R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M 25 Winni Kiksen; nummer twee kapt ermee bij Meeuwenplaat WCR in Beweging: Ruud Boessen over de hoopvolle toekomst Op de inmiddels 62-jarige leeftijd heeft Winni Kiksen, beter bekend als “Nummer Twee”, na een indrukwekkende carrière zijn voetbalschoenen definitief aan de wilgen gehangen bij Meeuwenplaat. Hij sprak over zijn mooie geschiedenis bij de club en de bijzondere afscheidswedstrijd die onlangs voor hem werd georganiseerd. “Ja, afgelopen zondag was mijn afscheidswedstrijd,” vertelt Winni. “Normaal regel ik alles zelf, maar dit keer had ik de regie niet in handen. De kantine en kleedkamer waren versierd, en er was zelfs een taart. We begonnen de dag met een gezamenlijk ontbijt, wat we normaal nooit doen.” Het hoogtepunt van de dag was een reeks videoboodschappen van voetballegendes zoals John de Wolf en Sonny Silooy, die hem een warm hart toedroegen en Peter Houtman die aanwezig was. “Als echte Feyenoorder genoot ik wel enorm van deze verrassingen. “ VAN EDS NAAR MEEUWENPLAAT Winni zijn voetballoopbaan begon bij EDS in de Spaanse Polder. “Ik speelde daar vanaf mijn zesde tot mijn dertiende. Toen we naar Hoogvliet verhuisden, kwam ik bij Meeuwenplaat terecht. Vanaf dat moment voelde ik me thuis. Ik woonde op vijf minuten loopafstand en het tenue was ook blauw-wit, net als bij EDS. Dat was praktisch, want mijn moeder had ons alleen opgevoed en zo hoefden we alleen het logo te veranderen.” HOOGTE- EN DIEPTEPUNTEN “Ik ben maar één keer kampioen geworden en dat was in de A3,” herinnert Winni zich lachend. “We hadden een hele goede lichting, maar ondanks mijn inspanningen hobbelde ik er vaak achteraan. Toch ben ik uiteindelijk in het eerste elftal terechtgekomen en heb ik daar ongeveer twintig jaar gespeeld.” Winni zijn carrière werd gekenmerkt door een gebrek aan ernstige blessures, wat hem in staat stelde tot zijn veertigste actief te blijven in het eerste elftal. VRIENDSCHAPPEN EN VERBONDENHEID De kracht van zijn team bij de Meeuwenplaat zit volgens Winni in de hechte gemeenschap. “We gingen samen op vakantie, stapten op zaterdagavond en speelden op zondag weer voetbal. Die vriendschappen duren nu al veertig jaar. Zelfs nu nog, bij de veteranen, hebben we een team van 24 man. Dat is bijzonder, want het varieert van 35 tot 62 jaar.” Het is een team waar generatie op generatie bij actief is en dat de volgende generaties er al bij komen, was een mooie reden om zijn schoenen aan de wilgen te hangen. BETROKKENHEID BLIJFT Ook na zijn actieve carrière blijft Winni betrokken bij de club. “Ik ben nu al inval-teammanager en zit in de sponsorcommissie. Daarnaast ben ik ook enkele keren assistent-trainer geweest. Als assistent ook mogen promoveren. Ja dat soort dingen blijven mijn leven wel bij.” Zijn toewijding aan de club is onmiskenbaar, en hij hoopt dat Meeuwenplaat in de toekomst kan blijven groeien, vooral door de oprichting van een dameselftal en het aantrekken van meer jeugdspelers. Toekomst en ontwikkelingen Ondanks de uitdagingen ziet Winni nog steeds een mooie toekomst voor Meeuwenplaat. “We hebben een redelijke jeugdafdeling en ik hoop dat we daaruit meer kunnen doorstromen naar de senioren. Ook zou een dameselftal een waardevolle toevoeging zijn.” De dynamiek binnen de club is veranderd, maar zijn optimisme blijft onveranderd. BIJZONDER BOEK Als grafisch vormgever heeft hij een boek samengesteld voor zijn teamgenoten als aandenken aan zijn afscheidswedstrijd. “Het was mijn manier om iets terug te geven aan de jongens, een tastbare herinnering aan de geweldige tijd die we samen hebben gehad.” Met een carrière die zes decennia beslaat, blijft Winni Kiksen een legende bij Meeuwenplaat. Zijn passie, vriendschap en betrokkenheid maken hem een onmisbare schakel in het rijke weefsel van de club. Hoewel hij stopt met voetballen, blijft zijn Meeuwen hart kloppen op de vereniging. VAN