21 R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M R O B E Y S P O R T S W E A R . C O M welove wesearch wedeliver Sjaak Remijn al ruim 20 jaar met veel plezier vrijwilliger bij SSV’65 GOES – Dat het een zwaar seizoen ging worden dat wist men bij SSV’65, maar dat ze als allerlaatste zouden eindigen in de 2e Klasse G had niemand binnen de club verwacht. Zo komt er ook voor assistent-scheidsrechter Sjaak Remijn na negen onafgebroken seizoenen een voorlopig eind aan het tweedeklasserschap. KRUININGEN –Waar het eerste teamvan Kruiningen in de nacompetitie degradeerde naar de vierde klasse van het zaterdagvoetbal, daar konden de meiden van MO20 dit seizoen alsnog voor een sportief succes zorgen. In de 2e Klasse kreeg het zelfs twee kansen op de titel, maar haalde het tot twee keer toe net niet. Plezier staat bij meiden Kruiningen MO20 altijd voorop Teleurstelling was er volgens trainer/leider Ewout Dek zeer zeker, maar toch was er ook tevredenheid over het verloop van het seizoen. “We hadden uit tegen Roosendaal voldoende aan een punt maar die verloren we met 2-1. Daarna kregen we nog een kans thuis tegen Cluzona. Helaas wisten we toen ook dat ene puntje niet te pakken en verloren met 0-1. Jammer is het zeer zeker, maar toch kunnen de meiden terugkijken op een mooi jaar. Zowel op als naast het veld is het een hechte groep meiden en dat is leuk om te zien hoe die zijn verbeterd het afgelopen seizoen.” Er was al afgesproken dat ongeacht het eindresultaat er een mooie feestavond zou volgen na de laatste wedstrijd op de Kruse Mat. “Dat hebben we ook gedaan en was supergezellig. Het tekent ook de samenhorigheid bij iedereen en dat is soms misschien nog mooier dan het sportieve deel, al was een kampioenschap vieren wel de spreekwoordelijke kers op het seizoen geweest.” Samen met Piet Zevenbergen en Peter Schuitert is Dek zes seizoenen geleden begonnen bij het elftal als MO13. De oud-speler van het eerste elftal heeft het prima naar zijn zin bij het team waarin ook zijn dochter Fay speelt en hij inmiddels alleen nog met Peter begeleidt. “Het lijkt ook wel of het elk jaar een stukje leuker wordt. Je ziet die meiden steeds ontwikkelen. Eerst speelden sommigen bij de jongens en op een gegeven moment werd er een meidenteam geformeerd. Daarin ben ik meegegaan en sindsdien nooit meer ermee gestopt. Jammer is het wel dat er nu twee speelsters, waaronder mijn dochter stevig geblesseerd zijn en het afwachten is hoe dat gaat lopen. Doordat we niet zo heel veel meiden hadden hebben we dit seizoen ook een paar keer negen tegen negen moeten spelen noodgedwongen.” Na de zomer zal er daarom naar alle waarschijnlijkheid een samenstelling komen qua elftal van de MO20 en de meiden van de MO15. “Die kans is zeer groot maar is nog even aankijken. Het is vaak wel het lot van de kleine dorpsvereniging en daar hebben we mee te dealen. Als we al die meiden aan het voetballen ‘s-Heerenhoek Laustraat 1, 4453 AV,Tel. 0113 - 35 27 38 Lewedorp Deltastraat 2, 4456 BB,Tel. 0113 - 61 27 02 info@fysiodebevelanden.nl | M. 06 - 55 99 23 95 www.fysiodebevelanden.nl F y s i o t h e r a p i e M a n u e l e t h e r a p i e Oe d e em t h e r a p i e Laustraat 1, 4453 AV ‘s-Heerenhoek Tel. 0113 - 35 27 38 D ltastra t 2, 4456 BB L wedorp Tel. 0113 - 6 27 02 M. 06 - 55 99 23 95 info@fysiodebevelanden.nl w.fysiod bevela den.nl 0286388.pdf 1 9-6-2023 10:32:00 kunnen houden dan kunnen ze op termijn hier nog jaren vooruit.” De laatste fase van de competitie was voor het team het meest succesvolle en leukste deel, zeker ook omdat het zo lang meedeed voor de titel. “We zijn in januari een weekendje naar Limburg geweest en dat heeft een heel positief effect gehad. Je zag de boel elke week beter worden, hechter en ook sportief ging het lopen. En ook als staf vullen Peter en ik elkaar prima aan. Het credo is voor ons vooral dat er plezier moet zijn. Natuurlijk neemt dat toe als de