25 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M ‘Barcelona staat nog op ons verlanglijstje’ Toen ze heel wat jaren geleden bij Rood Wit eens iets anders wilden organiseren dan ze gewend waren, hadden ze acht edities later ook niet verwacht dat het O10-toernooi zo’n groot succes zou worden. Want met aanmeldingen van over de hele wereld, overtreffen Johan Wagtmans en zijn team zich ieder jaar weer. “Ineens meldden Juventus en Liverpool zich aan...” De voormalig voorzitter van de club, weet het nog goed. “We zochten iets om de aantrekkingskracht in de regio te vergroten, zowel qua leden als inkomsten.” En dus moesten ze bij Rood Wit destijds iets anders organiseren, dan ze gewend waren. “Een ‘normaal’ toernooi loopt niet meer, dus hadden we het idee van een internationaal toernooi. Het begon met één dag, maar is inmiddels een gigantisch succes geworden.” Voorlopig houdt het ook niet op, weet Wagtmans (62). “Het groeit en groeit. In kwaliteit én kwantiteit.” HOOG NIVEAU Want ook dit jaar, het toernooi wordt gehouden op zaterdag 1 en zondag 2 juni, voelt het deelnemersveld aan als een soort Champions League. Met ploegen als Chelsea, Atletico Madrid, AC Milan, Liverpool en Ajax, zijn de grootste clubs van de wereld opnieuw vertegenwoordigd. Met de daarbij de opvallende verschijning van een aantal amateurclubs. “Dat maakt dit toernooi uniek, ook omdat we een voorronde spelen. Dat spelertjes denken: Ik moet naar Rood Wit, want dan kan ik tegen AC Milan spelen.” Daarnaast maken ook Dongen en DVO’60 hun opwachting, net als het TechnoSelect Talents team. Een sponsorteam, samengesteld op basis van een selectiedag. “Die hebben we net achter de rug. Als je dan ziet hoe trots en blij die gasten zijn, dat vind ik schitterend.” Het zegt veel over de status van het toernooi. “Al bij de eerste editie, meldden ineens Juventus en Liverpool zich aan. Dan gaat het lopen. En nu, kunnen we gewoon kiezen.” Met hem dus als voorzitter van het toernooi. Al doen ze het vooral allemaal samen, benadrukt Wagtmans. “Een beetje de overkoepelende ‘helikopterview’. We regelen alles, van de clubs, tot aan de hotels en de logistiek.” Samen met natuurlijk de beveiliging. “De kwaliteit van onze organisatie is zó hoog, dat maak je niet vaak mee. Alles wordt voor ze gedaan.” Maar dat kan hij dus zeker niet alleen. “Onze kerngroep van vrijwilligers bestaat uit een mannetje of zestien, in totaal helpen er misschien wel honderd man mee.” En niet voor niks. “Het niveau van de teams is ontzettend hoog. Laatst kregen we een compliment van Ajax: ‘We moeten met betere spelers gaan komen’.” OVERTREFFEN Ook buiten het veld, leggen ze de lat bij Rood Wit hoog. “Op zaterdag en zondag hebben we een avondprogramma, vol met artiesten. Ook dat groeit ieder jaar.” Toch blijft voor Wagtmans natuurlijk het voetballende gedeelte, het leukste om te zien. “Het fanatisme. Als je dan die lach op hun gezichtjes ziet en de ouders zijn trots, dat geeft mij de voldoening.” En dat begint eigenlijk met de opening, vertelt hij. “Dan staan die 24 teams tegenover je, vol met fanatieke kinderen en een paar duizend man eromheen. Dat is toch prachtig?” Net als de velden overigens. “Die zijn glad als een aal. Alles staat altijd spic en span klaar, dan ben ik trots op onze vrijwilligers.” Toch blijft er voor het team, altijd ruimte voor verbetering. “Ieder jaar overtreffen we onszelf weer, daar streven we iedere keer weer naar! Daarom zijn we zo kritisch op onszelf. Qua kwaliteit kunnen we nog altijd groeien, de maximale capaciteit voor ons complex hebben we al wel bereikt. We maken nu natuurlijk ook al gebruik van allerlei tenten.” Soms moet de inwoner van Sint-Willebrord zichzelf ook wel even in zijn arm knijpen. “We hadden nooit verwacht dat het zo’n succes