19 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Hoondert en HKW’21 willen zo snel mogelijk terug naar vierde klasse KRABBENDIJKE – Ze kreeg al eerder de kans om ergens anders bij een damesteam te gaan voetballen, maar nadat ze vanuit de MO19 bij Krabbendijke richting senioren ging speelde ze enkele seizoenen tussen de mannen bij het derde. Vorige zomer besloot ze echter tóch om haar geluk te beproeven in het damesvoetbal en maakte ze de overstap naar Dames 1 van v.v. Kloetinge. Daar werd ze direct ook topscorer. ‘Ik wilde nu wel de kans pakken om te kijken of ik het niveau bij de dames zou aankunnen, dat bleek zeker het geval. De stap is me dan ook heel goed bevallen.’ Overstap naar dames Kloetinge kwam voor Lotte Jansen op juiste moment Traas en Patrijzen kennen teleurstellend seizoen Jansen maakte in haar eentje de overstap naar een voor haar toch totaal vreemde omgeving. Spannend en tegelijkertijd ook uitdagend. “Ik kende er helemaal niemand en had natuurlijk een paar jaar tussen de mannen gevoetbald. Dat was weer even omschakelen, want moet je weer echt tactisch trainen en jezelf zien te ontwikkelen binnen een vaste speelwijze. Die aanpassing ging gelukkig heel goed en ook de acceptatie verliep snel.” In haar eerste seizoen bij Kloetinge eindigde de ploeg als zesde, niet direct de plek waarop men vooraf had gehoopt in de tweede klasse. “We wilden graag strijden voor promotie maar mede vanwege wat blessures in de selectie kwam dat niet helemaal uit de verf. Toch kijk ik zelf wel redelijk tevreden terug op mijn eerste volledige seizoen in het damesvoetbal. Ben topscorer geworden, dus dat is wel prettig.” Ook vorig jaar werd ze al een keer benaderd om over te stappen, maar toen zei ze nog ‘nee’ een bleef ze bij Krabbendijke 3 spelen. “Ik hoefde toen niet persé weg. En ook nu eigenlijk niet, maar toch ging ik er nog eens over nadenken en zag ik er wel de uitdaging in. Vreemde omgeving, nieuwe energie en de kans om mezelf met andere meiden en dames te meten en verder te ontwikkelen. Gewoon testen of het zou lukken. Ik ben al vierentwintig, dus was dit voor mij het juiste moment om de stap te zetten.” In het nieuwe seizoen gaat er bij Kloetinge het nodige veranderen. Er komt een nieuwe trainer en daar zijn er ook verschuivingen in de selectie. Jansen blijft echter waar ze nu zit. “Ik heb het reuze naar mijn zin en wordt weer uitgedaagd op technisch, tactisch en fysiek vlak. Ik kijk er nu in elk geval al enorm naar uit.” De degradatie van HKW’21 kwam bij de vierdeklasser uiteindelijk toch best stevig aan. Onnodig verspeelde punten gedurende het seizoen zorgden in de ogen van aanvaller Koen Hoondert (23) ervoor dat voorlopig zijn club afdaalt naar het laagste zaterdagniveau. ‘Heel zonde en misschien ook wel onnodig maar we zullen nu moeten terugknokken.’ Vorig seizoen was Hoondert clubtopscorer, maar dit seizoen kwam hij mede vanwege gescheurde enkelbanden daarbij niet in de buurt. “Ik heb er mede door die blessure een week of acht uitgelegen en dat is naast die degradatie ook een tegenvaller voor mij persoonlijk. Voor de winter was onze andere spits langdurig geblesseerd maar die was gelukkig tijdens mijn absentie weer terug fit. Dat zijn voor kleine clubs zoals wij ook zijn altijd wel belangrijke zaken want je moet het uiteindelijk toch altijd met een beperkt aantal mensen een heel seizoen zien vol te houden.” Waar het met HKW’21 in het eerste deel van het seizoen wat minder draaide, daar kon de ploeg in het tweede competitiedeel terugkijken op een behoorlijke reeks. “Toen hebben we belangrijke punten gepakt maar het was uiteindelijk niet voldoende om degradatie te voorkomen. Doodzonde want met name tegen gelijkwaardige teams hadden we regelmatig moeite om het spel te maken en de volle buit te pakken. Die punten kwamen we aan het eind van de rit tekort en zag zou concurrent Spui nipt boven ons eindigen.” Na twee seizoenen bij het tweede elftal heeft de elektromonteur er inmiddels twee seizoenen bij het eerste elftal opzitten. “Ik heb eerst bij de senioren in het tweede gespeeld. Enerzijds om te wennen maar vooral omdat daar veel vrienden speelden en ik met hen wilde samenspelen. Toen Miso trainer werd haalde