19 SHOP NOW Otte en HKW’21 hopen vol voor promotie te gaan KLOETINGE – Met Giovanni Siereveld als hoofdtrainer van de O23 keerde er begin vorig seizoen een oude-bekende terug op het Wesselopark. En dat was niet zonder succes. In het eerste seizoen van huni samenwerking vielen de puzzelstukjes al goed op hun plek en werd beslag gelegd op de tweede plek in de Tweede Divisie waardoor de ploeg promoveerde. Ook dit seizoen gaat het crescendo en doet de ploeg opnieuw mee voor de prijzen. Siereveld en Kloetinge O23 volop in ontwikkeling In de Weij voelt zich erg gewaardeerd bij Rillandia “Het zegt veel over het meerjarenplan en de voetbalvisie die hier bij Kloetinge zijn opgesteld. Voor mij is dat fantastisch werken. Natuurlijk zijn er altijd wel zaken die nog beter kunnen en moeten, met name dan in de randvoorwaarden die passende moeten zijn bij de ambitie en het niveau waar men naartoe wil. Maar als je na de promotie een seizoen later op een nóg hoger niveau weer bovenin meedoet. Dat zegt veel over de kwaliteit die hier rondloopt.” Siereveld was tussen 2005 en 2007 speler bij de Bevelandse club, terwijl hij in 2019 assistent was van hoofdtrainer Marcel Lourens. Nu is hij dus bezig aan zijn tweede seizoen als eindverantwoordelijke bij de O23. Daarnaast is hij in het kader van zijn Uefa-A opleiding ook assistent bij het eerste team van Rogier Veenstra. “De club faciliteert mij met deze opleiding in mijn ontwikkeling als trainer, ik krijg hier volop kansen als trainer en het is een mooie manier om de visie van de club, overgoten door mijn eigen idee als trainer, over te brengen op deze spelersgroep. Het is de laatste stap voor hen richting de senioren, die stap is gigantisch en daar wil ik ze graag bij helpen. Samen met mijn assistent Barry van der Hooft probeer ik ze zo goed mogelijk klaar te stomen voor de eventuele stap naar de eerste selectie.” Daarnaast is het werken op een dergelijk hoog niveau voor Siereveld als trainer ook een prachtige kans om zich als trainer verder te ontwikkelen. “Absoluut. Het doel was om na de titel nu minimaal in de middenmoot te spelen. Maar als ik zie hoe we ons op dit niveau manifesteren, dan moet je ook groter durven dromen en gaan voor opnieuw het maximale. Als trainer is dit voor mij een geweldige leerschool. Het is mooi om te zien dat Kloetinge nu op meerdere vlakken een beetje kan oogsten van het beleid wat ze een aantal jaren geleden hebben opgesteld. Het is wel belangrijk om nu niet achterover te gaan leunen, maar blijven streven naar hoger en meer. DeO23-teams moeten de brug slaan tussen de jeugdopleiding en het seniorenvoetbal, in het bijzonder het eerste team. Ik denk dat we daarin laten zien dat we zonder meer op de goede weg zijn met z’n allen.” HOEDEKENSKERKE/KWADENDAMME – Als jong ventje stapte Jorn Otte (34) bij Hoedekenskerke als vijfjarige het veld op. Als student toog hij naar Amsterdam maar bleef altijd lid van zijn club en pendelde ook destijds nog heen en weer naar Zeeland om te voetballen. Sinds de fusie speelt hij voor HKW’21 waarmee de verdediger nu vol hoop te kunnen gaan voor promotie. “We wisten vorig seizoen nipt onszelf niet te handhaven in de vierde klasse. Dat was wel een tegenvaller vanwege die versterkte regeling. Nu is het voor ons zaak om de stap omhoog weer te proberen maken, maar we zijn daarin niet alleen met diezelfde doelstelling. De vijfde klasse kent ook een flink aantal ploegen die in aanmerking komen voor een stap omhoog. Als wij met HKW’21 een periode kunnen pakken is dat een kleine prijs, weten we te promoveren dan hebben