27 SHOP NOW Volgens middenvelder Tijmen Bot gaat WVV’67 benodigde punten zeker pakken De 25-jarige inwoner van Hoogerheide viel met zijn neus in de voetbalboter. Het seizoen eindigde pas in de tweede ronde van de nacompetitie, waardoor de ploeg dit seizoen aan alweer het achtste jaar als vierdeklasser is begonnen. Waar de start vorig jaar een periodetitel opleverde daar is Bot met zijn teamgenoten dit keer wat minder voortvarend uit de startblokken geschoten. “We kenden vorig seizoen een geweldige serie, waarbij ook soms het balletje wat gelukkig onze kant opviel. Nu zit het met momenten tegen en weten we nog niet altijd een resultaat over de streep te trekken. Dat is balen, maar ze raken hier bij WVV’67 niet zo snel in paniek.” Bot heeft er ondanks zijn leeftijd al een flinke voetbalreis opzitten die hem via Brabant, België en Zeeland weer op het oude nest bij WVV’67 deed belanden. Vanuit de jeugd van WVV’67 ging hij bij RBC Roosendaal in de jeugdopleiding spelen. Die ging toen helaas failliet waarna hij overstapte richting Royal Antwerp FC. Na vier seizoenen verhuisde hij naar v.v. Kloetinge waar hij in de jeugd en één seizoen bij het eerste actief was. Uiteindelijke stapte hij over naar v.v. Arnemuiden en sinds vorig seizoen keerde hij weer terug bij WVV’67. “Een hele reis inderdaad, waarbij ik enorm veel heb meegemaakt en veel heb geleerd. Maar om verschillende redenen heb ik besloten om weer hier bij WVV’67 terug te keren en gewoon lekker met vrienden te gaan voetballen. Tot nu toe is dat voor mij een meer dan juiste keus gebleken.” De keuze voor het zaterdagvoetbal had ook mede te maken met het feit dat controleur op het Woensdrechtse middenveld fanatiek supporter is van Feijenoord. “Ik ga vaak naar Feijenoord kijken en dat bleek beter te combineren met een club op zaterdag. Dat heb ik een aantal jaar gedaan en toch miste ik iets. Ik wilde niet meer persé op het hoogste niveau spelen maar gewoon lekker plezier en presteren koppelen door samen te gaan spelen met vrienden. Daarom werd het WVV’67. Ook daar mis ik af en toe wedstrijden omdat ik dat naar Feijenoord ga kijken. Dat heb ik aangegeven en was prima. Mocht de trainer dan daarna besluiten om me een keer niet op te stellen dan heb ik daar ook vrede mee. Maar de combinatie met mijn fulltime baan, vrienden, Feijenoord en WVV’67 die zorgt dat dit voor mij nu ideaal is.” Na jaren van reizen en ‘moeten’ kan Bot nu op het fietsje naar de voetbal om te trainen en wedstrijden te spelen. “Dat is ook wel eens lekker na al die jaren van in de auto overal heen ‘moeten’ om te trainen of te voetballen. Nu spring ik op de fiets en ben binnen enkele minuten op de club. Het is een hechte club waarbij iedereen geweldig met elkaar omgaat. Alle teams supporten elkaar en dat zorgt altijd voor een ontspannen en mooie sfeer. Dat het nu nog sportief niet loopt zoals we willen is geen reden tot paniek. We hebben voldoende kwaliteiten om nog omhoog te klimmen. We gaan dit seizoen onze benodigde punten echt nog wel pakken.” Honkvaste Tom van Oers al twintig jaar speler van MOC’17 Van Oers begon aan de Olympialaan in de F’jes. Vanaf de D-pupillen stroomde de linksbenige aanvaller het selectievoetbal bij zijn club in en doorliep alle lichtingen tot uiteindelijk de JO19-2. “Toen ben ik vanuit de senioren eerst een seizoen in een vriendenteam gaan spelen. Dat bleek echter toch te weinig sportieve uitdaging te geven en ben daarna mee gaan trainen en spelen met het tweede elftal. Toen Remco