23 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Björn Maat hoopt ook na zijn afstuderen bij Wemeldinge te blijven Schikker heeft genoten van zijn eerste voetbalseizoen BORSSELE – Een judoka die op blote voeten op de tatami stond en deelnam aan wedstrijden. Dat deed Kevin Schikker altijd als sportbeoefening, tót hij het plezier in het voetbal ontdekte! Niet als vijfjarige in de F’jes, maar sinds het begin van afgelopen seizoen. Op twintigjarige leeftijd niet meer blootsvoets maar bij Borssele2 op voetbalschoenen buitenspelers van de tegenstander ‘uitschakelen’. “En dat is me echt heel erg goed bevallen moet ik bekennen. Nooit had ik hiervoor ooit aan teamsport gedaan, maar altijd op judo gezeten. Dat is toch wel even iets helemaal anders dan wat ik het afgelopen seizoen heb ervaren. Ik vind het echt heel erg leuk om te doen en heb alles moeten leren want spelregels, tactiek, techniek en ga zo maar door. Echt alles was nieuw voor me.” Toen een groep vrienden van de basisschool weer bij elkaar kwam leek het hen leuk om met elkaar een teamsport te gaan doen en het liefst ook op het dorp zelf. “Toen hebben we contact gezocht met de voetbalclub om te kijken of we mee konden doen in de zeven tegen zeven competitie. Die bleek echter niet hier in de buurt te worden gespeeld en toen kwamen ze met het voorstel om met een stel andere jonge spelers een compleet nieuw team te gaan vormen. Dat werd dus Borssele2.” Doordat er nu ineens een vijftiental spelers bijkwamen zorgde dat ook weer voor nieuw elan bij de club, die al een aantal seizoenen met hun eerste uitkomt in de reserveklasse. “Daar is nu nog een extra team bijgekomen en dat geeft wel meer reuring bij de vereniging. Er komen weer meer mensen van het dorp kijken en familieleden staan ook langs de lijn. Bovendien zijn we het afgelopen seizoen in het veld en zeker daar buiten ook naar elkaar toegegroeid. Want als je nieuw begint is het afwachten, maar het heeft wonderbaarlijk goed uitgepakt.” Schikker zelf merkt ook dat hij wekelijks beter is geworden en nog altijd bijleert. “Ik heb toch als voetballer een heel belangrijke periode overgeslagen en moet nu alles leren. Spelers ondersteunen me daar goed bij. Natuurlijk maak ik nog veel fouten, maar wie doet dat op ons niveau nou niet? Ik sta ook altijd open voor feedback en probeer veel te leren van anderen. Door hun tips uit te proberen of te kijken hoe ze dingen doen. Voor mij is daardoor elke training en wedstrijd een kans om het beter te doen dan de keer ervoor.” De voetbaldebutant heeft zijn eerste seizoen vooral in de verdediging gespeeld en vooral aan de flanken. Als rechtsback en ook een wedstrijd als linksback. “Dat was voor mij een memorabele wedstrijd, want toen scoorde ik mijn eerste en tot nu toe ook enige goal. Die vergeet ik dus never nooit meer haha.” In de ijzersterke 3e Klasse A van het zaterdagvoetbal waren vier prijzen te winnen. De titel ging naar Serooskerke. De drie periodetitels bleken een prooi voor Dauwendaele, Luctor Heinkenszand en Zeelandia-Middelburg. Het Patrijzen van de ervaren verdediger Dieddier Geijs bleek de ‘best of the rest’ en eindigde aan het eind van de rit met lege handen. Dieddier Geijs en Patrijzen eindigen net buiten de prijzen S - H E E R E N - HOEK – “De doelstelling op basis van voorgaande jaren was wel om mee te strijden om een periode te pakken. Maar we wisten ook wel dat we daar met nog zo’n zes andere teams voor in aanmerking kwamen en we dus een heel jaar top moesten zijn. Gedurende het seizoen hadden we te maken met blessures maar ook met jongens die door buitenlandse studies afwezig waren. Hoewel we een prima selectie hadden, bleek het soms toch lastig op te vangen en hebben we in sommige wedstrijden niet geleverd wat nodig was.” In de duels tegen de topteams liet men goed voetbal zien, maar gingen de meeste wedstrijden wel verloren. “We wonnen van Luctor en speelden gelijk tegen Serooskerke. Maar ook twee keer gelijk tegen Bevelanders. Met alle respect, maar die wedstrijden moet je als Patrijzen