R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver 5 Van Nijnatten went snel bij Victoria’03 Met een kampioenschap in zijn eerste seizoen, kon het avontuur van Jovanni van Nijnatten bij Victoria’03 eigenlijk niet beter beginnen. En ook tijdens zijn tweede jaar, op een niveau hoger, valt het allesbehalve tegen. “We staan nu op een positie waar we willen eindigen!” Dat klinkt met een plek in de middenmoot van de tweede klasse, behoorlijk ambitieus, maar met de versterkte degradatieregeling, valt dat eigenlijk best wel mee. “Plek zeven of acht, is directe handhaving, daar mikken we natuurlijk op. Die ‘druk’ geeft wel iets extra’s.” In zijn tweede seizoen, bij Victoria’03 dus, voor de inwoner van Etten-Leur. “Hiervoor speelde ik bij Sprundel, via de trainer (Danny Mathijssen) kwam ik hier terecht.” Zijn overstap bevalt de 25-jarige Van Nijnatten meer dan prima. “Het is een leuk team, een gezellige vereniging en een goede staf. Net als de mensen die hier rondlopen!” COLLECTIEF Geen seconde spijt dus, al is dat na een kampioenschap in de derde klasse natuurlijk wel logisch. “Dat kwam voor iedereen als een verrassing. Ook voor ons. Na de winterstop wonnen we ineens zeven keer op rij.” Vanaf toen, begon het geloof te komen. Dat het daadwerkelijk kon. “De omslag kwam uit bij Philippine. We stonden tot vijf minuten voor tijd 1-0 achter, maar wonnen met 1-2. Negentig minuten lang, bleven we doorgaan.” De wil om écht voor die titel te gaan, was groot, vertelt Van Nijnatten. “Als team wilden we voor elkaar door het vuur gaan, wat dat betreft was het echt een collectieve prestatie. We kennen onze taken en weten wat we van elkaar kunnen verwachten.” Jongens van de club, vuile meters opknappen en altijd door blijven gaan. Ingrediënten voor een kampioenschap. Want makkelijk, was het beslist niet. “Je moest iedere keer weer het spel maken, op misschien twee tegenstanders na. De rest zakte in.” Hoe anders is dat nu. “In deze klasse is het eerder andersom. Tegen bepaalde teams loop je bijna alleen maar achter de bal aan, dan speel je een stuk behoudender.” Toch hebben ze de succesformule bij Victoria’03 ook weer niet helemaal overboord gegooid, vindt Van Nijnatten. “Over het algemeen proberen we ons eigen spel te spelen, dus drukzetten hoog op het veld. Maar als dat niet lukt, kunnen we ook als team goed schakelen.” VOL AAN DE BAK Met het vertrouwen, zit het bij de middenvelder dan ook wel goed. “We zijn zeker goed genoeg, aan het einde van de rit staan we nog steeds op deze plek. Volgend seizoen spelen we weer tweede klasse!” En dat terwijl het verschil met vorig jaar groot is. “Je moet nu echt iedere kans benutten en heel de wedstrijd scherp zijn. Zowel verdedigend als aanvallend. Elke week kun je vol aan de bak.” Tegenwoordig doet hij dat zelf op het middenveld, vroeger vaak als spits of rechtsbuiten. “Ik kan op veel posities spelen, dat is voor de trainer denk ik wel fijn. Een echte teamspeler, die veel loopt voor een ander en tactisch sterk is.” Een rol waar Van Nijnatten in het begin wel even aan moest wennen. “Voorin kun je gerust een keer de bal verliezen, op het middenveld is dat natuurlijk veel gevaarlijker.” Weten ze inmiddels ook bij de JO15 van de club. “Daar ben ik sinds dit seizoen trainer. Dat heb ik eerder al gedaan bij RBC en Sprundel, nu dus ook hier.” Een voordeel als nieuweling, zo denkt hij. “Je ontmoet mensen en ze herkennen je natuurlijk van de selectie. Op die manier ben je verbonden en meer dan alleen speler van het eerste.” Vol passie en fanatisme. “Ik probeer de dingen die ik zelf heb geleerd, over te brengen. Als je de groei en het plezier ziet als ze scoren of winnen, dat is voor mij het mooiste.” En dus heeft Van Nijnatten op zondag voorlopig een vast groepje supporters langs de lijn staan. “Ze komen vaak kijken, dat vind ik mooi. Ik zit hier goed op mijn plek en wil zo hoog mogelijk spelen, het liefste met deze ploeg! Na anderhalf seizoen in de hoofdmacht van Achtmaal, maakte Dave Schoenmakers op zestienjarige leeftijd de overstap naar Moerse Boys. Een flinke stap omhoog, maar op dat moment precies de uitdaging waar de spits (19) naar op zoek was. “Ik had