19 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Katwijk moet het een groot deel van de tweede seizoenshelft doen zonder Kay Blokland. De 30-jarige verdediger maakt samen met zijn vriendin Lianne een lange reis. “Weinig voetballers doen dat op dit niveau, en ik geef toe dat het lastig is om de club achter te laten, maar Lianne en ik willen deze reis ontzettend graag maken.” Rijnsburgse Boys is afgelopen zomer gestart met een G-afdeling. Dertien kinderen zijn na een Open G-middag lid geworden van de vereniging. “Een prachtig resultaat, zegt Robin Frijns (30). Hij nam na een gesprek met vrienden het initiatief om te starten met G-voetbal voor kinderen tussen de 6 en 12 jaar. “Mijn vrienden hebben een dochter met een beperking. Zij wilde heel graag voetballen, maar er was nergens plek. Dat vond ik heel kwalijk. Voetbal is voor iedereen.” Blokland: ‘Lastig om Katwijk achter te laten, maar die paar maanden gun ik mezelf’ Robin Frijns over start G-afdeling: ‘Voetbal is voor iedereen’ In januari stapt het stel in het vliegtuig richting Zuid-Amerika. “We hebben de route grotendeels uitgestippeld. We vliegen op Bogota, de hoofdstad van Colombia. Vanaf daar reizen we naar boven, naar Medellin. Na een periode daar zoeken we de stranden op bij Barranquilla. In die stad wordt ieder jaar carnaval georganiseerd, een van de grootste van de wereld, na Rio de Janeiro. Het lijkt ons fantastisch om bij dat festival te zijn en lekker mee te feesten.” JEEP HUREN Colombia is het startpunt van Blokland, maar ook een trip naar Costa Rica is al geboekt. “En wat we daarna gaan doen ligt nog open. Argentinië staat hoog op ons verlanglijstje. Vanaf Costa Rica zien we het dus wel. Het is ook wel lekker om niet alles te plannen. In Costa Rica gaan we genieten van de natuur. We horen van veel mensen dat het een onwijs mooi land is. We huren een jeep met een daktent bovenop en we gaan 2,5 week rondrijden en slapen waar we willen. In mooie natuurparken. Dat wordt een ervaring om nooit te vergeten.” Blokland is in de afgelopen jaren met zijn vriendin ook in Brazilië en Cuba geweest, voor kortere vakanties. “Eigenlijk was ik nooit zo van de verre reizen, pas sinds ik een relatie heb met Lianne. Vijf jaar nu. Zij reist vaak en ik begrijp nu ook waarom. Dit is haar wens en bij mij is het ook gaan kriebelen. Verlof krijgen van werk was niet zo’n probleem, maar ik vind het wel lastig om Katwijk achter te laten. Ik heb met Cees Bruinink (technisch directeur, red.) gesproken en hij was heel meewerkend. In de contractbesprekingen hebben we het ook op papier gezet. Natuurlijk is het niet ideaal, maar ik voetbal al zo lang, die paar maanden weg gun ik mezelf wel.” In april keert Blokland terug op Nederlandse bodem. “Ik kom zeven speelronden voor het einde van de competitie terug. Of ik dit seizoen nog speel, weet ik niet. Ik heb ook tijd nodig om weer volledig fit te worden. Dat heb ik ook met Anthony (Correia, red.) afgesproken. Wat mijn rol daarna ook wordt, ik accepteer het. Als ik op de bank zit begrijp ik het ook.” GEEN DOELEN De Rotterdammer is thuis bij Katwijk. “Het is gek om te zeggen, maar ik heb niet echt meer doelen als voetballer. Meestal wil je meer en beter, maar ik heb al prachtige jaren gehad bij Katwijk. Van de drie titels was de laatste voor mij wel het meest bijzonder. Op de laatste speeldag, tegen Spakenburg, en ik scoorde ook nog. Dat doe ik niet vaak. Ik vind het spelletje nog steeds mooi, de club fantastisch, maar ik ben soms wel gesloopt. We trainen drie keer in de week bij Katwijk en in het dagelijks leven ben ik gymdocent. Een drukke baan. Ik heb soms al ruim 20.000 stappen gezet voor een training begint. Met Anthony, onze trainer, spar ik daar wel over. Dan zoeken we naar een oplossing.” OMA VAN 89 Blokland speelt al jaren bij