VoetbalJournaal Etten-Leur, najaar 2023

17 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M VVR weer derdeklasser: ‘Begon pas laat te leven’ Een voorsprong van zes punten en de titel op zak. Bij VVR kunnen ze terugkijken op een prima seizoen. Want na de eerdere degradatie, is de club terug in de derde klasse. “Daar hadden we natuurlijk allemaal wel op gehoopt”, vertelt Tygo de Koning. Ze zijn onmisbaar voor een vereniging en daardoor in deze tijd misschien wel belangrijker dan ooit. Maar gelukkig hebben Bram van Dorst en zijn collega’s, er vooral heel veel plezier in. Want als activiteitencommissie van Sprundel, zijn ze een graag geziene gast. “Het heeft een boost gegeven aan onze vereniging.” Sprundel zit vol leven: ‘Zorgen voor reuring’ In zijn derde seizoen als lid van de commissie, ziet Van Dorst (29) dat het werkt. “We proberen nieuwe activiteiten te organiseren, om leden te behouden én aan te trekken.” Iets dat bij hem persoonlijk, op vroege leeftijd al lukte. “Ik voetbal vanaf mijn vierde bij Sprundel, en zit nu in het eerste. Een stofzuiger op het middenveld. Duels spelen en hard werken.” Maar natuurlijk is het verenigingsgevoel meer dan dat. “Het is echt een familieclub, met een belangrijke functie in het dorp. Die betrokkenheid in de gemeenschap ervaar je binnen alle leeftijden.” IETS BETEKENEN Ook bij hemzelf. “De afgelopen jaren heb ik verschillende dingen als vrijwilliger gedaan. Jeugdtrainer, beachsoccer en de social media. De lijntjes zijn kort, dus je weet iedereen te vinden. Veel mensen die een handje uit willen steken, is wat Sprundel zo groot en mooi maakt.” Die handjes steekt Van Dorst zelf, dus ook met alle liefde uit. “Ik kreeg de vraag of ik een actieve rol wilde binnen het bestuur. Dat was toen niet te combineren, maar ik had wel de ambitie om iets te betekenen voor de vereniging. Binnen het organiseren van activiteiten, lagen genoeg mogelijkheden.” Een win-winsituatie, legt Van Dorst uit. “Op die manier konden we sommige mensen ontlasten van dubbele functies, waardoor ze zich konden richten op één ding.” Een belangrijke bijdrage dus, al doet hij dat natuurlijk zeker niet alleen. “We hebben een groepsapp met een man of acht, de harde kern bestaat uit zes. Dat zijn naast mij: Lars van den Broek, Rick de Bruyn, Tom Koevoets, Angelo Heeren en Ad Lazeroms.” Een gemixte groep, en dat is niet voor niks. “Twee gasten van begin twintig hebben we er ook bij betrokken én juist iemand van een jaar of veertig, vijftig. Dat is goed voor het type activiteiten, maar ook voor later.” Zodat alle doelgroepen zijn gewaarborgd. “We doen iets met FIFA, organiseren een tof nieuwjaarstoernooi of spelen een derby op een avond. Zo heb je voor iedereen wel iets.” MET VRIENDEN Maar voor wie dacht dat dit het was, heeft het goed mis. “We zijn opnieuw begonnen met de Rucphen Cup. Nu nog voor drie teams, straks hopelijk weer vijf. Verder doen we disco op de zondag, een Oktoberfest, kaartavond, darten of een jeugdkamp.” Kortom, ze hebben het er bij Sprundel maar druk mee. “Daarom hebben we ook echt die groepsgrootte van acht nodig, dan blijft het een beetje behapbaar en kun je dingen verdelen.” Gelukkig levert het tot nu toe, vooral ook heel veel energie op, vertelt Van Dorst. “Het is leuk om iets terug te kunnen doen. En daarnaast, is het ook heel belangrijk om te zorgen voor een stukje reuring op de club. En er is toch niks mooiers dan om dat samen te doen met vrienden?” Dus doen ze er nog maar een schepje bovenop. “De Rucphen