in plaats van met Virgil van Dijk. Het meest aangrijpende verhaal komt van Jeffrey van Es. De speler van Melissant lag vanwege een ‘complete uitval’ van zijn lichaammaanden in het ziekenhuis, keek de dood bijna letterlijk in de ogen en krabbelt inmiddels langzaam weer op. Hoe gaat het nu met hem? Je leest het allemaal in onze nieuwste editie van het VoetbalJournaal. Mochten er opvallende of leuke items zijn waar wij in een volgende uitgave over kunnen schrijven, dan ontvangen wij die suggesties graag. Natuurlijk is het ook mogelijk om te adverteren in het VoetbalJournaal. Mail dan naar: fabian@ voetbaljournaal.com. Wij beleefden weer ontzettend veel plezier aan het maken van deze krant. Hopelijk geniet je als lezer net zo van de voetbalverhalen. Sportieve groet en wellicht tot ziens in de regio, Fabian Korporaal VoetbalJournaal
Oostvoorgors 93 • 3241 KD Middelharnis • Tel. nr: 06 53 73 71 40 • E-mail: info@okeeadvies.nl 0271565.pdf 1 30-1-2023 14:31:58 06-30778729 | info@avkitbedrijf.nl | www.avkitbedrijf.nl 0271642.pdf 1 30-1-2023 14:34:43 0271676.pdf 1 30-1-2023 14:39:15 06 21 40 49 38 www.eddieboerman.nl info@eddieboerman.nl 0271751.pdf 1 30-1-2023 14:59:11 De mooiste Duitse keukens en de beste kwaliteit vind je gewoon hier op Goeree-Overflakkee bij KüchenTreff Middelharnis. Bezoek onze showroom aan Dorpsweg 19, sommelsdijk. kuechentreff-middelharnis.nl Welke stijl past bij jou? 0272250.pdf 1 30-1-2023 14:34:17 Isaac Da Costastraat 2 3245 RN Sommelsdijk 0187478448 www.dacostahairstyling.nl U kunt ook online een afspraak maken. 0279992.pdf 1 23-2-2023 12:22:07 Vakma met op Vakmanschap in schadeherstel met optimale garanties Vakmanschap in schadeherstel met optimale garanties Vakmanschap in schadeherstel met optimale garanties Vakmanschap in schadeherstel met optimale garanties 0199801.pdf 1 10-10-2017 16:06:42 028 758.pdf 1 24-1- 23 4 2 27 www.multilux-zonwering.nl 0280952.pdf 1 30-1-2023 14:42:38 0281157.pdf 1 30-1-2023 14:59:53 mineku 0181-451 Lettertype : Century Gothic mineku 0181-451 L tt rty : ntury thi minekus.nl 0181-451618 0281598.pdf 1 16-2-2023 11:41:44
R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 5 your partner in liquid transport geelhoedtransport.nl your partner in liquid transport geelhoedtransport.nl 0273354.pdf 1 30-1-2023 14:58:41 Julian Nieuwland: scout van de derde klasse Verre uitwedstrijden en lang in de auto zitten, het zijn dingen waar menig voetballer een hekel aan heeft. Maar niet bij het G-team van De Jonge Spartaan. Want daar is, zo vertelt begeleider René van der Groef, iedere zaterdag een feestje. “Lekker lang op pad samen, het voelt voor mij als een dagje weg!” Van der Groef: ‘Het voelt als een dagje weg’ En aan dat laatste is geen woord gelogen, zo blijkt als de 58-jarige Van der Groef begint met vertellen. “Het is geweldig wat een plezier de spelers hebben. Net als vroeger, toen je met de jongste jeugd op stap ging.” Maar wel op tijd, te laat komen schept verwarring, lacht hij. “Het omkleden duurt bij sommigen iets langer en we willen ons wel goed voorbereiden op de wedstrijd. Dus zorgen we dat alles altijd goed geregeld is!” Getuige ook het samengestelde team van stafleden. “Chris (van der Weele) is de hoofdcoach, ik ben de assistent en daarnaast hebben we nog acht man begeleiding. Tijdens een training zijn er altijd drie of vier mensen aanwezig.” ZELFBEELD Toch, hoe hard ze ook allemaal hun best doen, er blijft maar één echte trainer. “Als ik wat zeg, kijken ze allemaal naar Chris: ‘Klopt dat wel?’ Zoiets blijft mooi.” Donderdagavond trainen, zaterdag spelen. Ook dat is bij De Jonge Spartaan allemaal netjes geregeld. “Het vervoer wordt ‘gesponsord’, dus daar maken we ons nooit zorgen om. Verzamelen bij de Zuidwester, daar wonen veel spelers. Komen ze lopend of op het fietsje naartoe en dan gaan we op pad.” Van der Groef, die zelf heeft gevoetbald bij DES’67 en inmiddels al ruim 30 jaar in Middelharnis woont, zet zich ook als bestuurslid in voor het G-voetbal bij zijn club. “Mijn twee jongens gingen voetballen bij Spartaan, zo ben ik eigenlijk betrokken geraakt. Dan word je trainer en een paar jaar later zit je in het bestuur. Eerst voor de sponsoring, nu voor ‘voetbalzaken breedte’, daar vallen wij met het G-team ook onder.” En dat is te merken. “Het wordt altijd meegenomen in de bestuursvergadering en alle bestuursleden zijn ontzettend betrokken. Er zijn er zelfs een paar die ons in de beginjaren training hebben gegeven.” De begeleider weet als geen ander, hoe belangrijk dat is. “Voor hun zelfbeeld en het vertrouwen. Iedereen moet van voetbal kunnen genieten, dus het hoort gewoon thuis bij onze vereniging.” Al had het niet veel gescheeld, of dat was een aantal seizoenen geleden niet meer zo geweest. “Toen ging het team bijna ter ziele, omdat kaderleden stopten. We zijn toen de ledenlijst afgegaan, om samen met Chris het G-voetbal te kunnen blijven aanbieden.” TE FANATIEK Die aanpak heeft zijn vruchten afgeworpen, want aan spelers geen gebrek. “We hebben er nu achttien, waarvan twee alleen doen trainen. Op zaterdag nemen we er elf mee.” Voor een wedstrijdje negen tegen negen. Plezier, gezelligheid en een dagje weg. Al is dat niet altijd. “Er is een gevaarlijke trend in het G-voetbal gaande, dat het te fanatiek gaat worden. Het gaat steeds minder om het spel(plezier) en dat is zorgelijk.” Dus benaderde De Jonge Spartaan de KNVB. “Die zijn daar nu druk mee bezig. Er zijn ook richtlijnen, zoals: beide teams scoren altijd, iedereen in hun waarde laten en niet met meer dan vier of vijf doelpunten verschil winnen. Laatst verloren we met 18-1, daar is toch geen lol aan?” Aan de trainingen zal het in ieder