KEEPERSTRAINER TOT VOORZITTER Ruud Boessen begon zijn avontuur bij WCR als keeperstrainer, na een verzoek van aanvoerder Bas de Koning. “Ik had al wat ervaring opgedaan bij andere clubs zoals Oude Maas, en toen Bas mij vroeg, ben ik de uitdaging aangegaan,” vertelt Boessen. Al snel bleek zijn inzet van onschatbare waarde, en toen de toenmalige voorzitter aftrad, werd Ruud gevraagd de functie over te nemen. “Het was niet mijn ambitie om voorzitter te worden,” legt de 57-jarige uit, “maar ik wilde wel helpen waar ik kon. Met de verhuizing naar een nieuw complex en de fusiegesprekken met VV Rhoon in het vooruitzicht, is het een cruciale periode voor de club. Hoewel ik geen geschiedenis bij WCR heb, voel ik me hier inmiddels thuis en zet ik me volledig in voor de toekomst van de club.” NIEUWE SPORTCOMPLEX EN FUSIEGESPREKKEN De verhuizing naar een nieuw sportcomplex, gepland voor eind 2026 of begin 2027, is een belangrijke mijlpaal voor WCR. “We zitten in de eindfase van de stuurgroep voor beide verenigingen en het budget is nu goedgekeurd,” vertelt Boessen. De taxaties van beide locaties zijn afgerond en de gesprekken met de gemeente en aannemers zijn in volle gang. Het samengaan met VV Rhoon wordt nog voorgelegd aan de leden, maar de eerste tekenen zijn positief. “Rhoon heeft al toestemming van de leden om te praten, en nu lijkt de weg vrij om die gesprekken te voeren,” merkt Boessen op. PROFESSIONELE JEUGDOPLEIDING Onder Boessens leiding heeft WCR ook grote stappen gezet in de jeugdopleiding. “We hebben een soort academie opgericht voor prestatief voetbal,” zegt hij trots. Dit initiatief heeft al geleid tot de interesse van scouts van grote clubs zoals PSV, Feyenoord en NAC. “Volgend seizoen gaan er zes jongens naar BVO’s, waaronder twee naar PSV,” deelt Boessen enthousiast. Deze ontwikkeling is een belangrijke stap voor WCR, die traditioneel meer gericht was op recreatief voetbal. “We willen een balans vinden tussen prestatief en recreatief voetbal, waarbij alle leden evenveel aandacht krijgen,” legt hij uit. VRIJWILLIGERSWERK EN BETROKKENHEID Boessen benadrukt het belang van vrijwilligers binnen de club. “Vrijwilligers heb je nooit genoeg, en ook wij kampen daarmee,” zegt hij. De club heeft een vijfkoppig bestuur, waarvan drie leden ad interim zijn. “We doen nu alles op ad interim basis, vooral omdat we niet iemand willen benoemen voor een korte periode,” legt Boessen uit. Desondanks blijft hij positief over de toekomst. “Het is soms hard werken, maar we proberen de boel draaiende te houden met een klein, toegewijd team.” TOEKOMSTVISIE Boessen ziet een harmonieuze toekomst voor WCR, waar zowel prestatief als recreatief voetbal floreren. Hij roept de leden op om de club te steunen en betrokken te blijven. “Geef de club ruimte, liefde en respect voor wat de vrijwilligers doen. Zorg dat het een wisselwerking wordt, niet alleen eenzijdig, maar dat het twee kanten op gaat,” benadrukt hij. Boessen erkent dat het voor sommige leden moeilijk kan zijn om veranderingen te accepteren, vooral degenen die de club al jaren kennen. “De grootste tegenstanders zijn nu voorstanders geworden,” merkt hij op. “Ze zien in dat, voor de overlevingskans van de club, verandering noodzakelijk is.” Met zijn passie en toewijding zorgt Ruud Boessen ervoor dat WCR blijft groeien en bloeien, met een heldere visie voor de toekomst. “Het clubbelang moet altijd voorop staan,” besluit hij, “zodat we over vijf of tien jaar nog steeds een sterke, hechte vereniging zijn.” In gesprek met Ruud Boessen, de ad interim-voorzitter van WCR, wordt al snel duidelijk hoe diep zijn passie voor voetbal reikt. Hoewel hij pas 2,5 jaar betrokken is bij de club, heeft hij al vele rollen vervuld. Van keeperstrainer tot technisch coördinator en nu voorzitter, Boessen is een drijvende kracht achter de club en een spil in de recente ontwikkelingen.
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=