VoetbalJournaal Etten-Leur, voorjaar 2024

R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M 29 Bij vrijwel elke wedstrijd van het eerste elftal van Klundert zie je langs de zijlijn: een mengeling van talenten uit verschillende leeftijdsgroepen. De jeugd brengt aanstekelijke energie en enthousiasme met zich mee, versierd met kleurrijke vlaggen, spandoeken en het keiharde gedreun van een trommel. Voetbalvereniging Klundert staat dus momenteel niet alleen bekend om de prestaties op het veld, maar ook om het clubgevoel en de huidige saamhorigheid. Het is een mooie ontwikkeling dat de jeugd van Klundert dit gevoel al vroeg, van generatie op generatie meekrijgt. ‘’De sfeer rondom het veld is er beter op geworden. Het publiek vindt het mooi en de club krijgt er leuke reacties op’’, legt voorzitter Cees Clarijs uit. TOTSTANDKOMING ‘’Het begon bij een uitwedstrijd bij Prinsenland waar wij met onze vaders gingen kijken en toen won het eerste een super spannend duel. Daarnaast de busreis naar Krabbendijk. Dat vonden wij zo gaaf dat we aan al onze vrienden vroegen of ze voortaan mee gingen kijken’’, aldus de 11-jarige trouwe fan, Frans. Dit heeft er volgens hem voor gezorgd dat de jeugd nu met vele aanwezig is om het eerste naar de overwinning te helpen. Volgens de trainer van het eerste elftal, Maik van den Kieboom, is de interactie met de jeugd gekomen door verschillende leuke initiatieven. ‘’De gehele selectie fluit een aantal keer paar jeer de jeugdwedstrijden, dat helpt natuurlijk. Maar volgens ik denk dat het vooral gekomen is, doordat wij met een grote bus naar Krabbendijke gegaan zijn. De jeugdspelers hebben de dag van hun leven gehad en vanaf dat moment zijn ze er wekelijks bij.’’ Van den Kieboom geeft aan dat de interactie met de jeugd daarna redelijk vanzelf is gegaan. ‘’Tijdens goals viert de ploeg het feestje samen met de jeugd. De jeugd wil ons echt steunen en dit wil de groep dan ook graag teruggeven. Er komen best wat initiateven vanuit de selectie. Zo gaan we met de gehele selectie ook bij hen een wedstrijd kijken en komen er leuke acties die wij als club/selectie bekostigen. Zoals bijvoorbeeld: confetti, wat eten en drinken in de kantine.’’ ‘’De betrokkenheid van de selectie bij de jeugd is een zeer goede zaak. De jeugd kijkt natuurlijk op tegen deze spelers en vinden het prachtig dat de selectiespelers ook wat terug doen voor hun’’, voegt de voorzitter toe. WISSELWERKING Meerdere jongens die nu in het eerste staan, stonden ook als kleine supporters langs de kant bij de eerste speelminuten van sommige huidige teamgenoten. Dat is de wisselwerking die nu opnieuw mogelijk is met de jonge supportersschare. De oefenmeester van Klundert 1 legt uit dat de nieuwe liedjes die ze telkens verzinnen erg grappig zijn. ‘’De jeugd beleeft het echt alsof onze spelers helden zijn en die beleving doet mij goed. Zo waren er ook allemaal spandoeken, truien en petjes gemaakt door de jeugd en hun leiders. Dat zijn echt mooie dingen.’’ Dat opkijken tegen de selectie is een supermooie ontwikkeling volgens Van den Kieboom. Hij voegt hieraan toe: ‘’Hopelijk biedt dit motivatie om hard te blijven trainen om zelf ook zo hoog mogelijk te gaan voetballen.’’ Frans speelt momenteel in de JO12, maar heeft net als de rest van de jonge supporters hetzelfde einddoel voor ogen: “Wij willen later ook allemaal in het eerste elftal spelen voor veel mensen en met net zulke goede supporters als ons.’’ Dat is waar de saamhorigheid van de club momenteel voor zorgt. Het is deze unieke verbondenheid die Klundert onderscheidt als meer dan alleen een voetbalclub. Het is een hechte gemeenschap, waarin jong en oud samenwerken, elkaar ondersteunen en samen genieten van het spelletje dat hen samenbrengt. Het huidige motto van de vereniging is eigenlijk alles omvattend. Samen sterk, samen VVK. Met een periode op zak en een contractverlenging bij Seolto in de hand, heeft Ricardo van den Bos als trainer van de Zevenbergse vierdeklasser voorlopig maar weinig te klagen. Dus al met al, is hij in zijn eerste jaar best wel tevreden. “Voetballend hebben we enorme stappen gezet.” Samen sterk, op en naast het veld bij Klundert Ricardo van den Bos: ‘Proberen spelers mee te