30 SHOP NOW ’S-HEERENHOEK – Een hardnekkige rugblessure hield aanvaller Kevin Dooge vorig seizoen het eerste half jaar aan de kant. Patrijzen werd op de laatste speeldag veroordeeld tot de nacompetitie, waarin het degradeerde. Daardoor spelen de oranjehemden nu in de 4e Klasse A, waar ze vanaf speeldag één de ranglijst aanvoeren en de eerste periodetitel wisten te grijpen. Eindelijk weer fitte Kevin Dooge ziet titelkansen Patrijzen positief in “Dat waren we ook wel aan onze stand verplicht vind ik, want eigenlijk denk ik dat we een selectie hebben die zeker moet kunnen meespelen in de derde klasse. Al sta je aan het eind van een seizoen meestal wel terecht op de plek waar je eindigt. Het was door vele redenen vorig seizoen niet goed genoeg en dan kan je er ook gewoon uitvliegen zoals in ons geval.” Dooge (27) is afkomstig uit de jeugd van Patrijzen van waaruit hij verkaste naar JVOZ. Na zeven seizoenen vertrok hij naar Kloetinge waar hij drie seizoenen voetbalde. In 2017 keerde hij, na de overstap naar het zaterdagvoetbal, terug bij zijn oude club. “Ik heb het bij Kloetinge destijds niet gered, maar met alle ervaring in mijn rugzak heb ik toen de stap genomen om weer terug te keren bij Patrijzen om er lekker op een mooi niveau met mijn vrienden te gaan voetballen. En bij ons in de selectie zijn meerdere jongens die dezelfde weg hebben bewandeld, dus dat is wel mooi.” Dat Dooge, die meestal hangend aan de linkerkant speelt, nu met Patrijzen bovenaan staat is voor hem niet echt een verrassing. “Er zijn een aantal teams die kwalitatief in aanmerking komen voor de titel. Naast ons zie ik Lewedorpse Boys, Zaamslag en RIA W. zeker als concurrenten. Je merkt wel dat het verschil tussen derde- en vierde klasse echt gigantisch is. Wij zitten daar qua niveau misschien tussenin, want we blijven natuurlijk een kleine dorpsclub. Het hoge niveau van derde klasse en onze krappe selectie maken het misschien lastig om structureel een stabiele derdeklasser te blijven. Maar als je de kans hebt om op dat niveau te spelen moet je er altijd vol voor gaan. Dat is dus ook exact wat wij willen. Minimaal promoveren en als het even kan een kampioenschap.” De behendige dribbelaar, in het dagelijks leven werkzaam als verenigingsadviseur bij de gemeente Borsele, ziet wel dat Patrijzen door tegenstanders anders wordt benaderd. “We zijn de te kloppen ploeg en daar moeten we mee om zien te gaan. We staan bovenaan, maar pas aan het eind worden de prijzen verdeeld. Voor mij is het fijn dat ik eindelijk weer fit ben en een sportieve bijdrage kan leveren. Dat is na anderhalf jaar kwakkelen voor mij misschien nog wel de grootste winst.” Gise Traas: ‘Niks mooiers dan heerlijk op een voetbalveld kunnen staan’ Het sociale aspect is voor Berke Deckers het belangrijkste in voetbal NIEUWDORP/ ’S-HEERENHOEK – Bestuurslid, trainster én zelf nog altijd actief voetbalster zijn bij de 7x7 en tweede elftal van ST Nieuwdorp/Patrijzen/ Lebo. Het is een hele waslijst, maar Gise Traas (47) haalt er ontzettend veel voldoening en plezier uit. Ze woont in ’s-Heerenhoek maar is vanuit de samenwerking inmiddels ook al heel wat jaren actief binnen SV Nieuwdorp als het gaat om voetballen en trainingen verzorgen. “Zonder meer! Anders zou ik het ook al niet zoveel jaar kunnen volhouden denk ik. Ik ben begonnen met training geven toen onze jongste vijf jaar was en die is inmiddels negentien, dus ik loop al wat jaartjes mee. Op dit moment ben ik trainsters van een heel leuk groepjes voetballertjes bij de JO7. Daar zitten twee meisjes bij en de rest zijn fanatieke kereltjes. Leuk om te doen en om te zien dat ze zoveel spelplezier beleven en ook nog altijd elke training en wedstrijd beter worden.” Momenteel telt haar groep die ze voor zich heeft achttien kinderen, maar daarvoor krijgt ze wel wat assistentie