resultaten goed zijn, maar ook zonder resultaten moet iedereen er lol in hebben. Verbeteren en jezelf ontwikkelen is mooi, maar plezier in je hobby blijft het allerbelangrijkste. En dat hebben ze heel erg veel gelukkig en wij als staf dan uiteraard ook.” Komend seizoen gaat het duo dan ook door als trainers/begeleiders bij het meidenteam. “Ik heb zelf zestien jaar in het eerste elftal gespeeld en als dan je dochter gaat voetballen raak je betrokken. Voetbal blijft een geweldig spelletje en als je dan aan de kant staat en je ziet iedereen genieten, dan is dat het mooiste wat er is.” “In totaal speelden we vijftien jaar in de tweede klasse, maar ik ben negen seizoenen geleden in de tweede klasse begonnen als grensrechter toen ik werd benaderd. Daarvoor was ik altijd leider bij de verschillende jeugdteams waarin mijn zoon sinds zijn zesde voetbalde. Tot de B-junioren was ik elftalleider, bij de A-junioren een jaartje niet. Toen hij bij het eerste kwam, kreeg ik de vraag om grensrechter te worden en dat doe ik nu nog steeds. Mijn zoon is nu achtentwintig maar voetbalt inmiddels bij Kloetinge. Ik heb er nooit over gedacht om weg te gaan bij SSV’65 want dit is mijn club. Dus zodoende loop ik hier al ruim twintig jaar met heel veel plezier rond als vrijwilliger op Sportpark Het Schenge.” Na de ‘narrow escape’ die de blauwhemden vorig seizoen wisten te bewerkstelligen bleek dit seizoen de tegenstand van met name de Zuid-Hollandse ploegen simpelweg te groot. “Die teams beschikken over veel bredere selecties en veel meer ervaring in de ploeg. Wij hebben vooral veel jonge jongens en dan merk je dat die soms nog tekort komen. Er zijn vorig jaar een paar heel ervaren krachten gestopt of vertrokken zoals Thomas Matheijer, Claude de Smit en Salim Achoui. Dat was voor ons een fikse aderlating jammer genoeg. En als je ziet hoe de verhoudingen waren in onze klasse, dan zie je dat alleen Arnemuiden va de Zeeuwse teams enigszins kon aanhaken. Alle teams ‘onder de streep’ van directe degradatie en nacompetitie komen uit Zeeland…” De rol die Remijn vervult is er niet eentje waarvoor ze in rijen van drie staan opgesteld om ze te accepteren, want grensrechter zijn in het hedendaagse voetbal is niet altijd de leuke klus. “De spoeling van vrijwilligers wordt bij clubs helaas overal dunner. Maar ik beleef er vooral enorm veel plezier aan. Ik ben actief in de buitenlucht en maak onderdeel uit van een vereniging en blijf er ook fit door. Natuurl i jk krijg je soms vanaf de kant ook wel eens het een en ander te horen of naar je hoofd geslingerd. Zolang het niet te grof is of fysiek wordt, dan raakt het me niet. Ik probeer altijd naar eer en geweten vooral op een eerlijke manier te vlaggen. Maar ook ik ben niet onfeilbaar en maak heus wel eens een fout. Maar wie doet dat niet? Het zal in elk geval nooit opzettelijke gebeuren, want daar ben ik de persoon niet naar.” Komend seizoen zal Remijn dus bij clubs in de derde klasse de vlag ter hand nemen. “Voor de groep is het misschien wel eens goed. Niet steeds op je tenen lopen, maar gewoon eens lekker aanvallend kunnen voetballen en wat betere resultaten boeken dan voornamelijk verliespartijen. Het is ook wel eens leuk om bovenin de linkerrij te spelen dan steevast jezelf te moeten verweren tegen degradatie. De groep is heel erg jong en er komen een paar goede talenten door. Ik kan daar dan ook wel van genieten als er jongens van achttien of negentien in de basis staan en het leuk doen.” En dus kijkt de Goesenaar er ook wel weer naar uit, want de rit naar de club maakt hij na al die jaren nog steeds fluitend. “Ik ben een echte SSV-man. Het is een prachtige vereniging. Gezellig, niet al te groot, maar wel met oog voor ieder lid binnen de club en draait het niet louter om het eerste. Bovendien word je ook als vrijwilliger enorm gewaardeerd en dat voelt gewoon enorm fijn.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=