geval niet liggen. “Veelal in speelvorm. Pionnen omschieten, dribbelen, voet op de bal en een afsluitend partijtje. Dat soort dingen.” Het enthousiasme spat ervan af. “Zolang als ik dit kan blijven doen, doe ik dit. Ik vind het zó geweldig.” En dat geldt niet alleen voor Van der Groef. “Spelers van de selectie komen ons soms ook training geven, dat vinden ze natuurlijk fantastisch. Andersom, gaan wij dan weer bij het eerste kijken. Dat is toch mooi?” Kortom. “Het kan eigenlijk niet beter!” Na veertien jaar in de jeugd van De Jonge Spartaan, besloot Julian Nieuwland een seizoen of vijf geleden toch om de sprong in het diepe eens te wagen. De middenvelder kwam terecht bij Bruse Boys, had het daar goed naar zijn zin, maar keerde deze zomer toch weer terug op het oude nest. “Mijn beste vrienden voetballen hier nog steeds.” Bas Driece Marietjespad 39 3241 BN Middelharnis 06 40 05 48 29 basdriece@ziggo.nl 0280324.pdf 1 23-1-2023 16:59:17 Vrienden die de 25-jarige Nieuwland dus achter moest laten, toen hij op zijn achttiende de overstap maakte naar Zeeland. Of ‘de overkant’, zoals ze in Middelharnis zeggen. “Het is bij De Jonge Spartaan eigenlijk niet gebruikelijk om weg te gaan, het is nogal hecht allemaal.” De inwoner van Rotterdam deed het dus toch, na zware onderhandelingen. “Mijn vriendin komt van Bruinisse, dus dan sta je daar wel eens in de kroeg. En ze praten graag, vooral Michel Maaskant (toen nog speler, nu de huidige trainer). Dan is het natuurlijk: Waarom kom je niet op ‘Bru’ voetballen? Zo is het uiteindelijk gegaan.” Een flinke stap voor iemand die op zijn vierde al begon met voetballen bij derdeklasser De Jonge Spartaan. “In de kaboutertjes! Maar Bruse Boys speelde op dat moment nog eerste klasse, dus dat was het proberen waard.” BRUTAAL ZIJN Inmiddels zijn de twee competitiegenoten, want Nieuwland keerde dus terug. Na vijf seizoenen in ‘Bru’ en eentje bij DOSKO. “Dat viel vorig jaar helemaal uit elkaar en voetballen op de zondag lag mij toch niet echt.” En met een grote groep vrienden ‘hier’ draaide ook de propaganda in Middelharnis weer op volle toeren. “Kom je niet lekker terug, vroegen ze dan. Ik ging op zaterdag altijd al kijken, ken iedereen, dus ik had eigenlijk maar weinig bedenktijd nodig. In die jaren daarvoor, dacht ik er al eens vaker aan.” Maar nu gebeurde het dus echt. “Ze hikken tegen die tweede klasse aan, daar wil ik graag bij helpen!” En voorlopig gaat dat, met een plek bij de bovenste drie ploegen, meer dan aardig. Nieuwland weet wel waarom. “Alles is netjes geregeld. En ook de jeugd, speelt al jaren op hoog niveau, die jongens spelen nu bij de senioren. Dan gaat de kwaliteit vanzelf omhoog.” Dus kan de in Middelharnis geboren voetballer niet anders dan gelukkig zijn. “Ik vind het echt heerlijk, kom met ontzettend veel plezier en frisse zin naar de club. Leuke mensen, met vrienden voetballen en veel publiek. Voor mij voelt dit echt een bétje als thuiskomen.” Maar niet om af te bouwen, maakt Nieuwland meteen duidelijk. “We mogen daarin best ook een beetje brutaal zijn: met deze groep hebben we de ambitie om te promoveren. Dan moet je minimaal voor een periode gaan. En als alles goed valt, waarom kunnen we dan niet bovenaan eindigen? Aan ons om te laten zien dat het kan.” SOORT GLUURDER In een taaie competitie, maar wel eentje die Nieuwland op zijn duimpje kent. Hoe gek het ook klinkt. “Ik volg alles. In de bespreking zeg ik soms: jongens, let op die nummer tien. Hij kan dit, of dit heel goed. Dan kijken ze me allemaal zo aan...” Want ondanks dat het ‘maar’ derde klasse is, laat hij niks aan het toeval over. “Samenvattingen op Youtube kijken, of op Social Media. Ik vind dat gewoon leuk, een soort gluurder, haha! Mijn vriendin wordt er soms gek van.” Voor de tegenstanders die daar iets minder mee bezig zijn, geeft hij van zichzelf nog even een introductie. “Een middenvelder die trainers graag in hun team hebben, denk ik. Snot voor de ogen lopen en hard in de duels.” Maar ook aan de bal is Nieuwland ‘een soort Frenkie’. “Als ik dat nu zeg, ga ik dat waarschijnlijk nog héél vaak horen. Natuurlijk op een heel ander niveau, maar met mijn passing en techniek probeer ik altijd wel wat te creeren. Nu alleen nog wat vaker scoren.” Want alleen dan, komt die promotie pas echt dichtbij. “Dat is voor mij nu het belangrijkste, omhoog met Spartaan, dat staat op één!” Zelfs als hij daarvoor moet verhuizen. “We spieken wel om weer terug te gaan naar Flakkee of ‘Bru’, lekker naar onze vertrouwde omgeving.” Over thuiskomen gesproken... Foto: Peter Prins
Plafonds & Wanden Julianalaan 1 | 3247 AH Dirksland T 0654687652 | www.hoekmansysteemplafonds.nl Wij komen graag langs Neem contact met ons op! 0273315.pdf 1 23-2-2023 16:08:22 Delta – Industrieweg 21 3251 LX Stellendam T: 0187 - 48 20 16 0273361.pdf 1 30-1-2023 15:16:07 0273595.pdf 1 30-1-2023 14:49:32 0273606.pdf 1 30-1-2023 14:48:02 Lunchroom broodje houd van lekker eten! Wij serveren heerlijke broodjes, vers gesneden terwijl u wacht en met producten van lokale leveranciers. Kwaliteit en service is voor ons erg belangrijk, daarom houden wij een kleine kaart aan, maar wel met dagverse producten! Zo schenken wij ook een heerlijke koffie welke wij samen met onze lokale brander hebben samengesteld en exclusief bij ons word geschonken. Naast onze heerlijke broodjes hebben wij ook ontbijtjes, huisgemaakte granola en serveren wij ook huisgemaakte vegan producten. Een overgroot deel van onze kaart kan ook besteld worden om te worden thuisbezorgd, in deze tijd van Corona natuurlijk superhandig! Lunchroom Broodje is een uitstekende plek voor een heerlijke lunch met vrienden of collega’s, maar Take Away is natuurlijk mogelijk. WWW.LUNCHROOMBROODJE.NL 0280454.pdf 1 30-1-2023 15:02:11 0280456.pdf 1 30-1-2023 14:52:55 Hypotheken | Verzekeringen | Pensioenen | Betalen | Sparen 028385_Veldsink_van_Loo_Sponsorbord_3000x750m.indd 1 06-10-20 14:19 0280812.pdf 1 23-1-2023 16:59:37 Everything in life is on the move VDHCOMPANY.COM 0281450.pdf 1 9-2-2023 10:01:47 Openingstijden: Maandag 08:00-21:00 Dinsdag 08:00-21:00 Woensdag 08:00-21:00 Donderdag 08:00-21:00 Vrijdag 08:00-21:00 Zaterdag 08:00-21:00 Zondag gesloten Boomvliet 4, 3247 KG Dirksland www.coop.nl 0281854.pdf 1 9-2-2023 11:05:50