nemen in de manier van spelen’ En dat leverde dus in ieder geval alvast een toetje op. In de vorm van een periodetitel. “Op voorhand was onze doelstelling om bij de eerste zes te eindigen, zodat we veilig zouden zijn. Alles wat we meer konden pakken, was meegenomen.” Met een voorlopige derde plaats, is dat dus aardig gelukt. “Al was ons doel op een gegeven moment om zo lang mogelijk mee te doen in de titelrace. Dat zit er niet meer in. Het is nu spelen voor een goede klassering richting de nacompetitie. En om in de flow te blijven.” CONTROLFREAK In zijn eerste jaar bij de club dus. “Dan is het altijd even zoeken en aftasten, om elkaar te kunnen vinden. De resultaten zijn goed, maar je gaat ook kijken naar het ontwikkelen en verbeteren. Al met al, ben ik wel tevreden.” Zeker over het voetballende gedeelte. “In de manier van spelen die ik voor ogen had, hebben we enorme stappen gezet. Aanvallend, maar toch de controle houden en op balbezit kunnen spelen”, legt de 41-jarige Van den Bos uit. “Als persoon ben ik ook een controlfreak, dat zie je terug in het spel.” Met een goede opbouw en niet al te vaak de lange bal. “Dat is toch veel leuker? En uiteindelijk spelen we voetbal, omdat we het leuk vinden.” Gesteund door het camerasysteem van VEO. “Sinds oktober filmen we onze wedstrijden, zodat we het na afloop aan de hand van beelden kunnen bespreken. Wat hebben we getraind en wat zijn de afspraken voor zaterdag? Nu laat ik spelers ook zelf analyseren, zodat ze met bepaalde momenten komen.” Want ruimte voor verbetering, is er natuurlijk altijd. “Meer rust aan de bal, beter positie kiezen en van daaruit blijven lopen en aanspeelbaar zijn. Vooral in de opbouw, is nog de grootste winst te behalen. Verdedigend staan we goed en krijgen we eigenlijk weinig goals tegen.” De voormalig trainer van Baronie O19 en de zaterdagtak, zit bij Seolto dan ook maar wat goed op zijn plek. “Het heeft mijn verwachtingen overtroffen. Na vijf jaar in Breda, was het tijd voor iets anders. Toen ik hier ging praten, sloot het vanaf moment één aan bij wat ik zocht. Ik had er meteen een goed gevoel over.” Mede door zijn eigen achtergrond. “Ik kom oorspronkelijk van Dordrecht en heb altijd bij Wieldrecht gevoetbald. Dat is ook een beetje ons kent ons en heel familiair. Dat is hier ook. Als je ziet wat er bij Seolto wordt georganiseerd en wat de mogelijkheden zijn, daar kunnen nog veel verenigingen wat van leren.” AANWEZIG En dus was de keuze voor het verlengen van zijn contract, geen moeilijke. “Het is prettig werken en ik zit hier goed. Ik hoef maar in mijn vingers te knippen of het wordt geregeld. En er valt nog veel meer uit deze groep te halen.” Met hem als aanwezige trainer. “Langs de lijn én tijdens de training. Dat is nog wel een verbeterpuntje. Soms heb ik iets te veel emotie, om gericht te kunnen coachen.” Al tekent het ook zijn fanatisme. “Ik probeer mijn spelers echt mee te nemen in de manier van spelen. Daar zoek ik dan de juiste oefeningen bij, zodat ze continu aan staan.” Vaak in overleg. “Dan vraag ik om feedback. Laatst wilden ze graag als afsluiting voor zaterdag nog even een fanatieke partij spelen. Uiteindelijk moet je samen tot iets komen.” Zoals dat ook bij hem vroeger ging, lacht hij. “Ik was een betweter in het veld, heel veel aan het praten. Dat werd niet altijd gewaardeerd door medespelers, die vonden het vaak negatief.” Een liesblessure, bijna tegen een liesbreuk aan, noopte hem op zijn 30ste tot stoppen. “Na die operatie heb ik nog geprobeerd om terug te komen, dat is niet gelukt.” In het coachen heeft de trainer, die in het bezit is van zijn UEFA B, gelukkig dus een nieuwe passie gevonden. “Na mijn verhuizing naar Breda, werd het steeds serieuzer. Dan kom je ook in een andere keuken te kijken. Met mensen bezig zijn, qua ontwikkeling op individueel vlak en als team, is het leukste wat er is. En je leert zelf ook veel, daardoor blijf je jong. Het is een wisselwerking.” Dus barst de inwoner van Breda voorlopig van de ambities. “Ik zou het mooi vinden om ooit als hoofdtrainer terug te keren bij Wieldrecht of werkzaam te zijn in de tweede klasse. Aangezien ik dat zelf altijd heb gespeeld!”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=