7 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M ‘Plezier maken staat bij walking football voorop’ Drie jaar geleden werd bij Nivo Sparta het walking football geïntroduceerd. Voor Karel van Mourik was dat de aanleiding om de kicken die meer dan veertig jaar geleden aan de wilgen werden gehangen weer eens aan te trekken. “Het gaat er best fanatiek aan toe.” Jurre van Veen, Maverick van Maaren en Jarno van Vuuren keerden terug naar BZC’14. Ze hebben een missie: zo snel mogelijk terugkeren in de derde klasse. BZC’14 wil snel terugkeren in derde klasse Jullie hebben veel hoger gevoetbald, nu kom je in de kelder terecht. Vanwaar die keus? Jurre: “De reden dat ik terugkom naar BZC is dat ik met jongens die ik goed ken wil gaan voetballen. In het veld voetballen, maar daarbuiten ook een goede sfeer neerzetten met het team. Daarnaast wil ik ook zelf belangrijk worden in het team, elke week 90 minuten proberen te maken, maar vooral weer heel veel plezier in het voetballen krijgen.” Jarno: “Bij Roda Boys heb ik vijf mooie jaren gehad, maar ik merkte dat ik toe was aan een nieuwe stap. Elke jaar dat ik bij Roda Boys heb gespeeld, heb ik zowel met toen der tijd nog v.v. Zuilichem als met BZC’14 gesprekken gehad om terug te komen op het ‘oude nest’. In de voorgaande jaren had ik nog niet het gevoel klaar te zijn bij Roda Boys. Tijdens de gesprekken met de trainer, Lenard Weber, gaf hij aan met iets moois bezig te zijn voor de club BZC’14. Veel jongens waar ik vroeger mee heb gevoetbald bij v.v. Zuilichem waren benaderd om terug te komen om te gaan bouwen aan een ‘nieuwe’ generatie/team. Dat plan sprak me heel erg aan.” Maverick: “Ik heb de overstap gemaakt omdat ik nu andere prioriteiten heb. Ik wil weer gezellig met vrienden voetballen, waar ik mee samen gevoetbald heb in de jeugd. Da iedereen die weg is gegaan ook terug is gekomen maakt het ook makkelijker. Er is ook met elkaar gesproken wat we voor ogen hebben, we hebben dus een doel.” BZC’14 heeft zich flink versterkt. De voetbalkenners menen dat jullie de grote favoriet zijn voor de titel. Hoe kijken jullie daar zelf naar? Jurre: “Gezien het niveau van de selectie verwacht en hoop ik dat we voor de prijzen mee kunnen gaan spelen. Of dit nou het kampioenschap is of een periode. Maar ook dat we mooi voetbal kunnen gaan spelen.” Jarno: “De eerste zes a zeven wedstrijd gaan we bekijken waar we staan en wat het maximale is wat we van het team moeten/kunnen verwachten. Wat voor mij een ‘must’ is dit seizoen, is het behalen van een periodetitel! Daarnaast verwacht ik van de terugkerende spelers en van mijzelf dat we onze ervaringen kunnen overdragen aan de medespelers om zo met z’n allen naar een hoger niveau te groeien.” Maverick: “We moeten eerst maar eens een goede voorbereiding achter de rug hebben. Je moet elkaar leren kennen als voetballers: er is een flink aantal bijgekomen. En we moeten met deze selectie meteen weer voor promotie gaan. Ik heb er zin in!” Tot zijn twintigste voetbalde Karel bij Zaltbommel. Toen ontdekte hij het wielrennen, kwam er geen kalk meer aan zijn kicksen. Nog altijd maakt hij veel kilometers. Maar op donderdag is daar walking football bijgekomen. “Proeftraining gedaan, het beviel. Al was het wel wennen, hoor. Een rollende bal, daar wil je achteraan rennen. Ik ben 65, fit: voor mij is dat geen probleem. Maar dat mag dus niet, al heb je die neiging wel.” Walking football is geïntroduceerd om zestigplussers weer te laten van fysiek voetballen. Daar zitten dus wat restricties aan vast. Zo wordt er gespeeld op een veld van veertig bij twintig; zes spelers mogen er worden opgesteld. Het doeltje is maar klein, dus mag je er niet iemand in posteren. “Je moet minstens drie meter afstand houden. In het heetst van het spel wordt dat nog weleens vergeten. Want het gaat het behoorlijk fanatiek aan toe, hoor.” Karel, die samen met Jan van Maren het walking football bij Nivo Sparta in goede banen leidt, kan rekenen op zo’n zestien spelers. “We hadden er 22, 23 toen we begonnen. Door blessures zijn er een paar afgevallen.” Op donderdagavond wordt er getraind. “Grad Damen deed dat, die is ermee gestopt. Jammer, maar we hebben intern al een oplossing gevonden.” Ze doen niet meer aan een competitie. “Wel spelen we in de regio wedstrijden tegen elkaar. En we hebben een uitwisseling met een Belgische club. Internationaal, er komt nog net geen volkslied aan te pas.” En hoe zit het met de derde helft? “Die is misschien nog wel het belangrijkst. Na afloop pakken we een potje bier in de kantine. Is het heel gezellig, dan gaan er bitterballen in het vet. Die sociale contacten én bewegen, daar gaat het om bij walking football. Plezier maken dat is het toch het allerbelangrijkste.” Opgeven of meedoen aan proeftrainingen? Stuur dan een email naar walkingfootball@nivo-sparta.nl Foto: Marco Oomen Geef voor een toekomst waarin we nierziekten kunnen genezen. nierstichting.nl
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=