R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 7 Heel even, niet echt lang, dacht Bart Jelle van Dam toch daadwerkelijk aan een vertrek bij ‘zijn’ DVV’09. Want nadat hij op zijn zevende was begonnen bij voorloper DES’67, had hij nooit ergens anders willen spelen. Tot de aanvaller buiten het eerste viel en geen kans leek te krijgen. Maar toen ging de knop om. Het begon voor René Smit een aantal jaar geleden gewoon met schoolvoetbal en wat vriendinnen bij zijn dochter in de klas. Maar inmiddels is dat groepje bij DVV’09, uitgegroeid tot een serieus damesteam. En met het winterkampioenschap op zak, barsten ze van het enthousiasme en de gezelligheid. Bij Van Dam ging net op tijd de knop om ‘De gezelligheid blijft het leukste’ Nu, achteraf bezien, is Van Dam (23) daar maar wat gelukkig mee. Al voelde hij dat toentertijd dus helemaal niet zo. “Ik zocht het niet genoeg in mezelf. Het lag aan mijn eigen motivatie, fitheid en spelinzicht. Vanaf dat moment heb ik de knop omgezet.” Want, zo was eigenlijk vanaf het eerste moment dat hij begon te voetballen duidelijk. “Dit is mijn club, hier wil ik in het eerste spelen!” Aan het begin van vorig voetbaljaar werd die droom werkelijkheid, maar niet zonder slag of stoot. Vooral tijdens de coronaperiode ging de inwoner van Dirksland hard aan de slag. “Heel veel hardlopen. Ik voelde me fit, het ging lekker!” NUTTIG GEWEEST Tijdens de eerste wedstrijd van afgelopen seizoen, kwam de beloning. “John (Kleijn), de trainer, zei ineens: ‘Je start zaterdag’. Hard gewerkt, nu wordt het beloond, dacht ik.” Sterker, het werd allemaal nog mooier. “Ik scoorde en we wonnen met 1-2 van Herkingen!” De overstap van het tweede, waar Van Dam tot op dat moment zijn minuten maakte, leek hem dus makkelijk af te gaan. Al was dat toch niet helemaal het geval, is hij eerlijk. “Daar heb je veel meer tijd, bijvoorbeeld om een bal aan te nemen. Hier moet je veel sneller schakelen. Gelukkig is ons tweede ook goed, dus het was geen bizar niveauverschil.” De stap naar de senioren, viel de spits wat dat betreft zwaarder. “Ik baalde dat ik niet bij één kwam, dat wilde maar niet lukken. Uiteindelijk is het heel nuttig geweest, dat ik ben ‘klaargestoomd’ bij het tweede. Vooral op fysiek vlak.” Na het kampioenschap van vorig seizoen, leven ze bij derdeklasser DVV’09 natuurlijk op een roze wolk. Ook Van Dam zweeft daar lekker op mee. “We spelen al jaren met dezelfde lichting, dat zijn vrienden of misschien wel broers zelfs. Het is echt heel hecht. Voor mij is deze club een soort familie.” En dat blijkt. “Ik geef ook training aan de JO16. Ze mogen best van je verwachten, dat je iets doet voor de vereniging, vind ik.” ROTPLOEG Maar ook binnen het veld loopt het bij DVV’09 allemaal soepel. Want zelfs in de derde klasse, doet de ploeg bovenin mee. “Eerst was de doelstelling om niet te degraderen, omdat we niet wisten wat we precies konden verwachten. Uiteindelijk willen we een stabiele derdeklasser worden.” De competitie bevalt hem tot nu toe in ieder geval uitstekend. “Er zit veel meer ‘voetbal’ in deze afdeling. Dan speel je zelf ook lekkerder.” Kortom, het kan in Dirksland eigenlijk niet op. “Met vijf of zes jongens, heb ik ook nog in de jeugd gespeeld. Onderling is er weinig irritatie en gunnen we elkaar de wereld. Ook als het niet lukt, blijven we gaan, een rotploeg om tegen te spelen. Andere teams gaan misschien sneller zeiken.” De spits, die ook als ‘nummer tien’ uit de voeten kan, denkt stiekem al aan een periode, maar wil vooral zelf ook stappen blijven maken. “Ik ben iemand die altijd onderweg is en in de gaten duikt. Mijn spelinzicht kan nog beter, continu om je heen kijken.” Maar uiteindelijk blijft scoren voor een spits, natuurlijk het allerbelangrijkste. “Het doel is twaalf, dan loop ik één op twee.” En dus moet er ook fysiek nog wel een schepje bovenop, vindt hij zelf. “Ik heb een abonnement bij de sportschool, maar ik ga eigenlijk nooit. Een soort rustend lid, haha!” Aan het vertrouwen zal het in ieder geval niet liggen. “John heeft altijd tegen mij gezegd dat het wel goed zou komen.” Mooie woorden van een echte clubman, net als Van Dam. “Ooit hoop ik hier in die tweede klasse te spelen!” Hijzelf misschien wel voorop, want Smit (57) is na jaren als trainer bij het damesvoetbal niet meer weg te slaan. “Inmiddels alweer een behoorlijke tijd, vier seizoenen. En daarvoor ook al een jaar of wat.” Heel gek is dat niet. “Eerst ging mijn ene dochter voetballen, later ook die andere.” Maar het begon dus allemaal twaalf jaar geleden, met schoolvoetbal. “Binnen ‘no-time’ hadden we twintig meiden, toen hebben we later bij de D tot en met de B-jeugd, vier teams gemaakt.” UITBLINKERS Smit, die inmiddels al meer dan vijftig jaar bij DVV’09 komt, geniet van zijn rol. “Bij jongens is het toch vaak: Waarom? Meiden doen gewoon wat je zegt, die zijn veel meer gedisciplineerd.” En hij kan het weten. “Ik ben als trainer begonnen bij de F’jes en ben daarna doorgegroeid naar de ‘A’.” Maar ook zelf trapt hij nog zo nu en dan een balletje. Nadat de inwoner van Dirksland tot zijn 37ste