30 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Van Hulten gaat fluitend naar de training Van fluiten voor volle voetbalstadions, naar jeugdtrainer bij Seolto. Oudtopscheidsrechter Jack van Hulten heeft zijn roeping als oefenmeester van de JO19 helemaal gevonden. In Zevenbergen dus, hoe kan het ook anders. “Voor mij is er maar één club, die vereniging zit in mijn DNA!” Hekkensluiter, een flinke achterstand op de concurrentie en hier en daar net te weinig geluk. Voor De Fendert is dit seizoen in de derde klasse er eentje om snel te vergeten. Helemaal als je Martijn Stomphorst, doelman van de ploeg bent. “Het wordt een lastig verhaal, maar we mogen niet nu al ons koppie laten hangen.” ‘Die vierde klasse speelt wel in je achterhoofd’ Een realistische, maar toch ook pijnlijke conclusie. Zo op driekwart van de competitie. “Ergens speelt het natuurlijk wel in je achterhoofd: we kunnen volgend seizoen zomaar vierde klasse spelen.” En dat terwijl de keeper genoeg potentie ziet. “Het is voor mijn gevoel niet nodig. Ook qua spel horen we hoger te staan.” Toch is de realiteit, met een laatste plaats, dus anders. “In het begin van het seizoen hadden we te maken met veel wisselingen, weinig vaste basis. Jongens die waren gestopt, niet meer in het eerste wilden spelen of andere prioriteiten hadden. Daardoor stond er steeds een ander elftal.” GENOTEN Inmiddels is dat wel aardig recht getrokken, maar ook nu vallen de resultaten dus tegen. “We kunnen negen van de tien keer wel weerstand bieden, iedereen doet zijn best, maar eigen fouten doen ons dan toch de das om. Als je zelf die paar kansjes niet scoort, krijg je hem tegen.” Scoren kan de 26-jarige Stomphorst zelf niet doen, ze voorkomen natuurlijk wel. “Ik doe mijn best om er zoveel mogelijk tegen te houden.” Voor de club waar hij als klein jochie begon met voetballen. “Eerst bij FSV, later bij De Fendert. Tussendoor heb ik nog in de jeugd van RBC gespeeld, bij Internos en later in België.” Een mooi rijtje. “Ik heb er zeker van genoten!” Toch blijft er voor hem eigenlijk maar één club. “Fendert is een klein lokaal clubje en dat moet het altijd blijven. Die saamhorigheid, voelt als thuis.” Dat doet het eerste elftal van de club inmiddels ook, al is dat wel eens anders geweest, vertelt hij. “Het tweede was eigenlijk altijd mijn team, daar voelde ik me prettiger. Tot Bryan Krijnen, de vorige keeper, geblesseerd raakte. Dit is nu mijn derde seizoen.” Misschien wel de moeilijkste tot nu toe. “Onze doelstelling was al handhaving, zeker met die versterkte degradatieregeling, maar is inmiddels wel aangepast. Tijdens de voorbereiding eigenlijk al. Zorgen dat we niet bij die laatste paar clubs eindigen.” Al moet Van Hulten meteen een gevoelige ontboezeming doen. “Ik ben begonnen bij de buurman, toen ik achttien was kwam ik naar Seolto.” Inmiddels 42 jaar later, zit hij er nog steeds. Niet zo gek, vertelt de vrijwilliger. “We letten op elkaar, een veilige cultuur, bij een sociale vereniging.” Ook op jeugdvoetbal gebied loopt het op rolletjes. “De laatste jaren zijn we goed bezig. Dat gaat van mond-totmond. Voor ons internationale toernooi, meldt bijna iedere BVO zich aan!” Een goed teken dus. Iets waar de 60-jarige Van Hulten de afgelopen jaren, behalve als jeugdtrainer, de nodige bijdrage aan heeft geleverd. “Waar hulp nodig is, ben ik. Als je het naar je zin hebt, doe je dat. Ik wil ook helemaal geen ‘nee’ zeggen.” En dus is zijn lijstje aan vrijwilligerstaken, behoorlijk divers. “Voorzitter, lid van de sponsorcommissie en betrokken bij het organiseren van activiteiten.” IN DE WIND Sterker nog. “ik herinner me nog goed, het 40-jarig jubileum, stond ik toiletten schoon te maken! Dat soort zaken moeten toch ook gewoon gebeuren.” Net als het geven van training. “In het verleden had ik wel mijn diploma’s gehaald, maar door het fluiten, waren die verlopen. Toen heb ik opnieuw mijn UEFA C gedaan en ben ik weer aan de slag gegaan.” Eerst bij Rijen en Virtus, om een seizoen of drie geleden weer terug te keren op het oude nest. “Er was een vacature, bij de JO19, dat leek me wel