VoetbalJournaal Dordrecht, najaar 2023

21 R O RB OER RYBO OSEB BYPE ESOY YPRS SOTP PSRO OTWR RSTETWSAS WER A. E CERAAO. R CMR . O. C CMO O MM Het G-team van Dubbeldam heeft er binnen een jaar tijd negen nieuwe fanatiekelingen bij gekregen. “We begonnen met zeven kids en nu hebben we er zestien”, zegt Patrick de Rover, trainer van het team. “Dat is echt geweldig en daarom willen we nu al naar twee elftallen toe. We hebben ondertussen te veel spelers voor één.” Dubbeldamse G-team is een groot succes: ‘Het ontroert me’ Ruim een jaar geleden begon Patrick samen met zijn vrouw Bianca met het opzetten van het G-team. “Toen mijn oudste zoon stopte met voetballen bij Dubbeldam, stopte ik ook als trainer van dat team. Mijn vrouw vond toen dat het tijd was om er voor onze jongste zoon Colin (15) te zijn op het gebied van sport. Colin is doof en er is voor kinderen met een handicap zo weinig, zeker op sportief vlak. Ik had van Dubbeldam al begrepen dat ze al een lange tijd een G-team op wilde zetten, dus wij kwamen als geroepen. Vanaf daar is het losgegaan.” De trainer startte met het maken en uitdelen van flyers om het plan kenbaar te maken. Dit deed hij op scholen voor kinderen die speciaal onderwijs nodig hebben. “Naast mijn eigen zoon, die razend enthousiast was over het G-team, kregen we al snel aanmeldingen.” Het G-team is voor elk kind met een beperking. “We hebben van alles rondlopen in het team. Onder meer kinderen met een lichamelijke beperking, met het syndroom van Down maar ook met een autistische stoornis. Ze gaan ontzettend goed met elkaar om. Ze vinden elkaar allemaal leuk en lief en dat is mooi om te zien.” De Rover was in het begin wel bang dat andere kinderen misschien lacherig konden doen over en tegen het team. “Kinderen zijn keihard onder elkaar, dus ik vond het wel even spannend hoe de reacties zouden zijn. Gelukkig hebben we er helemaal niets van gemerkt. We horen helemaal bij de club, we zijn goed opgevangen. Het is echt een warm bad waar we in terecht zijn gekomen.” Zowel Dubbeldam, de gemeente als de KNVB zet zich in voor het team. “Vanuit Dubbeldam krijgen we alles wat we nodig hebben. Zo worden alle tenues en trainingspakken geregeld vanuit de club. Met de gemeente kijk ik of er bepaalde potjes zijn die we voor ze kunnen gebruiken. En aan de KNVB kunnen we hulpvragen stellen als er problemen zijn. Je merkt echt dat mensen en instanties het de kinderen gunnen.” Het trainen en leiden van een G-team niet altijd gemakkelijk. “Elk kind binnen het G-team heeft zijn eigen rugzakje. Autistische kinderen kunnen bijvoorbeeld heel boos worden. Die moet je dan echt even apart nemen om ze weer rustig te krijgen. Het kan ook zijn dat ze ineens weg lopen en dan moet een van ons er achteraan. Dat kan soms even lastig zijn.” Patrick en Bianca staan er gelukkig niet alleen voor. “Het scheelt dat de ouders er bijna altijd bij zijn. Zij weten precies wat je moet doen en geven dat ook aan. Daarnaast zijn er twee vaders, Remco Borger en Maarten Hoogeveen, die ons vast komen helpen. Dat maakt het een stuk makkelijker, omdat je je aandacht kunt verdelen.” Ondanks sommige moeilijkheden, krijgt Patrick er ook veel energie van zijn G-team. “Je moet soms op zeven plekken tegelijk zijn, iedereen roept constant je naam en vraagt je aandacht. Dat is het vermoeiende, maar je haalt er tegelijkertijd zoveel voldoening uit. Ries Fok, trainer van het eerste, heeft jaren geleden het G-team bij EBOH opgezet. Hij vertelde me toen ik er mee startte: ‘Let maar op, hoe rot je dag of je week is, één uur op het veld met ze en je bent weer zielsgelukkig.’ Niets is minder waar. Dat gevoel is onbeschrijfelijk.” Verliezen was voor Patrick op voorhand ook nog wel even spannend. “Ik was bang dat ze daar misschien niet zo goed mee om konden gaan. Dat ze of heel boos zouden worden en dat zouden uiten naar elkaar of dat ze juist ontzettend teleurgesteld zouden zijn.” Volgens de trainer was dat na het eerste verlies niet aan de orde. “Ze pakten het ontzettend goed op. Ik heb genoeg teams getraind waar de jongens er veel zieker van waren dat ze hadden verloren. Die konden elkaar dan echt verrot schelden. Niet bij het G-team hoor. Hier trekken ze zich weinig aan van een verloren wedstrijd.” Het G-voetbal werkt net even anders dan het reguliere voetbal. Ze werken wel met wedstrijden. Alleen dan zeven tegen zeven op een half veld met kleine doeltjes. “We nemen het allemaal niet zo nauw tijdens de wedstrijden”, zegt de trainer. “Als er bijvoorbeeld een team is die net zo veel spelers heeft als wij, dan spelen we negen tegen negen. Daarnaast is er wel een scheidsrechter, maar die fluit eigenlijk alleen bij doelpunten.” Ook het voetbal is vooral voor de lol bij het G-team. “We proberen er wel voetbal in te brengen, vooral gericht op het spelen van links naar rechts over het veld heen. Dat gaat prima, maar het belangrijkste is dat het leuk blijft.” Elke club zou het volgens Patrick moeten doen. “Ik raad het honderd procent aan. Als de mogelijkheid er is en er zijn mensen die het willen doen, dan absoluut.” Het vergt volgens de trainer wel wat vrije tijd. “Maar het is heerlijke vrije tijd, het zet je echt met beide benen op de grond.” Hij had het niet willen missen. “Het is zo gaaf om mee te maken. Je ziet kinderen, ondanks al hun problemen, genieten. De saamhorigheid is ontzettend groot, net als de bereidwilligheid van mensen. Dat ontroert me. Ik ben er zo trots op en het werkt zo inspirerend hoe zij naar het leven kijken.” 0284119.pdf 1 20-11-2023 16:41:40 Arbo Begeleiding Stam 06-27185991 info@arbocoach.nl ARBOCOACH.NL 0284564.pdf 1 20-11-2023 16:46:20

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=