in het eerste heeft gespeeld. “Bij de 35+, als ik er tijd voor heb!” Want stiekem kost het trainen van de dames, toch behoorlijk wat tijd. Maar die steekt Smit er met alle liefde in, vertelt hij. “In elke linie hebben we wel een paar uitblinkers. En, misschien wel het belangrijkste, we blijven altijd voetballen.” Gelukkiger kun je hem dus eigenlijk niet maken. “We hebben een fantastische groep, de meeste meiden zijn al lang samen.” Dat blijkt wel, als Smit de leeftijden van zijn selectie eventjes langsloopt. “De oudste is 38 en de jongste vijftien, daar zit best een groot verschil tussen. Maar we hebben genoeg ervaring hoor!” Sowieso hebben de vier trainers, ze doen het samen, een hoop om uit te kiezen. “De speelsters van één en twee, trainen allemaal samen, dat zijn er een stuk of veertig.” Genoeg dus voor een paar mooie oefeningen. “Kaatsen, doorspelen en de derde persoon zoeken. Dat zijn dingen die we veel doen. Of beginnen met een ingooi. Vooral het coachen en om je heen kijken, vind ik heel belangrijk.” ZELF NADENKEN Misschien wel, zodat Smit het zelf ietsje minder hoeft te doen. “Voorheen was ik als trainer héél aanwezig, stond ik over het hele veld te roepen. Dat is nu wat minder.” Ingegeven door de vader van oud-prof Oscar Moens. “Die vroeg aan mij: Waarom doe je dat? Als je ze het zelf laat doen, worden ze pas echt beter. Dan moeten ze nadenken en oplossingen gaan zoeken. Je moet het eigenlijk niet te veel voorzeggen.” En dat begint al in de jeugd, zou je zeggen. “Meisjesteams hebben we niet, dus ze spelen bij de jongens tot de JO15, dan gaan ze naar de dames.” Dat zorgt zo nu en dan, voor wat problemen, vertelt Smit. “Voor een derde team hebben we er net te weinig, dus in het weekend, kunnen er soms best een paar een snipperdag nemen!” Al doen de meesten, dat toch liever niet. “De gezelligheid blijft het leukste. Onderling is het zo’n leuke groep, dat hebben we hier jaren niet gehad.” Toch, als hij dan kritisch moet blijven. “Is het soms iets té gezellig. Zelf was ik als speler helemaal ziek als ik verloor, dat hebben die meiden niet. Ook wel weer mooi.” Verliezen doen ze bij DVV’09 trouwens sowieso maar weinig én dat is maar goed ook. “We willen doorstomen naar die derde klasse. Het winterkampioenschap is binnen, nu nog promoveren. Dat is de doelstelling. Als we dit jaar bovenin meedoen, ben ik tevreden.” Bouwen, zodat het volgend seizoen nóg beter is. “Dan ben ik er gewoon weer bij!” De fotograaf voor ondernemend Goeree-Overflakkee 0272373.pdf 1 30-1-2023 14:26:24 Vroonweg 26 • 3247 CG Dirksland • Tel: 06 18 29 18 77 • www.detimmerberg.nl BETAALBAAR & BETROUWBAAR RAMEN | METSELWERK | BESLAG | DEUREN | ONDERHOUD | OVERKAPPINGS | TIMMERWERK | VELUXDAKRAMEN | DAKEN | GLASWERKEN | TRAPPEN | ERKERS | AAN– & VERBOUW | HOUTEN- OF KUNSSTOFKOZIJNEN 0281560.pdf 1 9-2-2023 10:03:28 Foto: Marjo Smit
WWW.GOEMAAT.NL 0271965.pdf 1 30-1-2023 14:36:04 Services SEAFREIGHT AIRFREIGHT WAREHOUSING & STORAGE DISTRIBUTION VALUE ADDED SERVICES ROAD TRANSPORTATION MARINE & AIR INSURANCE GLOBAL AGENCY NETWORK Containershipments | Road transportation | Warehousing www.kerryadco.com For warehousing and airfreight: Schillingweg 60 2153 PL NIEUW-VENEP The Netherlands Tel: +31 (0) 20 262 8000 Fax: +31 (0) 20 262 8049 E-mail: contact.netherlands@ kerrylogistics.com Services SEAFREIGHT AIRFREIGHT WAREHOUSIN DISTRIBUTION VALUE ADDED ROAD TRANSP MARINE & AIR GLOBAL AGEN Containershipments | Road transportation | www.kerryadco.com For warehousing and airfreight: Schillingweg 60 2153 PL NIEUW-VENEP The Netherlands Tel: +31 (0) 20 262 8000 Fax: +31 (0) 20 262 8049 E-mail: contact.netherlands@ kerrylogistics.com L O G I S T I C S N E D E R L A N D BV 0271988.pdf 1 30-1-2023 14:54:20 0273510.pdf 1 30-1-2023 14:52:26 Persoonlijke aandacht en goede uitleg over de status van uw auto. Fabrieksgarantie op nieuwe onderdelen. Waar voor uw geld dankzij professioneel onderhoud met A-kwaliteit onderdelen tegen een betaalbare prijs. Mobiliteitsgarantie bij voorgeschreven onderhoud vanaf € 24,95. Klanttevredenheid staat voorop. U behoudt uw fabrieksgarantie. 0280799.pdf 1 13-2-2023 10:57:19 0264676.pdf 1 18-7-2022 11:40:31 www.duzadorp.nl DuzaDorp (Stichting Duza) richt zich op kinderen in de leeftijd van 4-12 jaar om deze spelenderwijs bewust te maken van het belang van duurzaamheid en groen. Zie voor meer info:
9 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Wat voor Jeffrey van Es begon als een normale werkdag, eindigde eind oktober vorig jaar in een nachtmerrie. De voetballer van Melissant kreeg binnen anderhalf uur een complete uitval van zijn lichaam, belandde maanden in het ziekenhuis en lag twee dagen lang zelfs op sterven. Inmiddels krabbelt hij langzaam weer op. “De eerste dag thuis, komt die klap pas binnen...” ‘Bang dat je nooit meer kunt bewegen’ Een heftig, ontroerend, maar evenzo inspirerend verhaal. Vooral door de manier waarop de twintigjarige Van Es het rustig en nuchter vertelt. “Dat duurde ook wel even hoor, voordat ik dat kon.” Om alles zo goed mogelijk te kunnen begrijpen, beginnen we bij het begin. Zijn liefde voor Melissant. “Sinds mijn vierde, met mijn ouders mee en begonnen bij de kabouters. Vrienden in het team, gewoon de hele sfeer van de club.” Een biertje doen met de tegenstander, gezellig blijven hangen en wedstrijdjes spelen in het tweede. Mooi, al werd het nog mooier, voor de aanvaller. “Ik heb een paar wedstrijdjes in het eerste gespeeld, daar zat ik nog niet vast bij, maar dat zou wel graag willen! En dit seizoen vertrok een ‘concurrent’ uit één...” IN SLAAP Tijd om zijn kans te grijpen, zou je zeggen. Tot hij het, op die beruchte 25 oktober