Cup willen we graag uitbreiden en ook het nieuwjaarstoernooi willen we met nóg meer seniorenteams gaan doen. Daar zijn we net mee gestart, maar is voor mij tot nu toe het mooiste wat we hebben gedaan!” Een datum om te gaan brainstormen, is dan ook al geprikt. “We willen iedere maand iets terug gaan laten komen, qua activiteit.” Allemaal om te zorgen dat er leven in de club is én blijft. “Die saamhorigheid is voor ons het belangrijkste. Dus zolang het leuk blijft, blijven we het doen. Maar er moet wel verjonging blijven!” Zodat ook op social media de boel gepromoot kan worden, lacht de inwoner van Sprundel. “Als we alle appjes meetellen, gaan er stiekem heel wat uurtjes in zitten. Samen met vrienden, is dit gewoon heel leuk en een mooie manier om betrokken te zijn!” En dus heerst ook bij de twintigjarige De Koning vooral tevredenheid. “We hebben het vorig jaar wel aardig gedaan”, lacht hij met gevoel voor understatement. “Het is goed om meteen na de degradatie weer terug te keren.” Want na één jaar in die vierde klasse, mag VVR zich komend seizoen dus opnieuw derdeklasser noemen. “Meedoen voor promotie was het doel, toch begon pas heel laat het idee écht te leven. Dat we kampioen konden worden.” FEESTJE Desondanks gebeurde het, mede dankzij slechts twee nederlagen en het minste aantal tegentreffers, dus toch echt. “We stonden verdedigend goed en speelden als een team.” Een welverdiend feestje volgde. “Na de wedstrijd tegen PCP kwamen we met de bus terug en werden we door heel veel mensen opgewacht. Dat zal ik niet snel vergeten.” Logisch ook, gezien zijn band met de club. “Ik voetbal sinds mijn zesde bij VVR, en nooit ergens anders. Het is een gezellige club, in een klein dorp, waar iedereen elkaar kent. Dan maak je automatisch veel vrienden.” Tegenwoordig dus bij het eerste. “Vanaf vorig seizoen. In het begin was het best lastig, dus heb ik tot aan de winterstop bij het tweede gespeeld. Daarna ben ik aangesloten bij één.” Een flinke overstap, zo vertelt De Koning. “Vooral fysiek. Op het einde raakte ik daaraan gewend. Dus wat dat betreft ben ik wel tevreden.” Toch legt hij de lat voor dit jaar, weer een stukje hoger. “Ik hoop in ieder geval op meer minuten. Zien of ik basisspeler kan worden.” DIEPGANG In een competitie die een stuk uitdagender is, verwacht de aanvaller. “Het zal vooral sneller gaan in de derde klasse. De vierde is toch van een minder niveau.” De doelstelling laat zich dan ook raden. “We gaan voor handhaving!” En om die kans van slagen te vergroten, zal VVR de volgende stap moeten zetten. “Aan de bal beter worden én sneller handelen. We moeten mee in dat tempo.” Ook hij, als rechtsbuiten. “Dat is wel mijn favoriete positie. Al speel ik soms ook op links. Veel snelheid en iemand die graag een actie maakt.” Toch houdt de rechtspoot zijn doelpunten en assists, niet al te veel in de gaten. “Ik heb geen doel of aantal, dat ik graag zou willen halen. Gewoon zoveel mogelijk.” Hoe dat gaat lukken? “Meer de ruimte achter de verdediging van de tegenstander bespelen en zorgen voor diepgang. Dat is voor mij nog wel een verbeterpuntje.” Want, zo lacht De Koning: “Dan hoor ik de trainer alweer roepen! Nu kom ik toch nog vaker in de bal.” Voor de inwoner van Rijsbergen staat zijn fietsje alweer te trappelen én dat blijft hij voorlopig nog wel even doen. “Voor nu heb ik geen ambities wat betreft een andere club. Ik vind het gewoon leuk hier. Hoop vooral op lijfsbehoud!”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=