21 SHOP NOW DRIEWEGEN/OVEZANDE – Nadat trainer Danny Sandhövel tussentijds opstapte en Serge Beulens het vorig seizoen als interim-trainer afmaakte, moest vierdeklasser DwO’15 op zoek naar een nieuwe hoofdtrainer. Die vond men in Renaldo Jacobs. En de vuurdoop als eindverantwoordelijke bevalt de Vlissinger tot op heden uitstekend. Vuurdoop als hoofdtrainer bij DwO’15 bevalt Renaldo Jacobs Het heeft even geduurd, maar na negen duels wist DwO’15 als hekkensluiter in de 4e Klasse A dan eindelijk de eerste overwinning te pakken. Half oktober was er wel gelijk gespeeld tegen Wolfaartsdijk, maar verder waren er louter verliespartijen. “Hoe dat kwam kan ik nog altijd niet zeggen. Duidelijke oorzaken waren er niet. De trainingsopkomst is perfect en juist heel hoog, de inzet van de spelersgroep is geweldig. Dus het was vooral zuur dat we niet eerder onszelf wisten te belonen met punten. Want er zit in mijn ogen zeker voldoende kwaliteit in de selectie om uit de onderste regionen weg te blijven.” Jacobs zag wel dat de spelers vooral moesten wennen aan zijn visie en trainingsaanpak. “Ik ben anders dan mijn voorgangers en als je dan op een andere manier traint en wedstrijden benadert dan spelers gewend zijn dan kost dat even tijd. We trainen met heel hoge intensiteit, veel omschakelvormen en zijn overgestapt op zonevoetbal. Het gaat al veel beter dan in het begin van dit seizoen, maar zoiets heeft gewoon tijd nodig.” Die tijd krijgt hij bij de club ook, terwijl hij zelf ook bepaalde aanpassingen heeft gedaan. “Je moet spelers laten meedenken en dan kom je ook tot bepaalde inzichten. Bij Walcheren gingen we altijd uit van de voetballende oplossing. Nu heb ik gaandeweg hier wat meer zekerheid ingebouwd en spelen we met vier verdedigers in plaats van drie. Dat soort zaken zijn goed voor ieders ontwikkeling en zorgt er hopelijk voor dat de resultaten ombuigen. Want de sfeer is perfect, we voetballen steeds beter maar het is zaak uit de negatieve vibe weg te komen. Zo’n overwinning helpt daar absoluut bij.” Net zoals hij ook buiten het veld wil zorgen voor een prima sfeer en investeert in de relatie met zijn spelersgroep. “We zijn met z’n allen op weekend geweest naar Valencia en ik heb ook al een quizavond georganiseerd. Ook belangrijk om er buiten het veld een hechte groep van te maken. Dat vind ik belangrijk. Daarnaast wil ik ook dat er hard gewerkt wordt op het veld. De fitheid van de spelers is flink gegroeid en ze laten veel spelplezier zien. Als we maar vasthouden aan onze manier van werken dan ben ik overtuigd dat we nog mooie stappen kunnen zetten met elkaar.” Voordat de ambitieuze trainer bij DwO’15 begon had hij vooral ervaring als assistent-trainer en jeugdtrainer. Als assistent was hij onder meer werkzaam bij de toenmalige zondag-hoofdklasser VC Vlissingen en VV Goes, dat toen uitkwam in de derde divisie. Bij zijn laatste club Walcheren trainde hij het tweede elftal. “Ik wil me blijven ontwikkelen als trainer en proberen het maximale eruit te halen. Dit is een mooie stap. Er zit nog veel rek in deze leergierige groep. Dat proces hoop ik hier nog verder vorm te kunnen geven. We zijn op de goede weg, nu is het zaak om door te gaan en de weg omhoog verder in te zetten.” Fit worden is het enige wat telt voor Wouter van Wallenburg bij Kapelle KAPELLE - Je maakt de overstap naar een nieuwe ploeg en wordt in je eerste seizoen direct kampioen. Dan wil je jezelf meten op een hoger niveau en krijg je te maken met een vervelende en vooral langdurige blessure. Het is het lot waarmee Wouter van Wallenburg (23) bij Kapelle nu mee te maken heeft. Verkoopplannen? De verrassend goed presterende promovendus moet het vooralsnog dus al een tijdje stellen zonder de centrale verdediger, die in 2023 overkwam van Kloetinge O23. “Ik heb last van een verrekking in de peesplaat van mijn knie die maar niet wil weggaan. Bloedirritant natuurlijk want je wilt gewoon graag voetballen en van waarde zijn voor het elftal. Ik heb fysio gehad, heb rust genomen en toch kwam de kwetsuur en de pijn weer terug. Nu heb ik oefeningen en ga ik langzaamaan op het trainingsveld weer beginnen met hersteltraining. Puur ook om de hamstrings sterker te maken en zodoende de druk van die peesplaat wat weg te halen.” Van Wallenburg is afkomstig uit Kapelle waar hij ook woont en in de jeugd ook ooit begon als voetballer. Hij vertrok toen naar Kloetinge waar hij zeven seizoenen speelde. “Daar kreeg ik te maken met een zware kruisbandblessure en ben dankzij de deskundige begeleiding daar weer fit geworden en teruggekeerd op het veld. Realistisch was ik wel om te beseffen dat zo’n blessure dusdanige impact heeft. Ik had niet het gevoel dat ik volledig alles kon geven om bij Kloetinge uiteindelijk het eerste elftal te gaan halen. Ik wilde vooral veel minuten maken en veel voetballen. Daarop besloot ik terug te gaan naar Kapelle om daar te voetballen met vrienden. Het was alleen wel enorm zuur dat ze degradeerden naar de vierde klasse nadat ik al had toegezegd de overstap te maken.” Van origine is Van Wallenburg middenvelder, maar kan ook prima als centrale verdediger uit de voeten. Vorig seizoen begon hij dus aan zijn nieuwe voetbalavontuur in de vierde klasse van het zaterdagvoetbal als middenvelder, maar uiteindelijk kwam hij toch op de positie centraal achterin terecht. “Helemaal geen probleem, want ik kan op beide goed uit de voeten en afhankelijk van de tegenstander kan de trainer dus kiezen waar ik speel en het meest van waarde ben voor het team.” Die waarde heeft hij de afgelopen periode dus vooral gehad vanaf de zijkant. Want ondanks zijn blessure is hij wel altijd bij de groep betrokken gebleven. “Ik ben elke training en wedstrijd er wel bij geweest. Dat vind ik ook belangrijk want je blijft op die manier een onderdeel van het geheel en probeer ook een beetje gangmaker te zijn. We hadden zeker ook niet verwacht dat we het, gezien de kracht van de tegenstanders in de derde klasse, zo goed zouden doen. Maar het zegt ook veel over de potentie die er in deze jonge selectie zit. We worden elke training en wedstrijd nog beter en dat is mooi om te zien. Nu nog vanaf de zijkant, maar hopelijk snel weer als actief basisspeler.” Naar dat moment is de verdediger nu vol overtuiging maar wel op verantwoorde wijze aan het toewerken. “Ik overhaast het niet maar de eerste prioriteit is fit worden. Dat is voor mij nu het enige wat telt want ik wil op het veld mijn waarde laten zien. Ik heb deze keuze weloverwogen gemaakt en hoop dan ook op een zo hoog mogelijk niveau te kunnen laten zien wat ik in mijn mars heb. Ik kan dan ook niet wachten op het moment dat ik weer een aandeel kan hebben in het groeiproces waar we als groep nu inzitten.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=