21 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Valken’68 als springplank voor talenten Valken’69 sloot de eerste competitiehelft af als nummer vier van de eerste klasse en daarmee ligt de weg naar succes in 2023 nog volledig open. De club groeit niet alleen in ledental, maar ook in prestaties. “Of er aan meer dan de eerste klasse wordt gedacht? Heel stiekem wel.” Valken’68 leefde in de laatste fase van de eerste competitiehelft op een roze wolk, maar viel daar door een 1-3 nederlaag tegen het Haagse HVV hard van af. Na vier zeer overtuigende overwinningen op Honselersdijk (2-4), SHO (3-0), Den Hoorn (3-0) en DHC (0-6) was dat een deceptie voor de ploeg van trainer Derek van der Plas (foto). Het doet echter niets af aan het feit dat Valken’68 zich diep in de top4 van het klassement heeft genesteld. Niet gek voor een club die een paar jaar geleden nog vaak te groot was voor het servet (tweede klasse) en te klein voor het tafellaken (eerste klasse). “We hebben wel wat stappen gezet”, zegt Hans van Vliet, lid van de technische commissie. Hij stelt dat Valken vooral een professionaliseringsslag heeft gemaakt. “De faciliteiten zijn verbeterd.” Voormalig trainer Alan Campfens, die afgelopen zomer Valken’68 inruilde voor BlauwZwart in Wassenaar, speelde daarbij volgens Van Vliet een belangrijke rol. “Hij heeft de beleving van de trainer alsof hij fulltime bij een club werkt. Hij is altijd bezig met beter worden en dat heeft ons als club ook enorm geholpen. Alan wilde bijvoorbeeld graag drie keer trainen per week. Wij vonden dat best lastig, omdat we juist spelers hadden die bewust voor ons kozen om af te bouwen na bij Katwijk, Quick Boys of Rijnsburgse Boys te hebben gespeeld. En hoe lang ga je dan in een seizoen drie keer trainen? Doe je dat dan alleen in de voorbereiding of nog langer. De benadering van Alan zette ons wel aan het denken.” Niet dat Valken’68 elke suggestie van de oefenmeester klakkeloos uitvoerde. “Het heeft gezorgd voor discussie en dat is altijd goed om te kijken waar je als club heen wil en kan”, reageert Van Vliet. “Sommige punten pasten niet bij onze club, andere waren juist heel goed te integreren. Je hebt nou eenmaal te maken met een clubcultuur en die cultuur bewaken we scherp. We zullen ons nooit spiegelen aan de grootmachten om ons heen.” Met Derek van der Plas heeft Valken’68 nu een trainer die voortborduurt op deze professionalisering. Het betalen van spelers is uitgesloten, nu en in de toekomst, weet Van Vliet. “Ze weten dat ze bij ons een fristi en een gevulde koek kunnen krijgen en dat is het.” Daarentegen wordt er veel aandacht besteed aan gezamenlijke activiteiten voor de gehele selectie en zullen spelers het meer moeten zoeken in de mogelijkheden die we creëren waardoor spelers zich kunnen waardoor spelers zich kunnen ontwikkelen.” Op dat vlak is er wel een duidelijke koerswijziging te zien. Valken’68 is geen eindstation meer voor spelers in hun nadagen, maar een springplank voor jonge talenten. “Afgelopen zomer hebben we bijna alleen maar spelers van iets boven de twintig erbij gekregen. Dat is vergeleken met een paar jaar geleden een trendbreuk. Voorheen kwamen er vooral aanwinsten die wat ouder waren. Het gevolg van die andere koers is dat er meer rek zit in de groep. Dat zie je nu ook terug op het veld.” Want waar Valken’68 voorheen tussen de tweede en eerste klasse bungelde, is de Valkenburgse hoofdmacht nu een subtopper in de eerste klasse. Van Vliet weet ook dat de stap naar de absolute top in het klassement niet ver meer is. “Het is sportief geen noodzaak, maar als we de kans krijgen