van vorig jaar, helemaal mis voelde gaan. “Ik was gewoon aan het werk en binnen anderhalf uur, kreeg ik een complete uitval. Van mijn schouders, zo naar beneden.” Van Es werd vervolgens met spoed vervoerd en opgenomen in het ziekenhuis. “Door een virus is een ontsteking in mijn ruggenmerg ontstaan, alleen weten ze niet wat, welke of hoe het daar is gekomen. Eigenlijk weten ze nog bijna niks.” Wat ze wel weten? “Dat het tegen mijn zenuwen heeft geduwd, waardoor mijn lichaam in slaap is gevallen. Het was geen verlamming.” Zware dagen en weken volgden. “Ik heb daarna twee weken niet kunnen bewegen en had 24 uur per dag een gevoel van tintelen.” Van Es lag uiteindelijk twee maanden in het ziekenhuis en ook daar voerde hij een strijd. Een zware strijd. “Ik was wel gewoon wakker en bij, maar mijn ademhaling was slecht. Daardoor lag ik twee dagen op sterven en dachten ze aan een kunstmatige coma.” Toch kozen ze daar uiteindelijk niet voor. “Ze wisten dan eigenlijk ook niet zo goed waar ze naar moesten zoeken, dus het risico was te groot.” De twintiger bleef zelf vechten om adem te halen en kreeg daarbij hulp van een therapeut. “Op die manier leerde ik om te ademen via mijn buik, dat lukte wel!” Dat doorzettingsvermogen is typerend voor Van Es. “Ik heb twee jaar geleden de knop omgezet, was juist heel sportief bezig. Letten op mijn voeding, naar de sportschool en natuurlijk voetballen. Op dat moment was ik overdreven fit.” En toch gebeurde het dus. “Ik had nog nooit ergens last van gehad...” ROLSTOEL EN ROLLATOR Na twee weken niet zelf kunnen bewegen, kwam zijn kracht langzaam weer een klein beetje terug. “Dat was echt nog heel minimaal. Ik moest opnieuw leren lopen, staan en een bal gooien. Mijn spieren waren natuurlijk enorm afgenomen.” En hoewel Van Es vooral veel lag te slapen, voelde hij wel de steun van zijn omgeving. “Trainers kwamen langs, teamgenoten deden videobellen en natuurlijk mijn familie!” Het gaf hem de kracht om niet op te geven en te blijven ‘knallen’, zoals hij zelf zegt. “Daardoor bleef ik positief. Heel het team heeft tijdens die periode met mij meegeleefd.” Een periode vol met hobbels, vertelt hij. “In het ziekenhuis zeiden ze letterlijk: Bloedtransfusie is ‘Plan A’, een ‘Plan B’ hebben we niet. Als dat niet aanslaat, weten we eigenlijk niet wat we moeten doen. Dan ben je echt bang dat je nooit meer kunt bewegen...” Gelukkig sloeg die bloedtransfusie wél aan en dus zet Van Es inmiddels weer stapjes richting een volledig herstel. “De afgelopen zes weken ben ik in het revalidatiecentrum geweest.” Dan, hoorbaar opgelucht: “Ik kan mezelf weer aankleden! Het gevoel in mijn benen en handen, komt langzaam weer terug.” Eenmaal thuis, kwam toch de klap. “Dat was een besefmoment... In het ziekenhuis leef je echt onder een steen, dan heb je niet door wat dit allemaal doet met je omgeving. Dat jongens op de club met tranen in hun ogen zitten.” Van een rolstoel, naar schuifelen met een rollator. Onwerkelijk voor een jongen van twintig. “Pas sinds kerst loop ik zonder. Eerst nog voorzichtig langs de muren, maar inmiddels loop ik bijna weer hetzelfde.” Mede dankzij ergotherapie, bezoekjes aan de fysio en de vele oefeningen thuis. “Met bepaalde klei of door ‘piano te spelen’, met mijn vingers op tafel. Allemaal om die fijne motoriek weer terug te krijgen.” GEEN TERUGVAL Het is een rollercoaster waar Van Es de afgelopen maanden in heeft gezeten, die nu langzaam tot stilstand begint te komen. “Nu besef ik pas: ik heb gewoon op sterven gelegen. Je bent op dat moment hele dagen bezig in het ziekenhuis, dan heb je helemaal geen tijd om daaraan te denken. Maar het is natuurlijk niet zomaar iets.” Toch begint nu, al is het nog minimaal, de zon weer een beetje te schijnen. “Het gaat nu allemaal goed.” Sterker nog, Van Es is ook alweer aan het werk. Als automonteur. “Eerst zou ik alleen de telefoon opnemen, maar inmiddels ben ik al weken gewoon weer in de ochtend aan het werk. Niemand had verwacht dat ik nu al zou kunnen lopen, laat staan werken.” Toch, blijft veel de komende tijd onzeker. “Ze hebben nog altijd geen idee wat ik nou heb, of eigenlijk had. Door die bloedspoeling is het virus of de ontsteking in ieder geval uit mijn ruggenmerg. Nu hopen ze gewoon allemaal voor me dat het zo blijft.” De eerste voortekenen zijn positief. “Het afbouwen van de medicijnen gaat goed, ik heb geen terugval gekregen.” En dus begint Van Es stiekem alweer een beetje te dromen. “Voorlopig heb ik de minste kracht in mijn benen en voeten. Ook mijn uithoudingsvermogen, vooral van mijn romp, is nog heel laag. Ik ben snel moe.” Intervaltraining bij de fysio, moet daarbij gaan helpen. “Heel hard lopen, of eigenlijk snelwandelen, hardlopen heb ik nog niet geprobeerd. Daarvoor heb ik nog te weinig stabiliteit.” Zijn doel? Zo snel mogelijk weer voetballen! “Mijn voetbalschoenen aantrekken, rondjes rond het veld rennen en een balletje passen, dat lijkt me nu al super! Er gewoon weer bij zijn...” DANKBAAR Hoe nuchter hij soms ook klinkt, emotioneel is het allemaal natuurlijk wel. “Ik denk dat het bij mijn eerste wedstrijd wel losbarst, dan komen de tranen. Ik zou zó graag weer op dat veld staan.” Maar voorlopig, is ook die terugkeer nog in nevelen gehuld. “Doordat ze niet weten wat het is, is het lastig in te schatten wanneer en hoe het gaat.” Fitter voelen, weer onder de mensen komen en de mensen van ‘zijn club’ vertellen hoe het met hem gaat. Van Es is, hoe gek dat ook klinkt, een dankbaar mens. “Als ik langer niet had kunnen bewegen, kwam het misschien wel nooit meer terug. Daar was ik op een gegeven moment het meeste bang voor. Nu ben je al blij, dat je de dood hebt overleefd...”
