19 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Hij is namens Wernhout naast voetballer bij het tweede elftal, ook voorzitter van de activiteitencommissie. Een mooie functie, al vindt Bram Domen dat zelf toch eigenlijk een ‘iets te groot woord’. “Het is vooral leuk om te zien dat mensen er plezier in hebben. Dat geeft mij de voldoening.” Bram Domen zet Wernhout in positief daglicht Pas 21 en nu dus al actief in het hoofdbestuur. Domen laat er bij zijn club Wernhout geen gras over groeien. “De activiteiten doe ik nu al een paar jaar, sinds vorig seizoen zit ik ook in het bestuur.” Met alle liefde. “Ik was zeven of acht toen ik hier begon. Heel de jeugd doorlopen en nu bij het tweede. Nooit in het eerste hoor.” Daar fungeert hij met name achterin als slot op de deur, maar dus vooral buiten het veld, maakt de jongeling furore. “Wernhout is echt een dorpsclub. Je kent iedereen, mensen spreken je aan. Dat vind ik mooi, als ze iets tegen je zeggen. Even een praatje maken, welk team ze ook zitten.” AANTREKKELIJK Heel gek is dat gezien zijn functie natuurlijk ook niet. Want na het organiseren van voetbalkampen, clinics en verschillende themafeestjes, is Domen inmiddels een bekend gezicht. “Ons doel is om mensen op de vereniging te laten komen en onze club in een positief daglicht te zetten. Ook om genoeg vrijwilligers te krijgen.” En vooral dat laatste, is moeilijk genoeg. “We hebben vaak moeite om trainers te krijgen. Maar dat heeft iedere club denk ik wel. Dus proberen we zulke dingen op onze manier leuk en aantrekkelijk te maken.” Want aan leden, geen gebrek. “Daar hoeven we ons geen zorgen om te maken. Vooral de jongere jeugd is behoorlijk gegroeid en ook met het meidenvoetbal, timmeren we serieus aan de weg. Het zou mooi zijn, als we op die aspecten kunnen blijven groeien.” Aan zijn eigen inzet, ligt het in ieder geval niet. Domen is namelijk ook nog trainer van de JO19. “Dat doe ik nu voor het derde jaar. Het is gewoon leuk om die gasten iets te leren, daar heb ik heel veel plezier in. Als dat lukt, haal je daar echt voldoening uit.” Net als bij zijn ‘eigen voetbal’. “Ik vind het gewoon leuk om in de selectie te voetballen!” KARTREKKER Heel veel meer tijd, heeft Domen dan ook niet. Zeker nu het 80-jarig jubileum, bijna voor de deur staat. “Ik ben nu bezig met het samenstellen van een jubileumcommissie. Met alle doelgroepen bij elkaar. Vanuit het bestuur, ben ik daarvan een beetje de kartrekker.” Want het feestweekend, moet onvergetelijk worden. “We zitten te denken aan een sponsoravond, activiteiten voor de jeugd, een feest en natuurlijk iets met oud-spelers. We zijn net begonnen, dus de invulling en ideeën moeten nog verder worden bepaald.” Alles om de club draaiende én levendig te houden. Met Domen voorop. “Nu kan ik alles nog combineren, maar in de toekomst zal ik moeten kijken. Ik kan natuurlijk niet alles blijven doen. Als ik moest kiezen? Dat vind ik te lastig!” En dus doet hij het voorlopig nog maar gewoon allemaal. Komend op zijn fietsje. “Om in de kantine te kunnen blijven hangen. Dat gebeurt wel eens...” Als zelfs een degradatie je er niet van weerhoudt om bij een club aan de slag te gaan, weet je dat het goed zit. En dus staat Rob Ouwens dit seizoen als trainer voor de groep bij de dames van DSE. Een mooie uitdaging, maar vooral één waar hij veel energie van krijgt. “Het verhaal was gewoon interessant!” ‘Als een dopje niet goed ligt, zullen ze dat zeggen’ Of dat verhaal ook klopt in de praktijk? Ouwens (54) heeft er na de eerste weken inmiddels