VoetbalJournaal Beveland / Schouwen-Duiveland, voorjaar 2024

R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M 11 Degradatie Apollo’69 was toch niet waarop Korsuize had gerekend Pjotr Krijger kiest voor vertrek bij gedegradeerd Krabbendijke Keuze Maurice Elenbaas voor Lewedorpse Boys is hem bevallen LEWEDORP – Vanwege een wisselvallig seizoen moest Lewedorpse Boys via de nacompetitie proberen om degradatie naar de vierde klasse van het zaterdagvoetbal te voorkomen. Dat lukte echter niet, want RWB bleek daarin met 2-1 te sterk. Ondanks de degradatie heeft Maurice Elenbaas echter geen spijt van zijn keus om v.v. Arnemuiden te verruilen voor ‘Lebo’. “Zeker niet, want ik wilde vooral weer elke week speelminuten maken in een eerste elftal. Bij mijn eigen club viel ik steeds vaker tussen wal en schip en speelde vorig seizoen voornamelijk in het tweede team. Niks mis mee, maar ik wilde gewoon in een eerste voor mijn kansen gaan en dus kwam Lewedorpse Boys op mijn pad. Het gevoel wat ik kreeg was direct positief en ondanks dat het sportief qua resultaten niet is wat we vooraf hadden verwacht en gehoopt. Ondanks dat ik nu wekelijks speel in een eerste wilde ik samen met mijn ploeggenoten Lebo in derde klasse houden en iets neerzetten. Daarin zijn we helaas niet geslaagd.” Elenbaas vindt de sfeer in Lewedorp vergelijkbaar met zijn voormalige club Arnemuiden. “Het is een dorpsclub met een heel hoog ons-kent-ons-gehalte. De selectie heeft veel jongens van mijn leeftijd en ook dat is wel prettig. We hebben ook een groep met heel veel potentie, al is dat er dit seizoen door verschillende omstandigheden nog niet helemaal uitgekomen jammer genoeg.” Een mindere fase gedurende het afgelopen seizoen zorgde ervoor, dat Elenbaas met Lebo werd veroordeeld tot het spelen van nacompetitie. En daarin ben je altijd weer afhankelijk van de vorm van de dag. “We beschikken wel over een groep met kwaliteit, maar de omvang van de selectie was soms niet groot genoeg gebleken. Wanneer je dan te maken krijgt met een paar blessures dan wordt het lastig om dat op te vangen. Als je dan een fase hebt waarin dat niet lukt dan raak je achterop en is het moeilijk om uit de gevarenzone weg te raken. Dat heeft ons uiteindelijk de das om gedaan denk ik.” Na vijf seizoenen kwam er dus voor Lewedorpse Boys een voorlopig eind aan het avontuur in de derde klasse. Ondanks dat de Arnemuidenaar in zijn eerste seizoen degradeert met zijn nieuwe club, kijkt hij op bepaalde vlakken toch positief naar het afgelopen seizoen. “Bij Arnemuiden had ik geregeld te maken met blessureproblemen, maar dit seizoen ben ik volledig fit gebleven. In dat opzicht ben ik blij en tevreden, al heb ik sportief misschien niet wekelijks de beste versie van mezelf laten zien. Dat zal zeker beter moeten. Maar de resultaten en de vorm die we met z’n allen de laatste anderhalve maand hebben getoond geeft mijn voldoende vertrouwen richting volgend seizoen.” KRABBENDIJKE – Een kampioenschap beleven en een degradatie het seizoen erna in het herinneringsboek vol voetbalervaringen bijschrijven. Pjotr Krijger (23) van v.v. Krabbendijke heeft het allebei meegemaakt. Na de stap omhoog met zijn ploeg volgde dit jaar weer de stap terug. Maar daar blijft het niet bij, want Krijger daalt nog een treetje lager af omdat hij de overstap maakt naar buurman SC Waarde. Dat degradeerde ook en zo speelt de verdediger na de zomer in de vijfde klasse. “Ik was gewoon toe aan iets nieuws en kom zelf ook uit Waarde. Dus toen ze vroegen of ik geen interesse had om komend seizoen daar terug te keren ben ik gaan praten. Ik ga overigens niet alleen, maar ook twee van mijn vrienden Joey de Rooij en Robin Sinke maken de overstap. Het leek me gewoon leuk om te proberen bij Waarde terug te gaan voetballen. Tijdens het gesprek was het gevoel goed en het plan waar ze naartoe willen werken dat sprak me wel aan. En dat het niet in de vierde-, maar voorlopig in de vijfde klasse is dat