in de begeleiding van welwillende voetbalouders en soms ook van medespeelsters uit haar damesteam. “In het verleden heb ik ook oudere leeftijdsgroepen getraind waaronder een meidengroep van veertien en vijftien jaar. Maar dat was toch wel even anders. Die moest je soms echt ‘aanslingeren’ en motiveren als puberende tieners. Deze kleintjes hebben er altijd zin in. Al is het wel zaak dat je moet proberen dat voetbal ook inhoudt dat je kan verliezen en dat dit niet altijd leuk is. Maar gelukkig gaat ook de element van het spel steeds beter.” Voor Traas bestaat er bijna niks mooiers dan in haar sportieve kloffie en voetbalschoenen op het veld te staan. “Dat is wel iets waar ik me heel er thuis voel. Of het nou als trainster is of zelf als speelster. Ik ben fanatiek en wil graag ook winnen. Maar bij de kleintjes draait het mij er vooral om dat ze dingen leren en vooral genieten van hun momenten op het veld. Als je dan die blije koppies ziet, dan kan ik daar wel enorm van genieten. Je stopt er best wat vrije uurtjes in, maar dat is het voor mij zeer zeker ook waard en dat geeft mijn ook een bak aan energie gelukkig.” Een rol in de bovenbouw als trainster ziet ze in de toekomst voor zichzelf niet snel gebeuren. “Nee hoor, doe mij de onder- en middenbouw maar. Dat is het allermooiste. De puurheid die ze uitstralen, dat vind ik prachtig en dat hoop ik nog wel wat jaartjes te kunnen volhouden.” WOLPHAARTSDIJK – Nieuw seizoen, nieuwe trainer en dus vol nieuwe energie wilde Berke Deckers aan het seizoen beginnen bij Wolfaartsdijk. In de tweede wedstrijd van de voorbereiding liep de middenvelder een scheur op in zijn hamstrings. Pas in de negende wedstrijd keerde hij terug in de basis en hoopt nu de rest van het seizoen zijn plek te claimen in het elftal. “Het was teleurstellend natuurlijk als je vol goede moed aan het seizoen begint en probeert de nieuwe trainer te overtuigen van je kwaliteiten. Dat liep even anders, maar ik ben nu wel blij om te merken dat ik het vertrouwen krijg nu ik weer fit ben. Het is mijn derde volle seizoen in de eerste selectie maar heb nu pas het idee dat ik echt basisspeler kan worden. Onder Carlos de Jonge heb ik wel gevoetbald, maar kreeg ik op mijn positie minder kansen. We spelen nu op een iets andere manier en bovendien heeft de selectie ook wat veranderingen ondergaan. Dat geeft nieuwe mogelijkheden en die hoop ik nu te pakken.” Al sinds de jeugd is Deckers actief bij Wolfaartsdijk en sinds drie seizoenen dus vanuit de jeugd aangesloten bij de hoofdmacht. Hij werd twee seizoenen terug kampioen en kende in de derde klasse een teleurstellend jaar. “Nu zijn we terug in de vierde klasse en willen graag meedoen bovenin. Maar als je kijkt naar deze klasse, dan kun je alleen maar concluderen dat die enorm sterk is geworden. We zitten met vijf teams in de competitie die vorig jaar in de derde klasse speelden. Dus wil je een prijs pakken dit seizoen dan zullen we elke week vol aan de bak moeten en scherp voor de dag komen.” Deckers schat in dat ze misschien na Lewedorpse Boys, Patrijzen en Zaamslag de ‘best of the rest’ zijn, al komt dat nog niet echt tot uiting in het spel en de resultaten. “Dat moet gewoon beter. We zijn van 1:4:3:3 naar 1:3:5:2 overgegaan en dat vergt de nodige aanpassing. Jongens die voorheen minder speelden krijgen nu wel volop kansen, waaronder ikzelf. Spelers staan nu op andere posities dan vroeger en ook dat is wennen. Ik merk wel dat het steeds beter gaat draaien en dat is wel een prettige gewaarwording. Ik wil graag winnen en lekker voetballen, al telt voor mij vooral het sociale aspect, want mét elkaar iets bereiken, ergens naartoe werken en daar met elkaar lol aan beleven voor, tijdens en ook ná het voetbal daar geniet ik het meeste van.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=