21 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Talenten kronen zichzelf tot kampioen Als je kampioen wilt worden, moet je van iedereen kunnen winnen. Klinkt simpel, maar het is precies wat ze vorig seizoen bij de JO9 van Noordhoek hebben gedaan. En als je van iedereen wint, dan ben je dus kampioen. Toch? “We hebben ons uiteindelijk maar zelf zo genoemd”, lacht trainer Peter Dingemans. Want, zo behoeft de situatie toch wat uitleg. “Niet alle uitslagen worden op deze leeftijd bijgehouden, dat begint pas later. Maar ze waren er niet minder blij mee hoor!” En ook Dingemans (39) zelf, geniet met volle teugen. “Je ziet ze gewoon groeien. Helemaal als je dat vergelijkt met het begin van het seizoen.” GENIETEN En dus geldt ook hier: ‘Never change a winning team’. “We zijn nu de JO10. Ik geef, samen met een andere ouder, training op donderdag. Op dinsdag zijn weer andere ouders aan de beurt. En soms zijn we ook nog leider.” Met een gezellige en fanatieke staf, bestaande uit Koen Dingemans, Niek Wilmsen en Marscha Jongenelen, is de cirkel wat hem betreft mooi rond. “We komen van het dorp af, hè? Dan kun je eigenlijk niet anders. Ik ben hier zelf op mijn vijfde begonnen en heb later als voorstopper of ‘mid-mid’ nog even in het eerste gespeeld.” Blessures gooiden wat selectievoetbal betreft uiteindelijk roet in het eten én ook het bouwen van een huis, hield de begeleider een paar jaar weg van de club. “Tot de kinderen weer op voetbal gaan en ze op zoek zijn naar trainers. Sinds vorig seizoen ben ik echt weer actief.” Met alle liefde. “Mijn zoontje speelt erin, die heeft het goed naar zijn zin. Dat is voor mij natuurlijk het leukste en het belangrijkste. Als zij genieten, dan is het goed.” Hoe ze dat op de training doen? “We beginnen altijd met een warming-up, daarna doen we vaak een soort tikkertje met de bal, een positiespelletje, afwerken en natuurlijk partij.” POSITIEVE GROEI Al is dat soms lastiger, dan het lijkt. “Helemaal bij een kleine club. We moeten op zaterdag zes spelertjes hebben, vorig seizoen hadden we er zeven. Als er dan eentje ziek is, mag er eigenlijk al niemand anders meer ziek zijn...” Gelukkig zitten ze dit jaar wat ruimer in hun jasje, lacht Dingemans. “Nu hebben we acht man, dat scheelt weer!” Sowieso is er volgens de vrijwilliger sprake van een positieve trend. “Bij de JO15 hebben we nu een voltallig team en ook in de JO7 gaat het goed. Voorheen hadden we echt grote gaten, nu hebben we veel jonge spelertjes. Wat dat betreft groeit het wel.” Ook de samenwerking bij de JO13 met SVC loopt goed en dus ziet Dingemans de toekomst positief tegemoet. “Zolang die jongens het leuk vinden, blijf ik het doen.” Want ook aan zijn eigen enthousiasme en fanatisme, is in al die jaren niks veranderd. “Als ze er zelf maar plezier in hebben. Dat is voor mij het mooiste!” Rabin Hassan is geknipt om te scoren Hij werd geboren in Irak, kwam op jonge leeftijd naar Nederland, voetbalde later nog een tijdje in Koerdistan, maar is nu spits van derdeklasser Zundert. En naast de voetbal, is Rabin Hassan kapper. Van profvoetballers. Geknipt om te scoren dus. “Ik had helemaal geen balgevoel meer.” Want het verhaal van de 29-jarige Hassan, leest als een boek. Dus beginnen we bij het eerste hoofdstuk, op pagina één. “Ik ben in Irak geboren en op mijn derde naar Nederland gekomen. Gevoetbald bij Rozenburg, via-via bij Excelsior Maassluis gekomen en later bij OVV in het