11 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M 0273089.pdf 1 5-9-2022 08:26: Meedoen om de prijzen? Aanvaller Toby Tan laat zich er niet over uit Niemandbij Roda Boys/Bommelerwaardwil nogworden herinnerd aan de maand mei. Toen gooiden de rood-zwarten de kansen op de titel in de tweede klasse F van het zaterdagvoetbal én de nacompetitie te grabbel. Dit seizoen dan maar op herhaling? Zo hard wil aanvaller Toby Tan het nog niet stellen. Voordat de competitie vorig seizoen aanving zag de 31-jarige middenvelder uit Kaatsheuvel het helemaal zitten. Er waren minder mutaties dan normaal bij de Boys, daardoor was het team aardig ingespeeld. En er liep meer dan voldoende kwaliteit rond om rondborstig ervoor uit te komen dat de titel of in ieder geval de nacompetitie het doel was. Tot een wedstrijd of vijf, zes voor het einde zag het er nog naar uit dat bewoners van sportpark De Maaskant eindelijk de lang verwachte promotie naar de eerste klasse konden verwelkomen. “We hadden een goede reeks achter de rug, koploper SVW van zijn plaats verdrongen”, zegt Tan. “Daarna werden we minder scherp. Waarom? De eenheid vloeide weg.” Na de onverwachte promotie naar de derde klasse, wat een kers op de taart was voor Zuilichem en Brakel toen ze fuseerden tot BZC’14, had de nieuwe club het buitengewoon lastig in de derde klasse D. Tot twee keer toe stak corona de helpende hand toe om een nakende degradatie te ontlopen. Afgelopen seizoen knapte het elastiek alsnog. Maar het probleem – te weinig kwaliteit – is getackeld: veel nieuwe spelers – eigenlijk oude bekenden – zijn de club komen versterken. BZC’14 vervangt het elastiek voor hooggespannen verwachtingen Lenard Weber was op zijn 23e al klaar met voetballen vanwege reuma. Maar het wereldje van bal en kalklijn vaarwel zeggen, wilde de nu 37-jarige Rosmalenaar niet. Dus ging Weber, die onder meer bij RKJVV en, BVV en OJC Rosmalen heeft gespeeld, zich bekwamen in het trainersvak. En zoals het de meeste oefenmeester die net hun diploma hebben behaald, maakte hij meters bij jeugdelftallen. Jeugdtrainer bij OJC Rosmalen, hoofd jeugdopleiding bij DSC, een paar seizoenen de KNVB gediend. Zes jaar geleden de stap naar de senioren gemaakt: eerst met het tweede bij DSC, later op de bok bij het eerste van Achilles Reek. Vorig seizoen streek hij neer bij BZC’14. Daarmee schuwde Weber de uitdaging niet. De club had het lastig, liep zeker niet over van kwaliteit. “Dat heeft ons uiteindelijk ook de kop gekost. Bovendien was de selectie veel te smal. We kenden ook pech, zoals dat gaat als je in de hoek zit waar de klappen vallen. Al met al hebben we veel te weinig afgedwongen, vooral in aanvallend opzicht. Het gaat er uiteindelijk toch om dat je scoort.” Het bestuur verweet Weber niks. Integendeel, het ging samen met de technische staf hard aan de slag om meer kwaliteit aan de selectie toe te voegen. “Daarbij hebben we verschillende sporen gevolgd”, zegt Weber. “Een ervan was shoppen in de eigen elftallen. Sommige spelers hadden kennelijk wat moeite met de fusie, gingen daarom lager voetballen. Nu zijn we een aantal jaren verder, die scherpe randjes zijn er bij de meesten van af. Die sluiten zich aan. En we zijn oud-spelers van Brakel en Zuilichem die in de regio voetballen gaan benaderen. En dat heeft ontzettend goed uitgepakt.” Zo keerden Maverick van Maaren (tweedeklasser Wilhelmina’26) en Michel Kooijman (derdeklasser GVV’63) terug. Bonus: Robin Zonneveld Piek komt over van het naar de tweede klasse gedegradeerde GRC’14. Ongekende weelde voor Weber. “Het is fantastisch. Vorig seizoen was het sprokkelen met spelers, nu zijn alle posities dubbel bezet.” Zo veel aanwas, dat kan maar één ding betekenen: BZC’14 wil zo snel mogelijk afscheid nemen van de kelder van het zaterdagvoetbal. “We gaan sowieso voor de prijzen, dat lijkt me logisch. Daarbij is het heel belangrijk dat we een team zijn. En blijven. Aan ons, mijn assistent Edwin van de Braak, en ik de taak om al die kikkers in de kruiwagen te houden. Dat ze blij zijn dat ze deel uitmaken van deze mooie club. Of ze nu elke week voetballen, of soms op de bank zitten.” Voor de supporters was het heel lastig te verkroppen. Niet eens de nacompetitie werd gehaald: het voelde als een vernedering, want al járen vlast de club op promotie. “Dat krijg je ook te horen, logisch. Maar als groep vonden we het heel erg voor onze trainer, Jan van Grinsven. Het was zijn laatste seizoen als trainer, hij stopte ermee. We hadden ‘m zo graag een sportief cadeau gegund.” Dat is voorbij. We kijken weer vooruit. Met een selectie met veel mutaties, een handelsmerk van Roda Boys. “Beetje logisch is dat wel, Aalst is maar een dorpje. Het betekent wel dat we weer aan elkaar moeten wennen.” Bovendien staat een andere trainer voor de groep: Piet de Kruif, overgekomen van GRC 14. “Hoe gaat het lopen? Hoe snel raken we aan elkaar gewend? Dat weet je niet”, zegt Toby, die na een tussendoortje van drie seizoenen Achilles Veen met zijn tiende seizoen Roda Boys tot de vaste inventaris behoort. “Het is onzeker, we hebben ook wat ingeleverd. Mij hoor je niet roepen dat we voor het kampioenschap of een andere prijs gaan. Eerst maar eens afwachten hoe de start van de competitie uitpakt.” In ieder geval kunnen de spelers nooit een verwijt maken aan het veld. “Sinds de renovatie ligt dat er geweldig bij. En dankzij die robotmaaier is het een prachtig plaatje.” Nu zal het eerste ervoor moeten zorgen dat ze ook de supporter die indruk achter laten: een prachtig stel, dat toch de hoop levend houdt: meedoen om de prijzen.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=