11 R RO ROB OBE YBE YSE YSP SPO POR OTR SRT TSW SWE WAE AER AR . C R . OC . COM OM M Op zoek naar een baan die bij je past? Ruud Romijn legt rode loper uit voor arbitraal trio Een drankje hier, een broodje daar. De scheidsrechters bij het eerste elftal van RVVH komen niets tekort. Met dank aan Ruud Romijn, die de rode loper uitlegt voor het arbitrale trio. Hij is al tijdje de gastman die de scheidsrechters en assistent-grensrechters bijstaat bij thuiswedstrijden van de hoofdmacht. “De club zat om het hand omdat mijn voorganger er na vele jaren trouwe dienst mee stopte. Ik had juist aangegeven wel wat te willen doen voor de club en aangezien ik toch al bij elke thuiswedstrijd van het eerste elftal was, is het een kleine moeite om gastman te zijn”, aldus de Riddekerker, die inmiddels ook als secretaris is toegetreden tot het bestuur. Romijn, 47 jaar en administrateur bij een logistiek bedrijf in Barendrecht, is een echte RVVH’er. Hij begon op zijn tiende en stopte daar zeven jaar geleden mee. “Ik ben nooit een groot talent geweest, hoor. Ik heb ooit deel uitgemaakt van de B-selectie, het derde elftal. Ik mocht meehobbelen, dat was het. Ik kan hier wel zeggen dat ik een goede voetballer was, maar dan lachen ze me allemaal uit op de club. RVVH is voor mij altijd veel belangrijker geweest voor het sociale aspect. Dat is nog steeds zo. De jongens met wie ik voetbalde, hebben kinderen. Daar gaan we met z’n allen naar kijken tegenwoordig. Eigenlijk liggen al mijn contacten op de club.” Het zijn van gastman lijkt hem op het lijf geschreven. “Ik vind het belangrijk dat RVVH gastvrij is en dat scheidsrechter op een nette manier worden ontvangen. Vergis je niet dat die mensen vaak uren in de auto zitten voor een wedstrijd. Pas geleden hadden we in de thuiswedstrijd tegen Poortugaal een arbitraal trio, waarvan de scheidsrechter en één van de assitent-scheidsrechters uit Limburg kwamen. De andere assistent kwam helemaal uit Drenthe. Alleen de heenweg duurde langer dan de wedstrijd zelf. Dat vergeten de mensen vaak.” “Ik leg doordeweeks al contact met het arbitrale trio. Het blauw en wit van RVVH is dit seizoen vermengd met het rood en wit van Sparta. Beide clubs zijn tot een unieke samenwerking gekomen om het vrouwenvoetbal van een nieuwe impuls te voorzien. “We willen onze aantrekkingskracht vergroten.” Samenwerking nieuwe impuls voor de RVVH-vrouwen Het eerste succes van de SVO RVVH/Sparta kan al genoteerd worden, want het beloftenteam van het samenwerkingsverband kon onlangs promotie naar de eerste divisie noteren. Daarmee is één van de twee dit seizoen gestelde doelen al gehaald. “Dat was om met het beloftenteam in de derde fase de eerste divisie te bereiken”, zegt Manuela Grootenboer, die vertegenwoordiger is van de vrouwentak in het RVVH-bestuur en ook als zodanig verantwoordelijk is voor de contacten met Sparta. Voor het tweede doel moet nog wel wat gebeuren, want de hoofdmacht van de SVO is vooralsnog een bescheiden middenmoter in de eerste klasse. “Het doel is om te promoveren naar de hoofdklasse”, vertelt Grootenboer. “We hadden een matige start, maar inmiddels zijn we aan een opmars bezig. Het seizoen is nog pas halverwege.” Trainer van het RVVH/Sparta-hoofdmacht is Marcel van Daalhuizen. Hij was het ook die een eerste aanzet gaf voor de samenwerking tussen de beide verenigingen. “Beide clubs zien grote mogelijkheden om het