’t Woud 45 3232 LN Brielle t 0181 41 26 57 F 0181 41 76 74 e info@noordzij.nl i www.noordzij.nl installatiebedrijf ’t Wo 45 3232 LN Brielle t 0181 41 26 57 F 0181 41 76 74 e info@noordzij.nl i www.noordzij.nl installatiebedrijf 0272066.pdf 1 30-1-2023 14:49:59 www.arensmanuitvaart.nl Willem Grinwis, Leendert van der Werf, Linda Oosterwijk & Arie-Jaap Arensman Iedereen is anders, dan mag het afscheid ook zo zijn. 0187 - 491396 Stoofweg 24 | 3253 MA Ouddorp 0272138.pdf 1 30-1-2023 15:16:48 ATRIUM SPORT & HEALTH Een goed gevoel is zoveel meer dan fit zijn Een goed gevoel voor iedereen! Stoofweg 10 | 3253 MA OUDDORP | 0187 - 683522 info@atriumsport.nl | www.atriumsport.nl 0272244.pdf 1 30-1-2023 14:57:21 AutoCrew A Bosch Automotive Workshop Brand Hazersweg 36 3253 XG Ouddorp T (0187) 68 20 32 F (0187) 68 44 50 E info@autobedrijfverduijn.nl W www.autobedrijfverduijn.nl RABO NL67RABO0351200347 ABN NL88ABNA0514717351 KvK 23040530 BTW NL1440.90.417.B01 Al onze transacties geschieden conform de BOVAG-standaardbepalingen Hazersweg 36 / 3253 XG Ouddorp 0187 682 032 / info@autobedrijfverduijn.nl www.autobedrijfverduijn.nl Onderhoud Reparaties APK keuring Hybride & Elektrisch Schade herstel Airco service 0272246.pdf 1 31-1-2023 13:06:46 Hoenderdijk 7A 3253 AK Ouddorp 0187 68 48 68 info@bezuijenbemiddeling.nl 0273887.pdf 1 30-1-2023 14:48:51 Joop van Huizen Elektrotechniek BV Hoofddijk 2 – 3252 AS Goedereede – 06 50 830 819 jvhelektrotechniek@gmail.com 0280301.pdf 1 23-1-2023 17:02:17 Landbouwproducten & sierfruit. Westduinweg 3, 3253LV Ouddorp. 0651400487, mts.dejong@outlook.com Landbouwproducten & sierfruit. Westduinweg 3, 3253LV Ouddorp. 0651400487, mts.dejong@outlook.com 0280636.pdf 1 21-2-2023 16:37:30 nieuwbouw verbouw renovatie sinds 1875 Wilhelminaweg 21 // Ouddorp t 0187 68 20 91 // www.vankoppenbouw.nl nieuwbouw verbouw renovatie sinds 1875 nieuwbouw verbouw renovatie Wilhelminaweg 21 // t 0187 68 20 91 // www.va ni ve re sinds 1875 Wilhelminaweg 21 / Ouddorp / t 0187 68 20 91 / www.vankoppenbouw.nl 0280685.indd 1 13-2-2023 11:08:21
11 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M Boompjes 1 3253 AC Ouddorp Telefoon 0187 68 14 37 E-mail info@hotelakershoek.nl voor een heerlijke kop koffie, een speciaal biertje, of gewoon een uitgebreid diner in ons restaurant! www.hotelakershoek.nl “Akershoek” Hotel - Café - Restaurant 0280960.pdf 1 23-1-2023 16:56:32 Dijkstelweg 26 3253 TB Ouddorp T: 0187 687052 E: info@krepidoma.nl 0280766.pdf 1 30-1-2023 14:54:44 Wegereef voelt zich thuis tussen de ‘boeren’ In een team vol met spelers uit de eigen jeugd, is Max Wegereef op het eerste oog een klein beetje de vreemde eend in de bijt. Toch, is niets minder waar. De doelman van WFB voelt zich als ‘overkanter’, meer dan thuis tussen de ‘boeren’. “Daar maken we natuurlijk altijd grapjes over, maar het is hier heel saamhorig!” Als jongste lid van de vereniging verzorgde hij in de jaren’70 de aftrap voor het duel tegen het Feyenoord van onder meer Willem van Hanegem en Wim Jansen. Vanaf dat moment begon het balletje bij WFB voor George Pape niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk te rollen. “Volgens mijn vrouw doe ik veel vrijwilligerswerk...” ‘Mijn vrouw heeft stiekem wel gelijk’ En nadat Pape (55) is begonnen met het opsommen van zijn taken, kunnen we haar niet anders dan gelijk geven. “Ik ben teammanager van het eerste, fluit wedstrijden, help scheidsrechters, loop mee met de consul en draai samen met mijn vrouw diensten in de bestuurskamer. En ik vlag ook nog bij één!” Zelf begint hij al te lachen. “Nu ik ze zo op zit te noemen, zijn het er eigenlijk best veel. Mijn vrouw heeft stiekem wel gelijk, haha!” Gevoetbald bij de jeugd, de senioren en bij de selectie. Maar ook nu, weet de vrijwilliger dus nog van geen ophouden. “Heel af en toe trap ik nog een balletje bij de veteranen, al lukt dat vanwege die andere functies niet vaak.” VALKUIL Want als teammanager is de inwoner van Ouddorp vaak iedere dinsdag, donderdag én zaterdag op de club. Vooral in het weekend, maakt de vrijwilliger lange dagen. “Op zaterdag is het meestal van half zeven ‘s ochtends, tot half zeven ‘s avonds.” Het wassen van de kleding, want dat doet hij samen met zijn vrouw ook nog, is Pape in de gauwigheid even vergeten te vermelden. “Als ze dan de tas komen brengen, blijven die jongens vaak nog even zitten, doen we samen een wijntje.” Hoe hij het allemaal volhoudt? Een goede vraag. “Het is een hobby, of eigenlijk een passie. Ik haal er veel voldoening uit. Ontstressen, maar soms ook stressen...” Toch blijft iedere dag weer leuk. “Het omgaan met de mensen, met de selectie. Daardoor blijf je jong, ik ken alle moderne muziek!” Misschien nog wel belangrijker: “Ik mocht hier zelf altijd voetballen, heb veel gekregen , dan moet je ook iets terugdoen. Dat is een valkuil van mij. Zie ik een gat, dan spring ik er maar weer in.” Weten ze ook thuis. “Nu sta ik ‘s avonds de keuken te schuren of te verven, in plaats van op een vrije zaterdag.” Vrije tijd heeft Pape dan ook al lang niet meer, dat baart hem ergens wel een klein beetje zorgen. “Vrijwilligers vinden wordt steeds lastiger. Er zijn nu bijvoorbeeld zó weinig scheidsrechters. Straks krijg je wedstrijden waar spelers zelf moeten fluiten, dat wil je toch niet?” En dus zijn ze bij WFB bezig met een soort campagne. “Een vrijwilligersteam is daar druk mee op Social Media. Maar ook gewoon door op de man af te vragen, dat werkt toch nog altijd het beste.” FAMILIEDAG Een avondje klaverjassen, een bardienstje of nieuwe ballen regelen. De clubman is er maar druk mee. “We kennen elkaar allemaal, we weten alles van elkaar, dan wil je toch iets kunnen bieden? Ook tijdens corona deden we dat. Daar ben ik dan trots op. Daarvoor kom ik weer iedere zaterdag naar die club.” Alles om het iedereen naar hun zin te maken, ook als teammanager. “Bij ons gaat het allemaal best wel professioneel. Kleding ligt klaar, ballen zijn opgepompt, de communicatie wordt gedaan. En als er een speler ziek of geblesseerd is, regel ik een fruitmandje. Wat dat betreft, sta ik een beetje tussen de trainer en die jongens.” Voor wie zich zorgen maakt, heeft Pape een geruststellende boodschap. “Mijn oudste speelt in het eerste, de jongste nog in de jeugd. Dus ik zie ze, net als mijn vrouw, eigenlijk heel de zaterdag. Een soort familiedag.” Toch, zou die in de toekomst zomaar kunnen gaan verdwijnen. “Ik zit wel te kijken om een aantal