Katwijk en maakte drie kampioenschappen mee met de club, waarvan twee in de laatste twee seizoenen. “Ik vind Katwijk oprecht de mooiste club. Een familievereniging. Iedereen doet mee en wordt als familie gezien. Mijn oma van 89 jaar kwam vroeger vaak bij mij kijken, maar de laatste periode wat minder. Vrouwen op de club stuurden mijn oma een bloemetje met een kaart. Ze schreven dat ze haar misten. Dat typeert de club voor mij.” Frijns aarzelde niet en ging bij de club waar hij al ruim twintig jaar lid is en training geeft, vragen naar de mogelijkheden. “Ik heb voorzitter Peter Zandbergen benaderd en hem gevraagd of we een G-afdeling konden starten. Hij vond het idee fantastisch. Ik heb een plan van aanpak gemaakt, dat gedeeld met het bestuur, en ik ben nog op onderzoek uitgegaan. Ik kwam erachter dat er voor de jeugd in onze regio niets is. Er zijn wel clubs met een G-afdeling, maar alleen voor senioren. Voor jeugd niets. Dat verbaasde me enorm. Er is geen enkele club in de regio die G-voetbal voor kinderen faciliteert. Alleen Noordwijk en Oegstgeest hebben een ASS-afdeling (autistisch spectrum stoornis, red.).” Het begon dus allemaal na een gesprek met zijn vrienden, Christine en Gert van Zuilen. “Weet je, ik heb zelf vier kinderen zonder beperking. Als je er niet mee te maken krijgt, weet je het simpelweg niet. Toen Christine en Gert dit vertelden wilde ik het gaan regelen. En zij gingen er direct in mee.” OPEN G-MIDDAG Het resultaat mag er zijn, want Rijnsburgse Boys heeft inmiddels dertien kinderen met een beperking aan zich gebonden. “De Open G-middag die wij organiseerden afgelopen zomer was fantastisch. We hebben flyers laten maken, waren actief op social media, en in korte tijd hadden we zeventien aanmeldingen. Daarvan zijn twaalf kinderen lid geworden van Rijnsburgse Boys en korte tijd later kwam er nog iemand bij uit Leiden. Ontzettend mooi. En met veel dank aan de trainers die geholpen hebben. We stonden met z’n tienen op het veld.” GROTE AMBITIES Toch moet Frijns met zijn team ook nog ‘nee’ verkopen aan mensen die zich graag willen aansluiten. “Er staan twee tieners op de wachtlijst. Ze zijn te oud helaas. Maar we zijn heel ambitieus en hopelijk hebben we binnenkort wel plek. We willen binnen vijf jaar een van de grootste G-afdelingen van Zuid-Holland neerzetten. Of dat lukt weten we niet, maar dat is wel het doel. Er liggen kansen. We willen de afdeling van jongs af aan omhoog trekken. Dus je begint met de jongste jeugd, die moet je binnenboord houden, en zo werk je automatisch naar boven toe.” ZORG “We kijken momenteel wat de mogelijkheden zijn voor kinderen tussen de 13 en 18 jaar. Dus ook weer door te flyeren op scholen. Maar we hebben ook meer vrijwilligers nodig. Op dit moment geven zeven vrijwilligers training, Christine loopt daar omheen en ik zorg voor de organisatorische kant en maak de trainingen. We vinden het heel belangrijk om de kinderen goed op te vangen. Christine werkt in de zorg. Zij kan zorg bieden als dat nodig is voor bijvoorbeeld een kindje met diabetes of voor iemand die medicijnen gebruikt. Ook werkt een van onze trainers in het speciaal onderwijs. Zo is het team samengesteld. Met zorg en kennis.” Steun krijgt Frijns genoeg. “De Dirk Kuyt Foundation helpt ons met opstarten. We hebben nieuwe materialen aan kunnen schaffen, de trainingspakken zijn gesponsord. Echt fantastisch. Ik hoop dat andere clubs ons voorbeeld volgen als wij dit op poten krijgen. De bereidheid van mensen is enorm. Als we volgend jaar zomer tussen de 20 en 30 leden hebben, zou dat top zijn. En hopelijk kunnen de kinderen dan echt competitie spelen, nu trainen ze alleen. Er is niets leuker dan een echte wedstrijd voetballen. Dat is onze wens.” Foto: Sander van Duijn
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=