zou worden, tegenwoordig meldt bijna iedere club zich aan.” Op eentje na dan. “We hebben Atlético Madrid en Real Madrid gehad, Barcelona is nog niet gelukt. Die staat nog op ons verlanglijstje!” Thuis oefenen in de tuin en oppassen in de keuken. Het leven van een voetbalvader gaat niet altijd over rozen. Toch geniet Christian Reuvers als trainer van de JO7 bij Noordhoek, vooral van het plezier van zijn twee voetballende dochters. “Dat vind ik mooi om te zien.” ‘Ze beginnen nu ook een beetje over te spelen’ Samen met drie andere ouders, in totaal zijn ze met zijn vieren, pakte de 35-jarige Reuvers vorig seizoen de handschoen op. En met succes. “We begonnen met een klein groepje, nu hebben we er zeventien! Een JO7-1 en een JO7-2.” Dus splitsen ze de groepen op donderdag regelmatig op. “In twee of drie groepjes, met de kleineren bij elkaar.” Ook op zaterdag, wordt er vrolijk gehusseld. “Dan gooien we iedereen door elkaar. Spelers, trainers en leiders.” PLEZIER De voormalig middenvelder van het eerste, weet als kind van de club bijna niet beter. “Ik was een jaar of zes, misschien zeven toen ik hier begon. Tot begin dit jaar, heb ik zelf nog gevoetbald. Nu ben ik leider bij het eerste.” En dus trainer van de JO7. “Vorig seizoen zijn we daarmee begonnen, toen was het nog alleen trainen. Nu spelen we ook competitie.” Gesterkt door zijn twee voetballende dochters. “Die zitten in het team. De helft bestaat uit jongens, de andere helft zijn meiden.” In de leeftijdscategorie van vijf tot en met zeven jaar, vertelt Reuvers. “Het is natuurlijk hartstikke leuk om daarmee bezig te zijn en te zien dat ze plezier hebben in het voetballen.” Ook bij zijn eigen dochters. “Thuis oefenen we ook in de tuin én soms in de keuken. Dan moeten ze de bal wel op de grond houden, anders gaan er dingen sneuvelen.” Stiekem kan hij er dus geen genoeg van krijgen. “Het leukste is dat ze buiten bezig zijn met vriendjes en vriendinnetjes. Daar haal ik voldoening uit, vind ik mooi om te zien.” Net als de ontwikkeling. “Ze beginnen nu af en toe ook een beetje over te spelen, eerst liepen ze natuurlijk vooral op een kluitje.” AANWAS Al gaat dat niet vanzelf. “We doen veel dribbelen met de bal, overspelen, afwerken en één tegen één met elkaar. Daarnaast sluiten we altijd af met een partijtje, dat vinden ze leuk.” Dat alles, bevalt Reuvers prima. “Om die kinderen te trainen, vind ik hartstikke leuk. Verder heb ik als trainer geen ambitie.” Daarnaast geniet hij van zijn rol als leider bij het eerste. “Nu ik vanwege fysieke problemen zelf niet meer kan voetballen, is het wel mooi om er op die manier toch bij te zijn. Met jongens waar je altijd mee hebt gevoetbald. Al blijft het spelletje zelf, altijd nog leuker hoor. Dat mis ik wel...” Gelukkig kan hij tijdens het trainen van de JO7, in ieder geval zijn ei kwijt. “Ik ga ervanuit, als ze het tenminste leuk vinden, dat ik met het team meega. Het is wel mijn plan om het de komende jaren te blijven doen.” Uit liefde voor Noordhoek, toch ook een beetje. “Je staat voor de club, waar je zelf ook altijd hebt gevoetbald. De elftalletjes hier zijn al schaars, nu komt er gelukkig weer wat aanwas aan vanuit de jeugd. Dat is mooi om te zien en goed voor de club. Het is hard nodig.” Zeker voor de toekomst. “Dat is soms best moeilijk. Dan is het alleen maar goed dat er wat aan zit te komen vanuit de JO7 in dit geval.” Met de inwoner van Noordhoek dus langs de lijn. “Ik doe het gelukkig niet alleen, krijg een hoop hulp, van ouders die willen helpen of invallen!” CONSIDER IT PACKED. Looking for diversity in packaging? Short time-to-market? Reliable and high quality service? Curious what we can do for you? More info VISIT WWW.NOMI.NL DO YOU NOMI?
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=