VoetbalJournaal Bergen op Zoom, najaar 2023

15 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Joey Loonstijn ziet aanvoerderschap als nieuwe stap in voetbalontwikkeling Rechtsback Justin Walpot roemt NOAD’67 om familiaire karakter DINTELOORD – “Ik speel nu zo’n acht seizoenen in het eerste elftal en ben sinds mijn zeventiende ook bijna wekelijks wel basisspeler. Er zijn een aantal ervaren basisspelers vertrokken in de zomer en na een gesprek met de technische staf kwam eruit dat ze vonden dat ik wellicht de aangewezen persoon was om deze groep als aanvoerder te vertegenwoordigen. Op en ook naast het veld. Daar ben ik zeker ook trots op en het is voor mij een nieuwe stap in mijn voetbalontwikkeling. Ik wilde graag op een bepaalde wijze meer verantwoordelijkheid op me nemen en dit is natuurlijk een mooie kans om het ook te laten zien.” Loonstijn is afkomstig uit Rotterdam waar hij in het verleden op hoog niveau voetbalde bij DRL. “We verhuisden naar Dinteloord toen ik een jaar of vijftien was. Voetbal was dan voor mij een heel logische plek om op een snelle manier nieuwe vrienden te maken en om in de gemeenschap te integreren. Ik heb toen bij de B-jeugd begonnen. En in het seizoen van de fusie in 2015 maakte ik vanuit de jeugd definitief de overstap naar de senioren en kregen veel jonge spelers de kans om zich te laten zien. Vrij snel wist ik een basisplaats te veroveren op het middenveld en ben er eigenlijk niet meer uit verdwenen.” Momenteel is de aanvoerder één van de meer ervaren jongens en moet de relatief jonge selectie bij de hand nemen. “Een aantal gasten heb ik als jeugdtrainer bij de JO17 onder mijn hoede gehad, dus ken ze goed. Ze kunnen behoorlijk voetballen, maar moeten in wedstrijden soms nog meer durf tonen in balbezit. Door de jeugdigheid en het wegvallen van de nodige voetbalervaring in de groep is het soms nog te wisselvallig. Heel goede wedstrijden wisselen we af met mindere duels en dat moeten we eruit zien te krijgen. Want ik ben er van overtuigd dat er meer inzit.” De jeugd van Prinsenland speelt volgens de controlerende middenvelder niet op een heel hoog niveau en ook het tweede elftal is een ploeg in opbouw. Dat heeft tijd nodig, maar in het huidige voetbal is dat juist iets wat je niet krijgt als het gaat om presteren. Je moet er nú staan en dat is soms wel lastig te realiseren. Het eerste elftal kent een basisploeg die volledig bestaat uit jongens uit Dinteloord en na tien jaar reken ik mezelf daar absoluut ook bij. Er is kwaliteit en ik durf wel hardop uit te spreken dat we gewoon moeten meedoen voor promotie. We hebben al een paar keer de nacompetitie gehaald, maar het niet gered. Toch denk ik dat we op termijn best de stap kunnen maken.” Zelf had Loonstijn wel zijn twijfels na vorig seizoen om elders op hoger niveau voor zijn kansen te gaan. Toch besloot hij in Dinteloord te blijven. “Ik heb we getwijfeld, maar een gesprek met de trainers Natalino en Patrick deed me overtuigen te blijven. De visie is goed, de samenwerking is perfect en ook de klik tussen staf en spelersgroep is perfect. Zolang deze trainers bij Prinsenland blijven, zal ik zeker ook nergens anders heengaan. Er is voldoende om voor te voetballen en iedereen kan zich nog volop ontwikkelen. Dit seizoen minimaal in de top-zes eindigen en hopelijk nog hoger, dat moet haalbaar zijn. En dan zit er denk ik zeker nog veel meer in als we deze groep bij elkaar houden.” “Zelfs op de momenten dat het minder gaat, dan blijft de sfeer goed. De supporters zijn goud waard en steunen ons door dik en dun. Vooral thuis geven ze ons geregeld een extra boost, maar ook in uitwedstrijden gaan er altijd mensen