we wel de hoofdprijs te pakken met z’n allen. Of we dat ook weten te realiseren dat moeten we zien, want dan moeten er wel heel veel facetten meezitten denk ik.” Otte is de oudste en ook meest ervaren kracht in de selectie van trainer Miso Josipovic. Toen hij bijna drie jaar geleden zijn kruisband afscheurde was de centrale verdediger zelfs even een tijdje assistent van de hoofdtrainer en bleek dus ook op een andere wijze een waardevolle schakel binnen de selectie van de fusieclub. “Tijdens de revalidatie was dat voor mij een prima manier om bij het voetbal en bij de selectie betrokken te blijven. Ik ben sowieso iemand die erg over het spelletje nadenkt, ook op tactisch vlak. Dat probeer ik qua coaching in het veld over te brengen op het elftal, waarin veel jonge gasten spelen. Altijd wel op een rustige manier. Ze wegwijs te maken en proberen ze beter te maken. Wellicht dat mijn achtergrond als leerkracht in het middelbaar onderwijs daar ook wel een rol in speelt.” Zolang hij fysiek kan zal Otte blijven voetballen. Maar als dat stopt dan sluit hij niet uit dat hij als trainer aan de slag gaat. “Zelf voetballen is en blijft het mooiste wat er is, maar ik ben ook realistisch. Ik word vijfendertig en er komt een moment dat je dan een stap terug moet doen. Voorlopig is dat nog niet aan de orde, maar dat ik ooit trainer word die kans is wel groot. Al hoop ik nu eerst nog met HKW’21 wat mooie prestaties neer te kunnen zetten, want dat is en blijft wel mijn grootste doelstelling.” “Op zich natuurlijk geen heel bijzonder aantal als je bedenkt dat ze verdeeld zijn over tien seizoenen in het eerste elftal. Maar het gaat me vooral om de blijk van waardering die ik daarmee voel vanuit de club en mijn medespelers. Dat gebaar is misschien nog wel het meest waardevol voor mij om te voelen.” Naast een bedrukt voetbalshirt zit er bovendien ook nog een etentje met de voltallige selectie aan gekoppeld. “Ook mooi voor iedereen, want het is echt een geweldige groep en voor mij een perfecte club om voor te voetballen. Ondanks dat ik best wat kilometers moet maken heb ik dat er na al die jaren dat ik nu in Breda woon nog altijd graag voor over.” Nadat hij debuteerde op zijn vijftiende, speelt hij sinds zijn zestiende vast in het eerste elftal. “Daar begon ik als rechtsback maar uiteindelijk ben ik toch in een meer centrale rol terecht gekomen wat ook wel wat beter past bij mijn kwaliteiten denk ik. Het is bovendien prachtig dat ik al zes seizoenen speel in het elftal waar mijn vader hoofdtrainer is. Een bijzondere en ook mooie bijkomstigheid. En knap dat hij daarmee denk ik de langstzittende hoofdtrainer is in het Zeeuwse voetbal nu.” Dit seizoen hoopt In de Weij nog wat doelpunten toe te kunnen voegen aan zijn totaal. Zeker nu vaste penaltynemer Robin van Bavel is vertrokken naar Kapelle. “Daar baal ik wel van. Robin is mijn maatje en voor ons een groot gemis. Maar nu moeten er andere de handschoen oppakken en we zullen met elkaar moeten toewerken naar onze doelstelling. We willen graag bovenin meedoen en een periode pakken. Het zou mooi zijn als dat ons weer lukt. We gaan er in elk geval alles aan doen.” RILLAND – Al jarenlang pendelt Wessel in de Weij heen en weer tussen woonplaats Breda en Rilland. Daar wonen zijn ouders nog én stapt hij twee tot drie keer per week het voetbalveld van Rillandia op om er te trainen en voetballen. Onlangs werd hij verrast door de club toen ze hem in het zonnetje zetten nadat hij zijn vijftigste officiële doelpunt had gemaakt.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=