30 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver NIEUWDORP–Het zat er al eenaantal seizoenenaan tekomen,maar in mei viel voor SV Nieuwdorp het doek. De ploeg van verdediger Roderiek Gaakeer (33) degradeerde en komt na de zomer uit in de vierde klasse van het zaterdagvoetbal. ‘Dat ga ik voor het eerst in zeventien jaar meemaken en wordt voor mij een nieuwe ervaring.’ Voor Roderiek Gaakeer wordt vierde klasse met Nieuwdorp nieuwe ervaring Vorig jaar leek Nieuwdorp ook af te dalen naar het laagste zaterdagniveau, maar wist de ploeg zich met kunst en vliegwerk te redden. “We zagen dit scenario natuurlijk al een tijdje aankomen, maar als het dan werkelijkheid wordt is het toch een enorme tegenvaller. Zelf ben ik sinds mijn zeventiende lid van de eerste selectie en debuteerde toen ze hier kampioen waren geworden en naar de tweede klasse promoveerden. Dan is het een hard gelag om na de zomer ineens in de vierde klasse te gaan voetballen…” De ideale twaalfde man, zo typeert Gaakeer zichzelf, maar vorig jaar en ook dit seizoen heeft hij vrijwel alles gespeeld. “De spoeling was de afgelopen twee seizoenen zo enorm dun. Als je voetbalschoenen in je kast had liggen en je kon ze strikken dan moest je bijna meedoen bij het eerste. Jongens die normaliter in het tweede, derde of zelfs vierde zouden spelen moesten meedoen en dan is het anderzijds knap dat het pas dit seizoen tot een degradatie leidde.” Jonge spelers die de kar moesten trekken, een reeks aan blessures en weinig ervaren krachten die beschikbaar waren. Gaakeer was, op een paar blessureperiodes na, één van de weinigen met ervaring. “Die jonge gasten waren daar nog niet klaar voor en mag je ook niet verwachten. Als er op sommige momenten zeven basisspelers geblesseerd zijn, dat vangen wij niet meer op en dan wordt het moeilijk om de punten te pakken die je nodig hebt om te overleven. Daarbij was de derde klasse ongekend sterk. Tegen de topploegen puntloos blijven is dan logisch, maar als je twee keer van Veere en thuis van Bevelanders verliest…..” Tussentijds werd ook nog afscheid genomen van hoofdtrainer Jacques Blijlevens. “Als het niet werkt dan moet je die keuze maken als club. Maar het zegt veel over ons seizoen. Daarna groeide onder interim-trainer Ronald de Jonge het plezier wel weer bij iedereen, maar leidde het niet tot de gewenste ommekeer qua resultaten. En dan moet je de rug rechten en na de zomer proberen om met z’n allen de knop om te zetten. Maar het zal moeten blijken hoe we een niveau lager voor de dag komen.” Een realistische kijk op zijn eigen kwaliteiten als voetballer. Dat heeft Gaakeer zeer zeker en is bij heel veel spelers niet vanzelfsprekend. “Ik weet heel goed waar mijn kwaliteiten liggen én waar ze vooral ook niet liggen. Nieuwdorp is mijn club en daar doe ik mijn best voor of dat nu als basisspeler is of, zoals meestal het geval was, als invaller. Ik heb daar altijd vrede mee gehad hier en dat zal blijven tot het moment dat ik ermee stop.” Scholten meer dan tevreden bij kampioen Wolfaartsdijk Ridderhof ondanks degradatie blij met overstap naar ZSC’62 WOLPHAARTSDIJK – Met de achtervolgers op respectabele afstand mocht Wolfaartsdijk na precies 28 jaar geleden weer een kampioenschap vieren. Destijds werd de Bevelandse ploeg voor het laatst kampioen in de toenmalige 2e Klasse van de Afdeling Zeeland. Verdediger Enzo Scholten (21) was toen nog niet eens geboren, maar met deze titel is hij maar wat blij. “Dit was wel een prachtige ervaring moet ik toegeven. Het is niet vanzelfsprekend dat je als voetballer een keer kampioen wordt, laat staan op je eenentwintigste. Toch hadden we met elkaar wel heel duidelijk afgesproken dat we er dit seizoen vol voor zouden gaan met elkaar. De eerste periode pakten we zonder ook maar één verliespunt te incasseren, dus dan zet je al direct een heel grote stap in de goede richting en dat blijk ook gelukkig.” De jonge linkspoot kwam twee seizoenen geleden terecht in de JO19, waar hij neerstreek toen hij bij v.v. Kloetinge was vertrokken. “Ik had het daar steeds minder naar mijn zin en ik wilde met een groep vrienden gaan voetballen om weer terug het plezier te vinden. De keus viel toen op Wolfaartsdijk waar ik met dispensatie in de JO19 speelde en uiteindelijk vorig jaar werd doorgeschoven naar de eerste selectie. Tijdens een bekerwedstrijd begin vorig seizoen tegen Schoondijke mocht ik direct na rust invallen en dat ging