functies neer te leggen, zodat ik iets meer tijd overhoud. Ons huis is twintig jaar oud, daar moet een keer wat aan gebeuren...” Maar met een vader die nog lid is, een zwager die training geeft en een zusje dat net zo betrokken was, zit WFB in zijn bloed. Eén droom moet wat dat betreft nog uitkomen. “Een kampioenschap met mijn eigen kinderen in de selectie!” Want, zo begint de 22-jarige keeper met een grote glimlach te vertellen. “Eigenlijk alles onder Hellevoet, zijn boeren, zeggen wij hier altijd. Zij vinden ons dan weer de overkant. Zo gaat dat.” Toch voelt Wegereef zich in zijn derde seizoen bij de vierdeklasser dus meer dan op zijn gemak, al had hij dat zelf in eerste instantie misschien ook niet helemaal verwacht. “Dat is niks voor mij, dacht ik toen...” Toch veranderde dat gevoel al snel. “Wat had ik te verliezen?” LANGS DE KANT Niks dus. De zoon van oud-topscheidsrechter Jan Wegereef besloot het erop te wagen én met succes. Al won hij ook bij zijn vader vooraf nog het nodige advies in. “Ik was toen negentien en moest gewoon ergens gaan keepen. Dat werd bij Hellevoet met vijf keepers gewoon een lastig verhaal.” Mede door een vervelende blessure, die Wegereef lange tijd langs de kant hield. “De aanhechting van mijn lies was nog niet volgroeid, dat duurde zeker zes maanden.” Een lastige periode voor de jonge doelman. “Ik ben vrij fanatiek, dus dan wil je gewoon voetballen. Het was een kwestie van groeien, dus echt veel kon je niet doen.” Dat allemaal achter de rug, tijd om te keepen. Zou je zeggen. “In mijn tweede seizoen, liep ik tijdens de voorbereiding, een scheurtje op in mijn bovenbeen. Was ik pas na de winterstop weer fit.” Maar vanaf dat moment, was alle ellende verleden tijd. “Sindsdien ben ik niet meer uit de basis geweest.” En dat is te zien, want met een plek bij de eerste vier, presteert WFB meer dan naar behoren. “Dat lag, om eerlijk te zijn, wel een beetje in de lijn der verwachting. We proberen vooral veel te voetballen, daar ligt onze kracht. Met creatieve jongens.” Al zit daar ook meteen de achilleshiel, denkt Wegereef. “Echt onze schouders eronder, als het voetbal lend niet lukt, dat missen we wel. Eens in de zoveel tijd spelen we een wedstrijd waar het allemaal niet loopt, maar dat is misschien ook de jeugdigheid.” NAAM MAKEN Zelf is de sluitpost tevreden over zijn seizoen tot nu toe. “Over het algemeen haal ik een goede voldoende, maar daar sta je ook voor.” Zeker in de duels, die er echt om gaan. “Onder druk presteer ik vaak nog beter, dat vind ik lekker!” Snel in paniek raken, doet hij dan ook niet. “Vanuit Hellevoet heb ik altijd geleerd om mee te voetballen, dat is mijn kracht. Dan probeer ik vaak een extra verdediger te zijn in de opbouw.” Heel vreemd is dat voetballende vermogen ook niet, zo blijkt. “Ik ben begonnen als voetballer en pas gaan keepen in de D’tjes.” Precies op het moment dat Maarten Stekelenburg furore maakte op het WK van 2010 in Zuid-Afrika. “Die pakte toen bizarre ballen, van hem was ik echt onder de indruk. Dat weet ik nog goed.” Van de carrière van zijn vader, weet de trotse Wegereef een stuk minder. “Ik ben maar één seizoen met hem meegegaan, inmiddels is hij al elf jaar gestopt. Alleen de oude mannen weten dat nog, haha!” Tijd om zelf dus naam te maken, bijvoorbeeld met WFB. “We moeten deze vorm gewoon lekker doortrekken en bovenin mee blijven doen. Het ligt echt aan onszelf als dat niet lukt.” Bij een club, waar de jongeling het dus prima naar zijn zin heeft. “Een leuke groep jongens en de vereniging is heel saamhorig, iedereen doet wel wat. Een vader of een oom, noem maar op. Dat vind ik leuk!” Aan een vertrek denkt hij dan ook niet, tenzij... “ Het was eigenlijk de bedoeling om één of twee seizoenen minuten te maken bij WFB en dan weer terug te gaan. Dus als ik ooit nog ergens anders speel, is het Hellevoet!”
0272074.pdf 1 30-1-2023 14:35:16 ZEEDIJK 54, 3243 LG • STAD AAN ‘T HARINGVLIEG • 0031 0 187 612524 • WWW.KAYAKCENTREL.NL 0274411.pdf 1 23-2-2023 16:09:30 Welk doel heb jij voor ogen? www.vandis.nl 0280460.pdf 1 30-1-2023 14:50:27 nl www.fysiomedic.nl Fysiotherapie / Rugcentrum / Revalidatie MOLENDIJK 30 A | 3243 AM STAD AAN 'T HARINGVLIET 0187 66 30 86 | INFO@FYSIOMEDIC.NL 0280463.pdf 1 23-1-2023 16:55:42 slimm e ideeën REGIOBANK | VERZEKERINGEN | HYPOTHEKEN | ADMINISTRATIE ALLE ONDER ÉÉN DAK De Vos Financiële Diensten Prins Bernhardstraat 4 3257 AT Ooltgensplaat 0187 63 14 55 info@de-vos.nl www.de-vos.nl /DeVosfd.Ooltgensplaat 0280509.pdf 1 23-1-2023 16:56:09 Van den Houten Weespad 33, Ooltgensplaat Openingstijden Ma. 8.00 - 20.00 u. Di. 8.00 - 20.00 u. Wo. 8.00 - 20.00 u. Do. 8.00 - 20.00 u. Vr. 8.00 - 20.00 u. Za. 8.00 - 20.00 u. BEZORG- EN OPHAALSERVICE RUIM ASSORTIMENT Plus.nl GRATIS PARKEREN 0280940.pdf 1 13-2-2023 11:04:38 0281072.pdf 1 30-1-2023 14:55:54
13 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M • Pony- en paardrijlessen • Vrijrijden • Pensionstalling • Verjaardagsfeestjes • Ruiterkampen • Vergaderruimte • Horeca • Hippische evenementen Oostmoersedijk 2a | Stad aan ’t Haringvliet | Tel. 0187-611242 | www.manegeoostmoer.nl 0273878.pdf 1 30-1-2023 14:33:21 ‘De rek is er na drie jaar wel een beetje uit’ Aan het einde van dit seizoen komt er een einde aan het huwelijk tussen vierdeklasser SNS en Eelko van der Linde. De trainer én club vinden het na een samenwerking van drie jaar mooi geweest. “De rek is er wel een beetje uit, dat gevoel heb ik...” En dat gevoel komt niet helemaal uit de lucht vallen, is de 46-jarige Van der Linde eerlijk. “Als voetballer vond ik dat zelf ook: een trainer moet na een jaar of drie weer weg. Dan ben je op elkaar uitgekeken en is het wel genoeg.” Heel lastig was de keuze dan ook niet. “Moet ik dan nu schijnheilig gaan doen en toch blijven? Dit is voor allebei de partijen beter. Een frisse wind, voor club en spelers.” Maar voordat het zover is, wil Van der Linde natuurlijk eerst op een mooie manier afscheid nemen. Van een bijzondere periode uit zijn trainerscarrière. “Ik was hartstikke blij toen SNS een aantal seizoenen geleden contact opnam. Een club die me altijd al aan stond, qua beleving en supporters. De klik was er meteen.” LASTIG De inwoner van Middelharnis, op dat moment nog trainer van het tweede van DVV’09, had dan ook weinig tijd om na te denken nodig. Maar heel gemakkelijk was zijn start in Stad aan ‘t Haringvliet vervolgens niet. “Het eerste jaar kwam corona en mochten we alleen maar