van Haaren trainer werd bij het eerste elftal kreeg ik de kans om bij de selectie aan te sluiten en daar speel ik sindsdien nog steeds.” Het mooie was dat de kleine aanvaller al een kampioenschap en een promotie mocht meemaken, waardoor MOC’17 zich eigen sneller dan de ambitieuze plannen waren vanuit de vierde- naar de tweede klasse wist op te werken. De rol van Van Oers dit seizoen is echter een stuk beperkter dan in de twee seizoenen ervoor. “Klopt, er zijn wat jongens doorgekomen vanuit de jeugd en die kloppen hard op de deur. De nieuwe trainer heeft vooralsnog een andere keuze gemaakt voor de positie van linksbuiten waardoor ik het nu vooral moet doen met invalbeurten.” Desondanks heeft hij zeker niet de intentie om lastig te doen, om uitleg te gaan vragen of om het bijltje erbij neer te gooien. “Helemaal niet zelfs. Ondanks dat ik nu geen basiskracht ben heb ik het enorm goed naar mijn zin. Ik speel hier al mijn hele leven en probeer dat zo goed mogelijk te doen. Als dat in het eerste is dan is dat uiteraard heel mooi, maar in het tweede vond ik het ook heel erg leuk om te voetballen. Ik hou van het spelletje en voel me hier thuis. Dus waar sommigen soms regelmatig van club veranderen om maar in een eerste elftal te spelen, daar zal je mij dat nooit zien doen.” Een familieclub mét ambitie, zo wil MOC’17 zichzelf graag profileren. Een typering die Van Oers wel kan waarderen en die ook past bij de grootte van de vereniging. “Ondanks dat we enorm veel leden hebben is er enorm veel waardering voor iedereen binnen de club. Ongeacht in welk team je speelt of welke rol je vervult. Dat vind ik mooi en vooral ook waardevol. Dat is precies de reden waarom ik me hier bij de club zo thuis voel.” Dit seizoen heeft het elftal het in de tweede klasse vooral lastig. Iets was de aanvaller vanaf de kant ook regelmatig ziet gebeuren. “We hebben natuurlijk een aantal ervaren krachten zien afzwaaien en daarvoor zijn talentvolle jongens teruggekomen. Dat gaat altijd gepaard met aanpassing en wisselvalligheid. Toch zie ik dat we veel kwaliteit in de groep hebben en dat we zeker een selectie hebben om te overleven. Het enige wat nog ontbreekt soms is dat we de slimmigheid ontberen om bepaalde wedstrijden ‘dood te maken’ en het resultaat te koesteren. Als we dat in het verloop van dit seizoen wel voor elkaar gaan krijgen en de boel fit en bij elkaar weten te houden, dan denk ik zeker dat we ook in ons tweede seizoen op dit niveau moeten kunnen handhaven.” Persoonlijk hoopt Van Oers, die als procesoperator werkt bij Shell Moerdijk, dit seizoen zijn basisplek weer terug te veroveren. “Dat wordt niet simpel want er is op die positie meer concurrentie. Maar ik ga er natuurlijk wel alles aan proberen te doen om vaker in de basisopstelling te verschijnen.” WOENSDRECHT – Vorig seizoen was voor WVV’67 eentje om met trots op terug te kijken. Met een derde plek én een periodetitel was er misschien wel meer dan het maximale uitgehaald. Tijmen Bot beleefde na zijn overstap van Arnemuiden bij de Woensdrechters daardoor een geweldig debuutseizoen. ‘Dat was inderdaad wel een lekkere binnenkomer om zo je eerste WVV-seizoen te beleven.’ BERGEN OP ZOOM – Al twintig jaar is Tom van Oers (27) lid van MOC’17, de club uit zijn woonplaats Bergen op Zoom waar hij bezig is aan zijn derde seizoen bij de hoofdmacht van de Mevo Olympia Combinatie ’17, momenteel uitkomende in de tweede klasse van het zaterdagvoetbal.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=