27 SHOP NOW De Winter nog vol vertrouwen bij v.v. GOES GOES – Hoewel de positie op de ranglijst nog niet het gewenste aantal punten en overwinningen laat zien, is aanvoerder Tim de Winter nog altijd vol vertrouwen bij derdedivisionist Goes. ‘We voetballen goed alleen weten we onszelf nog niet optimaal te belonen. Op dit niveau gaat het om details en die vallen nu nog in ons nadeel uit.’ Toch ziet de middenvelder dat het veldspel van zijn ploeg wordt geroemd, ook door tegenstander. “We hebben dit seizoen in heel veel wedstrijden laten zien dat we absoluut mee kunnen komen op dit niveau. Achterin en op het middenveld spelen we prima positiespel en ook voorin gaat het goed tot aan de zestien meter. Dan stokt het helaas nog en weten we ons veldspel niet te bekronen. In delen van wedstrijden zijn we ook al meer dan eens de bovenliggende partij geweest maar stapten zonder punten van het veld af. Dat is enorm zuur, maar op een gegeven moment gaat het ook onze kant uitvallen, daar ben ik van overtuigd.” De Winter is al sinds 2015 actief bij Goes dat destijds nog uitkwam in de eerste klasse. “Ik ben opgegroeid bij Kwadendamme en via JVOZ kwam ik bij Goes terecht. Dat ze toen nog eerste klasse speelde was voor mij wel prettig. Zo kon ik meegroeien als voetballer naar het niveau van Derde Divisie waarop we nu actief zijn. Als je nu vanuit de jeugd van JVOZ de overstap maakt naar een hoger niveau zoals dat bij ons dan kost dat vaak heel wat maanden tijd om aan te haken. Toen ging dat wat geleidelijker in mijn geval en dat is goed geweest voor mijn ontwikkeling als speler.” Sinds dit seizoen is de winter fit én tevens ook aanvoerder in de ploeg van trainer Dennis de Nooijer, nadat Daniël Wissel voor aanvang van het seizoen stopte. “Dat ik nu de rol van aanvoerder vervul is wel iets waarop ik trots ben. Het is een waardering vanuit een staf en club. Maar persoonlijk maakt het me niet een andere voetballer. Coachen deed ik ook zonder band wel en ik probeer altijd mijn ploeggenoten te helpen waar ik kan.” Dat er met HSV Hoek, Kloetinge en Goes nu drie Zeeuwse teams in de Derde Divisie actief zijn, daar kan De Winter, in het dagelijks leven als IT-specialist werkzaam voor CZAV in Wemeldinge, alleen maar van genieten. “Het is prachtig om dat soort wedstrijden te spelen. De ambiance in die derby’s dat is ongekend mooi. Geweldig om daarin als speler te mogen acteren. En dat doen we bij vlagen prima. Hoek speelt bovenin, maar in de derby waren we delen van de wedstrijd gewoon beter. Dan zie je wat we in huis hebben. We spelen dynamisch met veel positiewisselingen. Daarmee hebben veel tegenstanders het lastig. Het is nu eerst zaak om te proberen naar de ‘veilige’ plek veertien op te klimmen. Dat is nu ons eerste doel.” Hoewel het nog een flinke klus wordt voor de Goesenaren om de veilige plekken te bereiken is De Winter vol vertrouwen in een goed debuutseizoen in de Derde Divisie. “Er zijn nog flink wat wedstrijden te spelen en we hebben nu alle tegenstanders bijna gehad. Als we nu zouden verliezen én wekelijks van de mat werden getikt dan zou het anders zijn. Ik denk dat we deels ook pech hebben gehad. We creëren kansen, maar het lukt nog niet altijd om ze te verzilveren. Er komt ook wel wat geluk bij kijken, of het nu gaat om een bal die net van de lijn wordt gehaald of erin vliegt. Het is een prachtige competitie om in te voetballen en we gaan er alles aan doen om met Goes op dit niveau actief te blijven. Dat we de Derde Divisie aankunnen als ploeg dat hebben we inmiddels al meermaals laten zien.” COLIJNSPLAAT – Een keuze maken om het standaardvoetbal te verlaten is nooit een leuke voor een club, maar voor Colijnsplaatse Boys was hij volgens Wilco Goulooze voor nu de beste oplossing. ‘We zien dat nu het spelplezier bij de seniorenspelers terugkeert en dat is een positieve ontwikkeling.’ Wilco Goulooze ziet enthousiasme weer terugkeren bij Colijnsplaatse Boys Goulooze is secretaris in het hoofdbestuur maar tevens ook leider bij het tweede elftal én trainer van de Vrouwen 18+. Een flink gevuld aan vrijwilligerstaken voor de oud-speler van het tweede en derde team bij ‘Colijn’. Met een realistische bril op kijkt nu naar de ontwikkelingen binnen zijn club. “Het is even een pas op de plaats, maar bij de twee seniorenteams is het spelplezier weer gegroeid en hebben we voor beide teams voldoende spelers beschikbaar. Nu het niveau bij het eerste en tweede is verkleind zien we dat er makkelijker wordt gerouleerd en dat is een prima ontwikkeling.” “Plezier is ook primair waar het bij ons binnen de vereniging om draait. Het is gebleken dat dit sinds we in het reserve-voetbal actief zijn bij zowel de spelers van het eerste als het tweede elftal is toegenomen. Er worden nu ook weer wedstrijden gewonnen en dat is ook wel prettig dan wekelijks tegen een nederlaag aan te lopen en te moeten puzzelen om de teams van voldoende spelers te kunnen voorzien. Dat was niet wat wel wilden.” Wat het bij de senioren de afgelopen jaren sinds corona in een dalende lijn zat qua prestaties, trainingsopkomst, spelersaantallen en motivatie daar ziet het er op andere vlakken zoals bij de dames en jeugd prima uit. “Ik heb een verenigingshart en doe veel voor de club. Mijn dochters spelen hier ook en als je wilt dat er iets gebeurt binnen een club dan moet je zelf de handschoen oppakken en dat heb ik gedaan.” Zo is hij nu sinds een jaar trainer van de Vrouwen 18+. “Die zochten een trainer en anders zouden er zes of zeven speelsters stoppen. Toen ik dat hoorde heb ik zelf besloten om de trainingen te gaan geven en nu is het aantal zelfs gegroeid tot veertien dames. Die spelen een keer per maand op vrijdagavond in toernooivorm hun wedstrijden en dat loopt heel erg goed. Dus qua senioren hebben we nu een damesteam 7x7, een heren 35+ op vrijdagavonden actief en twee zaterdagteams. Een goeie ontwikkeling voor de vereniging.” Het zorgt bovendien ook voor de nodige reuring op het sportpark aan de Havelaarstraat. “Bij de jeugd hebben we voor de JO16 en JO14 een samenwerking met Wolfaartsdijk en daarnaast nog de Kabouters en een JO7, JO8, JO10, JO11 en JO12 van onszelf. Qua aantallen zitten we in de lift en ook de sfeer op sportief vlak is flink toegenomen. Daar kan ik wel van genieten in elk geval. Want het zaak om er alles aan te doen om de club nooit te laten verdwijnen, want de ervaring is dat een club dan zelden tot nooit meer terugkeert. Gelukkig is dat bij ons niet aan de orde. Houden wat we hebben en zorgen voor spelplezier en een goede sfeer is waar we hard aan werken. En om het gat tussen de jeugd en senioren te overbruggen. Dat is noodzakelijk voor de doorstroming, want het blijft voor ons nog altijd de bedoeling om terug te keren in het standaardvoetbal. We plakken er alleen geen datum op.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=