VoetbalJournaal Bommelerwaard, najaar 2022

19 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 1 op de 3 vrouwen krijgt dementie Geef nu voor meer onderzoek, zodat dementie niet jouw toekomst wordt. stopdementie.nu 0271650.pdf 1 5-9-2022 13:53: Pascal Rijkers is de nieuwe trainer van GVV’63. Discipline vindt de 42-jarige oefenmeester belangrijk. “Twee keer trainen hoort erbij, al kan het soms een keer gebeuren dat je verzaakt.” Wim van Tongerlo heeft in het verleden in allerlei gedaantes veel gedaan aan het pupillen- en juniorenvoetbal bij bij Nivo Sparta. Vijf jaar geleden, toen de club uit Zaltbommel meer aandacht aan het verbreden van het aanbod besteedde, was hij de kartrekker van het G-voetbal. “Op dinsdag is mijn baas mij om halfvijf kwijt, want wil ik op tijd op het veld staan.” ‘Aan achteruit lopen heb ik een hekel’ Wim van Tongerlo: ‘G-voetbal is bij Nivo Sparta volledig ingeburgerd’ Rijkers heeft een rijke voetballoopbaan achter de rug. Lang gespeeld bij de jeugd van FC Den Bosch, verkast naar Wilhelmina waar zijn vader in het bestuur zat, in de hoofdklasse bij Roda Boys/Bommelerwaard gevoetbald, weer terug naar Wilhelmina. En uiteindelijk beland bij GVV’63, dat destijds nog in de tweede klasse speelde. Het seizoen daarna gestopt, onder meer te veel last van zijn knie. Toen Rijkers in Gameren ging wonen en zijn kinderen bij de club wilden gaan voetballen, stond hij langs de kant te kijken. En zoals dat binnen het voetballen zo dikwijls gaat: hij ging die pupillen trainen. “Ik had er veel plezier in, ben cursussen gaan volgen. De jeugd van BMC getraind, assistent-trainer van de jeugd van FC Den Bosch.” Uiteindelijk kwam hij toch weer uit bij GVV’63. Als assistent van Denny van Geffen, hij zou hem dit seizoen opvolgen. Maar dat gebeurde eerder dan verwacht. Gameren, dat lang aan kop ging in 3D, draaide in de laatste wedstrijden met vierkante wielen: de titel was kwijtgespeeld. Dus ging Rijkers op de bok, maar in de nacompetitie ging zijn ploeg kansloos onderuit tegen Dilettant. “Ja, het was een teleurstelling. Net zo teleurstellend dat Denny aan de kant werd gezet. Ik had er weinig invloed op, het is wat het is.” Aan de andere kant: “We hebben in de competitie te veel laten liggen, hebben het daardoor ook niet verdiend. En hoe zou het ons in de tweede klasse vergaan, ook nog eens met die versterkte degradatieregeling? Kun je beter lekker meedoen om de bovenste plek in 3D, dan hangen en wurgen in 2F.” Over deze voetbaljaargang: “Nee, er wordt niet van me verlangd dat we de titel pakken. Waar het mij vooral om draait, is dat we verzorgd voetbal spelen. Aanvallend, aantrekkelijk, plezier op het veld maken. Aan achteruit lopen heb ik een hekel, daar om je als toeschouwer ook niet voor.” Pascal Rijkers vindt één ding belangrijk: discipline. “Het is niet meer dan normaal dat je twee keer per week komt trainen. Ik zal er alles aan doen om de oefenstof aantrekkelijk te maken, dat ze er graag bij willen zijn. Trouwens, als je graag voetbalt, waarom zou je dan trainingen overslaan?” Tegelijkertijd sluit hij zijn ogen niet voor de realiteit. “Er zijn omstandigheden dat het misschien wat lastiger is. Dat je eens in de maand verzaakt. Daar doe ik niet moeilijk, al wil ik wel weten waarom je er niet bent. Hoe je het ook wendt of keer: voetballen is een teamsport, dus moet je laten zien dat je erbij wilt horen.” Bij het G-voetbal is bij Nivo gekozen voor kinderen met een geestelijke of lichamelijke beperking van zes tot vijftien jaar. “Hurwenen heeft een G-team met oudere spelers. De vijver is niet zo groot, dus moet je daar niet in gaan vissen. Integendeel, we kunnen wat voor elkaar betekenen. Dus dat onze voetballers doorstromen naar Hurwenen.” In het begin was het wennen. “Niet zozeer voor ons, zeker niet voor de kinderen”, zegt Wim, die samen met Luc Claasen de kar trekt. “Maar wel voor hun ouders. De kinderen zijn beschermd opgegroeid, dat is heel logisch. Ze komen in een andere omgeving terecht en met andere kinderen: hoe zal dat gaan? Nou, prima. Als ze kunnen voetballen, zijn ze in hun element.” Zijn advies: “Laat die koudwatervrees varen, je kind krijgt er zo veel voor terug. Want ik weet zeker dat er in de Bommelerwaard meer kinderen met een beperking zijn die willen voetballen.” Wim zegt dat ook, omdat in de afgelopen jaren het aantal niet is gegroeid: het zijn er negen, tien. Een klein groepje, te klein om mee te doen aan een competitie. “Dan heb je er zeker nog drie of vier meer nodig, want dan speel je acht tegen acht. Maar de meeste jongens en meisjes hebben daar geen behoefte aan. Die willen op dinsdag lekker tegen een bal trappen, plezier maken en na afloop genieten van een glas limonade.” Komt nog bij: het niveauverschil is erg groot. “Qua leeftijd, die ligt heel ver uit elkaar. En ook de problematieken zijn heel divers.” En ook: “We trekken het G-voetbal heel breed. Ons motto is dan ook dat iedereen die zich niet thuis voelt in het reguliere voetbal bij ons heel erg welkom is. Het G-voetbal is volledig ingeburgerd bij Nivo Sparta. “We worden serieus genomen, al was dat in het begin nog wel even wennen. Zelf kan ik het niet meer missen. Het spontane plezier dat kinderen aan voetballen beleven, dat bezorgt mij veel plezier.” Dus moet zijn werkgever er de komende jaren op rekenen dat Wim van Tongerlo op dinsdag steevast om halfvijf gevlogen is. Opgeven of meedoen aan proeftrainingen? g-voetbal@nivo-sparta.nl Foto: Kirstie van Tongerlo

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=