eerste.” Ook maakte hij nog even een uitstapje naar zijn geboorteland. “Mijn oom vroeg of ik in Koerdistan wilde komen spelen. Dat was een moeilijke keuze, iets waar ik lang over na moest denken. Uiteindelijk toch gegaan, een jaartje daar gevoetbald, toen wilde ik weer terug naar Nederland. Dit is mijn land, hier ben ik opgegroeid. Al krijg je miljoenen, het is niet leuk om daar te voetballen.” HET DERDE Hassan keerde in 2012 terug, stopte vervolgens op achttienjarige leeftijd met voetballen en dook de sportschool in. “Een beetje spierballen kweken en kijken naar de toekomst. Focussen op werk, school en stage.” Lastig zat, vertelt de aanvaller. “Mijn ouders bleven wel in Irak, omdat ik daar toen ging voetballen. Ik kwam in mijn eentje terug. Zij pas later.” Hassan ging in het Belgische Lier wonen, maar verhuisde een aantal jaar later naar Meer. Op vijf minuten van Zundert. “Toen besloot ik daar bij de voetbal maar eens aan te kloppen. Ik had weer tijd om een balletje te trappen én wilde in plaats van hardlopen, voetballen op zondag. Mijn intentie was helemaal niet hét niveau.” Want topfit, was Hassan op dat moment ook niet. “Ik begon in het derde, had helemaal geen balgevoel en kreeg last van allebei mijn hamstrings. Woog toen 90 kilo aan spiermassa, dat is nu 78.” Toch ging het na de winterstop lopen, vertelt hij. “Ze wilden dat ik aansloot bij het tweede, en de laatste acht wedstrijden ook bij het eerste. Alleen ging ik op huwelijksreis.” Uiteindelijk speelde Hassan afgelopen jaar twee maanden mee bij het vlaggenschip, begon steeds fitter te worden en haalde met zijn teamgenoten zelfs de nacompetitie. “In de verlenging miste ik tegen Oosterhout een penalty, daarna verloren we de penaltyserie. Daar heb ik wel een tijdje mee gezeten. Ik ben echt een speler die moet winnen...” EIGEN ZAAK Maar nu de teleurstelling is gezakt, kijkt Hassan vooral met veel plezier naar zijn tweede leven als voetballer. Al was het, zeker in het begin, wel even wennen. “Aan de balsnelheid, het meer denken van tevoren. Gelukkig had ik dat al in mij.” Ook buiten het veld, gaat het goed. “Het is een heel leuke club, al vanaf het begin. Ik ben met open armen ontvangen. Dat is voor mij ook één van de redenen dat ik ben gebleven. Kende eerst niemand, nu ken ik iedereen.” Tijd om al die mensen, iets terug te geven. “Ons doel is om kampioen te worden! Dat willen we allemaal.” Maar dat gaat niet vanzelf. “Soms gaan we mee in het voetbal van de tegenstander, waardoor we te veel lang schieten. Wij moeten juist opbouwen en gewoon voetballen. Kaatsen, weglopen en wegdraaien. Dan hebben we meer kwaliteit.” Met hem als aanvalsleider. “In de jeugd speelde ik veel op tien, nu sta ik in de spits. Balvast en technisch. Als je doorloopt, krijg je hem terug.” Al wil Hassan zelf natuurlijk ook scoren. “Eerst hield ik het niet echt bij, nu wel. Ik ga voor minimaal twaalf doelpunten.” Misschien dat zijn klanten in zijn barbershop, hem nog wat advies kunnen geven. “Sinds mei 2019 heb ik mijn eigen zaak (Rabin Barbers) in Lier. Ik knipte altijd al vrienden en dacht: wat ga ik doen?” Het werd dus het knippen van onder andere profvoetballers. “Vooral die van Union Sint-Gillis. Maar jongens als Bart Nieuwkoop en Timon Wellenreuther, spelers van Feyenoord, komen ook!” Nu is het tijd om zelf op het veld te gaan ‘shinen’. “Lekker dat het weer begonnen is!”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=