vrouwenvoetbal samen naar een hoger plan te brengen”, zegt Grootenboer. “Sparta wil graag hogerop, wij ook.” Zo kort de geschiedenis is van het vrouwenvoetbal bij Sparta, zo rijk is die historie bij de RVVH-vrouwen. Jarenlang speelden de Ridderkerkse vrouwen op het hoogste amateurniveau. Grootenboer weet daar zelf alles van, want zij maakte jarenlang deel uit van de vaste basiself, waarmee ze ook veelvoudig de Rijnmond Cup won. Ze was een multifunctionele speler die op iedere positie op het middenveld en aanval kon spelen. “Ik denk dat ik een fijne speler was voor een trainer”, kijkt ze terug. Ruim twee seizoenen zwaaide ze als speler af om meer tijd te steken in haar maatschappelijke carrière. Ze is inmiddels alweer enige tijd verbonden als vaste fysiotherapeut bij het vrouwen-beloftenteam van Feyenoord. Met haar nam nog een groot deel van een succesvolle generatie afscheid. “In dat laatste seizoen moesten we nacompetitie spelen om in de topklasse te blijven. Omdat we toen al wisten dat het tweede elftal onze plaats zou innemen, hebben we gekozen voor vrijwillige degradatie en ons teruggetrokken voor die nacompetitie. Vorig seizoen zijn we met RVVH helaas gedegradeerd uit de hoofdklasse.” Met de steun van Sparta hoopt RVVH snel weer de weg omhoog in te slaan. “We hebben samen meer aantrekkingskracht op talentvolle meisjes. De concurrentie in de regio is enorm, met Feyenoord, Excelsior en ADO Den Haag. Er zijn meer clubs in dezelfde vijver aan het vissen.” De samenwerking omvat op dit moment twee teams, de hoofdmacht en het beloftenelftal, maar een uitbreiding is één van de mogelijke opties, geeft Grootenboer aan. RVVH en Sparta spelen in het Sparta-tenue, maar er zijn plannen om in de toekomst ook in RVVH-outfit te gaan spelen. “Het eerste team speelt en traint bij Sparta, de beloften doen dat bij ons. Om binding te houden speelt het eerste team de beker en andere Cup-wedstrijden in Ridderkerk en andersom geldt dat ook voor het beloftenelftal.” Ik vertel dan waar ze kunnen parkeren en dat ik ze ontvang. We hebben binnen het terrein drie plekken apart gereserveerd voor het arbitrale trio. Dat is fijn, omdat de parkeerplaats soms behoorlijk druk kan zijn. Als ze er eenmaal zijn, laat ik ze hun kleedkamer zien en gaan we boven in de bestuurskamer wat eten en drinken en maken een praatje. Ik zorg dat ze drinken krijgen in de kleedkamer voor de rust en na afloop nodig ik ze weer uit om na te praten in de bestuurskamer. Ik vind het contact erg leuk. Je leert de scheidsrechters op een andere manier kennen.” Nog niet zo lang geleden moest ook oud-betaald voetbalscheidsrechter Roelof Luinge een wedstrijd van RVVH 1 fluiten. “Een bijzondere man”, lacht Romijn. “Hij komt altijd met wat hij noemt een chauffeur. Dat is een vriend die hij ophaalt in Amsterdam. Luinge zelf houdt van gezelligheid. Bij sommige clubs gaan ze na afloop ook wel eens met hem uit eten, maar die voorkeursbehandeling krijgt hij hier niet, haha.” “Ik vind het mooi dat hij nog steeds fluit. Ik kan me voorstellen dat als je alle stadions in Nederland hebt gezien en alle topwedstrijden hebt gefloten, je geen zin hebt om vierde divisie te fluiten. Hem maakt het niets uit. Als Feyenoord-supporter heb ik hem vroeger enorm vervloekt. Als hij uit de tunnel kwam in De Kuip wist ik dat mijn middag zou worden verpest, haha.”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=