15 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Op zoek naar een baan die bij je past? Met het honderdjarig bestaan voor de deur moest en zou er een boek over de historie van zijn club komen. Oud-voorzitter Leen Kruithof is één van de samenstellers van de gebundelde verhalen over VV Rijsoord, die komend, het jaar dat de club zijn eeuwfeest viert, verschijnt. Rijsoord heeft meer dan ooit oog voor eigen opgeleid talent. Oud-speler Patrick Rutten (53) probeert het Kraaientalent op de goede plek bij de dorpsclub te laten landen. “Het is belangrijk dat onze supporters zich kunnen identificeren met het eerste elftal.” Rijke geschiedenis Rijsoord gebundeld Rutten helpt talent landen bij Rijsoord Bij de voormalig directeur van een installatiebedrijf zit Rijsoord diep in de poriën. Nog altijd volgt Kruithof (71) zijn club op de voet. “Rijsoord is veel meer dan een voetbalclub”, probeert hij uit te leggen. “Het is een gevoel dat je met anderen deelt. Voetbal is belangrijk, maar niet het belangrijkste. Het is een familie waar ook soms ruzies zijn en mensen het niet eens zijn met elkaar.” Voor Kruithof stond het een paar jaar geleden vast dat de rijke historie van zijn club moest worden vastgelegd in een jubileumboek. “Er is zó veel te vertellen over deze club, er zijn zó veel verhalen. Verhalen die vertelt moeten worden aan de jeugd.” Voor Kruithof begon het project al negen jaar geleden, vertelt hij. “Ik maakte destijds deel uit van de jubileumcommissie van het 90-jarig bestaan. Op dat moment ontdekten we dat het archief van de club tussen oude verfpotten stond in een kast. Er was niet naar omgekeken.” Voor Kruithof was dat het sein om oude kranten, foto’s, sportmagazines van vroeger te verzamelen. “Dat was nét op tijd.” Het geeft Kruithof en de drie andere samenstellers van het jubileumboek de mogelijkheid om uitgebreid alle facetten van de VV Rijsoord te beschrijven. “Er is enorm veel stof om over te schrijven. Er is zo veel georganiseerd bij de club, dat wil je niet weten.” Hoe groot het boek wordt, is nog niet duidelijk, want de vormgeving moet nog worden gedaan, maar de meeste verhalen zijn al geschreven. “Het is een heel gevarieerd boek. Over het complex, over successen, maar ook over spelers die later in het betaald voetbal hebben gespeeld. Het gaat ook om echte Kraaien, iconische clubmensen die in leven en overleden zijn. We hebben ook aandacht voor de bal waarmee vroeger werd gespeeld. Dat was er eentje met een veter, waardoor het heel anders koppen was.” Hijzelf krijgt ook een plekje in het boek, onder het kopje oud-voorzitters. “Dat stuk heb ik zelf niet geschreven. Met een aantal oud-voorzitters hebben we een soort ronde tafel-gesprek gehouRutten ziet er deze zaterdag uit als een ‘echte’ scout. Een dikke jas en een klassieke pet beschermen hem tegen de kou als de JO17-1 op het hoofdveld van zijn club een competitiewedstrijd speelt. “Die speler daar”, wijst hij naar het veld. “Dat is echt een talent. Ik verbaas me er vaak over hoe die gasten op deze leeftijd al bezig zijn met voetbal. Vorig jaar had ik een gesprekje met hem, was hij vijftien en sprak over looplijnen. Ik was vroeger op die leeftijd met heel andere dingen bezig.” Wie praat met Rutten krijgt een regen van anekdotes over vroeger over zich heen. Zijn liefde voor de club werd hem door zijn vader met de paplepel ingegoten. Als voetballer was hij er eentje met karakter. “Kei- en keihard”, doet hij zelf niets aan de waarheid af. “Ik heb aardig wat kaarten gehad. Ik zei altijd: ik ben in het verkeerde land geboren. Ik was zo’n