goed. Sindsdien ben ik niet meer uit de basis weggeweest dus kan je zeker wel stellen dat ik met deze overstap de juiste keus heb gemaakt.” In het elftal van trainer Carlos de Jonge is Scholten doorgaan linkerverdediger, een positie waar hij steeds meer en beter zijn draai heeft gevonden. “We spelen veel op de helft van de tegenstander en op die manier in balbezit kan ik veelvuldig diep gaan en voorzetten geven. We hebben een heel goede ploeg en daaruit hebben we ook heel vaak gescoord. In totaal heb ik er twee gemaakt. Ik speelde één keer als buitenspeler tegen Brouwershaven en maakte er twee. Maar voor de rest van het seizoen heb ik voornamelijk achterin ge s t aan . Met mijn d i e p - gang en drang vooruit, gecombineerd met een goede voorzet en inspeelpass denk ik ook wel dat in deze manier van voetballen mijn kwaliteiten goed tot zijn recht zijn gekomen.” Dat hij nu vooral als verdediger op het wedstrijdformulier staat was voor Scholten zeker in het begin wel wennen. “In de jeugd was vooral middenvelder of aanvaller, dus was het zonder meer omschakelen en vooral héél veel leren wat er op mijn positie wordt verwacht en gevraagd. Maar gezien ik altijd in de basis heb gestaan, dan denk ik dat de trainer wel tevreden is over hoe ik de positie de afgelopen twee seizoenen heb ingevuld. Toch hoop ik o o i t nog mijn kans te krijgen om op het middenveld te laten zien wat ik kan. Voorlopig richt ik me op de linksbackplaats. Want met het feit dat ik al zoveel heb gespeeld ben ik meer dan tevreden.” SCHARENDIJKE – Hoewel hij nog maar enkele maanden officieel het shirt van ZSC’62 draagt is keeper Max Ridderhof prima op zijn plaats bij de ploeg uit Scharendijke. Ondanks de degradatie naar de vierde klasse zaterdag kijkt de goalie tevreden terug op zijn debuutmaanden. Een stuk verlies van motivatie en de start als ZZP’er zorgden ervoor dat de inwoner van Renesse een jaar zijn keepershandschoen had opgeborgen. “Ik was het gevoel even kwijt en was ook gestart met een eigen bedrijf als koeltechnieker. Ik zit in de airco’s en warmtepompen. Maar nu loopt het allemaal en had ik weer wat extra tijd over. Toen kreeg ik van mijn toenmalige trainer bij MZC’11 Edwin Kriens de vraag of ik niet bij ZSC’62 wilde meetrainen. Daar zochten ze nog een doelman en dat leek me wel wat. In eerste instantie puur om te trainen. Maar toen de trainer besloot ommij de voorkeur te geven vond ik me ineens terug op het wedstrijdformulier.” Ridderhof vond het in het begin wel lastig om iemands plek over te nemen die als eerste keeper aan het seizoen was begonnen. “Maar dat is ook voetbal. Als de trainer dan besluit om voor mij te kiezen, dan wilde ik natuurlijk ook wel laten zien dat hij de juiste beslissing had genomen. Want je komt toch nieuw binnen bij een andere club en stroomt halfweg het seizoen in. Dan moet je laten zien wat je kunt en ik denk dat ze dat inmiddels wel weten.” Met een aantal sterke optredens zorgde hij onder andere tegen Kruiningen voor, dat de ploeg uit Scharendijke in de race bleef voor nacompetitie. “Dat was wel een prettige pot ja. Ik stopte een strafschop, had enkele belangrijke reddingen en we wonnen met 1-2. Als je dan net nieuw in de ploeg bent, dan voelt dat heerlijk. Jammer genoeg hebben we het uiteindelijk toch niet weten te redden, maar dat zat er misschien wel al een tijdje aan te komen.” De nu 21-jarige doelman wist al vanaf de kleinste jeugd bij FC De Westhoek wat hij wilde: keepen! En dat heeft hij vanaf de eerste stap op het voetbalveld dan ook gedaan. “Het was ook wel makkelijk, want niemand wilde graag op doel staan en ik juist wel. Uiteindelijk ben ik overgestapt naar MZC’11 in de B-junioren. Op mijn vijftiende heb ik mijn debuut bij MZC’11 gemaakt en heb ik twee seizoenen in de JO19 en daarnaast ook vaak bij het eerste en tweede.” Toch begon hij te twijfelen of hij moest stoppen of doorgaan. “Dat werd toen dus stoppen en heb een tijdje niks gedaan. Tot afgelopen winterstop ZSC aanklopte. We hebben een heel jonge ploeg en ben zelf ben ik ook nog maar eenentwintig. Die onervarenheid speelde ons toch vaak parten vond ik. Tegenstanders waren net slimmer en doortastender. Er komen nu wat jongens bij en dat is alleen maar goed. Zelf blijf ik ook, want ik voel me hier goed. De sportieve ambitie was even weg, maar de afgelopen maanden is dat vlammetje weer steeds sterker gaan branden”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=