30 Nieuwe teammanager Patrick Loman is een echte MOC-er RKVV METO hoort volgens aanvoerder Levi Deelen in de vierde klasse thuis Daarmee is aanvoerder Levi Deelen duidelijk over de ambitie bij de Brabantse zondagclub. “Thuis op het kunstgras is het ideaal en schieten we behoorlijk met scherp. Maar in Zeeuws-Vlaanderen hebben we een paar keer op natuurgras een heel lastige pot moeten spelen en gingen we kansloos onderuit. Waaraan dat exact ligt kan ik niet duiden, maar ook daar zullen we ons tegen moeten wapenen. Zeker als terug de stap omhoog willen maken. Want de vierde klasse is in mijn ogen minimaal het niveau waarop we als METO thuishoren.” De vijfde klasse is in de ogen van de spelverdeler wel een sterke klasse. Bovendien ook een competitie waarin een aantal derby’s tegen teams uit de Zuidwesthoek worden gespeeld. “Dat is mooi en geeft ook de nodige drive om daarin de beste te zijn. Het is niet toevallig dat Vogelwaarde en Groede boven ons staan. Samen met ons denk ik dat het de drie sterkste teams zijn die het moeten gaan uitmaken. Wij hebben een prima selectie en voldoende kwaliteit om onszelf in die strijd te mengen.” Vorig seizoen benoemde toenmalig trainer Thomas Mangelaars de middenvelder tot aanvoerder, een rol die hij nu opnieuw vervult. Het is naar zijn zeggen een eervolle keuze, maar niet eentje die bij Deelen zorgt voor extra druk. “Helemaal niet zelfs. Want of ik die band nu wel of niet draag, coachen doe ik van nature altijd al. Ik speel ook op een positie die daarin belangrijk is om iedereen op zijn plek te houden en te sturen. Maar het is natuurlijk wel een rol om trots op te zijn wanneer je als aanvoerder de ploeg mag vertegenwoordigen.” De 25-jarige Deelen speelt, op een uitstapje van drie seizoenen bij competitiegenoot HSC’28 uit Heerle na, al sinds zijn vierde voor de tricolores uit Hoogerheide. Daar is hij nu één van de meer ervaren spelers in de verder vooral jonge selectie. “Door de jaren heen merk je dat je op sommige vlakken net die slimmigheidjes beheerst die de jongere gasten nog moeten oppikken. Maar deze competitie is daarvoor een uitstekende leerschool. Een aantal sterke tegenstanders met daarin veel ervaring geeft veel leermomenten voor iedereen. Je merkt dat spelers daarin steeds meer stappen zetten. We hebben een paar jeugdige talenten van vijftien en zestien jaar die nu geregeld meetrainen en op deze manier al kunnen wennen aan het niveau.” Dat de club in de lift zit dat is een gegeven wat tot tevredenheid stemt bij de inwoner van Hoogerheide. “De jeugd zit qua aantallen in de lift en we hebben drie zaterdagteams. Zelf doen we bovenin mee en je ziet dat het hier elk weekend gezellig druk is. Ik voetbal met veel plezier en speel samen in een team waar ook veel vrienden spelen.” De club is voor het dorp een voorname ontmoetingsplek, waar de supporters trouw zijn maar ook best kritisch. “Vorig seizoen redden we het niet om te promoveren nadat we in 2023 degradeerden. Die degradatie was in mijn ogen METO-onwaardig en we moeten er alles aan doen om dat weer recht te breien. We willen graag terug omhoog en het liefst zo snel mogelijk. Dat zijn we vind ik aan onze kwaliteiten verplicht, maar dan zullen we niet alleen thuis de punten moeten pakken. Ook in uitwedstrijden moet je de punten mee naar Hoogerheide brengen. Slagen we daarin, dan kan het misschien wel eens een heel mooi seizoen worden.” Dus heel vreemd was het niet dat men bij hem terechtkwam toen er voor het eerste elftal een nieuwe teammanager werd gezocht. ‘Toen de vraag kwam heb ik er ook niet echt heel lang over moeten nadenken en het bevalt heel goed.’ Loman is MOC-supporter en vervulde in het verleden bij de jeugd ook al eens de rol van elftalleider bij de JO19-1 waar destijds zijn zoon speelde. “Een aantal jongens uit die lichting kom ik nu bij het eerste ook weer tegen dus die zijn bekend met mij en andersom. Daarnaast is het ook wel leuk om nu nóg iets dichter op het elftal te staan dan wanneer je als supporter staat te kijken. Al is het dan wel makkelijker om eens wat te roepen. Nu in de rol van teammanager moet je daar toch wel eens anders mee omgaan.” In het dagelijks leven heeft Loman een eigen transportbedrijf, maar de rol als teammanager bij zijn favoriete club viel daarmee dus naar zijn zeggen prima te combineren. “Jawel hoor. Het is ook niet zo dat ik er een dagtaak aan heb. Het is leuk om juist onderdeel van het team te zijn en samen met de rest van de technische staf van gedachten te wisselen over speelwijze, opstelling en alle andere relevante zaken. Ik word als teammanager echt bij dat proces betrokken en dat vind ik oprecht heel leuk.” Als teammanager is Loman een aanspreekpunt voor de spelers als er zaken zijn die geregeld moeten worden, of wanneer er iets speelt en hij dus een tussenpersoon kan zijn tussen spelersgroep en de trainer, diens assistent of richting het bestuur. “Verder zorg ik ervoor dat het qua kleding voor de spelers goed is geregeld. Ik inventariseer en geef de maten door die besteld moeten worden bijvoorbeeld, dat er materiaal is voor de trainers om mee te werken en dat op wedstrijddagen het digitale wedstrijdformulier volledig is ingevuld. Alles bij elkaar geen zware taak om te vervullen, maar wel een onmisbaar schakeltje in het geheel.” Toch komt er bij zijn vrijwilligersfunctie meer kijken dan mensen denken en alleen maar een formuliertje in orde moet maken. “We houden van de spelers allerlei gegevens bij in Excel-bestanden. Gele en rode kaarten, doelpunten, speelminuten, enzovoorts. Alles wat relevant is voor de trainers en spelers. Dat is ook leuk om bij te houden zodat je het gehele seizoen en de prestaties in kaart kunt brengen.” Als supporter hoopt hij bovendien dat zijn club dit seizoen weet te overleven in de tweede klasse, het niveau wat de club qua ambitie ook minimaal wil nastreven. “We hebben ervaring ingeleverd en daarvoor jonge jongens moeten inpassen. De jongste is momenteel pas zestien jaar, terwijl mijn neef Hein Loman met zijn dertig jaar de oudste is. Er zijn in deze competitie een hoop echt sterke ploegen en veel teams die redelijk aan elkaar gewaagd. We hebben veel voetballende kwaliteiten in de groep en moeten gewoon zien dat we die de komende jaren bij elkaar kunnen houden. Het liefst ook op dit niveau, want het zou zonde zijn als je weer pas op de plaats zou moeten maken.” BERGEN OP ZOOM – Met zoon Ruud Loman onder de lat bij het eerste elftal van MOC’17 stond vader Patrick wekelijks als supporter al langs de lijn. Hij voetbalde zelf een jaartje of tien bij Nieuw-Borgvliet maar is verder al vrijwel zijn hele leven is hij op het sportcomplex van de zaterdag tweedeklasser te vinden. HOOGERHEIDE - Sportpark Jac van Hoek blijkt dit seizoen vooralsnog een onneembare vesting voor tegenstanders van RKVV METO. Buitenshuis liep de vijfdeklasser in Zeeuws-Vlaanderen al tegen een paar fikse nederlagen op. ‘Die wisselvalligheid moeten we eruit zien te krijgen. Zeker als we voor promotie willen meestrijden.’ SHOP NOW
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=