een antwoord op: “Het bevalt heel goed!” Heel gek is dat gezien de gesprekken die hij voerde, dan ook niet. “De technische commissie en de dames zelf overtuigden me. En ze timmeren hier natuurlijk al een aantal jaar aan de weg, hè. Dus was één plus één snel twee. Binnen tien minuten waren we er al uit.” Want, zo vertelt de inwoner van Klaaswaal. “Wat de club wilde, hoe de organisatie in elkaar steekt en er zit echt muziek in de groep. Ondanks de degradatie, kijken ze naar de toekomst en zien ze daar ook zelf een uitdaging in.” Een belangrijke reden voor het voetbaldier om met de club uit Etten-Leur in zee te gaan. “Het is heel prettig om met zulke speelsters te werken. Ze moeten wel willen, anders werkt het niet.” VRAGEN Ouwens, die naast zijn functie als trainer bij DSE ook jeugdscout is bij NAC Breda, ziet het zelf dan ook al helemaal voor zich. In de hoofdklasse dus. “De groep is al lang bij elkaar en ze hadden vorig seizoen geen rare uitslagen, dat geeft vertrouwen.” Toch zal het voor hem persoonlijk, ook een ontdekkingstocht worden. “Ik kende DSE wel een beetje, volg het altijd natuurlijk wel, maar ik kom niet uit die regio. Dat is juist leuk, zo leer je weer andere dingen kennen.” Eén ding weet Ouwens in ieder geval wel: “De club groeit gigantisch. Daar wil ik mijn steentje aan bijdragen, gericht op de dames. Die krijgen gelukkig ook steeds meer prioriteit.” Aan hem de taak, om als trainer met de groep aan de slag te gaan. “Qua trainen, zijn vrouwen makkelijker dan mannen. Ze doen veel meer wat je zegt. Bij heren krijg je veel meer ‘de vraag’.” Al, moet Ouwens meteen lachen. “Deze groep vraagt ook wel hoor! Als een dopje niet goed ligt, zullen ze dat echt wel zeggen.” Gelukkig kan hij zijn ervaring, die hij opdeed bij onder meer SSS en Piershil, nu meer dan goed gebruiken. “Het niveau vind ik hoog. Je ziet wel wat niveauverschil, maar dat komt ook door de leeftijd.” AANWEZIG Wat dat betreft is het damesvoetbal een avontuur dat op zijn lijf geschreven is, vertelt Ouwens. “Ik ben er een beetje ingerold. Je kunt veel met een groep en krijgt er op een andere manier energie van.” Zeker bij DSE. “Een beetje tegengas, maakt het uitdagend.” Al blijft het soms nog wennen, is hij eerlijk. “Normaal zak je na een wedstrijd neer in de kleedkamer, dat kan nu niet. Je loopt niet in en uit. Die interactie mis je wel een beetje.” Ook in de manier van coachen, zit een verschil. “Ik kan best druk zijn, maar bij vrouwen is dat anders. Daar houd je toch rekening mee.” Al blijft Ouwens diep van binnen net zo fanatiek. “Na een degradatie, ga je bouwen aan iets. We willen er vooral veel voetbal in krijgen, maar ook samen plezier hebben.” Aan de beleving, zal het volgens hem komend seizoen zeker niet liggen. “Dat is wel een beetje de kracht van DSE, blijven gaan tot de laatste minuut. Het is al een team, dus dat is makkelijker voor mij als trainer.” Op de aanval en voor de titel? “Die doelstelling spreken we niet uit, we gaan gewoon voor het maximale.” En dat gaat niet vanzelf, weet Ouwens. “In balbezit moeten we stappen maken, zonder bal hebben we zoveel power. Dat doen we vooral door tactisch en in kleine vormen te trainen, richting de zondag.” Met hem er in veel van de gevallen kort bovenop. “Nadrukkelijk aanwezig, maar altijd positief. Nooit afbranden, juist proberen te helpen. Veel interactie met de groep, sociaal én veeleisend. In de juiste context.” En misschien wel het belangrijkste: “Ik ben gewoon voetbalmaf!”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=