VoetbalJournaal Bergen op Zoom, najaar 2023

11 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Diego Vaissaire heeft geen spijt van stap naar SC Welberg De jeugd bracht Vaissaire altijd door bij v.v. Steenbergen, waar hij uiteindelijk het eerste elftal haalde. “Maar daar had ik het op een gegeven moment niet meer naar mijn zin en was eigenlijk van plan om helemaal te stoppen. Tot enkele vrienden me vroegen om samen met hen over te stappen naar Welberg. Daar speelden we aanvankelijk in het derde elftal, maar al snel werden we gevraagd of we niet met z’n allen wilden overstappen om dan bij het eerste de selectie te versterken. Dat hebben we gedaan en daarvan heb ik persoonlijk nog geen moment spijt gehad.” Ondanks dat de resultaten misschien nog altijd niet zijn wat Vaissaire en zijn vrienden ervan hadden verwacht, is er heel veel spelplezier en vooral ook beleving. “Dat is toch wel belangrijk. Dat was ik kwijt in Steenbergen en dat heb ik hier wel hervonden, dus daar ben ik wel dankbaar voor. We draaien nog niet zoals we willen en hadden gehoopt, maar er zit wel duidelijk een stijgende lijn in qua prestaties en zeker ook qua veldspel. Het is gewoon en kleine en vooral gezellige vereniging en ook hebben we een leuke spelersgroep. Dat is me ook veel waard en in mijn ogen een prima uitgangspunt om uiteindelijk te komen tot goede prestaties. Wanneer we deze groep een aantal seizoenen bij elkaar kunnen houden, dan ben ik ervan overtuigd dat de resultaten stap voor stap beter zullen worden.” In de rol als centrale verdediger vormt de jonge Steenbergenaar een vast duo met aanvoerder Nouri el Jilali, die eveneens van Steenbergen naar Welberg overkwam. “Dat is wel prettig om vanuit een vaste positie te kunnen spelen. In het verleden heb ik ook op het middenveld en als aanvaller gespeeld. Maar in mijn huidige rol als centrale verdediger kan ik prima mijn energie kwijt. Ik krijg van de trainer ook de vrijheid om in te schuiven en mee te doen in aanvallend opzicht. Dat ligt me ook wel en in het veld beginnen we onderling elkaar ook beter te begrijpen. Natuurlijk hadden we misschien al meer punten kunnen pakken, maar als iedereen vol ervoor blijft gaan en de motivatie vasthoudt, dan ben ik er van overtuigd dat we nog wel een aantal plekken zouden kunnen stijgen.” Een manco is volgens Vaissaire, dat er soms in wedstrijden wat voetbalervaring ontbreekt. “En we missen een echte afmaker. Want kansen krijgen we elke wedstrijd wel. Soms zelfs meerdere, maar als je die dan niet weet te verzilveren, dan kost dat soms onnodig punten. Tegen Steenbergen speelden we een goede eerste helft, krijgen kansen ook maar de bal gaat er niet in. Dan heeft Steenbergen wél de slimheid en de ervaring om de punten over de streep te trekken en dat is zonde.” Vorig seizoen toen het veel minder draaide, speelde hij even met de gedachte om even de voetbalschoenen voorgoed op te bergen. “Een trainerswissel, weinig spelers, lage trainingsopkomst en slechte resultaten. Dan wordt voetbal snel een vervelende hobby en dacht ik er serieus over na of ik daar nog wel energie in wilde stoppen. Gelukkig hebben we het tij kunnen keren en ziet het er nu helemaal anders uit. Aan stoppen denk ik niet meer, het enige wat we willen is om te proberen te handhaven in de vierde klasse. Dat wordt een hels karwei, maar we hebben de potentie in de groep om er dicht bij in de buurt te komen. Daar willen we vol voor gaan en dan zien we wel of we het redden.” Na historisch kampioenschap is nu handhaving hét doel voor Vrederust “We hadden niet verwacht dat we direct bovenin zouden meestrijden, maar dat we zo matig zouden beginnen aan het seizoen dat hadden we zeker niet gedacht. We spelen echt onder het niveau