de ambitie omhier ooit in het eerste te spelen.” ‘De eerste trainingen ging het zó snel’ En dat laatste, dat is gelukt. Want zijn ontwikkeling ging de laatste jaren snel. “Het eerste seizoen mocht ik meteen mee gaan trainen en draaide ik eigenlijk een ‘droomvoorbereiding’. De eerste wedstrijd, tegen Dongen, had ik er na vijf minuten eentje in liggen.” In de competitie kreeg Schoenmakers vervolgens nauwelijks de kans, hoe anders is dat met een basisplaats in de vierde divisie nu. Een flinke verandering voor de behendige aanvaller. “Bij Achtmaal speelden we vierde klasse of zelfs vijfde, voetballend is dat een héél groot verschil. De eerste trainingen ging het zó snel, daar moest ik echt aan wennen. Ineens sta je tegen verdedigers die al 300 wedstrijden op dit niveau hebben gespeeld, zie dan je wapens nog maar te gebruiken...” COMPLETERE SPITS Wapens die Schoenmakers, vooral met zijn snelheid en handigheid, wel degelijk in huis heeft. Zagen ze ook bij Achtmaal al snel. “Daar ben ik begonnen toen ik vier was, op mijn vijftiende zat ik al bij het eerste.” Wisten ze ook bij NAC, vertelt hij. “Ik werd gescout, mocht twee proeftrainingen komen doen, maar tijdens de eerste raakte ik zwaar geblesseerd aan mijn enkel. Lag ik er twaalf weken uit.” Toch liet de jongeling zich daardoor allesbehalve uit het veld slaan. Precies op dat moment kwam Moerse Boys. Een sprong in het diepe, zo bleek. “Het is een hechte club, desondanks was het begin lastig. Je komt binnen als een zestienjarig mannetje, tijdens corona... We mochten niet in de kleedkamer, dan sta je alleen samen op het veld. Toen was het moeilijk om mee in de groep te gaan. Daar heb ik twee jaar lang wel moeite mee gehad.” Heel wat teamuitjes en gezellige momenten in de kantine verder, voelt Schoenmakers zich inmiddels helemaal thuis. En ook op het veld, gaat het steeds een beetje makkelijker. “Bij Achtmaal was het vaak: Zoek Dave maar, die is toch sneller. Nu moet je een bal vasthouden, komt er iemand onder en pas dan ga je diep. Het is veel meer nadenken.” Iets dat de jongeling sowieso probeert te doen. “Misschien had ik in de jeugd al op een hoger niveau moeten gaan voetballen? Maar dat is achteraf.” Ondanks die ‘achterstand’, maakt Schoenmakers nog altijd stappen, zo merkt hij zelf. “Ook lichamelijk, qua kracht, ben ik vooruitgegaan. Ik ben een completere spits geworden, met steeds meer overzicht.” AANPOTEN Behoudens een blessure, hij stond een maand langs de kant met zijn schouder uit de kom, maakt de spits dus genoeg minuten. Het aantal competitiedoelpunten valt wat dat betreft nog een beetje tegen. “Ik heb er nu één... Dat moet echt meer! Uiteindelijk hoop ik er toch wel een stuk of acht te maken.” Heel gek is het overigens niet, dat die doelpuntenregen een klein beetje is opgedroogd. “Met Achtmaal speelden we in de vijfde klasse, dan win je alles. Nu is het aanpoten, dan is het lastiger om die positieve vibe past te houden.” Want met een plek in de onderste regionen van de vierde divisie, is het inderdaad aanpoten. “Het is denk ik vooral een stukje kwaliteit. Soms kijk ik op internet waar tegenstanders hebben gespeeld, als je dan die namen ziet... Het verschil in mogelijkheden met andere clubs is soms enorm, dan is het al heel knap hoe wij het doen.” En dus moet hij ook zelf keihard blijven werken om nóg beter te worden, want aan ambities geen gebrek. “Ik moet af en toe iets meer rust hebben, dan wil ik te graag. Balvaster zijn en overzicht houden.” Net als zijn ‘voorbeeld’, Erling Haaland. “Die is zo met die goal bezig, dat vind ik fantastisch om te zien. Het ziet er bij hem soms een beetje lomp uit, dat is denk ik bij mij ook zo, haha!” Al met al, is Schoenmakers meer dan blij met zijn stap, een seizoen of drie geleden. “Daar heb ik het vaak met ‘ons pa’ over. Ik scoor misschien minder dan dat ik gewend was, maar ik heb nu al zoveel geleerd. De spelers om je heen, een Daan van den Broek. Het is uniek om naast dat soort jongens te staan.” Op naar zijn plafond. “Ik ga hier niet weg, voordat ik heb bereikt wat ik wil: bepalend worden en veel scoren!” Foto: Mariella Aarsman
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=