moeten we die pakken. En heel stiekem kijk je er toch naar.” Geen schoppartijen bij VanNispen als het na een 0-3 achterstand bij rust bijna tegen een nederlaag met dubbele cijfers aanloopt. “We krijgen complimenten van de tegenstanders,” zegt trainer Stephan Spruijt, die na hoge pieken nu even met een vernieuwd team in een dalletje zit. “Wij gaan zeker voor het beste, maar tegen een goede ploeg als Nieuwkoop, dat met 9-0 veel te sterk was, beseffen we dat zij een klasse beter zijn en blijven wij gewoon sportief spelen.” Van Nispen draagt manmoedig zijn lot “De sfeer blijft er in bij ons. We maken geen verwijten naar elkaar,” stelt de 58-jarige Spruijt, die weet waar de oorzaak ligt voor het tot nu toe lastige seizoen van het eerste zaterdagelftal. “Zes jaar geleden kwam een groep goede voetballers over van Noordwijk. Zij wilden in een zaterdagteam op niveau spelen. Ik werd toen benaderd om deze groep te begeleiden want de KNVB verplicht een club een trainer met de juiste papieren te hebben. De sponsoring, kleding en dergelijke regelden ze allemaal zelf. Ik had het onwijs naar mijn zin, want er zaten veel goede spelers tussen en de sfeer was ook goed. We promoveerden van de vierde via de derde naar de tweede klasse. Een flink aantal jongens uit dat team is tijdens corona helaas gestopt. Het team bestaat daardoor sinds vorig seizoen grotendeels uit spelers die voorheen in het tweede team van de zondagtak speelden.” Na degradatie in het vorige seizoen staat Van Nispen nu onderaan met nul punten uit elf duels. “We kampten met een paar geblesseerde sterkhouders en hebben te maken met jongens die regelmatig moeten werken in de bloemenbranche op zaterdag. Dus moeten we regelmatig een beroep doen op junioren, onder wie de pas 15-jarige Max Keizer. Hij doet het prima, maar komt fysiek en qua slimmigheid nog net wat tekort. Na de winterstop kan het in elk geval niet slechter gaan”, lacht Spruijt. De geboren Haarlemmer kan als geen ander relativeren. “Als we volgend jaar in de middenmoot van de vierde klasse meedraaien kan Van Nispen daar zeker ook mee leven. We willen zo goed mogelijk presteren, maar als er niet meer inzit en je er alles aan doet is het niet anders. We staan elke week met rond de 27 man op het trainingsveld. En uiteindelijk is gezelligheid het belangrijkste. We halen daarom regelmatig een dj naar de kantine. Het WK hebben we met z’n allen gekeken op een groot scherm. Als Ajax Europees speelt, gaan we eerder trainen om daarna de wedstrijd te kijken. Na zo’n vijf jaar afwezigheid gaan we vanaf 2023 weer met een grote supportersbus en vaste chauffeur naar de verre uitwedstrijden bij clubs zoals Alphen en Aarlanderveen.” Spruijt is blij dat hij dit nog allemaal mee mag maken bij de club uit De Zilk. “Ik heb 22 jaar geleden mijn trainersdiploma gehaald. Nadat ik trainer was bij onder meer Zevenhoven en Foreholte werd ik in 2010 hier trainer. In 2012 kreeg ik longkanker, maar mijn contract werd door de club verlengd. We zien wel hoe het afloopt, werd er toen gezegd. Mijn rechterlong is weggehaald en ik had gelukkig geen bestralingen nodig. Mijn longcapaciteit is fors afgenomen, maar mijn zonen, die toen zes en zeven jaar waren, hebben hun vader nog. Ik tel sindsdien mijn zegeningen en zei tegen de bestuurders van Van Nispen dat ze me altijd konden bellen toen mijn contract uitgediend was. Zes jaar geleden werd ik teruggevraagd. Ik heb het hier opnieuw prima naar mijn zin.” “Het gevolg van die andere koers is dat er meer rek zit in de groep. Dat zie je nu ook terug op het veld.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=