gewoon winnen als je wilt meestrijden voor periodetitels. Dat hebben we nagelaten en dan is het logisch dat je met lege handen achterblijft. En ook de jeugdigheid speelde wel een bepalende rol. Bij ons is het gemiddeld tweeëntwintig jaar, terwijl bij de topploegen een hoop gasten spelen met veel ervaring op een heel hoog niveau. Zoals Daan en Jaap Esser bij Luctor Heinkenszand, Ruben Hollemans bij Serooskerke en toch ook Khalid El Hattach en Said Bouzambou bij VC Vlissingen om er een paar te noemen. Zulke jongens missen wij en dat scheelt natuurlijk wel.” Met zijn 28 jaar behoort Geijs, samen met Perry Bek en Sven Rentmeester tot de oudere garde van de selectie. Komend seizoen zal de nieuwe trainer Adriaan Nieuwenhuijse echter niet meer kunnen beschikken over de diensten van Gheijs. “Ik speel nu sinds mijn zestiende bij het eerste en heb een heel drukke baan. We waren dit seizoen ook druk met het bouwen van een nieuw huis en bovendien krijgen we ook ons eerste kindje. Dat zijn allemaal mooie dingen die ook heel veel tijd vragen. Soms was en is het allemaal best lastig te combineren. Dus heb ik aangegeven dat ik pas op de plaats ga maken en stop met voetballen. Ik ben ook bestuurslid hier bij de carnavalsstichting en ook daar gaat veel tijd inzitten. Dan moet je keuzes maken en ik wil wel graag iets blijven doen voor ons dorp, dus valt nu de keuze even daarop. Maar wie weet ga ik het voetbal wel zo enorm missen, dan kan ik altijd nog terugkeren op mijn besluit. Vooralsnog staat het vast en verdwijnen de voetbalschoenen in de kast.” WEMELDINGE – Vijftien seizoenen Wemeldinge staan er voor Björn Maat inmiddels ‘op de teller’, waarvan de laatste vijf in het eerste elftal. Daarmee beleefde hij de afgelopen tien maanden een vrij onopvallend seizoen. De helft van de competitieduels gingen verloren en daardoor zag Maat zichzelf met zijn teamgenoten terug op een achtste plek en dus bovenaan de rechterrij. “Met name na de winterstop hadden we een reeks wedstrijden waarin het absoluut niet liep. Want in het begin hebben we zelf nog een tijdje tweede gestaan en dachten we ‘vertrokken’ te zijn en te kunnen aanhaken, maar dat bleek van korte duur helaas.” Maat, die op zijn zestiende onder Karl Vergouwen debuteerde, heeft in alle vijf de seizoenen in de senioren na dat debuut vrijwel wekelijks alles gespeeld. “Ook onder John Tahapary die na deze zomer aan zijn vierde seizoen begint heb ik tot nu toe altijd wel in de basis gestaan. Hard werken en nooit opgeven is wat past bij en daarmee probeer ik het team zo goed mogelijk te helpen.” Of de centrale middenvelder in het nieuwe seizoen nog altijd elke week op Sportpark De Boenze Boogerd te zien gaat zijn, dat zal afwachten zijn. “Momenteel ben ik bezig met mijn afstudeerdopdracht voor de opleiding Bouwkunde aan de HZ in Middelburg. Als ik die heb afgerond dan wil ik gaan voor een pré-master in Delft en daarna nog een Masteropleiding. Ik hoop dat ik mijn studie met voetballen kan blijven combineren, maar zover kan ik nog niet in de toekomst kijken. Natuurlijk heb ik wel de intentie om door te gaan maar het moet ook haalbaar zijn.” Het afgelopen seizoen was het de bedoeling voor Wemeldinge om zo lang mogelijk bovenin mee te doen, maar dat liep over vierentwintig duels bekeken toch net anders. “De periode dat het tegenzat en niet draaide die duurde te lang. In het begin wonnen van de concurrenten, maar de winter verloren we zelfs van Cadzand en Schoondijke. Dat was ook niet voor mij sportief gezien mijn beste fase helaas.” Voetbal is qua sport voor Maat wel enorm belangrijk, dus de combinatie met zijn studie wil hij hoe dan ook proberen vol te houden. “Het is voor mij heel belangrijk om actief te blijven. De spelersgroep blijft hetzelfde, de trainer blijft en als het aan mezelf ligt dan ga ik ook gewoon door. Want voetballen op het dorp met vrienden en na afloop de gezelligheid. Daar geniet ik van en naast het sportieve is genieten in het leven ook heel erg belangrijk.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=