VoetbalJournaal Etten-Leur, najaar 2023

R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M 27 ‘Ik hoor een beetje bij de inboedel’ Hij begon met korfballen, stapte later over naar de voetbal en raakte al op zijn vijftiende betrokken bij het kalken van de lijnen. Nu, ruim vijftig jaar later, doet Jaap de Visser dat namens TPO nog steeds. Of, zoals hij het zelf met gevoel voor understatement zegt: “Ik kom er vrij vaak!” En zoals gezegd, klopt dat best aardig. Vier keer in de week om precies te zijn. Niet alleen om lijnen te trekken overigens. “Om te vlaggen, als penningmeester of als wedstrijdsecretaris. Al was dat laatste maar een paar jaar hoor!” Toch begon het ook voor de 71-jarige De Visser, gewoon met het trappen van een balletje. “Toen ik twaalf was. Het was in die tijd nog een Rooms-Katholieke vereniging en ik was Protestants, dus mocht er toentertijd niet op. Ben ik eerst gaan korfballen.” Gelukkig voor TPO én hemzelf, maakte hij niet veel later toch de overstap naar het voetballen. “Ik speelde vanaf mijn zestiende tot mijn 27ste in het eerste. Daarna raakte ik geblesseerd en ging het bergafwaarts. Last van mijn knieën.” Want, zo vertelt de vrijwilliger lachend: “Vroeger was ik nog snel, daarna zat het er niet meer in. Toen ben ik maar wedstrijden als scheidsrechter gaan doen.” GEMOEDELIJKHEID Een klassieke linksbuiten ging aan hem verloren. “Linksbenig! Later werd ik linksback.” Gelukkig is het plezier er, ondanks zijn fysieke ongemakken, voor De Visser nooit minder op geworden. “Het is hier altijd gezellig. Het is een soort ontmoetingscentrum in het weekend. De gemoedelijkheid van een dorp. Je komt allemaal mensen tegen, de derde helft is joviaal.” Ook al moet je dan soms door de resultaten heen prikken, weet hij uit ervaring. “De mentaliteit is wel een beetje teruggegaan. Veel jongens vinden het wel best. Een uur van tevoren afmelden, dat soort dingen.” Zelf, denkt De Visser allesbehalve aan afmelden. Ook niet als vlagger. “Ik ben heel de zondag weg, dat zit gewoon in mijn genen. Vind het leuk om bij die jongens te zijn.” Al kan dit zomaar zijn laatste seizoen worden, als assistent-scheidsrechter. “Mijn vrouw begint een beetje te ‘zeuren’. Die heeft zelf trouwens ook altijd in de kantine gestaan. Nu vindt ze het toch ook wel leuk als ik een keer thuis ben.” Want stilzitten, dat is niks voor De Visser. “Met de onderhoudsploeg maken we de kleedkamers schoon, ruimen we de was op én doen we dus de belijning.” En ook als penningmeester en wedstrijdsecretaris, droeg hij in de voorbije jaren zijn steentje bij. “Ze weten mij wel te vinden. Ik hoor een beetje bij de inboedel. Als ik straks stop, hebben ze denk ik wel een probleem. Vrijwilligers staan niet aan de poorten...” EEN LINTJE Maar om iedereen meteen gerust te stellen; daar denkt De Visser voorlopig nog lang niet aan. “Het staat me helemaal niet tegen. Ik doe de kantine ook nog wel eens en voor het onderhoud, hebben we een paar mannen waar we echt op kunnen bouwen. Alles is gewoon leuk. Als ik het met tegenzin ga doen, is het ‘houdoe en bedankt’. Dan stop ik ermee. Dat is nu zeker niet aan de orde.” Al is de inwoner van Moerdijk, hij woont op twee minuten lopen van het sportpark, ook realistisch. “Ik heb natuurlijk niet het eeuwige leven, maar op dit moment ben ik hartstikke gezond. De dokter kan mijn dossier niet vinden hoor, zeg ik altijd. Dat moeten we even aftikken natuurlijk.” De waardering voor zijn vrijwilligerswerk is dan ook groot. “Ik heb vijftien seizoenen geleden een lintje gekregen, voor 30 jaar in het bestuur. En van de KNVB ook nog een Zilveren Speld.” Wat dat met hem doet? “Het is leuk dat ze aan je denken, maar ik til er niet te zwaar aan. Toch zijn er natuurlijk niet veel die het zo lang volhouden.” Hij dus wel. “Het is een deel van mijn leven. Net als naar je werk gaan.” Of het nu maandag, woensdag, vrijdag of zondag is, De Visser is op de club te vinden. “Als ze voetballen, ga ik kijken bij het eerste. Om die jongens te steunen. Ik kom ook graag bij andere verenigingen, inmiddels kennen ze je wel.” En voorlopig, blijft dat ook zo. “Hopen dat we gezond blijven, dan zien we de toekomst vanzelf wel. Ik ben nu 71, het houdt natuurlijk een