maakt me niks uit.” Bij Krabbendijke beleefde de inwoner van Waarde overigens een aantal mooie en ook leuke jaren met het kampioenschap van vorig seizoen als absoluut hoogtepunt. “Dat was heel mooi. We werden heel overtuigd kampioen en hadden in het kampioensjaar nauwelijks wedstrijden verloren. De laatste keer was in april 2023 tegen Rillandia. Dus dan was afgelopen seizoen wel weer even een ontnuchtering voor iedereen. Al was het tot de allerlaatste wedstrijd spannend onderin om rechtstreekse degradatie te ontlopen. Dat mocht jammer genoeg niet zo zijn.” In het begin van het avontuur in de derde klasse was Krijger voornamelijk wisselspeler en deed hij af en toe ook met de reserves mee. Maar op een gegeven moment kreeg hij de kans in de basis. “En sindsdien ben ik eigenlijk er niet of nauwelijks nog uit geweest. Er waren wat jongens met blessures waardoor ik de kans kreeg achter en die heb ik gepakt door een serie behoorlijke wedstrijden te spelen.” Het is voor de verdediger, die pas op zijn vijftiende begon met voetballen, een leuke tijd geweest bij de tricolores, waar hij ook nog een aantal seizoenen de JO15 trainde. Nu wacht een nieuw hoofdstuk bij ‘de buurman’ in zijn woonplaats. “Ik heb hier een leuke periode gehad, veel geleerd en ben een betere voetballer geworden. Die ervaringen neem ik mee en wil ik nu bij SC Waarde verder gaan uitbouwen.” ’S GRAVENPOLDER – Had afgelopen seizoen v.v. Apollo’69 te maken met een grote dosis pech? Of was het uiteindelijk toch een gebrek aan scherpte en kwaliteit? Aan het eind van de rit zag het elftal van aanvoerder Robin Korsuize (31) zich terug op een ‘zure’ negende stek, wat degradatie betekende. “De laatste weken zagen we het onheil wel naderen, maar toch hoop je dat het geluk wel een keer goed valt en dat je toch nog kan ontsnappen. Dat lukte helaas niet en op degradatie hadden we vooraf toch niet echt op gerekend. Ik had de overtuiging dat we een selectie hadden om het ondanks de pittige tegenstand moesten kunnen redden. Dat is echter geen goede inschatting gebleken.” Het seizoen in cijfers bekeken leert dat het allemaal in balans is. Acht overwinningen, negen keer gelijk en negen duels verloren. Drieëndertig punten en een doelsaldo van plus twee (72-70). “In elk normaal seizoen zou dat voldoende zijn om te handhaven, maar door de versterkte degradatieregeling helaas dus niet. Het is nu zaak om goed richting de toekomst te gaan kijken en ik verwacht dat er wel het nodige zal gebeuren. Jongens die vertrekken, een aantal gaat lager spelen en misschien dat er een paar stoppen. Er moet dan worden verjongd, terwijl ook een paar gasten van buitenaf naar de club komen. Noodzakelijk om de boel op pijl te krijgen en weer opnieuw te gaan bouwen.” Zelf hoop Korsuize daar als dertiger zeker nog een prominente rol in te kunnen vervullen. “Voetballen is het leukste wat er is om te kunnen doen. Zolang het fysiek kan zal ik ook zeker doorgaan. Ik heb er nu zesentwintig seizoenen Apollo’69 opzitten en heb me nooit kunnen indenken om een andere shirt dan het blauwwit te dragen als voetballer, buiten ons uit-tenue dan uiteraard haha. Ik debuteerde ooit hier op mijn vijftiende en ben nooit meer uit de ploeg verdwenen. Dus hier ligt mijn hele voetballeven en dan kan je best spreken van clubliefde. Dat we nu met het eerste straks in de vijfde klasse spelen is balen, maar voor de rest gaat het met de vereniging goed en dat is het allerbelangrijkste voor mij. Voor mij is het meer dan een voetbalclub, het is voor veel mensen ook een sociaal baken en ontmoetingsplek. Soms voelt het als een tweede thuis en dat vind ik prachtig.” Ooit ziet Korsuize zich wel in een bestuurlijk rol, maar niet zolang hij in het eerste speelt. “Een rol op he technische vlak wellicht. Maar nu nog even niet. Ik hoop nog tot mi n imaa l mijn vijfendertigste door te gaan, dus hopelijk is me dat ook gegeven. Ik zou er zo voor tekenen.”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=