wat. Had ik op zondag tenminste ook weer gewoon een vrije dag!” In een lichting met best wat aardige voetballers veroverde Van Hulten het kampioenschap en promoveerde hij naar de eerste klasse. Toch is dat voor hem als trainer niet het allerbelangrijkste. “Die jongens moeten zich vooral kunnen ontwikkelen, richting het eerste. Dat is mijn doel.” Naast plezier maken natuurlijk. “Met mijn drukke baan bij Defensie, vind ik het heerlijk om twee keer per week op het veld in de wind te staan. Mijn zoon voetbalt ook in het team, dus ze komen geregeld bij ons over de vloer. Het is één grote vriendengroep.” Van Hulten begint te glunderen, zodra hij erover vertelt. “Die gasten houden je jong. De dynamiek vind ik geweldig. Ik leer zelf ook van ze, tijden veranderen. Jeugd van vroeger, noem ik mezelf altijd.” Vanwege een blessure aan zijn heup kan de voormalig arbiter zelf niet meer hardlopen en dus zit hij regelmatig op de fiets. Al kruipt het bloed toch ook waar het niet gaan kan. “Bij hoge nood, fluit ik nog wel eens een wedstrijdje. Puur om mijn steentje bij te dragen.” VOETBALPLEZIER Mist hij zijn carrière als topscheidsrechter niet af en toe? “Soms kriebelt het om eerlijk te zijn wel, maar het is goed geweest. Ik kan terugkijken op een mooie periode, aan alles komt een einde.” Toch heeft hij nog regelmatig contact met oud-collega’s en kreeg hij onlangs zelfs een rol binnen het Betaalde Voetbal aangeboden. Van Hulten hield bewust de boot af. “Ik geniet gewoon lekker van het leven.” En dat doet hij dus vooral, op het veld. “Die jongens duidelijk proberen te maken dat je zo simpel mogelijk moet spelen. Wedstrijden evalueren en bespreken, zodat ze situaties gaan herkennen.” Met de aanstelling van Thomas de Ridder, als Hoofdjeugdopleiding bij Seolto, hebben ze daarin een goede stap gezet, vindt Van Hulten. “We streven naar gediplomeerde trainers, zodat bepaalde principes heel herkenbaar worden. Bijvoorbeeld van drukzetten of kantelen.” Toch staat voetbalplezier, nog altijd wel op één. “Proberen te winnen, maar wel op een leuke manier. Kinderen moeten zichzelf kunnen zijn, fouten durven maken en daar weer van leren. Als je ze dan ziet genieten...” Met een goed gevoel, onder de poorten door, het sportpark op. Van Hulten doet het zelf al jaren. “Hier zijn zoveel hechte vriendschappen ontstaan, Seolto is echt een familiegevoel. Dat voelt denk ik iedereen.” En voorlopig, blijft hij dat nog wel even doen. “Welk team is nog even afwachten, maar ik ga zeker door. Gewoon spelers helpen gelukkig te zijn in dat voetbaltenuetje!” EIGEN DORP Dat ze bij De Fendert geen titelkandidaat waren, dat was wel duidelijk, ook niet in de nieuwe competitie. Met minder Zeeuwse clubs. “Het is anders voetballen, het niveau is denk ik ook wat hoger, maar dat mag geen excuus zijn.” Mochten ze daadwerkelijk degraderen, schrikt dat Stomphorst voor volgend seizoen dan af? “Mij maakt het niveau niet uit, ik vind het wat dat betreft wel best. Als we onderling maar plezier hebben.” Want, zo vertelt hij. “Onlangs werd ik via-via door een club benaderd, of ik bij hen in de derde klasse wilde komen spelen. Dat hoeft voor mij niet. Ik vind het prima zo, lekker op mijn eigen dorp voetballen.” Al hoopt hij natuurlijk wel, dat er de komende tijd iets vaker gewonnen wordt. “We moeten blijven werken voor elkaar, dat is cruciaal. Met dezelfde inzet en passie het veld op. En met een beetje geluk, komen de resultaten dan vanzelf...” Aan hem, zal het in ieder geval niet liggen. “Ik ben een keeper die een grote mond heeft, de boventoon wil voeren en heerst in de ‘16’. Ook meevoetballend kan ik mijn steentje bijdragen. Vooral mijn trap, ben ik tevreden over. Behoorlijk ver, daar komen nog best vaak kansen uit.” Een typische keeper, iemand met een karaktertje. “Ik ben niet de makkelijkste, zeg als ik het ergens niet mee eens ben. Dan heb ik toch vaak wel een weerwoord.” Sterker nog. “Dan word je als doelman op non-actief gesteld, praat je dat als volwassenen uit en is de saamhorigheid weer terug!” Nu nog de punten...
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=