VoetbalJournaal Dordrecht, najaar 2023

31 R O RB OER RYBO OSEB BYPE ESOY YPRS SOTP PSRO OTWR RSTETWSAS WER A. E CERAAO. R CMR . O. C CMO O MM Ras-Oranje Witter Angelo Leendertse keert na een 4,5 jaar durend avontuur in de Verenigde Staten weer terug naar Nederland. “Ik ga het daar missen, maar ik kijk er ook ontzettend naar uit om weer thuis te zijn.” Van Dordrecht naar Oklahoma: Leendertse terug in zijn geboortestad Al sinds Angelo vier jaar oud is, speelt hij bij Oranje Wit. “Daar is het voor mij allemaal begonnen. Ik begon bij de F7 en stroomde daarna door naar de F2.” Dat Angelo talent heeft wordt al gauw duidelijk als hij op zijn zevende wordt gescout door Feyenoord. “Daar heb vijf jaar in de jeugd gespeeld en veel geleerd. Ze vonden me alleen uiteindelijk niet goed genoeg, toen ben ik direct teruggegaan naar Oranje Wit. Dat voelde meteen vertrouwd.” In de jaren die volgde heeft hij nog één keer een uitstapje gemaakt naar Sparta om daar in de jeugd te voetballen. Voor Angelo is er maar één Nederlandse amateurclub waar hij het liefste komt en dat is Oranje Wit. “Ik ben na twee jaar bij Sparta ook weer gelijk teruggegaan naar Oranje Wit. Het mooie is dat ik nooit scheve blikken kreeg; ik ben telkens weer met open armen ontvangen. Dat maakt de club de warmste en gezelligste club die er is.” Als 17-jarige maakte Angelo zijn debuut in het eerste, waar hij vijf jaar met veel plezier heeft gespeeld. “Toen kwam het Amerikaanse collegevoetbal op mijn pad.” Ondanks dat het nooit de droom is geweest van de voetballer om naar de Verenigde Staten te gaan, heeft hij de kans toch met beide handen aangepakt. “Via bureau Kingstalent ben ik in contact gekomen met de voetbalcoach van University of Science & Arts of Oklahoma. Dat contact beviel goed. Voor mij was het daarnaast belangrijk dat ik een goede studiebeurs kreeg en die heb ik gekregen.” In de zomer van 2019 is Angelo vertrokken naar Oklahoma waar hij zijn collegevoetbal avontuur startte. De eerste weken moest Angelo enorm wennen aan zijn nieuwe omgeving. “Ik had ontzettende heimwee. Mijn Engels was nog niet op een goed niveau, waardoor ik nog met weinig teamgenoten sprak. Daarnaast ben ik altijd al wel iemand die de kat uit de boom kijkt, dus het heeft even tijd gekost.” Ook het klimaat was wennen voor de Nederlander. “Ik kwam daar aan met 45 graden en in die hitte trainden we dan twee keer per dag. Ik was zowel de temperatuur als het trainingsregime niet gewend. In Nederland ligt het tempo tijdens de wedstrijden een stuk lager. Dat is in Amerika niet. Je bent negentig minuten alleen maar aan het rennen, vliegen en tackelen. Er zit geen moment rust in.” Dat zijn conditie nog niet op hetzelfde niveau lag als zijn teamgenoten, bleek wel uit een fitnesstest die ze moesten doen. “Ik was een na laatste, dus ik moest een flinke inhaalslag gaan maken.” Na drie weken had Angelo een goed gesprek met zijn teamgenoten en coach. “Dat heeft erg geholpen, ze gaven me de tijd om te wennen. Daardoor voelde het steeds meer als thuis.” Het seizoen in de Verenigde Staten is anders ingedeeld dan in Nederland. “Je speelt van augustus tot november wedstrijden en dan tot april niet meer. Je beseft dus dat je dus in die drie maanden alles moet geven.” Ook de competitie ziet er anders uit. “Je zit met tien teams in de competitie. De eerste acht gaan door naar de playoffs. Als je de finale daarvan wint, ga je door naar de Nationals. Dat is het niveau wat elk team wil halen.” Voor Angelo was dat het beste seizoen wat hij in de Verenigde Staten heeft gespeeld. “Ik kon mijn team dat jaar goed helpen met doelpunten en assists. Daarnaast kreeg ik dat jaar ook een award voor mijn verdiensten. Helaas verloren we uiteindelijk de finale, waardoor we niet deel konden nemen aan de Nationals.” Tijdens Angelo’s eerste jaar in Oklahoma brak corona uit. “Het semester werd eerder gestopt, waardoor ik in maart al terug was in Nederland. Dat vond ik toen niet zo erg. Het was voor iedereen een gekke tijd en mijn moeder was juist blij dat ik er weer even was.” Toen Angelo in de zomer weer terugging, moest hij bij aankomst zeven dagen in quarantaine. “Verder moesten we elke dag onze temperatuur meten en natuurlijk ons laten vaccineren. De focus lag in die periode even niet meer op het voetballen. Het seizoen werd daarom ook verplaatst van augustus naar januari. We werden door school ontzettend goed begeleid in die tijd en we hadden elkaar om op te steunen. Dat heeft het allemaal niet zo erg gemaakt” In de jaren erna hikte het team van Leendertse telkens tegen de Nationals aan. “We stonden in mijn derde jaar in de kwartfinale, vorig jaar in de halve en dit jaar hebben we wederom de finale verloren. Dat is een enorme teleurstelling. Ik had dolgraag de Nationals willen spelen, maar dat zat er helaas niet in.” Ondanks het gemis van de Nationals, heeft hij op persoonlijk gebied een grote ontwikkeling gemaakt. “Ik ben ontzettend gegroeid als speler. Ik ben drie jaar lang aanvoerder geweest en mijn kwaliteiten zijn bekroond met vijf nominaties voor het all selection team.” Dat is een team wat bestaat uit alle spelers waarvan de selectiecommissie vindt dat ze goed hebben gepresteerd dat seizoen. “Ik kom thuis met een bak ervaring. Niet alleen op voetballend gebied maar ook op persoonlijk gebied. Ik heb veel geleerd over mezelf en heb ik daarnaast ook een hbo-diploma op zak.” Leendertse gaat vooral de mensen in Oklahoma missen. “Ik heb vrienden voor het leven gemaakt daar. We zagen elkaar elke dag, ook buiten de trainingen. We speelden regelmatig FIFA, aten altijd samen en keken in de avonden regelmatig films. Als je zoveel met elkaar omgaat creëert dat een sterke band, het voelt echt als familie.” Leendertse kan bij terugkomst direct weer aan de slag bij zijn oude club. “Daar kijk ik heel erg naar uit.” Wel is de speler benieuwd of Dordt nog echt als zijn thuis gaat voelen. “Dat moet ik mee gaan maken. Ik denk wel als ik straks weer op het veld bij Oranje Wit sta, dat het gevoel vanzelf weer terugkomt.” Hoe de toekomst er voor Leendertse verder uit ziet weet hij nog niet. “Als kind droom je ervan om profvoetballer te worden en het hoogste niveau te halen, dat is me nog niet gelukt. Voor nu ben ik al heel gelukkig dat ik dit mocht meemaken en dat ik het komende half jaar weer bij Oranje Wit kan ballen.” 3704.pdf 1 11-12-2023 13:32:29 0289455.pdf 1 5-9-2023 16:22:14

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=