wat we met deze selectie op de mat moeten kunnen leggen. Dat is soms wel frustrerend, maar anderzijds zijn er ook aantoonbare redenen waarom het nog niet loopt. Op cruciale posities missen we bepalende spelers en dat vang je in ons geval niet zo heel eenvoudig op. Het is jammer, maar wel de realiteit waarmee we moeten dealen.” Volgens de verdediger is het veldspel daardoor ook vaak nog wisselvallig. “Tegen DVV’09 beleefde we een totale off-day en dan verlies je dik, terwijl we gek genoeg in de derby tegen RKSV Halsteren niet fel genoeg begonnen. Hoe dat komt? Geen idee, maar het was wel zo en dan verlies je zo’n pot gewoon. Daarbij komt ook dat de bal soms op bepalende momenten net de verkeerde kant opvalt. Tegenstanders die van twintig meter een kanonskogel in de bovenhoek knallen, terwijl wij in de laatste minuten een bal via de lat zien overgaan. Het maakt dat je nu even in een fase zit waar het niet onze kant opvalt. Dat was vorig seizoen, ook al was dat op een lager niveau, wél het geval en dan zie je dat je tot verrassing van velen kampioen kan worden.” De 24-jarige Wils, begon met voetballen in de jeugd van RKSV Halsteren waar hij speelde tot het eerste jaar B-junioren. Hij maakte vervolgens de overstap naar de jeugd van MOC’17 om er op divisieniveau te gaan spelen. “Het was uiteindelijk de bedoeling dat ik zou doorstromen naar het eerste elftal. In de A-jeugd waren we zelfs gepromoveerd naar de derde divisie. Toen belde Eric van de Watering destijds trainer bij Vrederust of ik geen zin had om daar te komen spelen. Daarin zag ik wel een uitdaging en maakte de overstap.” Het werd, mede door anderhalf jaar coronapandemie, een eerste korte periode bij de vierdeklasser. Want Kees de Rooij benaderde Wils om naar Tholense Boys te komen, dat een klasse hoger speelde. “Ik speelde er vooral in de spits en scoorde regelmatig mijn goals. Dat wekte interesse van SV Dosko waar ik één seizoen in de eerste klasse speelde. Maar ook daar kreeg ik te maken met het gegeven dat het niveau geweldig was, maar dat het reizen me tegen begon te staan. Vaak waren we een hele dag op pad en dat wilde ik niet. Het gaf de doorslag om vorig seizoen terug te keren bij Vrederust, want daar had ik het wel enorm naar mijn zin gehad.” En de fysiek sterke laatste man viel direct sportief met zijn neus in de boter. “Ik speelde weer op mijn vertrouwde positie als centrale verdediger én werd kampioen. Voor mij de perfecte keuze dus om terug te keren. Ik woon in Bergen op Zoom en de reisafstanden zijn veel korter. We hebben een geweldige spelersgroep, spelen op een mooi niveau en het is vlakbij. Plezier hebben en na de inspanningen genieten van een biertje. Het is de ideale invulling van mijn vrije tijd en dat hoop ik hier nog wel even vol te houden. Hopelijk ook op dit niveau. Dat moet er met deze selectie zeker inzitten, maar dan moet het balletje wel wat vaker de goeie kant op gaan vallen.” WELBERG – Nadat hij bij het eerste elftal van Steenbergen zijn spelplezier was verloren, besloot Diego Vaissaire (23) om in winter van 2020 de overstap te maken naar kleine buur SC Welberg. Waar hij samen met een aantal vrienden eerst in een lager elftal uitkwam, spelen ze inmiddels allemaal in het eerste elftal, dat uitkomt in de vierde klasse D van het zaterdagvoetbal. HALSTEREN – Een historisch moment was het voor het nietige v.v. Vrederust toen op 20 mei 2023 het laatste fluitsignaal klonk in het thuisduel tegen RSC Alliance. Na de 2-1 overwinning kroonden centrale verdediger Dave Wils en zijn ploeggenoten zich tot kampioen. Daardoor spelen ze dit seizoen in de 3e Klasse B, waar het nog niet de start beleeft waarop men had gehoopt.

RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=