keer op!” Ze waren een hit op internet, hebben een drukbezocht Instagram-account en maken ieder weekend samen de grootste lol. Dat het opzetten van Virtus 2 een goede keuze was, is inmiddels wel duidelijk. “Maar we willen ook echt winnen hoor”, vertelt speler Wouter van Hassent. Het tweede van Virtus is een hit Dus waren ze er dit jaar, maar meteen vroeg bij. In de week van 21 augustus, begonnen de mannen onder leiding van Brian Machielse met de eerste training. “Voor de goede voorbereiding, hè!” Bij de club, waar Van Hassent al zijn hele leven speelt. “Ik begon in de E’tjes van Virtus, toen ik een jaar of tien was. Daarna altijd gebleven. Vorig seizoen hebben we dit team opgestart.” Met succes. “We hebben er nu drie nieuwe spelers bij, echte versterkingen!” En dat is maar goed ook, begint de negentienjarige te lachen. “We waren met een mannetje of dertien, soms veertien. Dus het is wel lekker dat we er nu een paar meer hebben.” Ook bij de vereniging, zijn ze daar maar wat blij mee. “In goed overleg, hebben we bij het oprichten van ons vriendenteam, afgesproken dat we op zaterdag zouden spelen. Puur omdat we op zondag niet konden. Dat mocht, als we maar een voorbeeld zouden zijn voor de jeugd. Om te laten zien wat je na de JO19 ook kunt gaan doen.” PLATTE KAR En een voorbeeld, dat zijn de spelers van Virtus 2. “Wedstrijden fluiten, meedoen met activiteiten en na de wedstrijd blijven hangen in de kantine. Zorgen voor binding met de club.” Vooral met dat laatste, hebben ze maar weinig moeite. “Doe een paar drankjes, dat hoef je tegen ons niet te zeggen.” Met de gezelligheid, zit het volgens Van Hassent dan ook wel goed. “Virtus is voor veel jongens vertrouwd én er is nu ook steeds meer aandacht voor de ‘lagere’ teams. Daar wordt veel tijd in gestoken.” Net als in de training. “We zijn best fanatiek hoor! Positiespelletjes, dan gaan we helemaal kapot.” En dat is niet voor niks, vertelt hij. “Vorig jaar werden we derde, dat was netjes voor ons eerste seizoen, maar nu gaan we écht voor het kampioenschap. Ons doel is om aan het einde op die platte kar te staan!” Maar vanzelf, gaat dat ook in de vijfde klasse natuurlijk niet. “We hebben een vrij jong team, omdat eigenlijk heel de JO19 is doorgeschoven. De versterkingen zijn gelukkig wat ouder. Want het voetbal, is nu een stuk meer fysiek.” Toch heeft Van Hassent er veel vertrouwen in. “Eindelijk een eigen keeper! Vorig jaar heb ik nog vijf wedstrijden gekeept én soms leenden we er eentje...” Toch deed ook dat, natuurlijk geen moment af aan het onderlinge plezier. “Het is eigenlijk al een vriendengroep van kleins af aan. We zijn samen op vakantie geweest naar ‘Cherso’, dat was een chaos.” Ook op internet. “Een filmpje van ons, werd 50.000 keer bekeken op Dumpert.” COMPLIMENTEN Het levert als vanzelfsprekend veel gezellige avondjes op. “Ieder weekend zoek je elkaar weer op. Een grote groep gaat ook vaak samen naar NAC.” Maar ook in zo’n team, is er sprake van frustratie. “Die schop je er op de training af en toe uit, haha!” Met de populariteit, zit het in ieder geval wel goed. “Soms moeten we zeggen dat er echt niemand meer bij kan. Je merkt dat veel jongens van de JO19 bij Virtus, nu doorgaan bij de senioren, in plaats van dat ze stoppen.” Aan stoppen denkt Van Hassent in ieder geval voorlopig niet. Ook niet als hij per ongeluk nog een keertje moet keepen. “Toen ik keepte, wonnen we van de kampioen! Ik heb als keeper nog nooit verloren.” Toch staat de inwoner van Langeweg, dit seizoen een stukje verder naar voren. “Spits, of vanaf de flank. Ik ben snel en kop graag. Echt zo’n smerige aanvaller. Lekker sleuren, hier en daar een duwtje. Een beetje Wout Weghorst!” Maar dan met iets minder doelpunten. “Het liep vorig jaar nog niet zo lekker, toen maakte ik er slechts vijf.” De lat voor deze competitie, ligt een stuk hoger. “Als we kampioen worden én ik eindig in de dubbele cijfers, dan komt er een zanger op ons feest.” Dat feest is dan ongetwijfeld te volgen via hun Instagram-account. “We zijn heel actief, bijna 300 volgers! Op ‘matchday’ en met opstellingen. Daar krijgen we veel complimenten over.” Nu nog over hun spel...

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=