mee. Dit seizoen gaat het tot nu toe best behoorlijk, maar vorig seizoen en zeker in het seizoen dat we degradeerden hebben we ze niet bepaald getrakteerd op geweldig voetbal… En dan toch blijft het gemoedelijk en ook na de wedstrijden qua sfeer gewoon gezellig. Dat hechte, gezellige en familiaire, daar kan ik van genieten.” Walpot speelt al sinds zijn gehele tijd bij de geelhemden en maakt al een aantal seizoenen deel uit van de hoofdmacht. In de jeugd speelde hij onder meer als centrale middenvelder en ook een rol als centrale verdediger kreeg de rechtspoot al geregeld toebedeeld. “Momenteel sta ik altijd rechtsback, maar wel in een aanvallende rol. Natuurlijk is het mijn taak om de buitenspeler uit te schakelen, maar de trainer hamert erop dat ik heel veel meters maak langs de lijn en daar waar het kan mezelf in aanvallende zin inschakel. Dat is wel een rol die bij mijn spel past en waar ik me prettig bij voel. Ik heb een behoorlijke lange bal en veel loopvermogen, dus die zaken kan ik op mijn positie prima gebruiken.” Heel speelden de Fluplanders in de zaterdag derde klasse, tot het twee seizoenen uiteindelijk degradeerde naar het nu laagste zaterdagniveau. Vorig seizoen lukte het niet om direct weer te promoveren. Ondanks het pakken van de derde periodetitel, ging het in de nacompetitie mis. Daardoor speelt Walpot met zijn teamgenoten dit seizoen opnieuw in de vierde klasse. “Nu loopt het een stuk beter. Bepalende spelers zijn terug van lange blessures en dat merken we direct. Onze selectie is niet heel erg groot en we hebben dus iedereen nodig, zéker als je een rol van betekenis wilt spelen en mee wilt strijden om de prijzen. Want het mag duidelijk zijn, dat we ook dit seizoen weer willen proberen om te promoveren naar de derde klasse. Door de versterkte degradatieregeling komen en volgend seizoen weer degradanten bij, dus wordt de kans om te promoveren elk seizoen lastiger.” De clubman is bezig aan zijn achttiende seizoen bij NOAD’67 en hoopt dat nog heel wat jaren te blijven. “Ik mocht op mijn zevende ooit meetrainen en vond het zo leuk dat ik er nooit meer ben gestopt. Het is leuk om met elkaar te trainen en op zaterdagen te proberen het maximale uit jezelf en uit elkaar te halen. Het hoogst mogelijke bereiken, daar cijfer ik mezelf graag voor weg. Hopelijk kunnen we dit seizoen zo lang mogelijk bovenin bijblijven. Ik denk namelijk zeker dat we met deze selectie de stap moeten kunnen maken. We hebben een relatief jonge groep, met enkele ervaren spelers erbij. Die mix is goed en iedereen wil er vol voor gaan. Dat zorgt voor concurrentie en dat is alleen maar goed. Doordeweeks heb ik een kantoorbaan en ik geniet er enorm van om dan drie keer per week op het veld te kunnen staan en de mooiste hobby uit te kunnen oefenen die er is.” Te wisselvallig. Zo laat het huidige seizoen van derdeklasser Prinsenland zich volgens Joey Loonstijn (25) nog het beste omschrijven. Trots is hij dat trainer Natalino Storelli hem mededeelde dat hij vanaf dit jaar de nieuwe aanvoerder is van ploeg uit Dinteloord. SINT PHILIPSLAND – Hij is niet de grootste prater van de groep, maar speelt Justin Walpot niet mee bij NOAD’67 dan is het gemis wel voelbaar. Als kilometervreter aan de rechterflank vervult hij veelal een rol in de schaduw. Een rol waar de 25-jarige Fluplander geen enkele moeite heeft. Hij voelt zich op zijn plek bij de club, die hij roemt om het familiaire karakter. HOGE WEIDE 3 4675 DA SINT PHILIPSLAND  +31 621 844 622 INFO@BETONWERKENDEJONGE.NL WWW.BETONWERKENDEJONGE.NL 0285058.pdf 1 2-11-2023 09:00:11 0285143.pdf 1 2-11-2023 09:02:00

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=