typische Engelse speler voor de lagere divisies die met het mes tussen zijn tanden negentig minuten lang speelde.” Hij maakte dertien jaar deel uit van de eerste selectie van Rijsoord. “Ik was allesbehalve een gepolijste voetballer en moest het hebben van mijn duelkracht. Ik wilde winnen en voor Rijsoord vrat ik het gras op.” Zo vertelt hij over die ene keer dat hij als speler van het tweede al weken in de lappenmand zat en het eerste elftal vanwege blessureleed op zoek was naar een extra speler. “Ik werd gebeld door de wedstrijdsecretaris die niet wist dat ik geblesseerd was. Of ik mee kon doen met het eerste. Ik zag mijn kans schoon, hoofdklasse met Rijsoord. Een half uur later belde ze terug. Ze was er inmiddels achter gekomen dat ik geblesseerd was. Daar ging mijn hoofdklasse-debuut, haha.” Als ‘kraaienscout’, zoals hij zichzelf noemt, wil hij nu een aandeel leveren in de toekomst van zijn club. “Ik ben een kind van de club, loop hier al heel mijn leven”, zegt hij over Rijsoord. “In de kantine staat op de muur een kreet geschreven: een kraai vliegt nooit alleen. Daar zit alles in wat Rijsoord voor mij is. Dit interview had van mij ook best met een andere vrijwilliger van de club gemogen, want er zijn er genoeg die veel meer uren in onze club steken en de aandacht meer verdienen. Wij zijn geen club van een individu, wij zijn met zijn allen v.v. Rijsoord.” “Ik ben in het verleden regelmatig gevraagd om de jeugd te trainen. Aangezien ik hartstochtelijk voor Feyenoord en Tottenham Hotspur ben, paste dat gewoon niet. Een rare combi, ik ben uiteraard seizoenkaarthouder van Feyenoord maar vanaf 1981 ga ik ook al naar de Spurs en van beiden mis ik niets. Als je een team gaat trainen, moet je er altijd zijn, vind ik.” Het gevoel om Rijsoord terug te geven wat hij zelf van de club had gekregen bleef echter. “Mijn vrouw spoorde me aan om me aan te melden voor een functie, heeft ze nu denk ik wel eens spijt van, haha! Want naast deelnemer van het projectteam van ons jubileumseizoen, kwam de club met deze functie, met minder vaste tijden en momenten. Ik kijk zaterdag vooral veel wedstrijden. Doordeweeks praat ik met trainers en spelers individueel. Ik doe het natuurlijk niet alleen. We proberen op deze manier wat meer samenhang te creëren en talenten op tijd de juiste uitdagingen en prikkels te geven. De club heeft uitgesproken een stabiele eersteklasser te willen zijn met een herkenbaar elftal. De afgelopen jaren is Rijsoord te veel een doorgangshuis geweest van spelers. Een paar mutaties is prima, maar Rijsoord wil af van de complete volksverhuizingen. Daarnaast zijn we als club de laatste jaren fors gegroeid en willen we voor onze talenten goede doorstromingsmogelijkheden creëren.” den. Ook Wim de Rooij zat er bij.” Die Wim de Rooij ‘lapte hem’, zoals Kruithof het zegt, erbij toen Rijsoord een voorzitter nodig. “Wim stopte en hij vroeg of ik het een jaartje kon doen. Dat werden er dus bijna zes, haha. Ik heb er nooit spijt van gehad.” De Rooij en Kruithof zijn zielsverwanten. Behalve dat ze samenwerken voor het jubileumboek vormen ze op zaterdag ook het mediateam van Rijsoord 1. De Rooij is verantwoordelijk voor het verslag van de wedstrijd, Kruithof neemt de ene na de andere actiefoto. “Fotograferen is mijn hobby, dus ik kan twee hobby’s in één doen. Mooier kan toch niet?” Wanneer het jubileumboek verschijnt is nog niet bekend. “Dat is de verantwoordelijkheid van de jubileumcommissie, ook hoe het wordt gepresenteerd of aan de leden wordt aangeboden.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=