hij me bij de selectie en gingen er ook enkele vrienden mee. Het bevalt me perfect en ga volgend seizoen ook zeker door. Het is een gezellige club waar iedereen elkaar kent en die ook een belangrijke sociale waarde heeft binnen het dorp en er is altijd sprake van een goeie derde helft haha.” Volgend seizoen is het volgens de aanvaller zaak om terug te keren in de vierde klasse. “Dat wordt het doel wel inderdaad. Er komen wat jongens vanuit de jeugd door en de groep blijft bij elkaar. Ook de trainer blijft en samen willen we proberen om bovenin mee te doen. We hebben denk ik zeker een ploeg voor de vierde klasse, alleen moeten we op beslissende momenten nog wat stabieler worden.” ’S-HEERENHOEK - Op de laatste speeldag wipte dankzij een ware Houdini-act FC Axel dankzij een 3-3 tegen kampioen Luctor Heinkenszand over v.v. Patrijzen heen richting veilige haven. De oranjehemden waren veroordeeld om zich via de nacompetitie te handhaven. Daan Traas en zijn ploegmaats gingen onderuit tegen SV Meerkerk en zijn daardoor volgend seizoen na vijf jaar weer vierdeklasser. “We hadden na de winter een mindere periode. Een aantal wedstrijden werd nipt verloren, zonder dat we te maken hadden met veel blessures of schorsingen. We winnen van onder meer Dauwendaele en Arendskerke. Maar als je dan verliest van Lewedorpse Boys en gelijkspeelt tegen VC Vlissingen dan ben je simpelweg te wisselvallig. En dat heeft ons opgebroken achteraf gezien. Jammer maar nu is het zaak om weer terug te keren, want we hebben de afgelopen jaren laten zien dat we zeker een groep hebben die goed genoeg moet zijn voor de derde klasse.” Het scoren van doelpunten bleek soms een manco waardoor bepaalde wedstrijden niet over de streep werden getrokken. Rowan Traas vertrok naar v.v. Goes. “Zijn vertrek scheelt heel veel goals en dat vang je niet altijd even gemakkelijk op. Daarnaast hebben we een selectie waarin heel veel jonge spelers zitten en in sommige wedstrijden merk je dan dat we de ervaring missen om bepaalde duels in het slot te gooien. Daar waren andere teams in onze competitie veel verder in. Zo realistisch moeten we zijn. Maar als we deze groep bij elkaar weten te houden, dan denk ik zeker dat we over een aantal seizoenen enorm gegroeid zijn. Het is jammer dat we nu even een stap terug moeten zetten maar we hebben geen andere keus. We hebben ook dit seizoen bij vlagen laten zien in wedstrijden dat we zeker het niveau aankunnen.” Over zijn eigen seizoen is de twintigjarige Traas verre van tevreden. “Ik speel hier al sinds mijn vierde en ben van origine verdediger. Maar door een gebrek aan aanvallers moet ik me nu vooral richten op een positie voorin. Dat is wennen. Maar het is voor mij vooral zaak om eerst weer volledig fit te worden. Vorig jaar heb ik een hernia gehad en ben pas sinds dit seizoen weer een beetje aan het voetballen. Af en toe met het eerste mee, soms met het tweede. Het is die rug en met name het vertrouwen in mijn eigen lijf terugkrijgen, wat vooral nog belemmerend werkt.” Een sprintje trekken, een sliding maken. Het zorgt bij de jongeling, die al sinds zijn vierde bij De Patrijzen speelt, voor constante twijfel. “Ik ben zeer zeker nog altijd niet de Daan die ik kan en wil zijn. Dat is een mentaal dingetje wat uit mijn systeem moet verdwijnen. Trainingen en wedstrijdminuten zijn dan ideale momenten om weer sterker en beter te worden. Maar ook vooral om weer vertrouwen in mijn eigen lijf te ontwikkelen.” In december 2022 kreeg hij last van zijn rug een speelde niet meer tot afgelopen zomer. “In de voorbereiding ben ik weer aangesloten, maar het resulteerde niet in heel veel speeltijd. Een paar sporadische basisplaatsen en vooral invalbeurten. Nog altijd ben ik jammer genoeg niet volledig fit en dat knaagt. Zitten en liggen is nog verre van optimaal. Ik ga naar de fysio en doe elke ochtend oefeningen om buik en rug aan te sterken. Pas in februari vorig jaar werd de hernia geconstateerd en werk ik dagelijks aan mijn herstel. Het heeft tijd nodig, maar ik richt me nu op het begin van volgend seizoen. Dan wil ik er klaar voor zijn om de echte Daan weer te laten zien.” Foto: Ron Quinten
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=