trainen... Dat was soms best wel lastig.” Lastig was ook zijn tweede seizoen, alleen om een heel andere reden. “We begonnen geweldig, stonden volgens mij een tijdje derde, toen kwam de klad erin. Blessures, mensen die moesten werken, afmeldingen.” Dat laatste was sowieso iets waar de hoofdcoach aan moest wennen. “Spelers zeggen steeds makkelijker af, daar heb je als trainer nu eenmaal mee te maken.” Ondanks dat alles, kijkt de oefenmeester met een tevreden gevoel terug op zijn tijd in het zwart met wit. “Eigenlijk is, wat ik had verwacht, allemaal wel uitgekomen. Spelers, bestuur en club, daar heb ik van genoten.” Al blijft Van der Linde, fanatiek als hij is, ook in zijn laatste maanden kritisch. Want met een plek in de onderste regionen van de vierde klasse, vallen de prestaties tegen. “We hebben geprobeerd om er meer voetbal in te krijgen, daardoor ga je soms ook schuiven met poppetjes. Dan zijn resultaten zó belangrijk, nu zit het even tegen.” Toch maakt de trainer zich niet al te veel zorgen. “Het blijft wel echt één groep, na iedere wedstrijd of training. Dat is heel positief.” SPELEND LID En dus blijft Van der Linde vol vertrouwen. “We hopen nu gewoon snel puntjes te pakken, dan wordt de sfeer nóg beter. Uiteindelijk kunnen we dan gewoon nog zevende worden, als iedereen fit en gemotiveerd is.” Al is de situatie misschien zorgelijker, dan hij in eerste instantie wil doen geloven. “We zitten, mede door veel blessures, gewoon krap in de mensen. Mijn assistent en ik, zijn nu spelend lid. Dat zegt genoeg.” Alles om de club op een goede manier achter te laten, want Van der Linde is stiekem een klein beetje van SNS gaan houden. “De warmte, de gemoedelijkheid. Vooral dat laatste is echt een pluspunt. Als je hier iets vraagt, wordt het voor je geregeld. Ik ben gewoon heel blij dat ik deze kans heb gekregen.” Over zijn echte afscheid, wil hij dan ook eigenlijk nog niet al te veel nadenken. “Ik ga vooral de gezelligheid missen. Even een praatje hier of een dolletje daar.” Een gezellige tijd dus, maar ook één waar Van der Linde veel van heeft geleerd. “Ik ben een rustige trainer, misschien soms wel iets té, je moet ook harder kunnen zijn.” Of hij dat streven volgend seizoen ergens in de praktijk kan brengen, is voorlopig nog maar de vraag. “Een jaartje vrij is niet erg. Dan stap ik op het fietsje en ga ik lekker wedstrijdjes kijken in de buurt. Ook bij SNS!” Toen hij vroeger als klein jochie langs de lijn stond te kijken bij het eerste van OFB, droomde Xander Bom eigenlijk maar van één ding: om daar ooit op een dag zelf ook te staan. Inmiddels is hem dat gelukt, maar een beetje gek blijft dat voor hem toch nog altijd wel. “Nu kijkt de jeugd tegen mij op...” Nu kijkt de jeugd van OFB tegen hém op Op vijfjarige leeftijd begonnen in de jeugd en niet meer weggegaan. Voor de zeventienjarige Bom een logisch gevolg. “Ik wilde ook nooit ergens anders heen eigenlijk, waarom zou je dat willen? Al mijn vrienden zitten hier.” Want, zo weet de middenvelder als geen ander. “Met je eigen club winnen, die sfeer dan in de kleedkamer, is het mooiste wat er is. Als het goed gaat, is dat geweldig. Het is ook echt gewoon een vriendenteam.” Een vriendenteam in Ooltgensplaat waar Bom sinds een aantal seizoenen onderdeel van uitmaakt. Ondanks zijn nog jonge leeftijd dus. “Op mijn vijftiende, nog spelend in de JO19, maakte ik al mijn debuut bij het eerste. Ze hadden veel blessures, dus kreeg ik de kans.” SPORTLIEFHEBBER Sinds vorig seizoen behoort hij ook echt tot de vaste selectie van het vlaggenschip, die omschakeling was even wennen voor hem. “Ik ben zelf niet heel groot, dus daar moet je wel mee om leren gaan. Het is fysiek, het gaat sneller en overal zit veel meer tactiek achter.” Zijn start bij de vijfdeklasser ging dan ook niet vanzelf, vertelt Bom eerlijk. “Ik had het druk met school en dan kwam ook trainen er nog bij, dat leverde veel blessures op.” En dat niet alleen. “Tijdens een wedstrijd was ik na 80 minuten helemaal kapot. Dan keek ik soms op het scorebord, was het nog een halfuur...” Zijn lichaam laat de jongeling sowieso wel vaker in de steek. “In de jeugd heb ik veel last gehad van mijn knieën, groeipijnen. En later kreeg ik ook nog een blessure aan mijn knieholte, dus mijn knie is wel echt een zwakke plek.” En dat terwijl de tiener een sportliefhebber pur sang is. Ook buiten het veld. “Ik zit op het CIOS in Goes, dus daar ben ik ook continu bezig met sport.” Veel reizen, maar dat maakt de fanatiekeling niks uit. “Meer dan een uur, lekker relaxed in het busje, oortjes in.” Want op die sportopleiding, leert de ‘echte nummer zes’ van alles, vertelt hij. “Het is heel breed. Ik ga nu mijn trainerspapieren halen, maar je moet ook gymles op basisscholen geven. Dat vind ik echt leuk!” Toch weet hij stiekem al wat het later moet gaan worden. “Sportmasseur of fysiotherapeut, die richting zou ik wel graag op willen.” TANDJE BIJ Al is dat een ‘zorg’ voor later, eerst moet er óp het veld gepresteerd worden. “Ik ben niet zo snel, maar wel fel in de duels. Dat blijft toch het lekkerste, er keihard in kleunen. Zelf moet ik het meer hebben van techniek dan van kracht.” Ook mentaal zit het bij Bom voorlopig wel goed. “Het is verschrikkelijk om op de bank te zitten, dan denk ik echt bij mezelf: er moet een tandje bij! Dat gebeurt niet al te vaak gelukkig.” Mede aan hem om te zorgen voor een stijging op de ranglijst, want die plek in de middenmoot valt een beetje tegen. “We spelen nu in een nieuwe competitie, een beetje regio Rotterdam. Soms kom je bij verenigingen, dan schrik je... Op het eiland kende je natuurlijk iedereen. Hier lopen een paar goede voetballers en verder is het vooral heel fysiek, ze geven nergens om.” Een spelletje dat OFB niet per se heel goed ligt, denkt Bom. “We zijn best een jong team, één iemand is 25, de rest is jonger. Toch moeten we dan niet bang zijn.” Als jeugdtrainer van de JO15, kan hij het weten. “Ik wilde altijd al coach worden. Je ziet ze ontwikkelen, dat vind ik gaaf.” Ook zelf probeert hij dat te blijven doen, bijvoorbeeld door te praten met zijn eigen trainer. “Daar leer je dan ook weer nieuwe dingen van. En volgend jaar hoop ik mijn UEFA C te halen.” Toch, wil hij natuurlijk zelf zo lang mogelijk blijven voetballen. “Het is hier geweldig, helemaal als het lekker gaat. Maar ook in slechte tijden moet je blijven, anders ben je geen echte voetballer!”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=